Fréttablaðið - 20.04.2019, Blaðsíða 70

Fréttablaðið - 20.04.2019, Blaðsíða 70
LEIKHÚS Kæra Jelena HHHHH Ljúdmíla Razúmovskaja Borgarleikhúsið Þýðing: Ingibjörg Haraldsdóttir / Kristín Eiríksdóttir Leikstjórn: Unnur Ösp Stefáns- dóttir Leikarar: Halldóra Geirharðsdóttir, Aron Már Ólafsson, Þuríður Blær Jóhannsdóttir, Haraldur Ari Stef- ánsson og Sigurður Þór Óskarsson Leikmynd og búningar: Filippía I. Elísdóttir Lýsing: Björn Bergsteinn Guð- mundsson Dramatúrg: Hrafnhildur Hagalín Tónlist: Valgeir Sigurðsson Hljóð: Þórður Gunnar Þorvaldsson Leikgervi: Elín Gísladóttir Fjórir nemendur koma óvænt í heimsókn til kennara síns stuttu fyrir áætlaða útskrift, þau bera með sér gjafir og afmælisóskir en ekki er allt sem sýnist … Þetta partí á eftir að verða lengra og súrara en flesta grunar. Kæra Jelena eftir Ljúdmílu Razúmovskaju sló rækilega í gegn fyrir tæpum þrjátíu árum og birtist nú í nýrri útgáfu, leikstýrt af Unni Ösp, á Litla sviði Borgarleikhússins. Litla sviðið hentar einkar vel fyrir sýningar eins og Kæra Jelena, áhorfendur eru hreinlega krafðir um athygli og afstöðu. Ljúdmíla Razúmovskaja veltir upp stórum spurningum í einungis tveimur þáttum þar sem áhorfendur eru bæði sökudólgar og fórnarlömb, vitni og dómarar. En þegar öllu er á botninn hvolft skrifa sigurvegar- arnir sögubækurnar. Eða hvað? Er ábyrgðin kynslóðanna eða ber ein- staklingurinn einungis ábyrgð á sjálfum sér? Er samkennd eitthvað sem samfélag nútímans hefur sett til hliðar á meðan nýfrjálshyggju- fólk dansar við fiðluspil tortím- ingarinnar? Klassískt kammerverk Á síðustu leikárum hefur Unnur Ösp verið að stíga ákveðin spor sem leikstjóri og þar nýtist reynsla hennar sem leikkona gífurlega vel. Kæra Jelena er klassískt kammer- verk sem samanstendur af fáum persónum, gerist á einum stað og á afmörkuðum tíma, einni kvöld- stund í þessu tilviki. Leikstjórn Unnar Aspar nýtur sín best þegar fókusinn er á návígi persónanna en verkið sem og sýningin verður fyrir hnjaski þegar leikararnir eru færðir út fyrir hringleikahúsið. Að sama skapi er það afar skynsamlegt að sýna leikverkið án hlés en aðrar hugmyndir, s.s. stöðug símaupptaka Valda, eru ekki saumaðar nægi- lega markvisst inn í sýninguna. Staðfæringin heppnast þó nokkuð vel sem og endurþýðing Kristínar Eiríksdóttur sem færir leikverkið út úr gamla Sovétinu og inn í óræðan samtímann. Mögnuð sviðsverund Aron Már Ólafsson stendur á þröskuldi útskriftar úr Listaháskóla Íslands og mikið er á herðar hans lagt í hlutverki leiðtoga nemenda- hópsins. Kuldi og einbeitni Valda vekja ótta en orka hans er aldrei tælandi, frekar neyðir hann fylgi- nauta sína til samvinnu með því að setja þeim afarkosti. Valdi er svo sjálfhverfur og tilfinningasnauður að hann verður nánast eins og tákn- mynd frekar en heildræn persóna. Hinum megin á vogarskálunum stendur kennarinn Jelena, leikin af Halldóru Geirharðsdóttur, sem hefur alla tíð barist fyrir því að inn- ræta nemendum sínum mannleg gildi. Halldóra var svolítið höktandi í byrjun sýningar, enda hefur hún verið í einhvern tíma frá sviðinu, en finnur kraftinn í takt við stig- magnandi reiði og örvæntingu Jelenu. Hún leysir einnig ágætlega úr löngum þögnum kennarans og á eftir að blómstra með f leiri sýn- ingum. Sigurður Þór Óskarsson sýnir hér og sannar hversu magnaða sviðs- verund hann hefur að geyma, hér skína allir hans hæfileikar. Í hans höndum er hinn aulalegi Viktor ekki bara leiksoppur Valda heldur mannlegur karakter sem vekur samúð og hlátur þrátt fyrir allar sínar gjörðir og galla. Parið Pétur og Lilja, leikin af Þuríði Blævi Jóhanns- dóttur og Haraldi Ara Stefánssyni, fylla upp þennan kaótíska kvintett. Haraldur Ari vinnur gott verk og finnur tilfinningasveiflum Péturs, peðinu sem þykist vera Proust, fínan farveg. Þuríður Blær hefur ekki úr eins safaríkum karakter að spila en geymir sprengikraftinn þangað til hún þarf á honum að halda, klók ákvörðun. Kraftur Kæru Jelenu Sviðshönnun Filippíu I. Elísdóttur er áhugaverð, hérna blandast tískustraumar nútímans við for- tíðina en tíska tíunda áratugarins er víst komin aftur, sagan endur- tekur sig stöðugt. Þessi forvitnilega blanda virkar furðulega vel bæði hvað varðar leikmuni og búninga fyrir utan búninginn hennar Þur- íðar Blævar sem er algjörlega á skjön við fagurfræði sýningarinn- ar. Lýsing Björns Bergsteins Guð- mundssonar endurspeglar ferða- lagið frá ljósi til myrkurs lipurlega en impressjóníska myndmálið hans gerir mikið til að lyfta sen- unum sem gerast á ytri mörkum sviðsins á hærra plan. Tónlist Valgeirs Sigurðssonar er fremur skringilegur samtíningur en hittir þráðbeint í mark með „When The Party Is Over“, sungnu af ungu söngkonunni Billie Ellish. Leikhópurinn á eftir að slípa organískar hreyfingar á sviðinu og f læði í samtölum betur saman, en lítill vafi er á að kraftur Kæru Jelenu á einungis eftir að magnast með fleiri sýningum. Ungu leikar- arnir gefa Halldóru lítið eftir, þá sérstaklega Sigurður Þór í frammi- stöðu sem kitlar hláturtaugarnar og nístir hjartað. Kæra Jelena krefur áhorfendur um að taka afstöðu um stað sinn í samfélaginu og fórnirnar sem þeir eru tilbúnir til að færa. Sigríður Jónsdóttir NIÐURSTAÐA: Kraftmikil endur- vakning á leikriti um kynslóðabilið og samfélag á krossgötum. Kynslóðir kljást Áhorfendur eru hreinlega krafðir um athygli og afstöðu, segir gagnrýnandi. MYND/GRÍMUR BJARNASON fallegu bangsarnir frá fást í Appið er á Job.is Job.isGLÆNÝ OG FERSK STÖRF Í HVERRI VIKU Þú finnur draumastarfið á Þú finnur draumastarfið á Heilbrigðisþjónusta Þú fin ur draumastarfið á Iðnaðarmenn 2 0 . A P R Í L 2 0 1 9 L A U G A R D A G U R34 M E N N I N G ∙ F R É T T A B L A Ð I Ð MENNING 2 0 -0 4 -2 0 1 9 0 7 :0 6 F B 0 8 0 s _ P 0 7 1 K .p 1 .p d f F B 0 8 0 s _ P 0 7 0 K .p 1 .p d f F B 0 8 0 s _ P 0 1 0 K .p 1 .p d f F B 0 8 0 s _ P 0 1 1 K .p 1 .p d f A u to m a tio n P la te re m a k e : 2 2 D 7 -2 A 2 4 2 2 D 7 -2 8 E 8 2 2 D 7 -2 7 A C 2 2 D 7 -2 6 7 0 2 7 5 X 4 0 0 .0 0 1 9 B F B 0 8 0 s _ 1 9 _ 4 _ 2 0 1 9 C M Y K
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.