Dagblaðið Vísir - DV - 17.08.2018, Qupperneq 26

26 FÓLK 17. ágúst 2018
R
eynir Þór Eggertsson, Júró-
-Reynir eins og hann er
jafnan kallaður, hafði
starfað sem kennari við
Menntaskólann í Kópavogi um
árabil þegar háskólinn í Helsinki
auglýsti eftir íslenskulektor. Reynir
stökk til, sótti um starfið og ekki
leið á löngu þar til hann
hafði ráðið sig við skól-
ann. Ákvörðunin átti
eftir að hafa mikil áhrif
á líf Reynis því nú, ári
síðar, hefur Reynir fundið
ástina og skafið af sér heil
20 kíló.
„Allt gekk þetta
eins og í sögu“
„Eftir að hafa kennt um
árabil við Menntaskól-
ann í Kópavogi lang-
aði mig til að starfa aft-
ur í háskólaumhverfi
og gott fólk hvatti mig
til að sækja um stöðu
íslenskulektors við
Helsinkiháskóla sem
losnaði síðasta vetur. Ég
var svo heppinn að mér
bauðst launalaust leyfi
frá stöðunni minni við
MK, fékk traustan leigj-
anda að íbúðinni minni
og gat því flust hingað
út án þess að brenna
allar brýr að baki mér,“ segir Reynir
um aðdraganda þess að hann
ákvað að flytjast til Finnlands.
Eftir að út var komið gekk allt
fljótt og örugglega fyrir sig og
áður en Reynir vissi af var líf hans
komið í nýja rútínu, í nýju landi.
„Ég vissi það eitt að í Finnlandi
biði mín skrifstofa, nemendur
og tímabundin íbúð á hóteli sem
háskólinn rekur. Allt gekk þetta
eins og í sögu, ég fann íbúð strax
á þriðjudeginum og gat flutt inn á
föstudegi,“ segir Reynir.
Fann ástina með hjálp Pyry Soiri
Ekki leið á löngu þar til ástin bank-
aði á dyrnar hjá Reyni en fljótlega
eftir að hann flutti út fór hann að
hitta mann. „Haustið leið held-
ur þægilega, vinnan var skemmti-
leg og ég kynntist þessum líka
skemmtilega strák sem kann að
kyssa. Hann heitir Timo og starfar
sem sjónvarpsþýðandi úr ensku á
finnsku. Við spjölluðum saman á
netinu strax eftir að ég kom hing-
að út, hittumst svo einu sinni í
lok ágúst. Síðan leið nokkur tími
þangað til við hittumst aftur.“ Það
var svo fyrir tilstuðlan íslenska
landsliðsins sem Timo og Reynir
hittust aftur.
„Það var föstudaginn 6. október,
þegar íslenska karlalandsliðið
vann Tyrkja í undankeppni HM.
Sama kvöld var Finnland að spila
við Króatíu og ég sagði við hann
eftir að Króatar skoruðu að ef
Finnar jöfnuðu myndi ég kyssa
hann. Svo tók Pyry okkar Soiri
í taumana og þá var kallað eftir
kossinum. Við erum eiginlega
bara búnir að vera að kyssast síð-
an,“ segir Reynir en Pyry varð í
kjölfarið þjóðhetja hér á landi.
Erfið veikindi
Fljótlega eftir þetta kom Reynir til
Íslands í frí yfir jólin. Hann hafði
ekki verið lengi hér á landi þegar
hann fór að finna fyrir miklum
verkjum í baki. „Ég fékk slæman
bakverk nokkrum dögum fyrir jól
sem svo fór að leiða niður í fót
og líðanin versnaði dag frá degi.
Þetta var mjög sársaukafullt, fyrst í
mjóhryggnum en svo komu verkir
niður í fótinn og mikill doði, alveg
frá klofi og niður úr. Sársaukinn
er í raun ekki aðalmálið heldur
það hvernig maður missir mátt
og stjórn á líkamanum. Því fylgir
auðvitað mikil hræðsla. Fyrst vill
maður ekkert vita af þessu, reyn-
ir að útiloka að þetta geti verið að
gerast en loks getur maður ekk-
ert lokað augunum lengur og þá
þarf maður bæði að að hafa kjark
og raunsæi til að takast á við það
sem er að gerast um leið og maður
berst við hræðsluna um að þetta
sé varanlegt ástand, sem bara
muni versna,“ segir Reynir.
Reynir leitaði oft til læknis
áður en hann gafst upp á heil-
brigðiskerfinu hér á landi og fór
aftur til Finnlands. „Ég flaug aft-
ur út 8. janúar en þá var ég búinn
að fara fjórum sinnum til læknis,
fyrst á heilsugæslustöð og svo
þrisvar á bráðamóttökuna. Þar
varði ég mörgum klukkustundum
en aldrei var ég nógu veikur til að
neitt væri gert fyrir mig. Ég ákvað
að lokum að redda hjólastólum
á flugvöllunum og fljúga heim til
Finnlands og sjá hvort betur yrði
tekið á móti mér hér.“
Þegar til Finnlands var komið
fékk Reynir loks þá þjónustu sem
hann þurfti. „ Ég var ekki búinn að
bíða í korter á bráðamóttökunni
í Finnlandi þegar ég hitti hjúkr-
unarfræðing og innan 90 mínútna
var ég kominn í innlögn. Ég var
sendur á annað sjúkrahús í segul-
ómskoðun rétt um miðnætti og
klukkan 5 að morgni var búið að
ákveða að skera mig upp klukkan
8,“ segir Reynir sem hrósar þeirri
þjónustu sem hann fékk í Finn-
landi í hástert.
„Ég hóf svo störf aftur í lok
febrúar og það var auðvitað ekki
alltaf létt en ég fékk að forgangs-
raða kennslutengdum störfum og
láta annað sitja á hakanum, svo
þetta reddaðist allt. Ég er enn að
vinna í því að ná fullri heilsu og
stjórn á hægri fæti og fer í sjúkra-
þjálfun og hleyp í sundlauginni.“
Breyttur lífsstíll þökk sé bílleysi
Þrátt fyrir þessi erfiðu veikindi seg-
ir Reynir lífið í Finnlandi hafa far-
ið vel með hann, ekki hvað síst lík-
amlega, en frá því að hann fluttist
út hefur hann losað sig við 20 kíló.
„Þessir búferlaflutningar hafa verið
mikil lífsstílsbreyting. Í fyrsta lagi á
ég ekki bíl hér í Helsinki. Í staðinn
nota ég almenningssamgöngur,
aðallega sporvagna en líka stund-
um strætó og metró. Í sumar hef
ég líka notað borgarhjólin aðeins.
Þetta þýðir að ég geng alltaf aðeins
meira en heima; hver ferð krefst
aðeins meiri hreyfingar. Ferðirn-
ar verða líka fleiri, þar sem mað-
ur getur borið minna í hvert sinn,
til dæmis þegar maður verslar. Þá
freistast ég heldur ekki til að stoppa
í lúgusjoppu og fá mér pylsu eða
eitthvað annað. Það að almenn-
ingssamgöngur virki vel hér í
Helsinki þýðir að bíllaus lífsstíll er
raunhæfur möguleiki fyrir venju-
legt fólk. Ekki nóg með að heilsan
batni við aukna hreyfingu, heldur
er bílleysið stærsta einstaka kaup-
máttaraukningin sem ég hef fund-
ið fyrir við það að flytja hingað,“
segir Reynir að lokum. n
„Kynntist þessum
líka skemmtilega
strák sem
kann að
kyssa“
n Júró-Reynir
fann ástina í
Finnlandi
Óðinn Svan Óðinsson
odinn@dv.is
Betri
Svefn