Svava - 01.01.1903, Blaðsíða 15

SVAVA
V,
:n5
Þoim féiögum vnv núíuigljóst, að þeiv uiumlu ekki geta
hnldið lengra óleiðis þetta ár, og vevð.i að geva sér að
tróðu að linfi þrr vetursetu, enda þótt að slíkt var
stök óhepni, þrr seur þeir áttu ekki eftir nerna iim
120 ónskav mílnr, til líyrraliifsins. Leiðin öll ev
4,000 mílur, svo þoir vovu nálægt takinavkinu, þagar
^ ega fraus inni. Hefðu þeiv náð einum degi fyr tii
Kolintsehin-flóans, vorll nllar Líkur til, að þeir liefðu
ekki þuift að liafa vetursetu í norðuriiöfi.m, heldur
fietað haldíð áfram ferðinni. En þstta haust var óvana-
lega kalt, og þar af leiðandi ísalÖg fyrri en vant var.
Um vcturinn gerðu þeir Nordenskjöld margar vís-
indalegar rauusóknir, en cinkuin var það þó veðurlagið og
segnlaii jarðariunar seni þeir gátu ranusakað. Sí og æ
þlésu norðan viudar og fvlgdu þnim grimdar-frost. Til
þess uð geta rannsakað segulafl jarð.iriunar, bygðu þeir
Klnis á stiöndinni, því slikar athuganir var eklii liægt
nð geia á skipinu, þar sem svo margt er úr járui, bæði
vélar og nnnnð, erkomið gat óreglu á segulmilina. Þ.ið
Vru' kaldsnint verk að setja þir klukkutímum saman og
gæta verkfæranua, en vanalega var skift uni sjöttu hverja
etund. Nordenskjöld lét nienn sína liafa ávalt nóg að
starfa uin veturinu og vinua undir boru lofti, svo þeir
J'ðu ekki kveifarlegir af iunisetum. En svo í tómstund-