Dagblaðið Vísir - DV - 15.09.2017, Page 26

Miðborg Reykjavíkur hefur tekið gríðarlegum breytingum á síðustu
árum. Sérstaklega hefur svæðið í
kringum Hlemm og Holtin tekið
stakkaskiptum en þar blómstra
nú bæði verslanir og nýstárlegir
veitingastaðir sem aldrei fyrr.
Árið 2015 var gamla Arion
banka-húsinu breytt í hótel sem
rekið er af Center Hotels. Upp-
runalega voru aðeins 43 herbergi
á hótelinu og morgunverðarsalur
en ekki leið á löngu þar til eigend-
ur sóttu um og fengu leyfi til að
reisa u-laga viðbyggingu við gamla
bankahúsið og fjölga herbergjun-
um í 170. Það er óhætt að segja að
verkið hafi tekist einstaklega vel en
nýja viðbyggingin fellur mjög vel
að umhverfinu og er aðlaðandi í
senn.
Miðvikudaginn 13. september
slógu svo aðstandendur hótels Mið-
garðs upp skemmtilegu boði fyrir
alla þá sem komu að breytingunum
ásamt samstarfsfólki í ferðabrans-
anum. Boðið var upp á ljúffengar
veitingar í fljótandi og föstu formi
frá hótelveitingastaðnum Jörgensen
Kitchen & Bar, en staðurinn hefur
fengið frábærar móttökur þann
stutta tíma sem hann hefur verið
opinn.
Margt var um manninn í veisl-
unni. Gestirnir fengu leiðsögn um
hótelið, hlýddu á ljúfan djass og
að lokum voru allir leystir út með
lítilli pottaplöntu.
„Þetta var í sjálfu sér formleg
opnun á nýju viðbyggingunni og
um leið vildum við kynna hótel-
ið og alla möguleikana sem það
býður upp á,“ segir Sigríður Helga
Stefánsdóttir markaðsstjóri í spjalli
við Birtu.
Hún er himinlifandi með
jákvæðu móttökurnar sem Mið-
garður hefur hlotið en hótelið og
umhverfi þess virðist falla einstak-
lega vel í kramið.
„Það voru arkitektarnir hjá
Gláma Kím sem hönnuðu hótel-
ið í takt við óskir okkar og ég er
virkilega ánægð með útkomuna.
Við lögðum sérstaka áherslu á að
notast við gróður og pottaplöntur
til að ná þessum hlýleika sem fylgir
græna litnum og lifandi gróðri.
Fólki finnst alltaf notalegt að vera í
svoleiðis umhverfi. Við lögðum líka
mikið upp úr því að rýmið væri
hannað þannig að gestir hafi gott
næði á fjölbreyttum svæðum sem
eru aðeins hólfuð niður,“ segir hún
og bætir við að það séu ekki aðeins
sáttir hótelgestir sem hampa staðn-
um heldur séu heimamenn einnig
byrjaðir að venja komur sínar á
hótelið. „Fólk sem býr eða vinnur
hérna í hverfinu kemur gjarna eftir
vinnu til að fá sér einn og einn kok-
teil eða vínglas. Svo eru margir sem
tylla sér hérna með tölvuna sína
eða glugga í bók hvort sem er inni
eða úti í garði.“
Eins og fyrr segir er fallegt
útisvæði, bar og veitingastaður á
hótelinu en þar leynist einnig lítil
heilsulind í kjallaranum sem er
mikið augnayndi. Í heilsulindinni
er bæði hægt að þiggja nudd og
snyrtimeðferðir og slaka á í gufu-
baði eða heitum pottum sem eru
bæði innan og utan dyra.
„Okkur finnst sérstaklega gam-
an að hafa heitan pott á útisvæðinu
því þeir eru alls ekki margir á þessu
svæði. Svo er klöppin, sem við
ákváðum að láta halda sér þarna
úti, alveg sérlega falleg, bæði í litum
og áferð. Það er dásamlegt að geta
sótt í svona náttúruupplifun alveg
inni í hjarta borgarinnar,“ segir
Sigríður Helga að lokum.
Sigríður Helga Stefánsdóttir, markaðsstýra á hótel Miðgarði, er himinlifandi með móttökurnar
sem hótelið hefur hlotið til þessa en hún bauð félögum úr ferðamannabransanum, og þeim
sem unnu að nýbyggingunni, til vel heppnaðrar veislu á miðvikudaginn.
KoKteill í Kósí horni
Á hótelbarnum er boðið upp á úrval
kokteila sem eru bæði bragðgóðir og
ljúfir á að líta.
Mynd Brynja
É
g held að það sé ótrúlega
sérstakt að fæðast sem
Íslendingur. Ef maður trúir
á endurfæðingu (sem ég geri
ekkert sérstaklega) og veltir fyrir
sér öllum möguleikunum sem
hefðu getað orðið, þá blasir við að
líkurnar á því að fæðast á þessu
landi eru afar litlar. Kannski
álíka litlar og að fæðast sem
pandabjörn, hvítur nashyrningur
eða fjalla górilla? Og að búa hér
á norðurhjara, í þrjú hundruð
þúsund manna samfélagi, sem
var hrikalega einangrað öldum
saman, er engu líkt. Það er nefni-
lega ekki til sambærilegt samfélag
á þessari jörðu. Við erum alveg
hrikalega spes. Í fyrsta lagi er
það mjög, mjög sérstakt að svo
fámenn þjóð sé sjálfstæð. Það
eru bara tvær aðrar þjóðir, með
álíka marga íbúa, sem „fagna“
sjálfstæði. Það eru Malta
og Lúxemborg. Stóri
munurinn er bara sá að
á Möltu tala allir tungu-
mál sem fjöldi annars
fólks skilur; ensku og
spænsku. Það sama
gildir fyrir Lúxemborg.
Þar tala allir þrjú tungu-
mál; þýsku, frönsku og
lúxemborgsku. Svo er Lúxemborg
staðsett í hjarta Evrópu. Allt vað-
andi í utanaðkomandi „ erlendum
áhrifum“. Hægt að keyra til
Frakklands og Ítalíu á örskammri
stund. Kaupa allskonar vín og
osta beint af bændum eða úr
næstu búð. Kippa jafnvel með sér
kettlingi án þess að þurfa
að setja hann í sóttkví í
fjóra mánuði. Í öðru lagi
er það mjög sérstakt að
við Íslendingar skulum öll
kunna að lesa (eða … við
kunnum það að minnsta
kosti). Það er ekki sjálfgef-
ið að heil þjóð geti verið
jafn upplýst við erum og
það á tungumáli sem næstum því
enginn annar skilur. Þá er nú eins
gott að upplýsingaveiturnar séu í
lagi. Hvað þá þýðingarnar. Í þriðja
lagi er sjálfsmynd þjóðarinnar
alveg ótrúlega sérstök. Það birtist
kannski best í því að við berum
okkur aldrei saman við önnur
smáríki. Nei.
Þegar kemur að samanburði þá
kjósum við alltaf að bera okkur
saman við hin Norðurlöndin þótt
ekkert þeirra telji undir fimm
milljónum íbúa, nema Græn-
land og Færeyjar, sem reyndar
heyra undir Danmörku. Sem er
mögulega eini vitræni saman-
burðurinn?
Eða hvað finnst þér?
Góða helgi!
Margrét H. Gústavsdóttir
Að vera Íslendingur
Líkurnar eru álíka litlar og að fæðast sem pandabjörn,
hvítur nashyrningur eða fjallagórilla.
Nýstárleg
náttúruperla
við Hlemm
„Okkur finnst sérstaklega gaman að hafa heitan pott á útisvæðinu því þeir eru alls
ekki margir á þessu svæði. Svo er klöppin, sem við ákváðum að láta halda sér þarna
úti, alveg sérlega falleg, bæði í litum og áferð. Það er dásamlegt að geta sótt í svona
náttúru upplifun beint inni í hjarta borgarinnar.“