Dagblaðið Vísir - DV - 22.12.2017, Blaðsíða 21

Dagblaðið Vísir - DV - 22.12.2017, Blaðsíða 21
Helgarblað 22. desember 2017 fréttir 21 álagstímanum. „Það var rosalega mikið að gera í desember og stór hópur af krökkum sem vann hjá okkur. Flottir krakkar og skemmti- legir. Þetta var hræðilega mikil vinna en skemmtilegur tími.“ Var unnið fram á nótt? „Fram á morgun!“ Páll rak verslunina allt árið um kring á neðri hæðinni en leigði Upplýsingaþjónustu byggingar- iðnaðarins efri hæðina. „Hann gerði þannig samninga að þeir fluttu út í desember og þá var Liverpool stækkuð fyrir jólin.“ Á þeim árum voru búsáhöld enn mjög stór hluti af rekstrinum. „Ég man eftir því þegar kaffibollarn- ir komu því þá myndaðist biðröð. Svo var hann með perlufestar og ýmislegt skraut frá Tékkóslóvakíu. Það var alltaf biðröð þegar nýjar sendingar komu.“ Páll flutti allar vörur inn sjálfur sem var flókið mál í íslensku hafta- þjóðfélagi. Fór hann út á sýningar í Danmörku, Austur-Þýskalandi og víðar til að kaupa inn. Einnig var það vandkvæðum bundið að fá byggingarefni og leyfi fyrir húsið sjálft. „Hann gat aðeins byggt tvær hæðir fyrst. Það tók þó nokkuð mörg ár að byggja það upp í fimm hæðir.“ Laumuðust til að kaupa byssur Hvaða leikföng voru vinsælust? „Ég held að Lego hafi verið vin- sælast. Við seldum alltaf mikið af kubbum og fullt af leikföngum sem eru góð og sígild. Síðan dúkkur og allt í sambandi við mömmuleiki.“ Margrét var leikskólakennari og vandaði valið þegar hún pantaði inn. „Mér þótti óskaplega erfitt að vera með byssur og Barbie var ekkert rosalega vinsæl hjá mér á tímabili. En svo rúnnaðist það nú af mér.“ Guðjón Magnússon, eigin- maður Margrétar, skýtur nú kím- inn inn í: „Friðelskandi foreldrar sem voru jafnvel búnir að ganga friðargönguna urðu að gefa eftir og laumast til þess að kaupa byssur handa strákunum. Annars smíðuðu þeir þær sjálfir.“ Vöruúrvalið breyttist hins vegar alltaf fyrir sumrin. Margrét segir: „Þá komu útileikföngin. Á þess- um tíma var til siðs að gefa börn- um sumargjafir á sumardaginn fyrsta, sippubönd, bolta, krítar og húlahringi. Við urðum að passa upp á að allar þessar vörur væru komnar í hús fyrir sumardaginn fyrsta.“ Liverpool var sérstaklega þekkt fyrir búðargluggana sem íslensk börn horfðu dreymin inn um og Margrét segir þá hafa skipt miklu máli. „Ég lagði mikla áherslu á gluggann og hafði flottar útstill- ingarkonur til að sjá um það. Það var hangið á glugganum. Pabbi var alltaf með fólk í útstillingum líka.“ Kertasníkir og Soffía frænka Liverpool var ekki aðeins fyrsta sjálfsafgreiðsluverslun landsins og fyrsta alvöru nýmóðins verslunin. Páll braut blað með því að fá jóla- sveina til að skemmta börnunum í desember. Lengst af var það Ólafur Magnússon frá Mosfelli, sem fræg- ur var um miðja síðustu öld fyrir að leika Kertasníki. „Pabbi réð hann sem jólasvein og hann vakti mikla kátínu. Hann kunni að tala við börn og var ekki með einhver fíflalæti. Kunni að syngja og kunni texta. Þeir jólasveinar sem síðar komu voru líka góðir.“ Margrét segir að á þessum árum hafi Ólafur verið nokkurs konar andlit verslunarinnar ásamt leikkonunni Emilíu Jón- asdóttur sem þekktust var fyr- ir að túlka hlutverk Soffíu frænku í uppsetningu Þjóðleikhússins á Karde mommubænum. „Hún vann alltaf hjá okkur í desem- ber. Hún seldi dúkkurnar og gerði mikla lukku. Hún var sæt kona og mikill karakter.“ Jólin færðu Liverpool hins vegar ekki aðeins líf og fjör og pen- inga í kassann. Vinnan og stressið var gríðarlegt. „Þar sem við flutt- um allt inn tókum við áhættu í vöruvalinu. Það var afskaplegt stress líka þegar maður var kom- inn með allar vörurnar í hús í október eða nóvember, það er hvort þær myndu falla í kramið.“ Á þessum tíma var líka passað upp á lítilmagnann. „Pabbi bauð Hjálpræðishernum að koma og vera með söfnunarpott fyrir fram- an verslunina. Þau höfðu alltaf athvarf hjá okkur, fengu að komast inn í hlýjuna og þiggja kaffi. Margir komu gagngert í Liverpool til að setja í pottinn og ég veit að Hjálp- ræðisherinn fékk góða innkomu hjá okkur.“ n Þar sem börnin héngu á glugganum Liverpool sem krambúð Í Mjólkurfélagshúsinu Hafnargötu 5. Búsáhöld seld í tíð Páls Sæmundssonar „Ég man eftir því þegar kaffibollarnir komu því þá myndaðist biðröð.“ → Inni- og útimerkingar → Sandblástursfilmur → Striga- og ljósmyndaprentun → Bílamerkingar → Gluggamerkingar → Prentun á símahulstur → Frágangur ... og margt fleira Skoðaðu þjónustu okkar á Xprent.is SundaBorG 1, reykjavík / SímI 777 2700 / XPrent@XPrent.IS
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.