Fréttablaðið - 30.09.2017, Síða 108

Fréttablaðið - 30.09.2017, Síða 108
Á árinu 2015 bárust fregnir af tölvuveiru e ð a n j ó s n a h u g -búnaði sem gerði sendandanum unnt að njósna um sam- skipti fólks í gegnum fjarskiptafor- rit á borð við Skype. Upplýsingar frá bandaríska uppljóstraranum Snowden urðu til þess að böndin bárust að frönsku leyniþjónustunni. Hugbúnaður þessi hlaut því nafnið Babar, en algengt er að tölvuveirum séu gefin saklaus og vinaleg heiti. Babars-nafnið var augljós vísun í einhverja frægustu söguhetju franskra barnabókmennta, fílinn Babar. Sögurnar um hann hafa verið í miklum metum meðal barna um allan heim allt frá því að sú fyrsta kom út árið 1931. Sagan hermir að Charles de Gaulle hafi einhverju sinni kallað Babar „frægasta Frakka veraldar“ og sumir unnendur per- sónunnar ganga svo langt að segja Babar frægustu barnasöguhetju heims að Mikka mús einum frá- töldum. Hvað sem þeim vinsælda- mælingum líður er ljóst að á hverju ári renna háar fjárhæðir í vasa eig- enda höfundarréttarins, vegna sölu á bókum, tekjum af sjónvarpsþáttum og hvers kyns minjagripaútgáfu. Sem fyrr segir hófst ævintýrið árið 1931. Höfundurinn, Jean de Brun- hoff, var rúmlega þrítugur rithöf- undur og myndlistarmaður frá París. Eiginkona hans, Cécile, sem einnig var listamaður, sagði sonum þeirra sögu fyrir svefninn um ungan fíl sem ferðaðist til stórborgarinnar og tók þar upp ýmsa hætti mannfólksins. Drengirnir heilluðust af sögunni og eftir hvatningu kunningja komust hjónin að þeirri niðurstöðu að hún gæti átt erindi við umheiminn. Jean hóf að skrifa og teikna söguna um Babar. Til stóð að Cécile yrði skráð sem meðhöfundur, en frá því var horfið þegar kom að útgáfu. Munaðarleysingi í hásæti Sagan um Babar er í stuttu máli á þá leið að veiðimaður skýtur móður fílsungans, sem flýr í kjölfarið til ónefndrar stórborgar – sem hefur ýmis einkenni Parísarborgar. Þar verður á vegi Babars vinaleg og auðug eldri kona, sem tekur hann undir verndarvæng sinn, kemur honum til mennta og lætur sauma á hann falleg föt. Upp frá því gengur Babar í fallegum grænum jakka- fötum, með þverslaufu og svartan harðkúluhatt. Hann keyrir um á fínum sportbíl og er aufúsugestur í veislum fyrirmenna þar sem hann segir frá æskuslóðum sínum. Babar lætur senda eftir ungum frændsystkinum sínum, sem einnig eru klædd upp eftir tísku mannfólks- ins og fá að kynnast lystisemdum borgarlífsins. Að lokum yfirgefa þau velgjörðarkonu sína og halda aftur til fílahjarðarinnar. Skömmu eftir að þangað er komið deyr fílakóng- urinn eftir að hafa gætt sér á eitr- uðum sveppum. Babar er krýndur konungur í hans stað og skiptir því á harðkúluhattinum og gylltri kórónu. Í sögulok kvænist Babar svo litlu frænku sinni og þau halda í brúð- kaupsferð í loftbelg. Sagan um Babar sló í gegn um leið og hún kom út og næstu árin keppt- ist Jean de Brunhoff við að semja nýjar sögur um fílakónginn, sem margar snerust um átök við grann- ríki nashyrninga. Þverrandi heilsa setti þó strik í reikninginn og árið 1937 lést hann úr berklum á sviss- nesku heilsuhæli. Hann skildi eftir sig tvær hálfkláraðar sögur í hand- riti sem ákveðið var að klára og gefa út. Þrettán ára sonur listamannsins, Laurent, fékk það hlutverk að lita sumar myndanna. Þótt ekkja Jeans lýsti því yfir við dauða eiginmanns síns að ekki skyldu koma út fleiri sögur um Babar ákvað sonurinn Laurent að taka upp þráðinn að heimsstyrjöld- inni lokinni. Upp frá því hefur hann sent frá sér fjölda bóka um Babar, þá síðustu árið 2014, þá 89 ára að aldri. Á þessum langa tíma hefur sögusvið sagnanna farið um víðan völl og Babar og vinir hans haldið í ferðalög um fjarlæg lönd og jafnvel alla leið upp í geiminn. Á síðustu árum hafa vinsælar teiknimyndir fyrir sjónvarp svo haldið nafni Babars enn hærra á lofti. Hægt er að kaupa ógrynnin öll af hvers kyns varningi sem merktur er fílakónginum grænklædda og í nokkrum löndum má finna sér- verslanir sem eingöngu selja Babars- varning. Einkum munu Japanir vera hrifnir af slíku glingri. Úlfur í sauðargæru? En þótt Babar eigi sér marga unn- endur og franska póstþjónustan hafi sett hann á frímerki fyrir nokkrum misserum eru ekki allir jafn hrifnir. Bent hefur verið á að sú mynd sem gömlu sögurnar um Babar drógu upp af lífinu í stórborginni hafi ekki átt neitt skylt við veruleika millistríðs- áranna. Þess í stað einkennist hún af fortíðarþrá eftir tímanum fram að fyrri heimsstyrjöldinni og glanslíf- erni gömlu frönsku yfirstéttarinnar. Enn beinskeyttari gagnrýni kemur þó fram í bók eftir bandaríska rit- höfundinn og menntaforkólfinn Herbert R. Kohl, frá árinu 1996. Hún ber þann sláandi titil: „Ættum við að brenna Babar?“ Skemmst er frá því að segja að nið- urstaða Kohls er sú að bókabrennur séu ekki rétta leiðin, en hins vegar finnur hann verkinu allt til foráttu og telur að sagan um Babar geti reynst ungum börnum skaðleg þar sem þau séu berskjölduð gagnvart hvers kyns fordómum og staðalmyndum sem birtast í barnabókum. Kohl og aðrir gagnrýnendur Babars líta á söguna sem eina sam- fellda réttlætingu á kenningum um yfirburði evrópskrar menningar gagnvart afrískri, auk dýrkunar á efnislegum gæðum. Þau benda á að Babar sé að sönnu hryggur yfir að missa móður sína, en jafni sig þó furðu fljótt um leið og gamla frúin tekur að hlaða á hann gjöfum. Við komuna til fílahjarðarinnar verður Babar nær samstundis óskor- aður leiðtogi vegna þess að hann hefur tileinkað sér siði vestrænna manna. Hann gengur á tveimur fótum í fínu jakkafötunum sínum á meðan þegnarnir, hinir fílarnir, eru „naktir“ og á fjórum fótum. Hann er líka sá eini sem á veraldlegar eigur, sem virðist á einhvern hátt gera hann öðrum æðri. Þegar sagan um Babar er lesin með þessum gleraugum kemur út ansi ólík mynd en við erum vön. Í stað þess að vera hugljúf frásögn af mun- aðarleysingja sem nær langt í lífinu fyrir sambland af eigin dugnaði og aðstoð frá góðu fólki endurspeglar hún evrópskan nýlenduhroka. Fordómar læðast víða Samkvæmt þessari túlkun falla ævin- týri Babars í stóran flokk barna- sagna frá fyrri hluta tuttugustu aldar sem gefa bjagaða mynd af Afríku og íbúum hennar. Frægt dæmi um það er myndasagan um Tinna í Kongó, þar sem ungi belgíski blaða- maðurinn heldur til Afríku, reynist innfæddum langtum hæfari á öllum sviðum og verður sjálfkjörinn leið- togi þeirra. Raunar er lotning fákænu svertingjanna í sögunni fyrir vest- rænu valdi slík að þeir krýna jafnvel hundinn Tobba sem konung og til- biðja sem hálfguð. Í endurútgáfum á Tinna í Kongó reyndi höfundurinn Hergé að sníða vandræðalegustu agnúana af sögunni, en þar var þó einkum um að ræða kafla þar sem Tinni fer í veiðiferð og slátrar dýrum í tugatali og makalaust atriði þar sem hann gerir ítrekaðar tilraunir til að fella nashyrning með riffli en ákveður að lokum að sprengja hann í loft upp með dýnamíti. Tilgangslaus dýraslátrunin var ekki talin boðleg í bók fyrir börn og ungmenni, en lítt dulinn rasisminn fékk að standa að mestu óbreyttur. Staðalmyndirnar af heimskum svertingjum gera það að verkum að útgefendur Tinna-bókanna víða um lönd hafa hikað við að láta Tinna í Kongó fylgja með í ritröðinni. Reglu- lega berast fregnir af því að endur- prentunum á bókinni sé mótmælt, kallað eftir að hún sé bönnuð eða í það minnsta fjarlægð úr bókasöfn- um. Hefst þá gamalkunnug umræða um hættur ritskoðunar og hversu langt eigi að ganga í að fordæma gamlar bækur fyrir viðhorf sem teljast ólíðandi í dag en þóttu sjálf- sögð á ritunartíma þeirra. Mörgum eru í fersku minni harðar deilur sem spruttu vegna endurútgáfu á Tíu litlum negrastrákum eftir lista- manninn Mugg fyrir fáeinum árum, þar sem sömu sjónarmið tókust á. Enn sem komið er virðast þó fáir hafa hlýtt kallinu um að setja Babars- bækurnar á svarta listann. Þær eru enn sem fyrr í miklum metum og fátt bendir til að iðnaðurinn í kringum jakkafataklædda fílakónginn muni minnka í bráð. Babar á bálköstinn Saga til næsta bæjar Stefán Pálsson skrifar um ástsæla barnabók. gengur BaBar í fal- legum grænum jakka- fötum, með þverSlaufu og Svartan harðkúlu- hatt. OPIÐ MÁN TIL FÖSTUDAGA 11 - 18 | LAUGARDAGA 11 - 16 BÆJARLIND 16 | 201 KÓPAVOGUR | SÍMI 553 7100 | LINAN.IS 3 0 . s e p t e m b e r 2 0 1 7 L A U G A r D A G U r44 H e L G i n ∙ F r É t t A b L A ð i ð 3 0 -0 9 -2 0 1 7 0 4 :2 0 F B 1 3 6 s _ P 1 0 8 K .p 1 .p d f F B 1 3 6 s _ P 1 0 5 K .p 1 .p d f F B 1 3 6 s _ P 0 2 9 K .p 1 .p d f F B 1 3 6 s _ P 0 3 2 K .p 1 .p d f A u to m a tio n P la te re m a k e : 1 D E 1 -B 3 9 8 1 D E 1 -B 2 5 C 1 D E 1 -B 1 2 0 1 D E 1 -A F E 4 2 7 5 X 4 0 0 .0 0 1 1 A F B 1 3 6 s _ 2 9 _ 9 _ 2 0 1 7 C M Y K
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136

x

Fréttablaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.