Eiðakveðja - 01.09.1921, Qupperneq 14

10
Frá mótinu.
Föstudaginn 1, júlí kl. 1 e. h. voru allir viðstaddir sam-
bandsmenn komnir á fundarstaðinn í Eiðahólma, Skipuðu
menn sjer í einn flokk og sungu: „Ó, fögur er vor fóst-
urjörð". Setti þá mótið skólastjóri Ásmundur Guðmunds-
son með nokkrum ávarps- og árnaðarorðum og las upp
dagskrána, Því næst flutti Halldór Pjetursson erindi um
„dygðir og drengskap".
Þá var hlje í 10 mínútur. Að því loknu setti Á. G. fyrsta
málfund mótsins. Framsögumaður var Sverre F. Johansen.
Umræðuefni: Stjettarígur.
Fer hjer á eftir stutt ágrip af umræðunum.
Sverre F. Johansen: Rígur milli stjetta, sem búa við ólík
kjör, er víða farinn að festa rætur í þjóðlífi íslendinga,
einkum milli kaupstaðarbúa og sveitamanna. Orsök hans
er skortur á sanngirni. Dómar, kveðnir upp á grundvelli
ósanngirninnar, berast mann frá manni, og öfgarnar færast
í aukana á báða bóga. Á þessu strandar fjelagsskapur og
samvinna milli stjettanna. Eiðasambandið ætti að íhuga þetta
efni og gæta þess, hvort eigi muni ráð til þess að jafna
ríginn og efla sambandið milli þessara stjetta.
Á. 6.: Orð framsögumanns í tíma töluð. Þjóðin okkar svo
fámenn, að hún má ekki við því að andi sundrungar og
stjettarígs nái tökum á henni. Samt er nú svo komið, að
unga kynslóðin virðist vera að sogast inn í hringiðu stjetta-
rígsins, svo mikil hætta vofir yfir, sje ekkert að gjört. Við
mundum vinna þessu máli mest gagn með því að jafna
deilur og ríg milli stjettanna, hvar sem því verður við komið.
Vonandi skýrist verkefnið betur, er nemendum fjölgar af
báðum stjettum.
Kannes Kagnússon: Ein höfuðorsök stjettarígsins er eigin-
girnin. Ein stjettin heldur að önnur hrífi frá sjer björg og
blessun. Heillavænlegt ráð væri að finna sameiginlegt mál,
er báðar þessar stjettir beittu sjer fyrir.