Dagblaðið Vísir - DV - 12.01.2018, Qupperneq 10

10 Helgarblað 12. janúar 2018fréttir
Skilin eftir á bensínstöð á
aðfangadag
Þá hafi ákvarðanir um að vísa fólki
úr meðferð verið mjög handa-
hófskenndar og oft borið keim af
skorti á umburðarlyndi og sam-
kennd.
„Þeir skjólstæðingar sem
koma í meðferð í Krýsuvík eru
yfirleitt mjög veikir. Þetta er fólk
sem kann ekki að vera í með-
ferð og kann jafnvel ekki að fara
eftir reglum. Við þurfum að hafa
reglur og aga en samt umburðar-
lyndi, kenna þeim og halda bet-
ur utan um þau,“ segir Inga Lind.
Því hafi verið sárt að sjá einstak-
linga rekna burt fyrir litlar sak-
ir og sérstaklega þegar hún var
í böðulshlutverkinu. „Ég var á
vakt og var beðin um að reka eina
stelpu úr meðferð. Hún var ný-
lega komin og var þá mjög veik,
bæði vegna neyslu og út af undir-
liggjandi sjúkdómi. Ástæðan fyrir
brottrekstrinum var sú að hún
hafði ekki fylgt dagskránni í einu
og öllu, til dæmis ekki mætt í tvo
fyrirlestra. Mér fannst það rosa-
leg grimmd að vísa henni á dyr
en ég hafði engan annan kost en
að framfylgja skipununum,“ segir
Inga Lind. Hún þurfti því að færa
stúlkunni hinar nöturlegu fréttir
sem og að skutla henni til Reykja-
víkur. „Ég keyrði hana svo á bens-
ínstöð við Smáralind og hjálpaði
henni út með pokana sína, það
litla sem hún átti. Síðan skildi ég
hana eftir þar og keyrði í burtu.
Þetta var hrikalega erfitt. Það
er gott að hafa aga og reglur en
mannúðin verður að vera í fyrir-
rúmi,“ segir Inga Lind.
Að hennar sögn beið ekkert
þeirra sem vísað var úr með-
ferð. Það er ekkert sem tekur við
hjá slíkum einstaklingum. Þau fá
að hringja og athuga með pláss
annars staðar, til dæmis hjá SÁÁ,
Draumasetrinu eða á geðdeild.
Síðan er þeim bara sparkað út á
götuna,“ segir konan. „Réttlætið
skiptir mig miklu máli, það sem
þarna fer fram á ekkert skylt við
réttlæti.“
Oftast er ráðgjafa viðkomandi
skjólstæðings falið það verkefni
að tilkynna um brottreksturinn og
jafnvel að keyra viðkomandi í bæ-
inn og skilja hann þar eftir.
Eitt dapurlegasta dæmið sem
blaðamenn DV voru upplýstir
um var þegar eldri kona var fyr-
ir nokkrum árum rekin af heimil-
inu fyrir litlar sakir á aðfangadag
jóla og ráðgjafi látinn keyra hana
síðdegis þann dag á bensínstöð í
Hafnarfirði. Þar tók enginn á móti
henni og hún átti ekki í nein hús
að venda.
„Það er rosalega ofnotað að
hóta brottrekstri,“ segir fyrrver-
andi starfsmaður. „Endalausar
hótanir ýta undir kvíða og vinna
gegn bata. Auðvitað reyna alkó-
hólistar að ganga eins langt og
þeir geta en það þarf að gæta að
því að bera líka virðingu fyrir
fólki. Yfirleitt eru þeir sem koma
á Krýsuvík komnir í andlegt þrot
og það er hægt að tuska þá til og
hella sér yfir þá og hundskamma
þá. Þeir eru vanir því að vera í
þannig umhverfi. Þeir eru líka á
brotnum stað, þeir myndu aldrei
leita réttar síns.“
Þeir fyrrverandi ráðgjafar sem
DV hefur rætt við telja að á Krýsu-
vík hafi einnig verið unnið gott
starf en of miklir hnökrar séu á
starfsháttum.
„Sigurlína Davíðsdóttir, and-
lit og formaður Krýsuvíkursam-
takanna. Hún veit af öllu. Það
vita allir um þetta en hún sóp-
ar öllu undir teppið. Hugmyndin
og meðferðin er mjög flott ef það
væri ekki svona mikið rugl í gangi
og allir tengdir,“ segir einn heim-
ildarmanna DV. „Þetta er eins og
meðvirk fjölskylda. Þú ert með
fínt kerfi á heimilinu á pappír en
það er enginn sem fer eftir því.
Það er öllu sópað undir teppið.“
Einir eftir klukkan fjögur
Fyrrverandi starfsmenn gagnrýna
jafnframt að klukkan fjögur yfir-
gefi starfsmenn meðferðarheim-
ilið og skjólstæðingarnir séu þá
einir á heimilinu. „Það er algjört
rugl. Þarna eru veikir einstak-
lingar í stífu prógrammi á skrif-
stofutíma en eru síðan eftirlits-
lausir utan hans. Maður getur
rétt ímyndað sér hvað fer í gangi.
Samkvæmt heimildum DV bauðst
velferðarráðuneytið til þess að
útvega vaktmann á kvöldin en
það hafi stjórnendur ekki þegið.
„Stjórnendur vilja ekki að utanað-
komandi einstaklingar fái innsýn
inn í starfið,“ segir einn af mörg-
um heimildarmönnum blaðsins.
DV reyndi að ná sambandi við
Þorgeir. Slökkt var á síma hans. DV
ræddi stuttlega við móður hans,
Lovísu Christiansen sem er fram-
kvæmdastjóri. Hún vildi ekki ræða
við blaðamann DV eða aðstoða
blaðamann að komast í samband
við son hennar. Sagðist hún ekki
mega gefa upp símanúmer hans. n
Stóraukin framlög
frá ríkinu síðustu ár
Meðferðarheimilið hefur um árabil notið framlaga frá ríkinu sam-
kvæmt fjárlögum. Á bilinu 2010 til 2015 nam árlegt framlag um og
yfir 70 milljónum króna. Í viðtali við Sigurlínu Davíðsdóttur, for-
mann og einn stofnenda samtakanna, í Bítinu á Bylgjunni árið
2015, kom fram að hún teldi að framlag ríkisins dygði ekki til og að
samtökin þyrftu að draga saman seglin. Varpaði hún því fram að
nægilegt væri ef framlögin hækkuðu í 105 milljónir króna á ári en
að ríkisvaldið þyrfti annars að fara að gera það upp við sig hvort
það vildi að starfsemin héldi áfram. Árið 2016 var framlag ríkisins
hækkað í 106 milljónir króna. Í fyrra var það 112 milljónir króna og
samkvæmt fjárlögum fyrir árið 2018 verður það 114 milljónir króna.
Utan framlaga ríkisins eru margir styrktarfélagar í samtökunum
sem rétta fram hjálparhönd þegar á þarf að halda auk samtaka á
borð við Lions, Kiwanis og Oddfellow.
Að auki greiðir hver skjólstæðingur um 100 þúsund krónur á
mánuði fyrir vistina í Krýsuvík en DV hefur ekki fengið staðfestingu
á nákvæmri upphæð.
Erfitt er að fá upplýsingar um fjárhagsstöðu samtakanna en þar
sem um félagasamtök er að ræða þurfa Krýsuvíkursamtökin ekki að
skila ársreikningum.
„ Ég fór út
fyrir öll
mörk varðandi
samskipti
mín við
skjólstæðinga
Lovísa Christiansen Lovísa er framkvæmdastjóri meðferðarheimilisins og móðir Þorgeirs
forstöðumanns.