Ráðunautafundur - 14.02.1978, Qupperneq 96

390
beitta og meðalbeitta landinu brotnar ekki fyrr en fyrst í
september.
Hins vegar er vaxtaraukinn á grip á dag milli tveggja síðustu
vigtana (6/9 - 26/9) á vaxtarskeiðinu allnokkru meiri á
þyngst beitta landinu (204 g) en hinum tveimur beitar þungum
(166 g og 183 g).
I töflu III má sjá hvernig lömbin skárust. Kjöt-
prósentan er sú sama af létt beitta og meðalbeitta landinu
en flokkun er öllu betri af því létt beitta. Ærnar sem
gengu á létt beitta landinu skiluðu aðeins 1,3 kg meira
kjöti en ærnar á þung beitta landinu, sem ekki getur talist
mikill munur. Á hinn bóginn er kjöt eftir ha £ þung beittu
landi meira en tvöfalt meira en eftir ha í létt beittu landi.
III. Sauðfjárbeit eingöngu
Áborið.
Línurit III sýnir vaxtarkúrfur lamba sem beitt var á
áborið land. Á þessu linuriti kemur fram glöggur munur eftir
beitarþungum.
Þegar á kjötprósentu lambanna er litið (tafla III)
má sjá að hæst kjötprósenta er af lömbunum á meðalbeitta
landinu (39%).
Munur milli beitarþunga er þó mjög lítill.
Ærnar sem gengu á létt beitta landinu skiluðu um
4,4 kg meira kjöti en ærnar sem gengu á þung beittu landi.
Kjöt eftir ha var nálægt því helmingi meira af þungbeittu
landi en létt beittu.
Flokkun fallanna breyttist mjög eftir beitar þungum.
Það sem helst má benda á í því sambandi er að tæp 17% lamb-
anna sem ganga á létt beittu landi fara í IV. flokk en
ekkert lamb úr hinum hólfunum.