Dagblaðið Vísir - DV - 27.01.2017, Blaðsíða 20

Helgarblað 27.–30. janúar 201720 Fólk Viðtal
B
irna var alltaf að koma mér
á óvart. Hvernig hún hugs-
aði og sá veröldina. Ég stóð
mig oft að því að hugsa
um og dást að því hvernig
hún lifði lífinu, en ég þurfti stund-
um tíma til að venjast því. Hún var
skemmtilegasta manneskja sem
ég hef kynnst, alveg frá því að hún
fæddist, algerlega að bróður henn-
ar ólöstuðum.“
Þetta segir Sigurlaug Hreins-
dóttir, móðir Birnu Brjánsdóttur.
Íslenska þjóðin hefur syrgt Birnu
en minning um unga og bjarta
stúlku mun ætíð lifa með íslenskri
þjóð, líkt og Guðni Th. Jóhannes-
son, forseti Íslands, komst að orði.
Sigurlaug, eða Silla eins og hún er
gjarnan kölluð, á þá ósk heitasta
að við Íslendingar minnumst Birnu
sem yndislegrar, ungrar konu, sem
var heilsteypt, gefandi, hugmynda-
rík og lifði skemmtilegu lífi. Ekki
sem stúlkan sem hlaut ömurleg
örlög líkt og ítrekað hefur ver-
ið fjallað um í fjölmiðl-
um, bæði hér heima
og erlendis. Und-
ir þetta tekur fað-
ir hennar, Brjánn
Guðjónsson, og
vinir Birnu.
„Ég þekkti ekki
Birnu Brjáns-
dóttur. Ég vissi ekki
einu sinni að hún
væri til. Undanfarna
daga finnst mér samt
ég hafa kynnst henni svo
vel,“ sagði Illugi Jökulsson í pistli á
Stundinni og bætti við að nú þegar
þjóðin hefði fylgt Birnu hennar
hinstu gönguferð, þá sé tóm í lífi Ís-
lendinga.
Birna sameinaði íslenska þjóð
og munu örlög hennar líklega
verða til þess að Grænlendingar
taki á þöggun um ofbeldi og mis-
notkun. En orð fá ekki linað þján-
ingar foreldra og vina, sagði Guðni
Th. Jóhannesson. Það hvernig við
Íslendingar höldum minningu
Birnu á lofti, því Birna mun ávallt
fylgja okkur, hjálpar foreldrum
og vinum að kljást við og lifa með
sorginni. Birna var falleg, hæfileik-
arík og góðhjörtuð. Hún var
húmoristi. Stóð með vinum sínum.
Var sjálfstæð. Og elskaði lífið. Þetta
er Birna. Munið hana svona.
Átti auðvelt með að læra
Birna Brjánsdóttir fæddist þann 28.
nóvember árið 1996 á Landspít-
alanum í Reykjavík. Ljósmóðirin
sagði glettin að hún teldi jafnvel að
Birna ætlaði að setjast upp á fyrsta
klukkutímanum, svo ákveðin var
hún. Það einkenni átti eftir að vera
eitt af hennar helstu persónuein-
kennum. Silla sagði eitt sinn:
„Hún er svo sjálfstæð að Ingólf-
ur Arnarson bliknaði við hliðina á
henni.“
Birna gekk í Álftamýrarskóla
sem nú heitir Hvassaleitisskóli.
Silla kveðst hafa full aðdáunar
fylgst með henni útfæra alls konar
hugmyndir en skólinn hafi þó ekki
verið í mestu uppáhaldi.
„Hún var ekkert mjög upptekin
af framtíðinni og lifði mest í núinu.
Hún hafði ekki gaman af því að
vera í skóla, sitja kyrr og lesa. Hún
átti engu að síður auðvelt með að
læra og var gríðarlega skapandi,“
segir Silla. „Það sem mér fannst
skemmtilegast við hana var að hún
var endalaust að koma mér og öðr-
um á óvart.“
Foreldrar og vinir eru á einu
máli um að Birna var einstaklega
fylgin sér. Frasi sem hún hafi til-
einkað sér snemma var: „Mamma,
ég veit þú meinar vel en ...“ og
var þá tilgangslaust að
reyna að fá Birnu til að
skipta um skoðun.
Ákvörðun hafði
verið tekin. Vin-
ir Birnu segja að
hún hafi kennt
þeim að sjá lífið í
skemmtilegu ljósi
og undir það tek-
ur Silla, sem segir
ánægjulegasta verk-
efni lífsins hafi verið að
ala Birnu upp. Þegar Silla
sendi Birnu afmæliskveðju á Face-
book skrifaði hún:
„Þegar ég hugsa til hennar frá
því hún var lítil þá fer ég alltaf að
brosa innra með mér og jafnvel að
hlæja upphátt. Hún stendur í hár-
inu á hverjum sem er og veit hvað
hún vill – það er ekki hægt að biðja
um meira.“
Prakkarinn Birna
Birna var uppátækjasöm sem barn
en Silla minnist þess með hlýju
þegar hún fékk upphringingar
vegna kvartana. Þegar Silla sett-
ist niður til að lesa yfir hausamót-
unum á dóttur sinni átti hún erfitt
með að halda aftur af hlátrinum.
„Yfirleitt var hún með svo góð
rök fyrir því sem hún var að gera og
það var svo skemmtilegt að tala við
hana. Hún var heldur ekki að meiða
neinn. Þetta voru lítil og saklaus
prakkarastrik, sem dæmi um það
þá stálust hún og vinkona henn-
ar eitt sinn inn í nærliggjandi mat-
vöruverslun. Þegar loks var hringt í
okkur foreldrana þá voru þær bún-
ar að fylla körfu af matvörum í leik.“
„Ég er Birnupabbi“
Síðustu tvö ár bjó Birna hjá föð-
ur sínum, Brjáni Guðjónssyni.
Feðginin voru afar náin. Brjánn
sagði í samtali við DV þegar lýst var
eftir Birnu:
„Hún flutti til mín þegar hún
varð sjálfráða og við búum hérna
saman, við tvö og kötturinn. Við
erum rosalega náin og sambúðin er
frábær. Hún er pabbastelpa og ég er
Birnupabbi.“
Birna lærði á píanó í nokkur ár
og hafði gaman af því að syngja
líkt og sjá má á myndskeiðum sem
fylgja netumfjöllun DV. Þá hafði
hún einnig gaman af því að lesa og
púsla. Hún átti auðvelt með að vera
ein og dunda sér.
Brjánn skrifaði á bloggsíðu sína
fyrir nokkrum árum:
„Ég elska hana óendanlega. Hún
Birna mín er rosalegur knúsari og
fátt jafn yndislegt eins og faðmlagið
hennar, enda var hún mér ofarlega
í huga þegar ég samdi lagið „Minn-
ing“ – ég sá hana alltaf fyrir mér
komandi að knúsa mig og sú hugs-
un tárar mig alltaf.“
Birna var mikill dýravinur. Þegar
hún bjó hjá föður sínum átti hún
kött sem hún nefndi Dreka. Þá
var hún vegan og grænmetisæta
til skiptis síðustu þrjú, fjögur árin
vegna ástar á dýrum sem hún hafði
mikla samúð með. Silla segir að
Brjánn hafi kvartað nokkuð undan
Dreka sem var árásargjarn og átti
það til að ráðast á gesti úr launsátri
og gera þeim bylt við.
„Birna stóð alltaf með Dreka og
sagði pabba sínum að hann yrði
að breyta framkomu sinni gagn-
vart kettinum en Brjánn er mik-
ill kattavinur, svo það komi fram,“
segir Silla.
„Ég naut þess að vera
með þessu fallega ljósi“
n Foreldrar og vinir n Þetta er Birna. Munið hana svona n Góðhjörtuð, traust, fyndin, sterk og stóð með sínum„Ég sá hana alltaf
fyrir mér komandi
að knúsa mig og sú hugs-
un tárar mig alltaf.
Kristjón Kormákur Guðjónsson/
Kristín Clausen
kristjon@dv.is/ kristin@dv.is