Fréttablaðið - 14.04.2018, Side 112

Við Njálsgötuna í Reykjavík stendur lítið gallerí sem kall­ast Ramskram og sér­hæfir sig í ljósmynda­list. Á þeim tíma sem
Ramskram hefur starfað hafa margir
forvitnilegir og langt að komnir gest­
ir sýnt í húsakynnum þess en í dag
verður opnuð þar einkar forvitnileg
sýning listamanns sem er langt að
kominn. Alfredo Esparza Torreón
er fæddur í Mexíkó árið 1980, hann
er með MA­gráðu í húmanískum
fræðum með áherslu á sagnfræði,
en hefur síðan gert ljósmyndun að
ævistarfi sínu.
Á mörkum tveggja heima
Alfredo er opinn og skemmti­
legur maður sem tekur brosandi
en haltur á móti blaðamanni,
eftir að hafa snúið sig á ökkla
fyrr í vikunni, og segir brosandi
að ástæða þess að hann er kom­
inn til Íslands til þess að sýna og
vinna sé fólgin í því að hann sé
alinn upp í norðurhluta Mexíkó.
„Landslagið sem ég þekki hvað
best er eyðimörkin í Norður­
Mexíkó. Þar er heitt og allt gult
og þurrt, meira og minna alla
daga ársins, en fyrir vikið hef ég
alltaf litið á Ísland sem andstæðu
minna heimaslóða. Hér eru árstíðir
og grænt á sumrin og hvítt á veturna
og þessar andstæður heilla mig. Þess
vegna langaði mig til þess að koma
og kynnast þessu landi og nátt­
úru þess vegna þess að þetta er svo
gjörólíkt öllu sem ég þekki. Þetta er
annar heimur fyrir mig.“
Alfredo segir að annað sem hafi
togað hann til Íslands sé líka lega
landsins á hnettinum.
„Þegar ég komst að því að
Ísland liggur á mörkum
Ameríku og Evrópu þá
jók það enn frekar á
áhuga minn á landinu.
Málið er nefnilega að
Mexíkó liggur þannig
að við erum aldrei talin
með Norður­Ameríku,
því það eru Bandaríkin
og Kanada en svo er
sagt í Suður­Ameríku
að við tilheyrum ekki
þeirra veröld. Þannig
að í mínum huga eiga Ísland og
Mexíkó það sameiginlegt að liggja
á mörkum tveggja heima og það
finnst mér heillandi. Áhugi minn
á Íslandi snýst því bæði um þær
andstæður sem eru á milli þessara
tveggja landa og svo líka það sem
þau eiga sameiginlegt.“
Sofandi fólk
Þegar Alfredo var nítján ára var
hann eins og margir ungir menn
leitandi og óviss um hvað hann vildi
leggja fyrir sig í lífinu. „Ég var byrjað­
ur í háskólanámi þegar afi minn gaf
mér myndavél og hún togaði strax
í mig. Ég hélt þó áfram í náminu og
kláraði það en eftir það vissi ég að
ljósmyndun væri það sem ég vildi
gera. Auðvitað var ég þó enn þá leit­
andi sem ljósmyndari og listamaður
og það voru erfiðir tímar í Mexíkó
vegna eiturlyfjastríðsins sem geis­
aði í raun mjög víða um landið. Á
þeim tíma fór ég til Bandaríkjanna
og dvaldi í ein tvö ár í Los Angeles
en var samt ólöglegur allan tímann
og það var ekkert auðvelt,“ segir Al­
fredo en brosir þó við tilhugsunina.
Hann segir að í framhaldinu hafi
hann ákveðið að fara aftur heim
til Mexíkó þar sem hann settist að
í Mexíkóborg og það var í raun þar
sem ferill hans sem listamanns hófst
fyrir alvöru.
„Þegar ég kom til Mexíkóborgar
fannst mér gríðarlega krefjandi að
lifa þar, ekki síst vegna þess hversu
stór og þéttbýl borgin er en þar búa
um 24 milljónir. Í slíku margmenni
er getur verið erfitt að mynda tengsl
við annað fólk og mér fannst allir
alltaf vera að reyna að olnboga sig
áfram fram úr næsta manni. En
sem betur fer átti ég smá pening frá
dvölinni í LA og ég gat lifað á honum
næstu átta mánuði á meðan ég vann
að verkefni sem átti eftir að reynast
mér vel. Ég fór í það að setja mig í
samband við ókunnugt fólk í borg­
inni og biðja það um að fá að koma
inn á heimili þess og mynda það á
meðan það svaf. Af þeim 5.000 sem
ég setti mig í samband við þá voru
52 sem sögðu já sem mér finnst
nú bara gott, ekki síst miðað við
að þetta var á erfiðum og ofbeldis­
fullum tíma í landinu. Þetta var mitt
viðbragð við því og það sýndi traust
allra þeirra einstaklinga sem leyfðu
mér að mynda þá og fól þannig í sér
von um betri tíma.“
Terra Nullius
Þessi myndasería af sofandi fólki
vakti talsverða athygli á verkum
Alfredos og hún gaf honum líka
tækifæri til þess að halda áfram
á þessari vegferð listrænna ljós­
mynda. Svefnmyndirnar eru ekki
með honum á Íslandi að þessu sinni
heldur er það verkefni sem tengist
áhuga hans á heimaslóðunum í
Norður­Mexíkó sem landsvæði.
„Ég hef lengi haft mikinn áhuga á
nýtingu landsvæða og þá sérstak­
lega í mínu heimalandi þó svo líka
sé vissulega eitthvað sem þarf að
skoða alls staðar í heiminum. Nýting
á landi snýst auðvitað um nýtingu á
auðlindum og við verðum að gera
okkur grein fyrir því að þær eru ekki
óþrjótandi – hvar í heiminum sem
það kann að vera.“
Í þessu samhengi er myndaserían
sem Alfredo er að sýna undir yfir­
skriftinni Terra Nullius alþjóðleg.
Hann segir að vangaveltur um
verkefnið megi reyndar rekja til
áhuga hans á sagnfræði og menn­
ingarsögu þess tíma þegar vestræn
nýlenduveldi voru að leggja undir
Þetta er landslag sem er hvorki
mannsins né náttúrunnar lengur
Alfredo Esparza Torreón er ljósmyndari frá Mexíkó, sem í dag opnar einkasýningu í galleríi Ramskram
undir yfirskriftinni Terra Nullius sem er hugtak sem hann sækir aftur til nýlenduveldanna.
Alfredo Esparza opnar sýningu í Ramskram í dag en hann segist hafa heillast af Íslandi þar sem það liggur í ákveðnum skilningi á mörkum tveggja heima eins og Mexíkó. FRéTTAblAðið/SigTRygguR ARi
Tvær af myndum Afredos af sofandi fólki í Mexíkóborg. ©AlFREdo ESpARzA
Magnús
Guðmundsson
magnus@frettabladid.is
1 4 . a p r í l 2 0 1 8 l a U G a r D a G U r56 m e n n i n G ∙ F r É T T a B l a ð i ð
1
4
-0
4
-2
0
1
8
0
4
:4
1
F
B
1
2
8
s
_
P
1
1
2
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
2
8
s
_
P
0
9
7
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
2
8
s
_
P
0
1
7
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
2
8
s
_
P
0
3
2
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
tio
n
P
la
te
re
m
a
k
e
: 1
F
7
5
-6
7
A
4
1
F
7
5
-6
6
6
8
1
F
7
5
-6
5
2
C
1
F
7
5
-6
3
F
0
2
7
5
X
4
0
0
.0
0
1
2
A

F
B
1
2
8
s
_
1
3
_
4
_
2
0
1
8
C
M
Y
K