Morgunblaðið - 06.05.2017, Side 33

MINNINGAR 33
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 6. MAÍ 2017
✝ Björn Ottóssonfæddist í
Strandasýslu 19.
nóvember 1947.
Hann lést að heim-
ili sínu á Sauð-
árkróki 26. apríl
2017. Björn var
sonur hjónanna
Ottós Björnssonar,
f. 26. júní 1922 á
Fallandastöðum í
Hrútafirði, og
Jenneyjar Sigrúnar Jónas-
dóttur, f. 16. júlí 1926 á Kleifum
í Ísafjarðarsýslu, d. 3. febrúar
1989. Björn var næstelstur sex
systkina, en elstur er Erling
Birkir Ottósson, f. 16. mars
1946, Alda Sigrún Ottósdóttir, f.
5. júlí 1950, Jónas Ingi Ottósson,
f. 18. nóvember 1952, d. 20. sept-
ember 2016, Sigurður Þór Ott-
ósson, f. 22. febrúar 1956, Heim-
ir Ottósson, f. 28. desember
1960.
Björn kvæntist 31. desember
Björn ólst upp á Borðeyri við
Hrútafjörð. Þar gekk hann í
barnaskóla en síðar fór hann í
Reykjaskóla við Hrútafjörð.
Björn kom árið 1965 í Skaga-
fjörðinn til að læra múrverk hjá
Jóni Dagssyni múrarameistara
og tók í framhaldinu sveinspróf
við iðnskólann á Sauðárkróki.
Meistarapróf tók hann árið
1973.
Björn vann við múrverk um
árabil en var einnig héraðslög-
reglumaður í Skagafirði í 18 ár.
Hann var húsvörður í íþrótta-
húsinu á Sauðárkróki í 20 ár,
eða til dánardags. Björn keppti
meðal annars á sínum yngri ár-
um í kúluvarpi, kringlukasti og
spjótkasti á héraðsmótum þar
sem hann vann til fjölda verð-
launa. Hann var einnig einn
stofnenda körfuboltafélagsins
Molduxanna.
Björn var í Kiwanishreyfing-
unni í mörg ár. Eftir hann liggja
mörg útsaumsverk ásamt verk-
um úr steypu, steinum og tré.
Útför Björns fer fram frá
Sauðárkrókskirkju í dag, 6. maí
2017, klukkan 14.
1970 Sigríði Gísla-
dóttur, f. 25. nóvem-
ber 1949. Foreldrar
hennar voru Gísli
Gunnarsson, f. 21.
júní 1922 frá Ábæ í
Austurdal í Skaga-
firði, d. 1. apríl
2008, og Fjóla
Sveinsdóttir, f. 28.
ágúst 1932 frá
Sauðárkróki, d. 1.
janúar 1999. Björn
og Sigríður eignuðust þrjú börn:
1) Ragnhildur Sigrún, f. 27. júní
1971, eiginmaður hennar er
Ólafur Stefánsson, synir þeirra
eru Sigþór Björn, f. 10. október
2002, og Bergþór Páll, f. 12. júlí
2004. 2) Anna Birna, f. 23. ágúst
1974, eiginmaður hennar er Eg-
ill Birkir Sigurðsson. 3) Davíð
Þór, f. 13. mars 1984, sambýlis-
kona hans er Margrét Rósa Har-
aldsdóttir, sonur þeirra er
Haraldur Björn, f. 2. nóvember
2016.
Elsku pabbi er farinn. Hann
dó eins og hann vildi fara, eld-
snöggt og heima hjá sér. Við hin
sitjum eftir. Ég er ekki alveg að
trúa þessu, það er svo stutt síðan
við sátum öll í Hvannahlíðinni –
full mæting eins og þið kölluðuð
það – og ræddum saman. Mest
um litla manninn, nýja afaprins-
inn sem er búinn að bræða alla
og sem þið mamma elskuðuð að
hafa. Alveg eins og mína stráka,
þá og nú. Strákarnir mínir voru
nú ekki gamlir þegar þeir fóru
að vera hjá ykkur mömmu, alltaf
spenntir fyrir að fara norður og
ekki skemmdi fyrir að fara með
afa niður í íþróttahús og fá að
hlaupa um og ærslast. Þeir gauf-
uðu með þér úti í bílskúr, tálg-
uðu, smíðuðu og brölluðu ýmis-
legt og ef einhver handlagni
hefur smitast til þeirra frá þér
eru þeir vel settir – þvílíkur
handverksmaður sem þú varst.
Þú átt nú líka alveg slatta í
húsinu okkar enda búinn að
hjálpa þvílíkt við múrverk, flísa-
lögn og fleira og fleira. Enda
alltaf gott og auðvelt að leita til
ykkar mömmu með hvers konar
aðstoð.
Við munum öll sumarfríin,
helgarnar og heimsóknirnar sem
við áttum saman og eigum minn-
ingarnar eftir sem ylja okkur og
hjálpa.
Bless pabbi, ég elska þig, við
sjáumst síðar. Bið að heilsa
tengdapabba, Jonna frænda og
öllum hinum.
Þín dóttir,
Ragnhildur Sigrún.
Elsku pabbi er farinn. Er ekki
farin að trúa því ennþá að hann
sé farinn. Að hann taki ekki á
móti manni lengur úr stólnum í
stofunni þegar við komum heim
á Sauðárkrók. Að ég eigi ekki
eftir að sjá hann labba um með
rassinn upp í loft við að tína
steina þegar fjölskyldan er á
ferðalagi. Ekki fleiri gönguferð-
ir fyrir ofan bæinn með
hundana, eða niður á sanda að
leyfa þeim að hlaupa um. Pabbi
var mikil hundavinur og voru
tíkurnar mínar mjög fljótar að
bræða hann til að gera allt fyrir
sig. Þær komu alltaf heim mjög
vel haldnar og ofdekraðar, þegar
mamma og pabbi voru búin að
passa þær fyrir mig.
Það er alltaf gott að eiga
mömmu og pabba í símafjarlægð
og nær þegar maður þurfti á
hjálp að halda. Pabbi hjálpaði
okkur Agli að gera við húsið okk-
ar að utan og kenndi okkur verk-
lagið svo við gætum haldið
áfram að vinna í húsinu enda
mikill meistari í múrverki.
Mamma og pabbi eru bæði mikið
blómafólk svo stutt var að fara
til að fá hjálp með garðinn.
Pabbi var búinn að vera með
krabbamein í 10 ár og voru með-
ferðirnar farnar að taka sinn toll
af honum. Samt var hann bara
nýfarinn í veikindaleyfi úr
vinnunni. Hann hafði svo gaman
af að vera nálægt krökkunum.
Litlu strákarnir og stelpurnar
sem komu til hans að biðja hann
að reima skóna sína í byrjun
hvers skólaárs vöktu alltaf bros
á vör þegar hann talaði um það.
Enda átti hann marga vini sem
koma til með að sakna hans.
Pabbi vildi alltaf hafa mikið að
gera og vera að vinna í hönd-
unum. Enda eigum við systkinin
muni sem hann handsaumaði og
einnig úr tré, steypu og til-
skorna steina eftir hann. Mér er
sérstaklega kært boxið sem
hann skar út og gaf okkur Agli í
brúðkaupsgjöf fyrir tveimur ár-
um.
Systkinabörnin mín voru hans
uppáhalds. Alltaf voru þau vel-
komin til ömmu og afa á krókinn
í pössun. Enda elskuðu dreng-
irnir hennar systur minnar að
fara til ömmu og afa. Litli strák-
urinn hans Davíðs bróður var al-
gjör afastrákur og gátu þeir
dundað sér saman tveir einir
þótt kynni þeirra hafi verið
svona ótrúlega stutt.
Ferðalög fjölskyldunnar eru
eitthvað sem við hlökkuðum öll
til að fara í á hverju sumri. Ým-
ist voru leigð sumarhús eða farið
í útilegur. Minning sem mér
dettur alltaf í hug ef ég sé sand
var þegar við fórum niður á
Rauðasand og pabbi og Ragn-
hildur systir löbbuðu allan sand-
inn með rassinn upp í loft að
skoða steina og skeljar. Ferða-
lög norður á Strandir, sumarbú-
staður fyrir austan, sumarbú-
staðir á Suðurlandinu. Við
systkinin höfum farið mikið um
landið með því að ferðast svona
með mömmu og pabba. Mamma
og pabbi eru miklar félagsverur
og höfum við systkinin alist upp
við það að allir séu velkomnir í
mat og gistingu ef fólk þarfnast
þess. Eiginleiki sem við höfum
tekið með okkur út í lífið ásamt
mörgu öðrum góðum siðum og
yndislegum minningum.
Bless, elsku pabbi, bið að
heilsa.
Þín dóttir,
Anna Birna.
Kominn er sá dagur þar sem
ég kveð hann, elsku pabba minn,
í hinsta sinn, þennan indæla og
góða mann.
Ég trúi því vart ennþá að þú
skulir vera farinn og þegar ég sit
hér heima í Hvannahlíðinni og
hugsa til þín þá hef ég þá tilfinn-
ingu að þú munir koma heim
hvað úr hverju eftir langan
vinnudag í íþróttahúsinu. En svo
verður víst ekki og raunveru-
leikinn tekur við, tilveru þinni
hér er lokið og sú næsta tekin
við. Eftir standa allar góðu
minningarnar sem ég met svo
mikils.
Ég er svo feginn að hafa feng-
ið tækifæri til að vera með ykkur
mömmu og öllum hinum núna
um páskana.
Fá að sjá þig með honum
elsku litla Haraldi Birni mínum.
Það gleður mig svo að hann hafi
veitt þér svona mikla gleði og
hamingju en það hryggir mig
líka svo ótrúlega mikið að hann
skuli ekki fá að kynnast honum
afa sínum.
Elsku pabbi minn, sem varst,
þrátt fyrir allt sem þú hefur
gengið í gegnum síðustu ár, bú-
inn að vera svo ánægður með líf-
ið og tilveruna upp á síðkastið.
Þú varst fullur tilhlökkunar yfir
öllu því skemmtilega sem fram-
undan var. Tónleikar í Dan-
mörku sem þig hafði aldrei
dreymt um að hafa nokkurn tím-
ann tækifæri til að fara á í eigin
persónu og svo voruð þið
mamma að kaupa nýjan bíl og
gastu ekki beðið eftir því að
hann kæmi norður. Þú hafðir
líka svo gaman af því þegar ég
sendi ykkur mömmu myndir og
myndbönd á snapchat af elsku
Haraldi Birni, litla purrudýrinu
hans afa síns. Ég hafði svo gam-
an af því að senda ykkur alls-
konar skrípamyndir af okkur
feðgum og veit ég að þú munt
gleðjast áfram yfir þeim sem ég
mun senda mömmu. Við töluðum
líka annað slagið saman á skype
síðustu vikur og var það svo
gaman að fá að fylgjast með
Haraldi Birni reyna að tjá sig við
ykkur, ýmist með því að purra,
frussa, ýla eða skrækja. Það
gleður mig svo að hann litli minn
skyldi hafa á þessum 6 stuttu
mánuðum veitt þér svona mikla
gleði og hamingju. Ég vildi bara
óska að ég hefði verið duglegri
að hringja svo þið hefðuð getað
rætt meira saman.
Þrátt fyrir mikla sorg í hjarta
þá er ég svo glaður að eiga svo
margar góðar minningar um þig
og mömmu sem munu ylja mér
um hjartarætur um ókomna tíð.
Ég mun segja Haraldi Birni frá
þér og öllu því skemmtilega sem
við gerðum saman þessi ár sem
ég fékk að eiga með þér.
Ég elska þig, pabbi minn, og
mun alltaf sakna þín.
Davíð Þór Björnsson.
Í dag kveð ég vin minn og
tengdabróður, Björn Ottósson
frá Borðeyri. Björn, eða Baddi
eins og hann var alltaf kallaður,
var heilsteyptur og traustur
drengur sem lét fátt setja sig út
af laginu, hann naut virðingar
meðal vina og vinnufélaga og var
einstaklega bóngóður.
Okkar kynni hófust þegar
hann og Sigga systir mín fóru að
vera saman. Skömmu eftir að
þau kynntust veiktist Baddi og
foreldrar mínir sóttu hann út á
Hólaveg fárveikan. Þau komu
með hann heim á Bárustíg og
þar með hófst sambúð þeirra
Siggu, veturinn 1968. Vinskapur
okkar Badda hefur verið óslitinn
í öll þessi ár og reyndist hann
mér eins og besti faðir. Það er
margs að minnast frá þessum
árum, eins og t.d. að vera vakinn
upp fyrir allar aldir á H-daginn
til að keyra öfugu megin út á
Reykjaströnd. Nú eða allar
veiðiferðirnar sem við fórum, að
ógleymdum ferðunum í Brautar-
holt og á Borðeyri.
Við hittumst skiljanlega
sjaldnar þegar ég flutti að heim-
an en síðustu 17 ár höfum við
brallað margt saman og átt ynd-
islegar stundir. Í heimsóknunum
á Krókinn var ætíð slegið upp
stórveislum að hætti Siggu syst-
ur og yndislegt að eiga með þeim
ljúfar stundir, nú síðast um
páskana. Við það tækifæri var
lagt á ráðin um bílakaup og ferð
um hvítasunnuna til Kaup-
mannahafnar á tónleika með
André Rieu sem þú hlakkaðir
svo til að fara í, en það fór óvænt
á annan veg. Ég veit að þú verð-
ur með okkur í anda í þessari
ferð.
Því fór sem fór, kæri vinur, og
það var ljúft og gott að geta létt
undir með ykkur síðustu árin í
veikindum þínum. Ég þakka fyr-
ir allar yndislegu minningarnar
sem þú skilur eftir hjá okkur.
Farðu í friði, kæri vinur.
Þinn mágur,
Haraldur (Halli Gísla).
Björn Ottósson
Elsku besta
langamma mín var
svo yndisleg kona í
alla staði. Ég man
þegar ég gisti hjá
henni og við spiluðum og hlóg-
um, ég lék mér með skartgripi
og skoðaði flottu fötin hennar.
Hún sagði mér frá ferðalögum
sem hún hafði farið í og talaði
um nýju flíkina sem hana langaði
í.
Við áttum afar dýrmætt sam-
band og vissi ég alltaf að hún
elskaði mig mikið, bara með því
einu hvernig hún horfði á mig og
brosti sínu einlæga brosi. Það
var alltaf stutt í hláturinn og
gleðina hjá henni langömmu.
Ég mun ávallt sakna þín,
Ingveldur Sigríður
Filippusdóttir
✝ Ingveldur Sig-ríður Filipp-
usdóttir fæddist 1.
júlí 1916. Hún lést
19. apríl 2017.
Útför hennar fór
fram 2. maí 2017.
elsku langamma
mín, elska þig.
Þín Hanna.
Hanna Björg.
Ég vil minnast
hennar Ingveldar
vinkonu minnar í
fáum orðum.
Ingveldur var
frábær heim að
sækja í alla staði og
mikill húmoristi. Hún sá fatabúð-
irnar í hillingum er ég kom í
heimsókn og þegar við fórum að
versla í Hagkaup eða hjá Hrafn-
hildi var drifkraftur í henni. Hún
vissi svo sannarlega hvað hún
vildi. Ef ég minntist á það að hún
ætti nóg af fötum sagði hún allt-
af að þessi flík væri öðruvísi. Það
sem er mér efst í huga af því sem
við gerðum saman var að ferðast
um Vestfirðina, þar keyrðum við,
töluðum og hlógum mikið saman.
Þín er sárt saknað.
Guðjón Ólafsson.
Ástkær eiginmaður, faðir, tengdafaðir, afi
og langafi,
ÁSMUNDUR BREKKAN,
læknir og prófessor,
lést á dvalar- og hjúkrunarheimilinu Grund
11. apríl.
Útförin fer fram frá Neskirkju við Hagatorg
mánudaginn 8. maí klukkan 13.
Ólöf Helga S. Brekkan
Friðrik Brekkan Jóhanna Jóhannsdóttir
Elísabet Brekkan Þorvaldur Friðriksson
Hólmsteinn Brekkan
Helga Brekkan
Hanna Brekkan
barnabörn og langafabörn
HELGA BJARNADÓTTIR,
Skálpastöðum,
andaðist á hjúkrunarheimilinu Ísafold 25.
apríl. Útför hennar verður gerð frá Reyk-
holtskirkju þriðjudaginn 9. maí klukkan 14.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkað.
Guðmundur Þorsteinsson
Bjarni Guðmundsson Hildur Jósteinsdóttir
Þórunn Guðmundsdóttir Jón Loftur Árnason
Þorsteinn Guðmundsson Björg Magnúsdóttir
Margrét Helga
Guðmundsdóttir
Eyjólfur Kristinn Örnólfsson
og fjölskyldur
FALLEGIR LEGSTEINAR
AF ÖLLUM LEGSTEINUM
Verið velkomin
Auðbrekku 4, 200 Kópavogi, sími: 537-1029, www.bergsteinar.is
Afsláttur
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
SIGRÚN RAGNARSDÓTTIR
sjúkraliði,
Melateigi 33, Akureyri,
lést á Sjúkrahúsinu á Akureyri 30. apríl.
Útför hennar fer fram frá Akureyrarkirkju mánudaginn 8. maí
klukkan 13.30.
Þórir Steindórsson Birna Laufdal
Heiðrún Steindórsdóttir Hlöðver Steingrímsson
Marsibil Kristjánsdóttir
Anna R. Hermannsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær eiginmaður minn og faðir okkar,
GUNNAR GUNNARSSON,
Vatnsstíg 15,
lést laugardaginn 29. apríl.
Útförin fer fram frá Hallgrímskirkju
fimmtudaginn 11. maí klukkan 15.
Chandrika Gunnarsson
Ísarr Nikulás og Jóhanna Preethi Gunnarsbörn
Elskulegur eiginmaður minn,
SIGURÐUR HANNES ODDSSON
rafmagnstæknifræðingur,
Hringbraut 2a,
lést á Landspítalanum fimmtudaginn
4. maí.
Fyrir hönd aðstandenda,
Hrafnhildur Lúthersdóttir