Svava - 01.01.1895, Síða 144

14ö
UPP KOMA SVIK UM SÍDIK.
voðalegt leyndarmál er aumingja paiibá minn varðár, og að
hann heldr lionum flæktum og fjötruðum í þessu leyni-neti.
En ég skal leggja alt í sölurnar til að bjarga föður mínum
frá þessari mannfýlu. Ég ætla að fara með Jiér til Chieago
og standa augliti til auglitis við manninn er ég hata, og
rífa íeyndarmálið úr klóm hans.“
„Ætlarðuað fylgjastmeð mér sem konan mín, Selína?
Segðu já, elskan mín ! Þú hefir sjálf full ráð yfir liendi
þinni og hjarta, því getr enginn mótmælt. Við skulum
svo sameiginlega frelsa föður þinn frá jiessum djölli í
mannsmynd.“
,,Ó, elsku Jón, ég get- það ekki, ég get ekki giftst
fyr en ég hof leyzt þessa voða-gátu. Ég fiun að það er
skylda míu að reyna að leysa hana, og alt, nerna að eiga 3
þenna faut, vil ég leggja í sölurnar til að frelsa fóður minu
úr þessari snöru. Heiðarleiki þinn er svo alkunnr, að
sóma mínum er engiu hætta búin þótt ég fvlgist með þór
án þess að vera eigiukona þin. Ég fer með þér til
Chicago, og þar skulum við bæði reyna að bjarga föður
mínum úr liöndum níðingsins."
„Hugumstóra mey ! þótt ákvörðun þín hryggi mig, l?a
dáist ég þó að göfugleik þínum, og þegar við í félagi höf- j
um bjargað föður þínum, þi skal ég krefjast lauua minna.‘ t
„Og þau skaltu fá,“ mælti hún og yndislegr roði
breiddist yfir fagra andlitið lionnar. Því næst skildu þaW
að sinni.
Hæsta dag lögðu þau af stað til Chicago, en rituðu ,