Svava - 01.01.1903, Blaðsíða 9

&YA VA
359
V, 7.
maður áður. Á ferð sinni lentu þeir fékigar í hraðaleg-
um ís, og 4. október brotnaði gat á skipið, svo inn féll
kolblár sjór. en þó fengu þeir bætt skaðanu og forðað
sér úr þassari hættu. Það var haft eftir Nordenskjöld,
að þá hafi hann í mestu mannraun komist, því ekki
var annað sýnna, eu þeir mnndu þar allir týna lífiuu.
Þótt ferð þessi hepnaðist ekki sem bezt, þá bauðst
Oscar Dicksou til að leggja eun aðnýju fram fó til norður-
ferða. Sem nærri má geta, tók E’ordenskjöld því fegins
hendi. En áður cn 'N’ordenskjöld lagði á stað í þessa
fyrirhuguðu nýju rannsóknarferð, fór hann árið 1870 til
Grœnlaods, bæði til vísindalegra rannsókna og til að
kynna sér, hvernig’ hundasleða skyldi nota. Moð Nord-
enskjöid var í þeirri ferð Svend Berggreon grasafrœðing-
ur.
Árið 1872, hélt Nordenskjöld á stað í raunsóknir-
ferð sína norður : liöf. Með honum voru margir vísinda-
menn; helztir voru Kjellmann, Palander og ’W’ijkauder
Ekki var að tala um það, að vel voru þeir félagar útbúnir
Gufuskip það sem Nordenskjöid og vísiudameuuiruir
voru á, hét ,,Polhem”,en svo fóru með lionuu tvö llutu-
'Qgs skip: „Oukel Adam” og „Glandsn”, er hlaðin
veru vistum, ásunt 50 hreiudýrum og húsavið.
Af ýmsum óhöppumtókst þ33si ferð miður on skyldi.