Fréttablaðið - 30.09.2017, Page 120

Fréttablaðið - 30.09.2017, Page 120
E lstu verkin á sýningunni eru beinskeytt þjóð-félagsstúdía á þeim hefðum og venjum sem við höfðum samþykkt að fara eftir. Ákveðið viðbragð við samfélagslegu áreiti. Ég hafði fundið mína leið til að tjá mig,“ segir Anna Líndal, mynd- listarmaður og kvenréttindakona, stödd á Kjarvalsstöðum þar sem hún opnar yfirlitssýningu í dag. Heimilisfriður heitir eitt af verk- unum og um það segir hún þessa sögu: „Þegar ég dvaldi í vinnustofu í Bergen í Noregi sá ég litla serví- ettu með handsaumuðum fuglum og korni og setningunni „Molar eru líka brauð“ – á norsku. Mér fannst það mögnuð tilhugsun að konur væru að sauma út í frítíma sínum að þær ættu að sætta sig við mylsnuna í þjóðfélaginu. Ég upp- lifði það þannig. Upp frá því varð þessi hringur til. Hann er dæmi- gerður fyrir margt sem kemur til mín út frá undrun. Þannig má segja að undrunin leiði mig áfram.“ Marglit tvinnakefli vekja athygli í öðrum enda salarins. „Ég hélt sýningu 1996 sem hét Kortlagn- ing hversdagslífsins. Þar fjallaði ég mikið um stöðu konunnar og tvinnakeflaverkið er í raun lof- söngur til framlags kvenna í sam- félaginu, öll þau ósýnilegu störf sem þær hafa innt af hendi.“ Í nýrri verkunum er Anna enn að kortleggja. Nú er það landið. Með Jöklarannsóknafélaginu kveðst hún hafa farið tuttugu og tvo leiðangra upp í Grímsvötn frá árinu 1986 og skráð niðurstöður rannsóknanna með sínum hætti. Meðal annars hefur hún gert sín eigin landakort af svæðinu þar sem hæðarlínurnar eru handsaumaðar með kontórsting og allt sem mælt var með vélknúnu farartæki er markað með sikksakkspori sauma- vélar. Form skúlptúrs á gólfinu vísar til vatns og lands sem myndaðist í Grímsvatnagígnum í gosi 2004 og vídeóverk styður við hann. Sömu- leiðis fá karlmennirnir sinn óð í vídeó verki. „Ég dáist að hæfileikum karla til að geta gert við hvaða tæki sem er og fengið allt til að virka,“ segir hún brosandi. Í hillum úti á gólfi er Samhengis- safnið. Í því eru ýmsir sjaldgæfir hlutir sem tengjast ferðum Önnu um veröldina, þurrkaðar jurtir, skuggamyndir í poka og fleira for- vitnilegt. Safn sem varðveitir ótal sýnishorn úr ýmsum heimshornum og eru vitnisburður um túlkun hennar á umhverfinu. Ég dáist að hæfi- leikum karla til að geta gert við hvaða tæki sem er og fengið allt til að virka. Undrunin leiðir mig áfram anna líndal myndlistarkona kortleggur margt í samfélagi okkar af mikilli list eins og sjá má í vestursal kjarvalsstaða þar sem yfirlitssýning á verkum hennar verður opnuð í dag. TónlisT HHHHH Hafdís Vigfúsdóttir og svanur Vilbergsson fluttu verk eftir Ravel, Debussy, ibert og Poulenc. Salurinn í Kópavogi miðvikudagur 27. september Þeir sem vilja fá eitthvað andlegt með ostborgaranum í hádeginu ættu að kíkja við í menningarhúsin í Kópavoginum á miðvikudögum. Þar er ýmislegt á seyði. Ljósmynda- spjall í Héraðsskjalasafninu, bóka- upplestur í Bókasafninu, leiðangur um myndlistarsýningu í Gerðarsafni, tónleikar í Salnum og margt fleira. Á miðvikudaginn lagði ég leið mína í síðastnefnda húsið og hlýddi á Haf- dísi Vigfúsdóttur flautuleikara og Svan Vilbergsson gítarleikara. Tón- listin sem þau báru á borð var svo sannarlega fögur. Fyrst á dagskránni var Pavane fyrir látna prinsessu eftir Ravel, í útsetn- ingu Konrad Ragossnig. Eins og óteljandi tónverk á borð við menú- ett, gavotte, saraböndu og passa- kalíu þá er pavane gamall dans, mjög hægur. Þetta er þó engin danstónlist og hún er ekki heldur helguð neinni sérstakri prinsessu. Stemningin er samt tregafull og vissulega væri hægt að dilla sér við hana ef slíkt væri í boði. Hafdís var þó langt frá því að stíga dansspor á sviðinu, hún virtist satt best að segja ekki vera komin í gang þarna í upphafi. Hljómurinn í flautunni var loðinn, túlkunin mátt- laus og ekki sérlega sannfærandi. Svanur fylgdi hins vegar ásættan- lega, en heildarútkoman var engu að síður flöt. Miklu betri voru Mouvements per- petuels eftir Poulenc. Hraðar flautu- tónarunur voru jafnar og flæðandi, fullkomlega áreynslulausar. Gítar- leikurinn var líka léttur og leikandi, gæddur fjölbreyttum litbrigðum. Nokkuð síðri var prelúdían Stúlk- an með hörgula hárið eftir Debussy, hér í útsetningu Stefan Nesbya. Rétt eins og Pavane eftir Ravel er þetta upphaflega píanótónsmíð, þrungin nostalgíu og náttúrustemningu. Haf- dís mótaði laglínurnar ekki af nægi- legri innlifun, það vantaði ljóðrænu í túlkunina, eins og flautuleikarinn hefði ekkert að segja með tónlistinni. Hvar var sálin í verkinu? Gítarhljóm- ar Svans voru engu að síður fallegir, en það dugði ekki til. Kraftmeiri tónlist fór Hafdísi greinilega betur, því Entr’acte eftir Ibert var glæsileg. Flautuleikurinn var fullur af tilfinningu og tilkomu- miklum hápunktum. Sömu sögu er að segja um stórbrotinn gítarleikinn, sem var auk þess skreyttur alls konar blæbrigðum. Þetta var flott. Lokalagið var líka ágætt, annar dans eftir Ravel, að þessu sinni Hab- anera. Túlkunin var skemmtilega lokkandi, litrík og spennandi, stefin seiðandi, hljómarnir fagurlega mót- aðir. Þau Hafdís og Svanur eru auð- heyrilega fínir tónlistarmenn, en þau hefðu mátt liggja meira yfir rólegri þáttum dagskrárinnar. Jónas Sen niðuRsTaða: Oftast ágætur flutningur á fallegri tónlist. Falleg tónlist í hádeginu Þau Hafdís og Svanur eru auðheyri- lega fínir tónlistarmenn, segir í dómnum. Fréttablaðið/VilHelm Önnu líndal verður margt að yrkisefni í myndlistinni. Hún segir flest verka sinna vera viðbragð við einhverju að utan. Fréttablaðið/ernir Heimilisfriður nefnist verkið á gólfinu. Í litlu dúkana hefur anna saumað út myndir og setningar. ein setninganna er: molar eru líka brauð. Á veggnum á bakvið er tvinnakeflaverk sem anna segir lofsöng til framlags kvenna í sam- félagið, allra þeirra ósýnilegu starfa sem þær hafa innt af hendi. tilbrigði kallar anna þetta verk. Þar koma þræðir við sögu. Gunnþóra Gunnarsdóttir gun@frettabladid.is 3 0 . s e P T e m b e R 2 0 1 7 l a u G a R D a G u R56 m e n n i n G ∙ F R É T T a b l a ð i ð menning 3 0 -0 9 -2 0 1 7 0 4 :2 0 F B 1 3 6 s _ P 1 3 3 K .p 1 .p d f F B 1 3 6 s _ P 1 2 0 K .p 1 .p d f F B 1 3 6 s _ P 0 0 4 K .p 1 .p d f F B 1 3 6 s _ P 0 1 7 K .p 1 .p d f A u to m a tio n P la te re m a k e : 1 D E 1 -7 3 6 8 1 D E 1 -7 2 2 C 1 D E 1 -7 0 F 0 1 D E 1 -6 F B 4 2 7 5 X 4 0 0 .0 0 1 3 B F B 1 3 6 s _ 2 9 _ 9 _ 2 0 1 7 C M Y K
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136

x

Fréttablaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.