Morgunblaðið - 25.02.2019, Side 12

12 DAGLEGT LÍF
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 25. FEBRÚAR 2019
Smiðjuvegi 9 · 200 Kópavogi
Sími 535 4300 · axis.is
Vandaðar íslenskar innréttingar
Rafhitarar
í skip, hús og sumarhús
Ryðfríir
neysluvatnshitarar
með 12 ára ábyrgð
Hitöld (element), hitastillar,
hitastýringar og flest annað
til rafhitunar
Við erum sérfræðingar í öllu sem
Kaplahrauni 19 • Hafnarfirði
Sími: 565 3265
rafhitun@rafhitun.is • www.rafhitun.is
viðkemur rafhitun.
Ingibjörg Guð-
mundsdóttir, nú-
verandi kennslu-
stjóri Háskólans
í Reykjavík, hef-
ur verið ráðin
skólastjóri
Lýðháskólans á
Flateyri frá 15.
júní. Ingibjörg
hefur víðtæka
reynslu og þekk-
ingu á íslenskum skólamálum en
áður en hún réð sig til HR árið
2015 var hún framkvæmdastjóri
kennslu og þjónustu við Háskólann
á Bifröst og umsjónamaður fjar-
náms við sama skóla.
Ingibjörg er menntaður leikskóla-
kennari en bætti seinna við sig
námi í viðskiptafræði og alþjóða-
viðskiptum auk þess að vera með
diplómagráðu í kennsluréttindum
og vottun í verkefnastjórnun.
Lýðháskólnn á Flateyri
Ingibjörg ráðin
nýr skólastjóri
Ingibjörg
Guðmundsdóttir
Alþjóðlegur bænadagur kvenna hefur
verið haldinn hátíðlegur á Íslandi í
samfellt 60 ár, frá árinu 1959. Dag-
urinn er ávallt fyrsta föstudag í mars
sem nú ber upp á 1. mars. Í Reykjavík
verður samvera í kirkju Óháða safn-
aðarins, Háteigsvegi 56, kl. 18.00.
Kristján Hrannar og Óháði kórinn
annast tónlistina og konur úr undir-
búningsnefnd bænadagsins á Íslandi
flytja lestra og bænir og segja frá að-
stæðum kvenna í Slóveníu.
Bænadagurinn á sér rætur í bæna-
hópum kvenna í N-Ameríku á 19. öld
en fór að breiðast út um heiminn á
fyrri hluta 20. aldar. Þann 8. mars
1935 var dagurinn fyrst haldinn hér-
lendis og þá á vegum Kristniboðs-
félags kvenna en frá árinu 1959 hefur
hann verið árviss viðburður, í sam-
fellt 60 ár.
Bænadagur kvenna
Morgunblaðið/Sigurður Bogi
Bænir Kirkja Óháða safnaðarins.
Sögurnar koma
frá Slóveníu
Sigurður Bogi Sævarsson
sbs@mbl.is
Nýja mynstrið er fallegtog vekur nokkra eftir-tekt og er tiltölulegaeinfalt í prjóni. Lopa-
peysur í þessum stíl fara fólki yfir-
leitt vel, eins og ullarflíkur yfirleitt
gera,“ segir Margrét Jónsdóttir á
Syðri-Velli í Flóa. Hún er ein þeirra
prjónakvenna sem koma að starf-
semi Ullarvinnslunnar í Gömlu
Þingborg í Flóa, skammt fyrir aust-
an Selfoss. Þar er aðstaða til að
prjóna, kemba, þæfa, lita og svo
framvegis en í aðalhlutverki er þó
verslun með prjónavarningi ýmiss
konar og annarri ullarvöru sem
Margrét rekur.
Margrét hefur tekið virkan
þátt í starfi Þingborgarhópsins sem
konur, flestar voru úr Árnes- og
Rangárvallasýslum, stofnuðu
haustið 1991. Var það í kjölfar
nokkurra námskeiða í ullariðn sem
haldin voru að frumkvæði Hildar
Hákonardóttur. Var það fyrsta
haustið 1990 og á næsta ári verða
því 30 ár frá því Þingborgarævin-
týrið hófst.
Löguleg flíkin passi
Peysumynstrið nýja, sem hér
er gert að umfjöllunarefni kallar
Margrét Gróður Íslands. Stæðileg
tré eru áberandi í mynstrinu sem
byggt er á fyrirmynd frá Hjalt-
landseyjum, en þangað fóru Þing-
borgarkonur á ullarvikuna Shet-
land Woolweek haustið 2017 í
kynnis- og fræðsluferð.
„Á Hjaltlandi heitir þetta
mynstur Lífsins tré en ég breytti
því aðeins og gerði að mínu. Já, það
er alltaf talsverð kúnst að breyta
mynstrum og uppskriftum hvað þá
koma með nýjar. Slíkt þarf bæði
kunnáttu og allskonar heilabrot.
Prjónaskapur er öðrum þræði
stærðfræði, úrtökur þurfa að vera á
réttum stað og allt þarf að ganga
upp svo flíkin passi og sé löguleg,“
segir Margrét.
Uppskrift í sölu
Af Gróðri Íslands hafa nú verið
prjónaðar 12-14 peysur og eru
nokkrar slíkar nú til sölu í Gömlu
Þingborg. Svo er ætlunin að kynna
uppskriftina betur innan tíðar og
setja í sölu, en í samfélagi prjóna-
fólks er alltaf mikill áhugi fyrir
slíku nýmæli.
„Það er auðvitað mjög misjafnt
hve langan tíma tekur að prjóna
lopapeysu. Ég veit um konur sem
ná þessu leikandi á tveimur dögum
en ég segi þegar fólk spyr að það sé
að lágmarki um 20 klukkustunda
vinna,“ segir Margrét, sem sjálf er
liðtæk í prjónaskap, en er með konu
sér til aðstoðar í peysuframleiðslu.
Sköpun og ævintýri
Í versluninni á Þingborg er
gott úrval af lopa en allur kemur
hann frá Ístex og er úr sérvalinni
lambsull, sem Þingborgarkonur fá
að velja í þvottastöð Ístex á
Blönduósi. Ístex þvær ullina og
kembir og spinnur hluta af henni í
bæði einband og tvíband.
„Bandið er uppistaðan í því
sem við erum að lita, svo fengum
við léttlopa á síðasta ári í fyrsta
sinn og er hann eingöngu seldur lit-
aður. Við erum að selja vörur frá
um 60 manns og þar af eru um 25 í
lopapeysupjóni. Hin 35 eru fólk
sem prjónar sokka, vettlinga,
húfur, sjöl og fleira skemmtilegt.
Ullin býr yfir svo ótrúlegum mögu-
leikum til sköpunar og ævintýra,“
segir Margrét sem stendur vaktina
á Þingborg alla daga og hjá henni í
vinnu er systir hennar, Anna Dóra
sem býr á Selfossi. Báðar hafa þær
fengist við prjónaskap síðan í æsku
og kunna margt fyrir sér. Því til
vitnis má nefna að fyrir nokkrum
árum sendu þær frá sér upp-
skriftabókina Lopalist, sem er
þarfaþing prjónafólks.
Gróður Íslands í lopanum
Ull í fat! Uppskrift á
Hjaltlandseyjum gaf inn-
blástur. Lopapeysurnar á
Þingborg í Flóa vekja at-
hygli, en þar starfrækir
Margrét Jónsdóttir ullar-
vöruverslun.
Morgunblaðið/Sigurður Bogi
Flóran Margrét Jónsdóttir á Syðra-Velli hér með peysu sem prjónuð er eftir mynstrinu Gróður Íslands. Allmargar
slíkar liggja nú fyrir og óhætt er að segja að þessar flíkur séu fallegar auk þess að veita yl í öllum veðrum.
Þingborg Anna Dóra Jónsdóttir og Þórey Axelsdóttir í Laugardælum, for-
maður Þingborgarhópsins, með handspunnið band í tágakörfu.
Já, það er alltaf tals-
verð kúnst að breyta
mynstrum og upp-
skriftum, hvað þá koma
með nýjar.