Dagblaðið Vísir - DV - 03.11.2017, Side 26

26 fólk - viðtal Helgarblað 3. nóvember 2017
Við vorum orðin andlega búin.
Við hefðum getað haldið áfram
en við vildum ekki gera það með
hálfum huga.“
Saknarðu þessa tíma?
„Þetta var gríðarlega skemmti-
legt tímabil en líka óskaplega
erfitt því við vorum alltaf að, sung-
um, vorum í viðtölum og mynda-
tökum og gerðum vídeó eða vor-
um í stúdíói. Meðan á þessu stóð
gaf ég mér ekki nægan tíma til að
njóta hlutanna því ég var alltaf svo
upptekin í vinnunni. Ég lauk við
eitt atriði til að fara út í það næsta.
Eftir á hugsa ég oft um það hversu
gaman þetta raunverulega var
þótt álagið væri mikið.
Eftir tímann með Írafári fór ég
að vinna við mína eigin tónlist,
ég gerði tvær plötur og lagði alla
mína sál í þær. Eftir það ákvað ég
að hvíla mig á tónlistinni og ein-
beita mér að frekari barneignum
og fjölskyldunni minni.“
Ætlaði fyrst og fremst
að verða mamma
Hefðir þú ekki getað hugsað þér að
lifa barnlausu lífi?
„Nei, alls ekki. Þegar ég var
lítil ætlaði ég annaðhvort að
verða prinsessa eða söngkona en
fyrst og fremst ætlaði ég að verða
mamma. Ég hef gaman af börnum
og hef yndi af að spjalla við þau og
leika. Sjálf er ég dálítið barn í mér.“
Eiginmaður Birgittu er
Benedikt Einarsson lögmaður.
„Við kynntumst árið 2003 þegar ég
söng í Grease í Borgarleikhúsinu.
Hann var að læra lögfræði og lék í
sýningunni um helgar og dansaði.
Um leið og við hittumst smullum
við saman. Ég er afskaplega hepp-
in að eiga svona góðan, indælan
og kláran mann. Hann gerir mig
betri á hverjum degi.“
Benedikt er af Engeyjarættinni.
Stundum er þeirri ætt ekki vand-
aðar kveðjurnar og Birgitta er
spurð hvort hún taki það inn á
sig. „Ég verð aldrei vör við illt um-
tal nema hjá nettröllunum og í
illa skrifuðum greinum í fjölmiðl-
um. Þetta er nokkuð sem snert-
ir hvorki mig né manninn minn.
Þegar maður veit hver maður er
og hvernig fólkið manns er þá get-
ur maður ekki verið að velta sér
upp úr því þótt aðrir reyni að pota
í mann með ljótum skrifum.“
Kom aldrei til
greina að gefast upp
Birgitta og Benedikt eiga tvö
börn, dreng og stúlku. Um tíma
leit út fyrir að Birgitta gæti ekki
orðið barnshafandi. „Mér fannst
svo skrýtið að manneskja sem
var svona mikil barnagæla og
hafði gefið út barnaplötu og söng
fyrir börn skyldi ekki geta orðið
mamma. Þetta tók á og var erfitt
og sárt,“ segir hún. „Ég trúi því að
ég sé hingað komin til að eignast
börn. Það er tilgangurinn með líf-
inu en þýðir samt ekki að maður
eigi að lifa í gegnum börnin sín.
Þannig að það var mér stórt áfall
þegar ég áttaði mig á að hugsan-
lega fengi ég ekki að upplifa þetta
stórkostlega kraftaverk.“
Hún fór í nokkrar tækni-
sæðingar og fæddi loks dreng. „Í
mörg ár var ég að reyna að eign-
ast strákinn okkar, það tók þrjú til
fjögur ár og ég fór í margar tækni-
sæðingar,“ segir hún. „Þegar ég var
svo að reyna að eignast dóttur okk-
ar þá tók það sex ár með alls kon-
ar tæknisæðingum og glasafrjóvg-
ununum, bæði hér heima og úti.
Ein glasafrjóvgunin tókst og því
fylgdi mikil hamingja en ég missti
fóstrið. Þá hrundi heimurinn en
það sem varð mér til bjargar var
að ég átti drenginn minn. Ég hugs-
aði: Ég á hann. Ef ég eignast ekki
annað barn þá má ég ekki vera
frek, ég hef það gott. En ég hugsaði
líka: Ég var einu sinni ólétt og hlýt
að geta orðið það aftur. Það kom
aldrei til greina að gefast upp. Svo
tókst það og nú er Saga Júlía orðin
tveggja ára og Víkingur Brynjar
átta ára. Á hverjum einasta degi
þakka ég fyrir börnin mín og reyni
að vera eins góð móðir og ég get.“
Hvað þurfa börn?
„Ást, umhyggja og hlýja skipta
mestu máli, en þau þurfa líka
ramma og aga. Það þarf að spjalla
við þau og gefa þeim tíma. Þau
verða líka að fá að vera þau sjálf,
þau skilja miklu meira en við
höldum.“
Unun af að skapa
Birgitta hefur ekki sungið mikið
opinberlega síðustu ár en kom
þó fram á Þjóðhátíð í Eyjum fyrr
á þessu ári og sló í gegn. „Í dag
hef ég ekki fulla atvinnu af tón-
listinni en að syngja er eitt það
skemmtilegasta sem ég geri og
ég myndi aldrei vilja hætta því al-
veg. Fyrir nokkrum árum hætti ég
að syngja um verslunarmanna-
helgar því þá fór ég alltaf að veiða
með manninum mínum. Ég af-
þakkaði öll boð um að koma fram
á þeim tíma. En þetta árið vorum
við með veiðileyfi sem gekk ekki
upp þannig að ég sagði bara já. Ég
söng meðal annars á Þjóðhátíð
og það gerði lukku. Ég söng líka á
stórglæsilegum tónleikum á fiski-
dögum á Dalvík, sem var mikill
heiður.
Þetta eru stórar uppákomur og
það er yndislegt að fá að syngja
lögin sín og heyra alla syngja
með. Um leið skapast svo mikill
kraftur og það sem maður gefur af
sér fær maður þrefalt til baka frá
áheyrendum. Þetta er einstök til-
finning, alveg dásamleg. Ég ætla
mér ekki að gera mikið meira af
því að syngja opinberlega en ég
verð samt alltaf að gera eitthvað
af því.
Ef einhver spyrði mig hvað ég
væri að gera núna væri svarið:
Alls konar. Það er ekki bara eitt-
hvað eitt í gangi. Ég hef unun af að
skapa. Ég á erfitt með að fara í eina
átt og halda mig bara þar. Það er
svo margt sem ég hef unun af að
gera. Ég kenni söng, bæði í einka-
tíma og hópum í masterclass. Ég
er að skrifa bækurnar mínar og
svo syng ég. Afganginn af tíman-
um reyni ég að standa mig sem
góð móðir.“
Þú virkar sem afar hreinskilin
og einlæg manneskja.
„Ég held að ég hafi ekki breyst
svo mikið frá því ég var barn eða
unglingur en auðvitað litast mað-
ur af reynslu. Lífið kennir manni
margt og allt nám verður manni
til góðs.
Þegar við í Írafári vorum að
byrja að koma fram mætti ég
með smá brynju, en ég var aldrei
sátt við það. Ég var alltaf óánægð
þegar ég reyndi að vera eitthvað
annað en ég er. Núna hugsa ég:
Svona er ég og það er allt í lagi
þótt þér líki það ekki, ef mér líð-
ur vel með það. Mér hefur alltaf
liðið best með að vera hrein og
bein.“ n
„Árin eftir dauða bróður
míns reyndust mér erfið
„Ég hef unun af að
skapa. Ég á erfitt
með að fara í eina átt og
halda mig bara þar.
Um móðurhlutverkið Á hverjum einasta degi þakka ég fyrir börnin mín og reyni að vera
eins góð móðir og ég get. Mynd Brynja