Fréttablaðið - 30.09.2017, Page 108

Fréttablaðið - 30.09.2017, Page 108
Á árinu 2015 bárust fregnir af tölvuveiru e ð a n j ó s n a h u g -búnaði sem gerði sendandanum unnt að njósna um sam- skipti fólks í gegnum fjarskiptafor- rit á borð við Skype. Upplýsingar frá bandaríska uppljóstraranum Snowden urðu til þess að böndin bárust að frönsku leyniþjónustunni. Hugbúnaður þessi hlaut því nafnið Babar, en algengt er að tölvuveirum séu gefin saklaus og vinaleg heiti. Babars-nafnið var augljós vísun í einhverja frægustu söguhetju franskra barnabókmennta, fílinn Babar. Sögurnar um hann hafa verið í miklum metum meðal barna um allan heim allt frá því að sú fyrsta kom út árið 1931. Sagan hermir að Charles de Gaulle hafi einhverju sinni kallað Babar „frægasta Frakka veraldar“ og sumir unnendur per- sónunnar ganga svo langt að segja Babar frægustu barnasöguhetju heims að Mikka mús einum frá- töldum. Hvað sem þeim vinsælda- mælingum líður er ljóst að á hverju ári renna háar fjárhæðir í vasa eig- enda höfundarréttarins, vegna sölu á bókum, tekjum af sjónvarpsþáttum og hvers kyns minjagripaútgáfu. Sem fyrr segir hófst ævintýrið árið 1931. Höfundurinn, Jean de Brun- hoff, var rúmlega þrítugur rithöf- undur og myndlistarmaður frá París. Eiginkona hans, Cécile, sem einnig var listamaður, sagði sonum þeirra sögu fyrir svefninn um ungan fíl sem ferðaðist til stórborgarinnar og tók þar upp ýmsa hætti mannfólksins. Drengirnir heilluðust af sögunni og eftir hvatningu kunningja komust hjónin að þeirri niðurstöðu að hún gæti átt erindi við umheiminn. Jean hóf að skrifa og teikna söguna um Babar. Til stóð að Cécile yrði skráð sem meðhöfundur, en frá því var horfið þegar kom að útgáfu. Munaðarleysingi í hásæti Sagan um Babar er í stuttu máli á þá leið að veiðimaður skýtur móður fílsungans, sem flýr í kjölfarið til ónefndrar stórborgar – sem hefur ýmis einkenni Parísarborgar. Þar verður á vegi Babars vinaleg og auðug eldri kona, sem tekur hann undir verndarvæng sinn, kemur honum til mennta og lætur sauma á hann falleg föt. Upp frá því gengur Babar í fallegum grænum jakka- fötum, með þverslaufu og svartan harðkúluhatt. Hann keyrir um á fínum sportbíl og er aufúsugestur í veislum fyrirmenna þar sem hann segir frá æskuslóðum sínum. Babar lætur senda eftir ungum frændsystkinum sínum, sem einnig eru klædd upp eftir tísku mannfólks- ins og fá að kynnast lystisemdum borgarlífsins. Að lokum yfirgefa þau velgjörðarkonu sína og halda aftur til fílahjarðarinnar. Skömmu eftir að þangað er komið deyr fílakóng- urinn eftir að hafa gætt sér á eitr- uðum sveppum. Babar er krýndur konungur í hans stað og skiptir því á harðkúluhattinum og gylltri kórónu. Í sögulok kvænist Babar svo litlu frænku sinni og þau halda í brúð- kaupsferð í loftbelg. Sagan um Babar sló í gegn um leið og hún kom út og næstu árin keppt- ist Jean de Brunhoff við að semja nýjar sögur um fílakónginn, sem margar snerust um átök við grann- ríki nashyrninga. Þverrandi heilsa setti þó strik í reikninginn og árið 1937 lést hann úr berklum á sviss- nesku heilsuhæli. Hann skildi eftir sig tvær hálfkláraðar sögur í hand- riti sem ákveðið var að klára og gefa út. Þrettán ára sonur listamannsins, Laurent, fékk það hlutverk að lita sumar myndanna. Þótt ekkja Jeans lýsti því yfir við dauða eiginmanns síns að ekki skyldu koma út fleiri sögur um Babar ákvað sonurinn Laurent að taka upp þráðinn að heimsstyrjöld- inni lokinni. Upp frá því hefur hann sent frá sér fjölda bóka um Babar, þá síðustu árið 2014, þá 89 ára að aldri. Á þessum langa tíma hefur sögusvið sagnanna farið um víðan völl og Babar og vinir hans haldið í ferðalög um fjarlæg lönd og jafnvel alla leið upp í geiminn. Á síðustu árum hafa vinsælar teiknimyndir fyrir sjónvarp svo haldið nafni Babars enn hærra á lofti. Hægt er að kaupa ógrynnin öll af hvers kyns varningi sem merktur er fílakónginum grænklædda og í nokkrum löndum má finna sér- verslanir sem eingöngu selja Babars- varning. Einkum munu Japanir vera hrifnir af slíku glingri. Úlfur í sauðargæru? En þótt Babar eigi sér marga unn- endur og franska póstþjónustan hafi sett hann á frímerki fyrir nokkrum misserum eru ekki allir jafn hrifnir. Bent hefur verið á að sú mynd sem gömlu sögurnar um Babar drógu upp af lífinu í stórborginni hafi ekki átt neitt skylt við veruleika millistríðs- áranna. Þess í stað einkennist hún af fortíðarþrá eftir tímanum fram að fyrri heimsstyrjöldinni og glanslíf- erni gömlu frönsku yfirstéttarinnar. Enn beinskeyttari gagnrýni kemur þó fram í bók eftir bandaríska rit- höfundinn og menntaforkólfinn Herbert R. Kohl, frá árinu 1996. Hún ber þann sláandi titil: „Ættum við að brenna Babar?“ Skemmst er frá því að segja að nið- urstaða Kohls er sú að bókabrennur séu ekki rétta leiðin, en hins vegar finnur hann verkinu allt til foráttu og telur að sagan um Babar geti reynst ungum börnum skaðleg þar sem þau séu berskjölduð gagnvart hvers kyns fordómum og staðalmyndum sem birtast í barnabókum. Kohl og aðrir gagnrýnendur Babars líta á söguna sem eina sam- fellda réttlætingu á kenningum um yfirburði evrópskrar menningar gagnvart afrískri, auk dýrkunar á efnislegum gæðum. Þau benda á að Babar sé að sönnu hryggur yfir að missa móður sína, en jafni sig þó furðu fljótt um leið og gamla frúin tekur að hlaða á hann gjöfum. Við komuna til fílahjarðarinnar verður Babar nær samstundis óskor- aður leiðtogi vegna þess að hann hefur tileinkað sér siði vestrænna manna. Hann gengur á tveimur fótum í fínu jakkafötunum sínum á meðan þegnarnir, hinir fílarnir, eru „naktir“ og á fjórum fótum. Hann er líka sá eini sem á veraldlegar eigur, sem virðist á einhvern hátt gera hann öðrum æðri. Þegar sagan um Babar er lesin með þessum gleraugum kemur út ansi ólík mynd en við erum vön. Í stað þess að vera hugljúf frásögn af mun- aðarleysingja sem nær langt í lífinu fyrir sambland af eigin dugnaði og aðstoð frá góðu fólki endurspeglar hún evrópskan nýlenduhroka. Fordómar læðast víða Samkvæmt þessari túlkun falla ævin- týri Babars í stóran flokk barna- sagna frá fyrri hluta tuttugustu aldar sem gefa bjagaða mynd af Afríku og íbúum hennar. Frægt dæmi um það er myndasagan um Tinna í Kongó, þar sem ungi belgíski blaða- maðurinn heldur til Afríku, reynist innfæddum langtum hæfari á öllum sviðum og verður sjálfkjörinn leið- togi þeirra. Raunar er lotning fákænu svertingjanna í sögunni fyrir vest- rænu valdi slík að þeir krýna jafnvel hundinn Tobba sem konung og til- biðja sem hálfguð. Í endurútgáfum á Tinna í Kongó reyndi höfundurinn Hergé að sníða vandræðalegustu agnúana af sögunni, en þar var þó einkum um að ræða kafla þar sem Tinni fer í veiðiferð og slátrar dýrum í tugatali og makalaust atriði þar sem hann gerir ítrekaðar tilraunir til að fella nashyrning með riffli en ákveður að lokum að sprengja hann í loft upp með dýnamíti. Tilgangslaus dýraslátrunin var ekki talin boðleg í bók fyrir börn og ungmenni, en lítt dulinn rasisminn fékk að standa að mestu óbreyttur. Staðalmyndirnar af heimskum svertingjum gera það að verkum að útgefendur Tinna-bókanna víða um lönd hafa hikað við að láta Tinna í Kongó fylgja með í ritröðinni. Reglu- lega berast fregnir af því að endur- prentunum á bókinni sé mótmælt, kallað eftir að hún sé bönnuð eða í það minnsta fjarlægð úr bókasöfn- um. Hefst þá gamalkunnug umræða um hættur ritskoðunar og hversu langt eigi að ganga í að fordæma gamlar bækur fyrir viðhorf sem teljast ólíðandi í dag en þóttu sjálf- sögð á ritunartíma þeirra. Mörgum eru í fersku minni harðar deilur sem spruttu vegna endurútgáfu á Tíu litlum negrastrákum eftir lista- manninn Mugg fyrir fáeinum árum, þar sem sömu sjónarmið tókust á. Enn sem komið er virðast þó fáir hafa hlýtt kallinu um að setja Babars- bækurnar á svarta listann. Þær eru enn sem fyrr í miklum metum og fátt bendir til að iðnaðurinn í kringum jakkafataklædda fílakónginn muni minnka í bráð. Babar á bálköstinn Saga til næsta bæjar Stefán Pálsson skrifar um ástsæla barnabók. gengur BaBar í fal- legum grænum jakka- fötum, með þverSlaufu og Svartan harðkúlu- hatt. OPIÐ MÁN TIL FÖSTUDAGA 11 - 18 | LAUGARDAGA 11 - 16 BÆJARLIND 16 | 201 KÓPAVOGUR | SÍMI 553 7100 | LINAN.IS 3 0 . s e p t e m b e r 2 0 1 7 L A U G A r D A G U r44 H e L G i n ∙ F r É t t A b L A ð i ð 3 0 -0 9 -2 0 1 7 0 4 :2 0 F B 1 3 6 s _ P 1 0 8 K .p 1 .p d f F B 1 3 6 s _ P 1 0 5 K .p 1 .p d f F B 1 3 6 s _ P 0 2 9 K .p 1 .p d f F B 1 3 6 s _ P 0 3 2 K .p 1 .p d f A u to m a tio n P la te re m a k e : 1 D E 1 -B 3 9 8 1 D E 1 -B 2 5 C 1 D E 1 -B 1 2 0 1 D E 1 -A F E 4 2 7 5 X 4 0 0 .0 0 1 1 A F B 1 3 6 s _ 2 9 _ 9 _ 2 0 1 7 C M Y K
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136

x

Fréttablaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.