Svava - 01.07.1898, Síða 36

32 ERO J)AD FORLÖG, HENDING, HAMINGJA, EDA HVADl
Með öðrum ovðum: hversu samilækt og breýtilegt sem
lífið er, og hversu óskiljanlegt sem það kann að virðastv
þá. er eitt víst: réttlæti, sannleikur, góðleikur— kallið
það hverju nafni, er ykkur sýnist— er þess síðasta, æðsta
og sterkasta orð, þess voldugasta samdráttarafl, þess síðasta
takmark, og að hver sá, er stýrir eftir þeim leiðarsteini,
nær tryggri höfn á endanum, hvert sem hann siglir um
hinn sólfrána haf-flöt hamingjunnar, eður hinn hvítfyss-
andi brimgarð óhamingju og armæðu.— Hin síðari leiðin
er oft hin skomsta. Og höfnin,—hvað sem f henni kann
að dyljast— hofir meira að bjóða, en sjálfa hamingju-
gyðjuna liofir nokkru sinni órað fyrir, því lífið er engin
tilviljan, heldur gjöf og verJi Al-gæzkunnar.