Fréttablaðið - 30.09.2017, Side 108

Fréttablaðið - 30.09.2017, Side 108
Á árinu 2015 bárust fregnir af tölvuveiru e ð a n j ó s n a h u g -búnaði sem gerði sendandanum unnt að njósna um sam- skipti fólks í gegnum fjarskiptafor- rit á borð við Skype. Upplýsingar frá bandaríska uppljóstraranum Snowden urðu til þess að böndin bárust að frönsku leyniþjónustunni. Hugbúnaður þessi hlaut því nafnið Babar, en algengt er að tölvuveirum séu gefin saklaus og vinaleg heiti. Babars-nafnið var augljós vísun í einhverja frægustu söguhetju franskra barnabókmennta, fílinn Babar. Sögurnar um hann hafa verið í miklum metum meðal barna um allan heim allt frá því að sú fyrsta kom út árið 1931. Sagan hermir að Charles de Gaulle hafi einhverju sinni kallað Babar „frægasta Frakka veraldar“ og sumir unnendur per- sónunnar ganga svo langt að segja Babar frægustu barnasöguhetju heims að Mikka mús einum frá- töldum. Hvað sem þeim vinsælda- mælingum líður er ljóst að á hverju ári renna háar fjárhæðir í vasa eig- enda höfundarréttarins, vegna sölu á bókum, tekjum af sjónvarpsþáttum og hvers kyns minjagripaútgáfu. Sem fyrr segir hófst ævintýrið árið 1931. Höfundurinn, Jean de Brun- hoff, var rúmlega þrítugur rithöf- undur og myndlistarmaður frá París. Eiginkona hans, Cécile, sem einnig var listamaður, sagði sonum þeirra sögu fyrir svefninn um ungan fíl sem ferðaðist til stórborgarinnar og tók þar upp ýmsa hætti mannfólksins. Drengirnir heilluðust af sögunni og eftir hvatningu kunningja komust hjónin að þeirri niðurstöðu að hún gæti átt erindi við umheiminn. Jean hóf að skrifa og teikna söguna um Babar. Til stóð að Cécile yrði skráð sem meðhöfundur, en frá því var horfið þegar kom að útgáfu. Munaðarleysingi í hásæti Sagan um Babar er í stuttu máli á þá leið að veiðimaður skýtur móður fílsungans, sem flýr í kjölfarið til ónefndrar stórborgar – sem hefur ýmis einkenni Parísarborgar. Þar verður á vegi Babars vinaleg og auðug eldri kona, sem tekur hann undir verndarvæng sinn, kemur honum til mennta og lætur sauma á hann falleg föt. Upp frá því gengur Babar í fallegum grænum jakka- fötum, með þverslaufu og svartan harðkúluhatt. Hann keyrir um á fínum sportbíl og er aufúsugestur í veislum fyrirmenna þar sem hann segir frá æskuslóðum sínum. Babar lætur senda eftir ungum frændsystkinum sínum, sem einnig eru klædd upp eftir tísku mannfólks- ins og fá að kynnast lystisemdum borgarlífsins. Að lokum yfirgefa þau velgjörðarkonu sína og halda aftur til fílahjarðarinnar. Skömmu eftir að þangað er komið deyr fílakóng- urinn eftir að hafa gætt sér á eitr- uðum sveppum. Babar er krýndur konungur í hans stað og skiptir því á harðkúluhattinum og gylltri kórónu. Í sögulok kvænist Babar svo litlu frænku sinni og þau halda í brúð- kaupsferð í loftbelg. Sagan um Babar sló í gegn um leið og hún kom út og næstu árin keppt- ist Jean de Brunhoff við að semja nýjar sögur um fílakónginn, sem margar snerust um átök við grann- ríki nashyrninga. Þverrandi heilsa setti þó strik í reikninginn og árið 1937 lést hann úr berklum á sviss- nesku heilsuhæli. Hann skildi eftir sig tvær hálfkláraðar sögur í hand- riti sem ákveðið var að klára og gefa út. Þrettán ára sonur listamannsins, Laurent, fékk það hlutverk að lita sumar myndanna. Þótt ekkja Jeans lýsti því yfir við dauða eiginmanns síns að ekki skyldu koma út fleiri sögur um Babar ákvað sonurinn Laurent að taka upp þráðinn að heimsstyrjöld- inni lokinni. Upp frá því hefur hann sent frá sér fjölda bóka um Babar, þá síðustu árið 2014, þá 89 ára að aldri. Á þessum langa tíma hefur sögusvið sagnanna farið um víðan völl og Babar og vinir hans haldið í ferðalög um fjarlæg lönd og jafnvel alla leið upp í geiminn. Á síðustu árum hafa vinsælar teiknimyndir fyrir sjónvarp svo haldið nafni Babars enn hærra á lofti. Hægt er að kaupa ógrynnin öll af hvers kyns varningi sem merktur er fílakónginum grænklædda og í nokkrum löndum má finna sér- verslanir sem eingöngu selja Babars- varning. Einkum munu Japanir vera hrifnir af slíku glingri. Úlfur í sauðargæru? En þótt Babar eigi sér marga unn- endur og franska póstþjónustan hafi sett hann á frímerki fyrir nokkrum misserum eru ekki allir jafn hrifnir. Bent hefur verið á að sú mynd sem gömlu sögurnar um Babar drógu upp af lífinu í stórborginni hafi ekki átt neitt skylt við veruleika millistríðs- áranna. Þess í stað einkennist hún af fortíðarþrá eftir tímanum fram að fyrri heimsstyrjöldinni og glanslíf- erni gömlu frönsku yfirstéttarinnar. Enn beinskeyttari gagnrýni kemur þó fram í bók eftir bandaríska rit- höfundinn og menntaforkólfinn Herbert R. Kohl, frá árinu 1996. Hún ber þann sláandi titil: „Ættum við að brenna Babar?“ Skemmst er frá því að segja að nið- urstaða Kohls er sú að bókabrennur séu ekki rétta leiðin, en hins vegar finnur hann verkinu allt til foráttu og telur að sagan um Babar geti reynst ungum börnum skaðleg þar sem þau séu berskjölduð gagnvart hvers kyns fordómum og staðalmyndum sem birtast í barnabókum. Kohl og aðrir gagnrýnendur Babars líta á söguna sem eina sam- fellda réttlætingu á kenningum um yfirburði evrópskrar menningar gagnvart afrískri, auk dýrkunar á efnislegum gæðum. Þau benda á að Babar sé að sönnu hryggur yfir að missa móður sína, en jafni sig þó furðu fljótt um leið og gamla frúin tekur að hlaða á hann gjöfum. Við komuna til fílahjarðarinnar verður Babar nær samstundis óskor- aður leiðtogi vegna þess að hann hefur tileinkað sér siði vestrænna manna. Hann gengur á tveimur fótum í fínu jakkafötunum sínum á meðan þegnarnir, hinir fílarnir, eru „naktir“ og á fjórum fótum. Hann er líka sá eini sem á veraldlegar eigur, sem virðist á einhvern hátt gera hann öðrum æðri. Þegar sagan um Babar er lesin með þessum gleraugum kemur út ansi ólík mynd en við erum vön. Í stað þess að vera hugljúf frásögn af mun- aðarleysingja sem nær langt í lífinu fyrir sambland af eigin dugnaði og aðstoð frá góðu fólki endurspeglar hún evrópskan nýlenduhroka. Fordómar læðast víða Samkvæmt þessari túlkun falla ævin- týri Babars í stóran flokk barna- sagna frá fyrri hluta tuttugustu aldar sem gefa bjagaða mynd af Afríku og íbúum hennar. Frægt dæmi um það er myndasagan um Tinna í Kongó, þar sem ungi belgíski blaða- maðurinn heldur til Afríku, reynist innfæddum langtum hæfari á öllum sviðum og verður sjálfkjörinn leið- togi þeirra. Raunar er lotning fákænu svertingjanna í sögunni fyrir vest- rænu valdi slík að þeir krýna jafnvel hundinn Tobba sem konung og til- biðja sem hálfguð. Í endurútgáfum á Tinna í Kongó reyndi höfundurinn Hergé að sníða vandræðalegustu agnúana af sögunni, en þar var þó einkum um að ræða kafla þar sem Tinni fer í veiðiferð og slátrar dýrum í tugatali og makalaust atriði þar sem hann gerir ítrekaðar tilraunir til að fella nashyrning með riffli en ákveður að lokum að sprengja hann í loft upp með dýnamíti. Tilgangslaus dýraslátrunin var ekki talin boðleg í bók fyrir börn og ungmenni, en lítt dulinn rasisminn fékk að standa að mestu óbreyttur. Staðalmyndirnar af heimskum svertingjum gera það að verkum að útgefendur Tinna-bókanna víða um lönd hafa hikað við að láta Tinna í Kongó fylgja með í ritröðinni. Reglu- lega berast fregnir af því að endur- prentunum á bókinni sé mótmælt, kallað eftir að hún sé bönnuð eða í það minnsta fjarlægð úr bókasöfn- um. Hefst þá gamalkunnug umræða um hættur ritskoðunar og hversu langt eigi að ganga í að fordæma gamlar bækur fyrir viðhorf sem teljast ólíðandi í dag en þóttu sjálf- sögð á ritunartíma þeirra. Mörgum eru í fersku minni harðar deilur sem spruttu vegna endurútgáfu á Tíu litlum negrastrákum eftir lista- manninn Mugg fyrir fáeinum árum, þar sem sömu sjónarmið tókust á. Enn sem komið er virðast þó fáir hafa hlýtt kallinu um að setja Babars- bækurnar á svarta listann. Þær eru enn sem fyrr í miklum metum og fátt bendir til að iðnaðurinn í kringum jakkafataklædda fílakónginn muni minnka í bráð. Babar á bálköstinn Saga til næsta bæjar Stefán Pálsson skrifar um ástsæla barnabók. gengur BaBar í fal- legum grænum jakka- fötum, með þverSlaufu og Svartan harðkúlu- hatt. OPIÐ MÁN TIL FÖSTUDAGA 11 - 18 | LAUGARDAGA 11 - 16 BÆJARLIND 16 | 201 KÓPAVOGUR | SÍMI 553 7100 | LINAN.IS 3 0 . s e p t e m b e r 2 0 1 7 L A U G A r D A G U r44 H e L G i n ∙ F r É t t A b L A ð i ð 3 0 -0 9 -2 0 1 7 0 4 :2 0 F B 1 3 6 s _ P 1 0 8 K .p 1 .p d f F B 1 3 6 s _ P 1 0 5 K .p 1 .p d f F B 1 3 6 s _ P 0 2 9 K .p 1 .p d f F B 1 3 6 s _ P 0 3 2 K .p 1 .p d f A u to m a tio n P la te re m a k e : 1 D E 1 -B 3 9 8 1 D E 1 -B 2 5 C 1 D E 1 -B 1 2 0 1 D E 1 -A F E 4 2 7 5 X 4 0 0 .0 0 1 1 A F B 1 3 6 s _ 2 9 _ 9 _ 2 0 1 7 C M Y K
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136

x

Fréttablaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.