Ráðunautafundur - 15.02.1993, Page 104

96
landsins, en þeir eru einkum á Suður- og Suðvesturlandi og í Þingeyjarsýslum. Þó eru hlutar
margra annarra afrétta í slæmu ástandi. Einnig er slæmt ástand gróðurs á efri Jökuldal og í
Hrafnkelsdal og öræfum þar upp af verulegt áhyggjuefni. Unnið hefur verið að forgangsröðun
þessara verkefna, en leita þarf samninga við bændur og sveitastjómir um úrbætur.
Fátt fé er nú rekið á flesta þá affétti sem verst eru famir, oft aðeins frá örfáum bæjum
í hverri sveit Það líða væntanlega aðeins örfá ár þar til nýting gróðurlítilla afrétta heyrir
sögunni til. Nú á tímum fækkandi búfjár er beit á lítt grónum og alvarlegum uppblásturs-
svæðum álitshnekkir fyrir bændastéttina og alla þá sem vinna að vemdun auðlinda landsins.
Hross em óvíða rekin á afrétt en það stefnir í veralegt óefni vegna ofbeitar þessara
gripa á afmörkuðum svæðum í byggð. Hagsmunaaðilar innan hrossaræktarinnar og reiðhesta-
eigendur verða að taka höndum saman við Landgræðsluna til að afstýra frekari gróður-
skemmdum af völdum hrossa. Jafnframt aukinni gróðurvemd stefnir Landgræðslan að því að
stórauka afköst í uppgræðslu. Ýmsar rannsóknir hjá Rannsóknastofnun landbúnaðarins og
fleiri aðilum eru í gangi sem miða að því að tryggja sem bestan árangur af því starfi.
Meginmarkmið landgræðslustarfsins verður enn sem fyrr að vemda og efla gróður og
jarðveg. Veita þarf miklu meira fjármagni til þess starfs en gert hefur verið. Það veltur því
á miklu að vel takist til að afla skilnings og tiltraar almennings á því sem verið er að gera.
Við eram hins vegar að vinna að langtíma verkefni, og þó svo að stórkostleg sókn verði hafin
með tilstyrk nýirar landgræðsluáætlunar til þess að stöðva hraðfara eyðingu fyrir árið 2000,
þá munu líða áratugir eða jafnvel aldir áður en okkur íslendingum tekst að endurheimta þá
landkosti sem fyrram vora fólgnir hér í gróðri og jarðvegi. Það mun þó sýnast skammur tími
þeim sem byggja landið í framtíðinni.