Dagblaðið Vísir - DV - 15.02.2019, Blaðsíða 20
Sandkorn
20 UMRÆÐA
A
ðfaranótt föstudagsins 8.
febrúar var íslenskur lög
reglumaður handtekinn
í miðbæ Þórshafnar fyrir
líkamsárás. Fyrir árásinni varð
annar Íslendingur og ferðafélagi
lögreglumannsins. Sunnudaginn
10. febrúar var búið að dæma í
málinu. Hlaut hann 50 daga skil
orðsbundið fangelsi og þriggja ára
ferðabann til eyjanna.
Í helgarblaði DV er nú greint frá
því að meint hegningarlagabrot
framkvæmdastjóra Vegagerðar
innar sé fyrnt. Hann var ákærður
fyrir líkamsárás á dyravörð
skemmtistaðar í miðbæ Reykja
víkur. Þetta atvik átti sér stað þann
27. ágúst árið 2016. Þegar málið
kom til héraðsdóms var það fyrnt.
Ástæðan? Seinagangur lögreglu.
Hvernig má það vera að Ís
lendingar, ein af ríkustu þjóð
um heims, sem telur sig jafnframt
vera með þeim þróaðri á jarðar
kringlunni, geti ekki tryggt réttar
öryggi borgaranna? Að brotamenn
geti sloppið við refsingu og sektir
af því að opinberar stofnanir van
rækja skyldu sína?
Ætla mætti að mál af þessum
toga, sem fjalla um líkamlegt of
beldi, ætti að hafa forgang í kerf
inu. Þetta er ekki ógreidd stöðu
mælasekt eða ólöglega byggður
bílskúr. Í siðuðum samfélögum
ætti lögreglan að beita öllum sín
um kröftum í að mál af þessum
toga leysist, hratt og örugglega. Í
miðbæ Reykjavíkur eru urmull af
myndavélum, svo ekki sé nú talað
um vitnin. Svona mál ætti því að
vera nokkuð borðleggjandi.
Færeyingar eru okkar nán
ustu frændur. Samfélagsgerð
þeirra er álík okkar og efnahagur
inn sömuleiðis. Við erum með tvö
sambærileg mál. Annað er afgreitt
yfir helgi en hitt klúðrast á tveim
ur og hálfu ári. Hvar liggur vanda
málið?
Fyrningar eru algengar á Ís
landi. Við heyrum það á umfjöll
un fjölmiðla. Margir telja að fyrn
ingarfresturinn sé of stuttur og
finnst ósanngjarnt að mál fyrnist.
En það er ástæða fyrir fyrning
um, sérstaklega í hegningarlaga
brotum. Upplýsingaöflun verður
erfiðari eftir því sem lengra líður
frá brotinu og minni vitna verður
stopulla. Þetta verða rannsóknar
aðilar að hafa í huga þegar mál
koma inn á þeirra borð. Um kyn
ferðisbrot gilda önnur viðmið,
enda eru það mál sem þolandinn
burðast með lengi í skömm og
áður fyrr lágu slík mál í þagnar
gildi.
Öll þekkjum við þann fjárskort
sem íslensk löggæsla og fangelsi
búa við. Í hruninu kom hann ber
sýnilega í ljós og minnstu mun
aði að lögreglan missti tökin á
ástandinu. Síðan þá hefur lítið
breyst og gremja lögreglumanna
leynir sér ekki. DV greindi nýlega
frá því að mörgu er þar ábótavant.
Má nefna bíla, fatnað, menntun
og fleira. Álagið er mikið og launin
lág. Í fangelsum eru plássin fá og
menn sleppa við dóma vegna þess
að þeir fyrnast. Eða þá að menn
eru kallaðir inn til refsingar, löngu
eftir dómsuppkvaðningu, menn
sem hugsanlega eru búnir að gjör
breyta líferni sínu.
Það er hins vegar ekki hægt að
skýra allt út frá fjárskorti. Í máli
framkvæmdastjóra Vegagerðar
innar er augljóslega ekki aðeins
fjárskorti um að kenna heldur
hlýtur eitthvað annað að liggja
að baki. Er það sinnuleysi? Lítið
skipulag? Röng forgangsröðun?
Hvert sem vandamálið er þá verð
um við að kippa því í lag. Annars
koma upp fleiri sambærileg mál
sem yrðu hreint út sagt vandræða
leg fyrir land og þjóð. n
15. feb 2019
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins á stafrænu
formi og í gagnabönkum án endurgjalds. Öll viðtöl blaðsins eru
hljóðrituð. Notkun á efni blaðsins er óheimil án samþykkis.
Aðalnúmer: 512 7000
Auglýsingar: 512 7050
Ritstjórn: 512 7010
Útgáfufélag: Frjáls fjölmiðlun ehf. Stjórnarformaður: Sigurður G. Guðjónsson
Framkvæmdastjóri: Karl Garðarsson Aðalritstjóri og ábyrgðarmaður: Kristjón Kormákur Guðjónsson
Aðstoðarritstjóri: Einar Þór Sigurðsson Prentun: Landsprent Dreifing: Árvakur
Leiðari
Kristinn Haukur Guðnason
kristinn@dv.is
Suðurlandsbraut 14
2. hæð
108 Reykjavík
FRÉTTASKOT
512 7070
ABENDING@DV.IS
Fólkið sem enginn
þekkir skammað
Laun Lilju Bjarkar Einarsdóttur,
bankastjóra Landsbankans,
voru hækkuð svívirðilega í vik
unni. Mikil reiði braust út og
hækkunin hleypti illu blóði í
kjaraviðræður á almennum
markaði.
Ráðherrar keppast nú við að
koma sökinni á bankaráð
Landsbankans. Það hljómar
hins vegar ekki trúverðugt
enda situr bankaráðið í um
boði ríkis stjórnarinnar og
samkvæmt reglum ráðsins má
það ekki svara fyrir sig nema í
undantekningartilvikum.
Bankaráðið samanstendur af
Helgu Björk Eiríksdóttur, Berglindi
Svavarsdóttur, Einari Þór Bjarna-
syni, Hersi Sigurgeirssyni, Jóni Guð-
manni Péturssyni og Sigríði Bene-
diktsdóttur. Þetta er fólk sem
er ekki áberandi í almennri
umræðu, eins konar nafnlaus
hersing sem tekur á sig sök
ina fyrir ríkisstjórnina sem ber
á endanum ábyrgðina. Fyrir
að taka á sig skammirnar mun
fólkinu í bankaráði ekki verða
refsað með beinum hætti.
Óíslensk hegðun
Snæbjörn Brynjarsson sýndi mjög
óíslenska hegðun í vikunni
og sagði af sér sem varaþing
maður Pírata. Var það í kjöl
far þess að hann hafði hellt sér
yfir Ernu Ýri Öldu-
dóttur, blaða
mann Viljans,
með svívirðing
um á öldurhúsi.
Í tilkynningu
sinni baðst hann
einnig afsökunar á athæfi sínu.
Margir eru undrandi á hversu
fljótt Snæbjörn brást við og af
mikilli festu. Má segja að hann
hafi slegið vopnin úr höndun
um þeirra sem ætluðu að nota
málið gegn honum og flokki
hans, Pírötum.
Snæbjörn sleppur að sjálfsögðu
ekki ólaskaður frá málinu eins
og riddari á hvítum hesti. En
hann sýndi að heilindi liggja að
baki, heilindi sem eru sjaldséð
í íslenskum stjórnmálum.
Spurning vikunnar Hvað er uppáhaldslagið þitt í Söngvakeppninni frá upphafi?
„Nína.“
Guðmundur Sveinbjörnsson
„Hatari.“
Garðar Jónsson
„Þau eru svo
mörg. Ég segi samt Gleðibankinn.“
Jóhanna Þorleifsdóttir
„Karen Karen. Mér finnst
það ofsalega fallegt.“
Harpa Sigurjónsdóttir
„Í siðuðum samfélögum
ætti lögreglan að beita
öllum sínum kröftum í að mál
af þessum toga leysist, hratt og
örugglega.
Af hverju standa
Færeyingar okkur framar?