Dagblaðið Vísir - DV - 08.12.2017, Blaðsíða 22

22 umræða
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins á stafrænu
formi og í gagnabönkum án endurgjalds. Öll viðtöl blaðsins eru
hljóðrituð. Notkun á efni blaðsins er óheimil án samþykkis.
aðalnúmer: 512 7000
auglýsingar: 512 7050
ritstjórn: 512 7010
Heimilisfang
Kringlan 4-12, 4. hæð
103 Reykjavík
Sandkorn
Helgarblað 8. desember 2017
fréttaskot
512 7070
abending@dv.is
Leiðari
Kolbrún Bergþórsdóttir
kolbrun@dv.is
Útgáfufélag: Frjáls fjölmiðlun ehf. Stjórnarformaður: Sigurður G. Guðjónsson Framkvæmdastjóri: Karl
Garðarsson Aðalritstjóri: Kristjón Kormákur Guðjónsson Ritstjórar: Kolbrún Bergþórsdóttir og Sigurvin
Ólafsson Aðstoðarritstjóri: Einar Þór Sigurðsson Prentun: Landsprent Dreifing: Árvakur
Spurning vikunnar Styður þú ríkisstjórnina?
„Ekkert sérstaklega.“

Davíð Þór Elvarsson
„Nei. Ég vil hafa Sigmund, Sigurð Inga og Bjarna. En ekki
Katrínu.“
Guðrún Jóhannesdóttir
„Já. Hún ætlar að koma mjög mörgum góðum málum til
leiðar eins og sést í 40 síðna sáttmálanum.“
Ari Teitsson
„Þetta er flókin spurning, en jú, ég treysti Katrínu og
félögum.“
Tinna Steindórsdóttir
Uppgjör við reiðina
„Málsvörn þeirra er
hins vegar aum,
hún ber vott um mann­
fyrirlitningu og stenst ekki.
Þ
að er bæði rétt og skylt að
rifja upp hruntímann þegar
óstjórnleg reiði greip um sig
á svo sterkan hátt að öll sið-
ferðisviðmið röskuðust. Það var
öskrað og æpt, lögreglu var ögrað
og stjórnmálamenn áttu sumir ekki
lengur skjól á eigin heimili. Kvöld
eftir kvöld fylltust sjónvarpsfrétta-
tímar af myndum af fólki sem hafði
engan áhuga á að sýna sjálfstjórn,
heldur sleppti reiðinni lausri.
Svo sannarlega hefur fólk rétt
til að láta í sér heyra og mótmæla.
Gleymum því ekki að það var að
tapa fjármunum, missa hús sín og
atvinnu. Skiljanlega voru margir
í tilfinningauppnámi og kenndu
útrásarvíkingum og stjórnmála-
mönnum ekki síst um ástandið.
Svo að segja allir sem höfðu póli-
tísk völd eða voru vel efnaðir voru
stimplaðir sem sakamenn. Það
segir sitthvað um þessa tíma að
ef einhver sást á dýrum jeppa þá
þótti æskilegt að berja bílinn að
utan.
Það skiptir alltaf máli hvernig
reitt fólk hagar sér í erfiðum að-
stæðum. Sjálfsagt er að mótmæla
og kalla á aðgerðir. Það er hins
vegar dólgsleg aðferð að mæta
fyrir utan heimili stjórnmála-
manns dag eftir dag. Hver og einn
borgari þessa lands getur sett sig í
þá stöðu að vera inni á heimili sínu
og vita af reiðum hópi fólks fyrir
utan. Þetta er ekki fólk sem vill við-
komandi vel. Þetta er æst fólk sem
er líklegt til alls, eins og til dæmis
að meiða. Engum innandyra getur
verið rótt við aðstæður eins og
þessar, allra síst börnum.
Þeir sem stóðu fyrir framan hús
Steinunnar Valdísar Óskarsdóttur,
Þorgerðar Katrínar Gunnars-
dóttur, Rögnu Árnadóttur og
annarra stjórnmálamanna eftir
hrun geta svo sem reynt að rétt-
læta gjörðir sínar með því að ekki
hafi staðið til að meiða neinn.
Þeir geta einnig borið fyrir sig
stjórnarskrárvörðum réttindum
til að mótmæla og tjá hug sinn.
Málsvörn þeirra er hins vegar
aum, hún ber vott um mannfyrir-
litningu og stenst ekki. Einn mót-
mælenda hefur viðurkennt að
hópurinn sem mætti fyrir framan
hús Steinunnar Valdísar hafi áttað
sig á því að hún var óttaslegin en
það hafi bara fyllt þá eldmóði. Ein-
hverjir mótmælendur iðuðu sem
sagt hreinlega af ánægju vegna
þess að þeir höfðu vakið óttatilf-
inningu. Ekki þarf að hafa mörg
orð um siðferðiskennd þeirra sem
haga sér á þennan hátt.
Fólk gerir mistök í lífinu og
meiðir aðra, en þá ætti tími iðrun-
ar að renna upp. Það er leitt að vita
til þess að í hópi mótmælenda við
heimili Steinunnar Valdísar voru
menn sem sjá ekki eftir neinu. n
Breytt staða Dags
Ekki er ýkja langt síðan talið var
að framtíð Dags B. Eggertssonar í
stóli borgarstjóra væri tvísýn. Nú
er staðan nokkuð breytt. Dagur
birtist mjög víða, sást til dæm-
is á sjónvarpsskjáum stinga sér
tignarlega til sunds eftir endur-
bætur á Sundhöll Reykjavíkur.
Hann er líka að leggja fram mál
sem líklega eru til vinsælda fall-
in, það nýjasta snýr að ókeyp-
is námsgögnum í grunnskól-
um Reykjavíkur. Á meðan gerist
lítið hjá andstæðingum Dags í
Sjálfstæðisflokknum. Þar er leit-
að ljósum logum að nýjum leið-
toga sem komið getur atkvæð-
um í hús en talið er næsta víst að
enginn sitjandi borgarfulltrúa
hafi styrkleika til að fella Dag. Nú
er talið líklegt að Unnur Brá Kon-
ráðsdóttir taki af skarið og helli
sér í baráttu við Dag.
Sigur Katrínar
Ný skoðanakönnun Frétta-
blaðsins sem sýnir 78 prósenta
stuðning við ríkisstjórnina
kemur eins og himnasending
fyrir Katrínu Jakobsdóttur. Hluti
af hennar eigin flokksmönnum
snerust gegn henni þegar hún
hóf stjórnarmyndunar viðræður
við Sjálfstæðisflokkinn og
Framsóknarflokkinn. Katrín
hafði þó sitt fram og sannaði sig
sem leiðtogi. Nú er að sjá hvort
niðurstaða þessarar könnun-
ar verði til þess að villikettirnir
innan Vinstri grænna hafi hægt
um sig eða fari á stjá og geri
formanninum áfram lífið leitt.
Hvað sem verður ætti Katrín
að vera hæstánægð með góðan
stuðning hjá þjóðinni.
V
andinn vegna kirkjuheim-
sókna skóla er margþættur.
Það sem er kannski aug-
ljósast er að það er ekki
hlutverk skóla að sinna trúarupp-
eldi barna. Skólar hafa ekki endi-
lega upplýsingar um trúarskoðan-
ir fjölskyldu hvers barns, og skólar
eiga heldur ekki að þurfa þess enda
ætlaðir öllum óháð lífsskoðun.
Skólinn á að forðast, frekar en
skapa, aðstæður þar sem börn eru
tekin úr hópnum. Með því að fara
í kirkju er verið að skapa aðstæður
þar sem foreldrar þurfa annaðhvort að láta barnið sitt fara
með gegn vilja sínum, eða óska eftir að barnið sitji eftir og
þar með gefa upp trúarafstöðu, sem flokkast sem viðkvæmar
upplýsingar samkvæmt lögum. Heimsóknirnar hafa einnig
valdið kvíða og vanlíðan hjá börnum, þar sem þeim er kennt
eitthvað sem fer gegn því sem foreldrar þeirra halda á lofti.
Einnig eru því miður dæmi þar sem börn fara að óttast um
helvítisvist trúlausra foreldra sinna eftir þannig heimsóknir.
Ef foreldrar fara hins vegar sjálfir með börnin sín í kirkju utan
skólatíma, þá fá börn kristinna að kynnast kristnum jólum, hin-
ir geta haldið sín jól eins og þeir kjósa, enginn þarf að gefa upp
trúarlega afstöðu og ekkert barn þarf að vera tekið út úr hópnum.
É
g lít svo á að heimsóknir skólabarna í kirkju á
aðventunni séu af hinu góða enda taki þær
mið af reglum Reykjavíkurborgar um samskipti
grunnskóla við trúar- og lífsskoðunar félög.
Heimsóknirnar eru í dag settar upp sem fræðsla
og rammi utan um aðventuhátíðir skólanna. Þær
eru því í fullu samræmi við aðalnámskrá og stefnu
Reykjavíkurborgar í fræðslumálum. Ekkert barn á
því að þurfa að sitja eftir þegar farið er í slíkar heim-
sóknir. Ekki frekar en að barn velji hvort það hlusti
á suma rithöfunda kynna bækur sínar í skólunum
fyrir jólin, taki þátt í jóga á vegum skólans eða ekki
eða hvort börn á frístundaheimilum fari í heimsókn
á Domino's að baka pítsur.
Ég vil hvetja öll trú- og lífsskoðunarfélög til þess að bjóða grunnskólabörn-
um í heimsókn í sínar kirkjur, moskur, hof eða samkomusali á hátíðum er tengj-
ast þeirra trú- eða lífsskoðun og kynna fyrir börnum sínum hugmyndir eða trú.
Þar með fá börn virkilega möguleika til að kynna sér ólík trúarbrögð og lífsskoð-
anir. Það er nefnilega ekki nóg að segja að barnið eigi að fá að velja sjálft sína
lífsskoðun þegar þar að kemur en kynna það síðan ekki fyrir öðru en því sem
foreldrarnir aðhyllast, enda tel ég það ekki í anda umburðarlyndis og víðsýni.
Ég er sannfærð um að opið samfélag sem gefur öllu fólki rými til að tjá lífs-
og trúarskoðun sína óáreitt sé betra en samfélag þar sem alið er á tortryggni og
ótta við trú og trúariðkun enda þrífast öfgar best í ótta og skömm. Trú og trúar-
iðkun er órjúfanlegur hluti af lífsflórunni og þegar upp er staðið eru það for-
eldrarnir sem hafa ríkustu áhrifin á barnið.
Kirkjuheimsóknir skólabarna á aðventunni
Séra Guðrún Karls Helgudóttir, sóknarprestur í Grafarvogi Elsa Nore, ritari Vantrúar
MEð oG á MóTi
MEð á MóTi