Dagblaðið Vísir - DV - 08.12.2017, Blaðsíða 28

28 sakamál Helgarblað 8. desember 2017
yfirþjónn
& illmenni
n Roy var afbrotagepill frá Glasgow n Gerðist þjónn fína fólksins
S
nemma beygðist krókurinn
hjá Skotanum Archibald
Hall, einnig þekktum sem
Roy Fontaine. Archibald
„Archie“ fæddist í Glasgow 17. júní
1924.
Glæpaferill hans hófst um
fimmtán ára aldur þegar hann stal
söfnunarbaukum Rauða krossins,
en smáglæpirnir viku fljótlega
fyrir viðameiri verkum á borð við
innbrot og 17 ára fékk hann sinn
fyrsta fangelsisdóm.
Um svipað leyti kynntist hann
mun eldri, fráskildum karlmanni,
nágranna sínum, og hófu þeir kyn-
ferðislegt samband auk þess sem
Archie komst, fyrir hans tilstilli,
inn í efri kreðsur samfélagsins.
Flutningur og nýtt nafn
En Archie lét ekki af innbrotum
og nýtti ágóðann af þeim til að
flytja til London. Dálæti hans á
Hollywood-stjörnum þess tíma,
til dæmis Joan Fontaine, varð til
þess að hann tók upp nafnið Roy
Fontaine.
Hann gekk í hjónaband með
konu en það var skammlíft og Roy
var tekið opnum örmum í samfé-
lagi samkynhneigðra karlmanna
í London, enda myndarlegur og
sjarmerandi. Ekki skemmdi fyrir
að hann fullyrti að hann hefði átt
í sambandi við frægðarmenn, til
dæmis Boothby lávarð og leikrita-
skáldið Terrence Rattigan.
Í endurminningum sínum sagði
Roy þó að stóra ástin hans hefði
verið samfangi að nafni David
Barnard. En nóg um ástamál Roys.
Verður nýr maður
Þrátt fyrir að Roy lifði og hrærðist í
veröld elítunnar í London lét hann
ekki af svikamyllum og innbrotum.
Fyrir vikið fékk hann nánast reglu-
lega hvíld í boði bresku krúnunnar.
Eitt skiptið þegar Roy afplánaði
langa fangelsisvist tók hann nýja
stefnu. Hann tileinkaði sér nýjan
karakter, upprætti allt sem tilheyrði
skoskum talanda, lærði siðareglur
efri stéttarinnar og kynnti sér forn-
muni. Allt þetta gerði hann til að
geta umgengist ensku yfirstéttina
án þess að grunur vaknaði um
raunverulegan uppruna hans.
Roy verður yfirþjónn
Vinnan skilaði árangri því þegar
Roy losnaði úr fangelsi árið
1977 hljóp fljótlega á snærið hjá
honum. Hann fékk starf sem yfir-
þjónn hjá lafði Margaret Hudson í
Dumfriesshire í Skotlandi. Á þeim
tíma átti hann í tilviljanakenndu
sambandi við vændiskonu að
nafni Mary „Belfast Mary“ Coggle.
Þegar þarna var komið sögu
vildi Roy venda sínu kvæði í kross
og kveðja stigu glæpa og svika.
Birtist þá ekki eins og skrattinn úr
sauðarleggnum gamall samfangi
og elskhugi úr Hull-fangelsinu,
David Wright.
David hótaði að upplýsa lafðina
um fortíð Roys ef Roy legði hon-
um ekki lið. Það varð úr að lafðin
réð David sem veiðivörð og garð-
hirðumann á setrinu.
David hittir skapara sinn
David hafði ekki hugsað sér að
láta af glæpum og nýtti tækifærið
og stal slatta af silfri Margaret
Hudson. Roy hugnaðist ekki það
tangarhald sem David hafði á hon-
um og bruggaði honum launráð.
Í júlí 1977 hittist svo vel á að þeir
fóru tveir saman á kanínuveiðar.
Roy nýtti fyrsta tækifæri sem hann
fékk, skaut David í hnakkann og
gróf líkið undir grjóthnullungum í
læk sem rann á landareigninni.
Með morðinu tók líf Roys nýja
stefnu og hann gaf upp á bátinn
drauminn um heiðarleika og líf án
glæpa.
Nýtt, gott starf
Í nóvember 1977 flutti Roy til
London og fékk stöðu yfirþjóns hjá
Walter Scott-Elliot, auðugum forn-
gripasala og fyrrverandi þingmanni,
og konu hans Dorothy. Vinkona
Roys, Belfast Mary, hafði, sennilega
í gegnum Roy, fengið starf bústýru
og matselju hjá hjónunum.
Hjá þeim hugsaði Roy sér gott
til glóðarinnar og fékk til liðs
við sig smáglæpamann að nafni
Michael Kitto. Eitt sinn er hjónin
voru fjarverandi fóru kumpánarn-
ir í skoðunarferð um íburðarmik-
ið heimili þeirra. Þegar þeir voru í
miðju kafi að dást að mögulegum
ránsfeng komu hjónin óvænt heim
og voru þá góð ráð dýr.
Belfast Mary hjálpar til
Lánið lék þó við Roy og Michael því
þeim tókst að fyrirkoma Dorothy
án þess að háaldraður eiginmaður
hennar yrði þess var. Þar sem
Roy var yfirþjónn á heimilinu var
honum í lófa lagið að byrla Walt-
er svefnlyfi í vænum slurk af viskíi.
Mary Coggle var kölluð til hjálpar
og klæddi hún sig í fatnað af Dorothy
og setti á sig hárkollu. Þannig tókst
þeim að blekkja Walter. Líkið af
Dorothy var sett í farangursrými bif-
reiðar og Mary og Walter, sem vart
var með rænu, settust í aftursætið.
Síðan lá leiðin til Skotlands. Í
Perthshire var líkinu af Dorothy
hent í skurð við fáfarinn veg í
Braco. Walter var síðar barinn til
bana með skóflu og líkið grafið á
afskekktum stað skammt frá Glen
Affric í Inverness.
Líkum fjölgar
Daginn eftir upphófst mikið rifrildi
því Mary vildi fá að halda minka-
pelsi Dorothy en Roy og Micha-
el vildu losa sig við öll sönnunar-
gögn. Án málalenginga barði Roy
hana í höfuðið með skörungi og
skellti síðan plastpoka yfir höf-
uð hennar og kæfði hana. Síð-
ar var líkinu af Mary hent í læk í
Dumfriesshire.
Að þessu loknu fóru
kumpánarnir til Cumbria þar sem
fjölskylda Roys hafði komið sér
fyrir. Þar hittu þeir fyrir bróður
Roys, Donald, sem hafði losnað úr
grjótinu þremur dögum fyrr.
Að mati Roys sýndi Donald
ótæpilega mikinn áhuga á nýjustu
afrekum hans. Roy, sem var
orðinn atvinnumaður í morðum,
hélt klóróformvættum klút fyrir
vitum Donalds og drekkti honum
síðan í baðkarinu. Næsta dag óku
Michael og Roy enn eina ferðina
norður í land til að losa sig við lík.
Syrtir í álinn
Roy og Michael gerðu þau mistök
að bjóða antíkhöndlara postulín
og silfurmuni á hlægilegu verði.
Höndlarinn lagði númerið á bíl
þeirra á minnið og setti sig í sam-
band við lögregluna. Við eftir-
grennslan komst lögreglan á snoð-
ir um að bíllinn hafði verið tekinn
á leigu af Walter Scott-Elliot og fór
á heimili hans í Chelsea í London.
Veggir þar voru þaktir blóði og ljóst
að þar höfðu greipar verið látnar
sópa enda verðmæti að andvirði
fleiri þúsunda punda horfin.
Þannig var mál með vexti að fjár-
hirðir hafði fundið líkið af Mary
Coggle mánuði áður, á jóladag
1977 nánar tiltekið. Vitað var að
hún hafði einhvern tímann unnið
hjá Scott-Elliot-fjölskyldunni og því
velti lögreglan fyrir sér hvort ein-
hver tengsl væru á milli aðkomunn-
ar á heimilinu og morðsins á Mary.
Handtaka
Í janúar 1978 vöktu Roy og Michael
einhverra hluta vegna grunsemdir
hóteleiganda í Norður-Berwick og
hafði hann samband við lögregluna.
Þegar þarna var komið sögu hafði
líkið af bróður Roys fundist.
Þegar lögreglan kom á hótelið
flúði Roy út um salernisglugga en
náðist skömmu síðar við vegatálma.
Síðar í janúar aðstoðaði Roy lög-
regluna að finna líkið af Walter Scott-
Elliot. Þegar það fannst var ljóst að
refir höfðu tekið vel til matar síns.
Nokkrum dögum síðar voru
líkams leifar Davids Wright grafnar
upp og líkið af Dorothy fannst þar
sem því hafði verið hent, í vegar-
skurð í Braco.
Roy Fontaine játaði á sig fimm
morð og fékk lífstíðardóm. Hann
dó árið 2002 í Kingston-fangelsinu
í Portsmouth, 78 ára að aldri. n
Í höndum lögreglunnar
Klaufaskapur Roys varð honum að falli.
„Roy nýtti fyrsta
tækifæri sem
hann fékk, skaut David
í hnakkann og gróf líkið
undir grjóthnullungum
í læk sem rann á
landareigninni.
Archibald Hall
Tók upp nafnið
Roy Fontaine og
stal og myrti.