Ráðunautafundur - 14.02.1978, Side 41

335
veikum grunni, má ekki taka tölurnar um heildaruppskeru of bók-
staflega, enda eingöngu ætlaöar til aö gera grófan samanburð á
áburðarsvörun á milli staða.
Tafla 5. Áburðarsvörun 1976, kg þ.e./ha.
Staður Jarðvegur Spretta á óábomu Spretta á ábomu Upp- skeru- auki % nýting af N í áburði
Auðkúluheiði Þurr mói 2.0 10.7 8.7 17
Álftaver Þurr mói 2.0 23.0 21.0 43
Kálfholt Vel framræst mýri 16.5 38.0 22.0 59
Sölvaholt Illa " " 13.5 22.5 9.5 22
Eins og sjá má af töflunni munar miklu á áburðarsvörun
milli hálendis og láglendis, enda er Auðkúluheiðartilraunin í
um 450 m hæð. Þetta er í samræmi við niðurstöður ýmissa áburðar-
tilrauna, sem sýna, að uppskera minnkar stórlega með vaxandi hæð
yfir sjávarmáli (4,5) Á hinni illa framræstu mýri í Sölvaholti
er uppskeruaukinn ekki helmingur á við það sem er x Kálfholti,
en þar er landið. framræst með plógræsum og mun þurrara. Uppskera
1976 var almennt mjög mikil, enda var það ár með bestu grasárum
á síðari árum. I aftasta dálki er gefin upp hlutfallsleg nýting
köfnunarefnis í áburðinum. Nýtingin er reiknuð út frá heildar-
sprettu, niðurstöðum efnagreininga á uppskeru og áburðarmagni.
Efnamagn í óábornum reitum var síðan dregið frá efnamagni x þeim
ábornu. Meðaltal var tekið af beitarþungum. Hér er um ónákvæma
útreikninga að ræða, sem eru einvörðungu ætlaðir til grófs saman-
burðar. Nýtingin á köfnunarefninu er lægst á Auðkúluheiði eða
17%, en hæst í Kálfholti, 59%. Nýtingarhlutfall fylgir magni
uppskeruaukans að miklu leyti eins og eðlilegt er.
Aukning á beitargildi lands af völdum áburðar er meiri en
nemur uppskeruaukanum einum, því að gróðurfar batnar til muna
við áburðardreifinguna. Þannig samanstendur t.d. gróður í
óábornum reitum í Sölvaholti aðallega af fífu og störum, en í
abornum reitunum er hlutdeild heilgrasa hinsvegar fremur há.