Svava - 01.01.1895, Blaðsíða 145

urr kom.v syik um sídir.
147
Hattiu fy-rst og sögðu henni fréttirnaí, og fór það hréf með
kveld-póstinum. Litla liugmynd höfðu þau um tíðindi
þau, er hiðu þeirra við heimkomuna. Bréfið kom til
Chicago 24 stundum á undan eimleetinni er þau fóru með.
Þegar þau áttu ekki eftir fullar 40 mílur til Chicago,
komu drengir er seldu fregnblöðin, inn í eimlestiua. Jón
Lieming kejrpii eitt blaðið. Hann vavð sem steimlostinn
er hann las fyrstu nýunga-greinina, langt mál, með yfir-
skrifiinni: „Dularfult morð, eða sjálfemorð, á tröppunuru
að ráðhúsinu."
Það var aðeins með því að beita öllu vilja-afli sínu, að ■
iiann gat dulið geðshrcering sína. Haun kastaði blaðinu
út' um vagngluggann og varaðist að láta ina hugljúfu mey
verðá nokkurs áskjmja. Svo var að sjá, sem Smith hefði
þegar skýrt Denston frá, að dóttir lians, er löngu var álit-
in dauð, væri fundin lieil og lifandi, og að Denston, er alt
af hataði Jón Fleming og hugði á hefndir við hann, hafi
þröngvað Smith til að lofa því statt og stöðugt, að Selína
skyldi giftast Denston tafarlaust er hún kæmi til Chicago.
Þetta var rneir en Smith gat afborið. Hanu hafði
lengi liðið andlegar kvalir; allr auðr hans genginn af hon-
'um í hendr Denstons, er hræddi út úr lionum fé eftir vild
sinni; inn leyndi glæpr þyngjandi á samvizku hans og
honum stöðugt fyrir hugskotssjónum; og svo að eiga að
að fórnfæra ástríkri og elskulegri dóttur í hendr glaspa-
maun,i -—samvizkulausum spilái’a og lostasegg •—það var
10*