Víkurfréttir - 18.12.2014, Blaðsíða 62

62 fimmtudagurinn 18. desember 2014 • VÍKURFRÉTTIR
- Tónlistarkonunni Elízu Newman Geirsdóttur líkar vel að búa í fá-
menninu í Höfnum ásamt fjölskyldu sinni. Það sinnir hún tónlistar-
gyðjunni og vinnur að nýrri plötu sem mun koma út eftir jól.
FRÁ LONDON
TIL HAFNA
-viðtal pósturu eythor@vf.is
Frá London til Hafna
Elíza íhugaði að flytja í Hafnir áður
en flutti til London á sínum tíma.
„Ég bjó í miðbæ Reykjavíkur fyrsta
árið og það er bara ekki í raunveru-
leikanum að fjárfesta í Þingholt-
unum, þar sem ég vildi vera búa.
Þannig að næsti kostur var Suður-
nesin og Hafnirnar eru náttúrulega
algjör perla.“ Elíza á rætur að rekja
til Hafna því faðir hennar, Geir
Newman, er alinn upp þar. „Amma
og afi bjuggu hérna, langamma og
meira að segja langalangamma í
móðurætt líka. Þannig að allir
vegir liggja til Hafna, eins og mál-
tækið segir,“ segir Elíza og hlær.
Húsið sem hún býr í er sögufrægt
því faðir söngvasystkinanna Ellýjar
og Vilhjálms, Vilhjálmur Hinrik
Ívarsson, byggði húsið snemma á
fjórða áratug síðustu aldar. Elíza
segir góðan anda vera í húsinu.
„Já og mjög góð stemning. Mikið
hlegið í þessu húsi í gegnum árin,
held ég, og mikil tónlist.“ Í húsinu
hefur verið útbúið sérstakt tón-
listarherbergi og segist Elíza sífellt
vera að semja nýja tónlist. „Ég get
ekki hætt þótt ég reyni. Það er bara
nóg pláss þar sem við semjum og
ég er að vinna að plötu núna.“
Nördahópur úr Keflavík
Elíza hefur grúskað í tónlist síðan
árið 1992. Spurð um hvort ekki sé
komið gott svarar hún hlæjandi:
„Ertu að segja mér að hætta? Ég
hugsa þetta ekki þannig. Ég hef
þetta í mér og það kemur mjög
eðlilega hjá mér að semja. Ég hugsa
ekki, jæja nú er ég orðin svona
gömul og verð að hætta þessari
vitleysu. Þetta virkar ekki þannig.
Maður slekkur ekki á tónlist sem
list. Ég geri bara það sem ég vil og
það virkar mjög vel. Þetta er líka
rosa fín leið til að tjá sig, halda geð-
heilsu og vera glaður.“ Elíza sigraði
Músíktilraunir með rokkstelpna-
bandinu Kolrössu krókríðandi
og vakti sigurinn mikla athygli
á sínum tíma. „Við vorum svona
vinkonuhópur, nördahópur úr
Keflavík. Vorum ekki í íþróttum,
heldur í leikfélaginu og alltaf með
einhver atriði á árshátíðum og
svoleiðis. Með mikla athyglisýki
og okkur fannst besta leiðin til að
fá athygli og hneyksla sem flesta
á sama tíma vera að stofna þessa
hljómsveit. Það virkaði alveg eins
og við vildum. Svo ákváðum við
að fara í músíktilraunir upp á grín.
Það gekk bara svona ljómandi vel,“
rifjar Elíza upp og bætir við að þær
hafi ekki átt von á sigrinum. „Ekki
þegar við fórum inn í keppnina,
en eftir fyrsta kvöldið fékk ég ein-
hvern svona meðbyr; eitthvað sem
ég hafði ekki upplifað áður. Þá vissi
ég inni í mér að við ættum góðan
séns. Hinar trúðu því ekki fyrr en
búið var að kalla upp nafn hljóm-
sveitarinnar.“
Í beinni hjá Al Jazeera
Kolrassa krókríðandi gaf út þrjár
pötur og hljómsveitin Bellatrix,
angi úr Kolrössu, síðan tvær. Í dag
eru hljómsveitarmeðlimir saman í
saumaklúbbi. „Fyrst var draumur-
inn okkar að fara til Reykjavíkur
og spila á einhverjum tónleikum.
Við gerðum það og þá varð stærri
draumur að gefa út plötu hjá
Smekkleysu. Enn stærri draumur
var síðan að fara einu sinni til
London og svo að búa í London og
fá samning þar. Draumarnir stækk-
uðu því alltaf. Snjóboltinn bara
rúllaði áfram,“ segir Elíza, sem fékk
aldeilis gott tækifæri og kynningu
upp í hendurnar þegar Eyjafjalla-
jökull gaus árið 2010. „Allt sem
gerist í mínu lífi dettur bara svona
inn. Ég var bara í skólanum og fékk
símtal frá Al Jazeera stöðinni þar
sem spurt var hvort ég vildi hjálpa
þeim að bera fram orðið Eyjafjalla-
jökull. Buðu mér bílstjóra til að
keyra með mig úr skólanum og um
alla London. Þeir spurðu hvort ég
vildi semja lag og ég gerði það á
fimm mínútum í bílnum og flutti
það svo í beinni útsendingu. Svo
fékk ég að vita viku seinna að þetta
hefði orðið vinsælasta fréttin þeirra
frá upphafi eða eitthvað. Fólk farið
að spotta mig í lestinni í London,
sem gerist aldrei nema um sé að
ræða skrýtið fólk. Svo var þetta
bara komið út um allt. Voða fyndið
í viku,“ segir Elíza og brosir.
Sólóplata í vinnslu
Elíza hefur gefið út þrjár sólóplötur
og sú fjórða er í bígerð, kemur út
eftir jól. „Ég ætla ekki að koma mér
út í jólavitleysuna. Gaf út eitt lag
fyrir nokkrum vikum sem heitir
Flöskuskeytið.“ Spurð um hvernig
henni hafi fundist tónlistarlífið í
Keflavík þegar hún varst að stíga
sín fyrstu skref á þeirri braut,
segir Elíza að til staðar hafi verið
miklir áhrifavaldar, eins og Pan-
dóra sem urðu Deep Jimi and
the Zep Creams. „Við litum mjög
upp til þeirra og stofuðum hljóm-
sveitina okkar m.a. til þess að
verða kúl eins og þeir. Við vorum
14 ára eða eitthvað. Musterið, æf-
ingahúsnæðið við Hafnarfgötuna
sem brann, margar flottar hljóm-
sveitir æfðu þar, m.a. fólk sem er í
hljómsveitum eins og Hjálmum,“
segir Elíza og bætir við að það sé
bæði gott og slæmt að hafa byrjað
snemma í tónlist. „Ég var búinn
að gera ótrúlega margt aðeins 23ja
ára. Það halda kannski allir að ég
sé fimmtug eða eitthvað. Það er allt
í lagi, það er bara skemmtilegt,“
segir hún hlæjandi.
Hafnir dálítið gleymd perla
Í dag leitar Elíza að lífsgæðum sem
passa við sig. „Þó að það komi ekki
fram í tónlistinni þá er ég stundum
dálítið æst. Ég fíla þess vegna vel
vera svona við sjóinn, hafa smá víð-
áttu í kringum mig og ekkert rugl.“
Margir (m.a.s. Suðurnesjamenn)
viti ekki mikið um Hafnir. „Það
tekur aðeins sex mínútur að keyra
héðan að Fitjum. Þetta er dálítið
gleymd perla, úti í horni, sem er
fínt. Mér finnst gott að það sé ekki
margt fólk hérna. Þetta er rosalega
fallegur staður og allt svo fallegt
í kringum mann. Það gleymist
stundum að Hafnir eru líka hluti
af Reykjanesbæ og hægt að brydda
upp á ýmsu hér. Hér var ein stærsta
verstöð landsins og margar sögur
hér sem bíða eftir að fá að heyrast
aftur,“ segir Elíza.
Þetta er
líka rosa fín
leið til að tjá
sig, halda
geðheilsu og
vera glaður
■■ Elíza Newman Geirsdóttir fann lífsgæði sem hún leitaði að í
Höfnum sem hún segir vera dálítið gleymda perlu: