Morgunblaðið - 23.06.2018, Page 28

28 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 23. JÚNÍ 2018
✝ Helgi ÞormarSvavarsson
fæddist í Hvamm-
koti í Lýtings-
staðahreppi 7. maí
1934. Hann lést á
Heilbrigðisstofnun
Sauðárkróks 9. júní
2018.
Foreldrar hans
voru Svavar Pét-
ursson frá Gríms-
stöðum í Svartár-
dal, f. 20.1. 1905, d. 13.2. 1983 og
Jóhanna Sigríður Jónína Helga-
dóttir frá Ánastöðum í Svart-
árdal, f. 19.7. 1906, d. 19.4. 1999.
Systkini Helga eru Marta Fann-
ey, f. 8.11. 1931, d. 15.5. 2013,
Steingrímur Sigmar, f. 6.3. 1941
og Margrét Elísabet, f. 22.11.
1944.
Eiginkona Helga er Edda
Stefáns Þórarinsdóttir, f. 28.5.
1939 og giftust þau 29.3. 1964.
Foreldrar hennar voru Guðbjörg
Stefánsdóttir, f. 20.9. 1900, d.
23.6. 1960 og Stefán Magnússon,
f. 23.9. 1917, d. 7.6. 2003, fóstur-
foreldrar Eddu voru Margrét
son, f. 7.4. 1975, þeirra börn eru
Jón Dagur, Dagmar Ólína og
Hrafn Helgi og eiga þau 1 barna-
barn.
Helgi flutti ásamt foreldrum
sínum í Ytri-Kot í Norðurárdal í
Akrahreppi og bjuggu þau þar
1937-1939 og síðan fluttu þau í
Silfrastaði í sama hreppi. Árið
1947 flutti Helgi ásamt for-
eldrum sínum og systkinum í
Reykjaborg til Ófeigs móð-
urbróður Helga á meðan verið
var að byggja nýbýlið Laug-
arbakka í Lýtingsstaðahreppi. Á
sínum ungdómsárum vann Helgi
ýmsa verkamannavinnu, meðal
annars var hann tvo vetur í
Keflavík og tvo vetur á Akranesi
og var einnig að vinna hjá Raf-
magnsveitum ríkisins. Helgi og
Edda voru með lítilsháttar bú-
skap á Laugarbökkum og bjuggu
með kýr, kindur og hross. Að-
alstarf Helga var vörubifreiða-
akstur og vann hann við það,
fyrst með föður sínum og fyrir
ýmsa aðila og síðan með eigin
vörubíl. Hann var félagi í Vöru-
bílstjórafélagi Skagafjarðar.
Edda kom í Skagafjörðinn
með Helga 17. júní 1958 og
bjuggu þau alla tíð á Laug-
arbökkum.
Útför Helga fer fram frá
Sauðárkrókskirkju í dag, 23. júní
2018, og hefst athöfnin kl. 11.
Jónsdóttir, f. 22.3.
1900, d. 19.9. 1979
og Þórarinn Guð-
mundsson, f. 27.5.
1904, d. 5.6. 1965.
Börn Helga og
Eddu eru: 1) Þor-
mar, f. 19.9. 1958,
sonur hans er Karl
Gunnar og barna-
börnin eru 4. 2)
Svavar, f. 22.2.
1960, kona hans er
Hafdís Ólafsdóttir, f. 20.11. 1963,
þeirra synir eru Helgi Már, Elvar
Örn, Bjarki Þór og Sveinbjörn
Óli og eiga þau 5 barnabörn. 3)
Sigríður Margrét, f. 1.5. 1961,
hennar maður er Hlífar Hjalta-
son, f. 30.9. 1960, þeirra börn eru
Drífa Ósk, d. 1981, Þyrey, Edda
Hlíf, Daði og Hörður og barna-
börnin eru 3. 4) Guðbjörg Elsa, f.
22.5. 1965, hennar maður er
Guðmundur Brynjar Ólafsson, f.
15.5. 1962, þeirra börn eru Viðar
Freyr, Anna Lilja og Bríet og
barnabörnin eru 3. 5) Helga
Sjöfn, f. 25.6. 1975, hennar mað-
ur er Gunnlaugur Hrafn Jóns-
Við pabbi fórum í síðustu öku-
ferðina okkar saman í Krókinn á
afmælisdaginn hennar mömmu,
28. maí. Það var nú svo sem engin
skemmtiferð og pabbi átti ekki
afturkvæmt heim úr þessari ferð.
Það var bót í máli að við vorum á
Benz og við gátum rekið ættir
eins sjúkraflutningamannsins
fram í Lýdó og það róaði okkur
aðeins. Pabbi vildi nú alls ekki
fara af stað enda mjög heimakær
maður og þótti best að vera bara
heima hvað sem tautaði og raul-
aði. En svona er lífið og ekki allt-
af á allt kosið. Við pabbi náðum
vel saman og þurftum ekki að
eyða óþarflega mörgum orðum
um hlutina ef við vorum að gera
eitthvað saman. Ég hafði mjög
gaman af að stússast með honum
í fjárhúsunum og sauðburði á
vorin og fjárflutningar á haustin
voru skemmtilegasti tíminn.
Pabbi starfaði sem vörubílstjóri
og í þá daga voru verkefnin af
ýmsum toga, vegagerð, vöru-
flutningar, ísun togara og fjár-
flutningar svo eitthvað sé nefnt.
Það var oft fjör í fjárkörfunni
þegar verið var að fara með féð
frá Reykjaborg og Laugarbökk-
um fram í Grímsstaði á vorin.
Meira fjör en bílstjórinn og far-
þegi hans áttuðu sig á. En aldrei
vorum við krakkarnir skömmuð
sama hvernig við létum. Mér
fannst pabbi oft fullrólegur í tíð-
inni þegar við vorum að brasa
eitthvað saman og reyndi ég þá
að stjórna og koma því þannig
fyrir að hlutirnir yrðu gerðir eftir
mínu höfði en pabbi lét yfirleitt
ekki haggast og sagði mér stund-
um að ég væri stjórnsöm og hló
svo góðlátlega. Pabbi var þannig
gerður að hann vildi ekki miklar
breytingar og var ósköp nægju-
samur og leið vel með sitt. Hann
talaði alltaf vel um alla samferða-
menn sína og var fordómalaus í
garð annarra. Honum þótti ósköp
vænt um hópinn sinn sem er orð-
inn nokkuð stór og var alltaf glað-
ur þegar einhver birtist á Laug-
arbökkum til að kíkja við í kaffi
og spjall og þótti notalegt að fá
afa- og langafabörnin í heimsókn.
Síðustu árin var pabbi orðinn
gleyminn og sagði við mig fyrir
ári að það væri nú orðið svo skrít-
ið með sig að hann væri hættur
að þekkja fólk. Þó svo að hann
ætti við þessa glímu að etja þá
var hann alltaf glaður og brosið
hans hlýja náði alltaf til augn-
anna fram á síðustu stundu.
Mamma var kletturinn við hlið
hans í 60 ár og þegar hann lá
banaleguna var brosið alltaf
breiðast og blíðast hjá pabba
þegar hún birtist í dyrunum.
Blessuð sé minning þín, elsku
pabbi.
Þín
Helga Sjöfn Helgadóttir.
Sem þá á vori sunna hlý
sólgeislum lauka nærir
og fífilkolli innan í
óvöknuð blöðin hrærir;
svo vermir fögur minning manns
margt eitt smáblóm um sveitir lands,
frjóvgar og blessun færir.
(Jónas Hallgrímsson)
Elsku góði afi minn er látinn.
Þegar ég hugsa til hans þá sé ég
hann fyrir mér þar sem hann
stendur við girðinguna að klappa
hestunum sínum. Bros leikur um
varir hans og hann er að njóta
augnabliksins. Afi var hæglætis-
maður, hann gaf sér tíma, það var
ekkert stress. Einu sinni sem oft-
ar var ég við heyskap í Borg-
areynni. Afi kom og fylgdist með
á kantinum og þegar ég stöðvaði
traktorinn og gekk út til afa þá
hrósaði hann mér fyrir það hvað
ég væri laginn við að múga, vand-
virk þrátt fyrir að fara svona
hratt yfir. Afi var maður fárra
orða og þess vegna var hrósið
sérlega dýrmætt fyrir unglings-
stúlkuna sem vissi að hrósið var
einlægt. Ég heyrði afa aldrei
hallmæla nokkrum manni, hann
var réttsýnn og tryggur, hlýr og
gott að leita til hans. Ég kveð afa
með söknuði og varðveiti góðar
minningar í hjarta mér.
Blessuð sértu sveitin mín!
sumar, vetur, ár og daga.
Engið, fjöllin, áin þín
– yndislega sveitin mín! –
heilla mig og heim til sín
huga minn úr fjarlægð draga.
Blessuð sértu sveitin mín!
sumar, vetur, ár og daga.
Fagra, dýra móðir mín
minnar vöggu griðastaður
nú er lífsins dagur dvín,
dýra, kæra fóstra mín,
búðu um mig við brjóstin þín.
Bý ég þar um eilífð glaður.
Fagra, dýra móðir mín,
minnar vöggu griðastaður.
(Sigurður Jónsson)
Edda Hlíf Hlífarsdóttir.
Ein af mínum fyrstu minning-
um um afa er, eins og hjá mörg-
um öðrum, tengd vörubílnum.
Það var verið að tína saman
bagga á túninu hjá fjárhúsunum
og ég fékk að vera í vörubílnum
með afa, sitja í fanginu á honum
og stýra, litlar hendur héldu um
stórt stýrið á vörubílnum og svo
voru stórar og öruggar hendur
afa sem hjálpuðu til svo allt yrði
eins og það átti að vera. Þó afi
væri frekar stór maður var ekki
mikil fyrirferð á honum, rólyndi,
hlýja, hjálpsemi og öryggi eru
orð sem mér finnst vera lýsandi
fyrir hann. Þegar ég hugsa um
afa kemur alltaf fyrst upp í huga
minn hógvær, dillandi hlátur
hans sem var svo einkennandi
fyrir hann. Þegar ég var krakki
heilsuðumst við formlega með
handabandi lengi vel í hvert sinn
sem við hittumst. Handabandinu
skiptum við svo út fyrir þétt
faðmlag og koss á kinn og heils-
uðumst við og kvöddumst með
þeim hætti alveg fram á síðasta
dag. Mikið sem mér þykir vænt
um minninguna um hlýtt faðmlag
frá afa og er ég ákaflega fegin því
að við létum af formlegheitunum
og handabandinu.
Afi var bílakarl, keyrði mjólk-
urbílinn lengi vel, vann í vega-
vinnu, átti Benz-vörubíla og frá
því að ég man eftir mér og nánast
alla tíð meðan afi keyrði átti hann
Lödu. Fyrsti bíllinn sem ég eign-
aðist var ljósdrapplituð Lada sta-
tion, þegar ég fór fyrstu ferðina á
Lödunni minni til ömmu og afa
var afi mjög ánægður með bíla-
valið hjá dótturdótturinni. Hann
fór með mér út og skoðaði bílinn
vel, ofan í húddið, í skottið og all-
an hringinn og leist honum mjög
vel á gripinn. Í einni ferð minni
fram í sveit varð ég bensínlaus
rétt við fjárhúsin hjá afa, en þar
var hann einmitt staddur til að
líta til með kindunum sínum og
hestunum eins og hann gerði
gjarnan. Þá kom afi til bjargar og
dró mig í Varmahlíð á Lödunni
sinni. Þá hefði nú verið gaman að
smella af einni mynd en það var
þá og engir snjallsímar við hönd
og því aðeins minningin sem lifir.
Eftir að ég varð fullorðin hefur
mér oft verið hugleikin saga
ömmu og afa sem mér finnst eins
og ævintýri. Þegar afi keyrði með
ömmu á vörubílnum sínum frá
Akranesi norður í Skagafjörð.
Þau komu í Laugarbakka 17. júní
1958 og hefur ævintýrið spunnist
síðan í 60 ár.
Á lífsleiðinni verða á vegi mans
ýmsar fyrirmyndir, afi og amma
eru dæmi um fyrirmyndir sem ég
er þakklát fyrir. Oft hef ég hugs-
að um það hversu fallegt sam-
band þeirra var og hversu gaman
það er að sjá fólk sem hefur búið
saman öll þessi ár og maður sér
hversu mikla virðingu og vænt-
umþykju þau bera hvort til ann-
ars.
Ég er þakklát fyrir að hafa
fengið að vera hluti af ævintýri
ömmu og afa og fá tækifæri til að
vera með þeim síðustu dagana
hans afa hér hjá okkur. Sjá þau
brosa hvort til annars, haldast í
hendur og skiptast á virðingu og
væntumþykju fram á síðustu
stund.
Kvöldblíðan lognværa kyssir hvern reit,
komið er sumar og fögur er sveit.
Sól er að kveðja við bláfjalla brún,
brosa við aftanskin fagurgræn tún.
Seg mér hvað indælla auga þitt leit
íslenska kvöldinu í fallegri sveit.
(Guðmundur Guðmundsson)
Vertu sæll, elsku afi minn.
Þyrey Hlífarsdóttir.
Helgi Þormar
Svavarsson
✝ Birna KristínHallgrímsdóttir
fæddist 3. apríl 1942
á Víkingavatni í
Kelduhverfi. Hún
lést 15. júní 2018 í
Hvammi, heimili
aldraðra á Húsavík.
Foreldrar henn-
ar voru Hallgrímur
Björnsson, f. 26.2.
1915, d. 25.3. 1993,
og Anna Gunn-
arsdóttir, f. 15.2. 1919, d. 24.5.
1991. Hún var næst-
elst 11 systkina,
ógift og barnlaus.
Systkini hennar eru
Ólöf, Heiðrún,
Halla, Brynhildur,
Gunnar, Kristjana,
Sigríður, Þuríður,
Friðbjörg og Stef-
án.
Útför hennar fer
fram frá Húsavík-
urkirkju í dag, 23.
júní 2018, klukkan klukkan 11..
Didda systir er annað barn for-
eldra okkar, en 9 börn bættust
síðan við. Fljótlega kom í ljós að
vinstri fótur hennar þroskaðist
ekki sem skyldi, fór hún því barn-
ung á Landspítalann og dvaldi
þar um tíma og á fleiri sjúkra-
stofnunum. Ibba systir pabba fór
með henni og fylgdi henni eftir,
sem hefur verið mikill styrkur
fyrir mömmu og pabba. Hún
dvaldi um tíma á Reykjalundi í
endurhæfingu og við vinnu. Hún
fékk síðan sérsmíðaðan skó og gat
þá gengið með staf. Didda var í
barnaskóla heima í Kelduhverfi
og kennslu fékk hún á Landspít-
alanum þegar hún var þar. Hún
flutti á Bjarkargötu 8 og bjó þar
og vann hjá Blindravinafélaginu
lengst af. Hún fékk síðan íbúð í
Hátúni 10, þar til hún flutti til
Húsavíkur 2006 og keypti sér litla
íbúð á vegum dvalarheimilisins
Hvamms, fór síðan inn á almenna
deild þar árið 2013. Didda las mik-
ið en ættfræði var hennar áhuga-
mál, henni þótti gaman að hlusta á
tónlist, þá harmóníkumúsík og
karlakóra. Þegar Didda kom heim
í sumarfrí var mikill spenningur
hjá okkur systkinunum, hvað
skyldi nú vera í töskunni? Jú, það
var sitt hvað, mamma fékk e.t.v.
Hagkaupsslopp eða kaffidúk og
pela laumaði hún gjarnan að
pabba, þá lyftust stóru loðnu
augabrúnirnar á honum, færðist
þá bros yfir andlit hans og mátti
sjá glettni í augum. Við krakkarn-
ir fengum kattartungur, ekki
bara eina öskju heldur margar,
það voru einmitt þær sem við bið-
um eftir. Oft las Didda fyrir okk-
ur, fór með vísur, þulur og spilaði.
Elsku Didda, æðruleysi þitt var
mikið, trygglyndi og frændsemi
einkenndi þig. Það var gott að fá
þig norður þar sem þú varst um-
vafin fjölskyldu þinni og góðu
starfsfólki í Hvammi seinustu ár-
in. Hvíldu í friði. Þín systir,
Sigríður Hallgrímsdóttir
(Sigga).
Birna Kristín
Hallgrímsdóttir
Við önnumst alla þætti undirbúnings og fram-
kvæmd útfarar ásamt vinnu við dánarbússkiptin.
Við þjónum með virðingu og umhyggju að
leiðarljósi og af faglegum metnaði.
Matthildur Bjarnadóttir,
umsjón útfara
Við erum til staðar
þegar þú þarft á
okkur að halda
Útfararþjónusta
& lögfræðiþjónusta
Vesturhlíð 2 Fossvogi | Sími 551 1266 | útför.is
Með kærleik og virðingu
Útfararstofa Kirkjugarðanna
FALLEGIR LEGSTEINAR
Auðbrekku 4, 200 Kópavogi, sími: 537-1029, www.bergsteinar.is
Á góðu verði
Verið velkomin
Opið: 10-17 alla virka daga
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
INGA FILIPPÍA SIGURÐARDÓTTIR,
Pía,
lést mánudaginn 18. júní.
Útförin fer fram frá Húsavíkurkirkju
föstudaginn 29. júní klukkan 14.
Inga Lilja Snorradóttir
Herdís Snorradóttir Heimir Aðalsteinsson
Bergljót Snorradóttir Hermann S. Jónsson
barnabörn, barnabarnabörn og barnabarnabarnabörn
Elskuleg móðir, amma og langamma
GUÐRÍÐUR JÓNASDÓTTIR
frá Ísafirði,
síðast til heimilis á Grandavegi 47,
Reykjavík,
lést á Hjúkrunarheimilinu DAS í Hafnarfirði
þriðjudaginn 19. júní. Útförin fer fram frá Fossvogskapellu
miðvikudaginn 27. júní klukkan 13.
Fyrir hönd aðstandenda,
Bogi Magnússon
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
ÞÓRÐUR BJARNASON,
Borgarholtsbraut 43,
Kópavogi,
lést á heimili sínu mánudaginn 18. júní.
Útför hans fer fram frá Digraneskirkju
þriðjudaginn 26. júní klukkan 13.
Blóm og kransar afþakkaðir en þeim sem vilja minnast hans er
bent á heimahlynningu Landspítalans í Kópavogi.
Arndís Ágústsdóttir
Vermundur Ágúst Þórðarson Marta Þ. Hilmarsdóttir
Sigurlaug Guðrún Þórðard. Einar K. Stefánsson
Arnþór Þórðarson Hildur M. Kristbjörnsdóttir
Bjarni Þórðarson Heba A. Stefánsdóttir
barnabörn og langafabörn