Ráðunautafundur - 12.02.1983, Síða 57

117
Sala á lífdýrum fer venjulega fram tvisvar á ári.
1. Viö beina flokkun lífdýranna að haustinu.
2. Sem flokkaðar, paraðar unglæður að vorinu.
Með því að kaupa dýrin að haustinu hefur kaupandinn bestu
möguleika á að sjá sjálfur feldgæði þeirra og stærð, en hann
rennur hálf blint í sjóinn með kynþroska dýrsins. Þegar, paraðar
unglæður eru keyptar að búi, þar sem allar upplýsingar er hægt að
fá um bústofninn, getur kaupandinn verið sæmilega viss um að dýrin
hafi góða feldeiginleika og að þau hafi orðið snemma kynþróska,
sem er mjög mikilvægur eiginleiki.
Við flokkun á lífdýrum er reynt að finna dýr sem eru góð til
undaneldis (frjósamar, góðar og farsælar mæður) og hafa áberandi
góða feldeiginleika, auk þess sem þau þurfa að vera þróttleg og
hraust.
Lífdýraflokkunin skiptist í tvenns konar flokkun, óbeina
flokkun og beina flokkun.
óbein flokkun
Við óbeina flokkun er raunverulega verið að velja undaneldis-
dýrin úr lífdýrunum frá pörunartímanum og þar til fráfærur eiga
sór stað og á hvolpum þroska og vaxtargetu þeirra frá fráfærum og
þar til feldurinn er full þroskaður.
Fylgst er með hjá foreldrunum:
1. Pörunarvilja og getu högnans og frjósemi hans (hvolpar á
paraða læðu, mink, minkar 5,0-5,5 hv. , refir 7,0-9,0 hv.)
2. Pörunarvilja og frjósemi hjá læðunni og móðureiginleikum
hennar (mín. frjósemi, minka, 4,0-5,0 hv. refir 6,0-7,0
við fráfærur)
3. Geðslag og taugaveiklun og atferli dýranna.
4. ðfrjósemi og afbrigðilegum kynþroska.
Aðeins hvolpar undan undaneldisdýrum sem uppfylla þessi
skilyrði má flokka sem lífdýr.
Fylgst er með hjá hvolpum:
1. Þroska og vaxtargetu (fylgja töflu um vöxt hjá hvolpum)
2. Eðlilegum feldþroska (flóka, langhár, ullarkent, laushára)
3. Atferli þeirra (yfirgangi eðaVog linkind)