Morgunblaðið - 21.03.2019, Síða 47

MINNINGAR 47
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 21. MARS 2019
✝ Gerður Guð-varðardóttir
Möller fæddist á
Selá á Skaga 10.
janúar 1940. Hún
lést 10. mars 2019.
Foreldrar Gerð-
ar voru Bentína
Þorkelsdóttir, f.
27.7. 1898, og Guð-
varður Steinsson, f.
10.9. 2019. Eign-
uðust þau 13 börn
saman og var Gerður yngst
þeirra.
Þorkell Sigurbjörn, f. 17.7.
1921, Halldóra Sigríður, f. 16.8.
1922, Michael, f. 7.4. 1924, Gyða
Ingibjörg, f. 4.5. 1927, María, f.
17.12. 1929, Sigurður Pétur, f.
3.5. 1931, Jónas, f. 17.10. 1932,
Gunnar, f. 29.4. 1934, Sig-
urbjörg, f. 12.4. 1936, Stella og
Erla, f. 18.4. 1937, og Jóhannes,
f. 25.12. 1938. Guðrún, f. 12.4.
1916, hálfsystir samfeðra.
Fjórar systur eru enn á lífi, þær
Gyða Ingibjörg, Sigurbjörg,
Stella og Erla.
Fjölskyldan flutti frá Skaga-
firði 1945 til Eyrarbakka þar
sem faðir Gerðar og bræður
16.4. 1980, gift Grétari Hrafns-
syni, f. 20.8. 1973. Börn Írisar og
Grétars eru Orri Páll, f. 23.3.
2000, sonur Írisar frá fyrra sam-
bandi er Hrafnkell Ari, f. 7.4.
2011, og Gísley Huld, f. 12.7.
2013. 3) Gerður Huld, f. 15.9.
1989, í sambúð með Jakobi
Fannari Hansen, f. 17.12. 1990.
Sonur Gerðar frá fyrra sam-
bandi er Hektor Elí, f. 16.10.
2009. Friðný er í sambúð með
Hákoni Jóhannessyni, f. 24.6.
1957.
Annað barn Gerðar og Páls er
Arna Möller, f. 8. október 1965,
giftist Gylfa Jónassyni, 1.9. 1963,
þau slitu samvistum. Börn Örnu
og Gylfa eru 1) Andri Þór, f.
13.6. 1988, í sambúð með Lise-
lotte Lindebring, f. 30.7. 1990,
börn þeirra eru Molly, f. 13.2.
2012, og Thor, f. 13.6. 2015. 2)
Sigrún Ýr, f. 24.1. 1991, í sambúð
með Niklas Johanson. f. 4.1.
1989. Arna er í sambúð með Klas
Rydenskogen, f. 16.2. 1964.
Yngsta barn Gerðar og Páls er
Alfreð Möller, f. 12.3. 1970.
Gerður og Páll bjuggu á
Akureyri alla tíð. Fór hún í
sjúkraliðanám og lauk því 1979
og starfaði hún sem sjúkraliði á
FSA til ársins 2009. Fyrst á lyf-
lækningadeildinni, síðan á bækl-
unardeildinni þar sem hún starf-
aði hvað lengst. Útför Gerðar fer
fram frá Akureyrarkirkju í dag,
21. mars 2019, klukkan 13.30.
stunduðu sjó-
mennsku. Haustið
1951 flutti hún til
Maríu systur sinnar
og fjölskyldu í
Laugarnesi þar sem
hún gekk í Laugar-
nesskóla.
Gerður byrjaði
snemma að vinna
og vann hún við
umönnun á Hrafn-
istu í Reykjavík og
Sólvangi í Hafnarfirði þar til
veturinn 1959-60 þegar hún fór í
Húsmæðraskólann á Laugalandi
í Eyjarfirði. Þann vetur kynntist
hún eftirlifandi eiginmanni sín-
um, Páli Geir Möller, f. 27.9.
1940, þau giftust 18.4. 1962, og
eignuðust þau þrjú börn. Elst
þeirra er Friðný Möller, f. 28.1.
1962, gift Arinbirni Snorrasyni,
f. 30.5. 1962, slitu samvistum.
Börn þeirra 1) Guðrún Elva, f.
23.11. 1978, gift Birgi Gunn-
arssyni, f. 30.11. 1971. Börn Guð-
rúnar og Birgis eru Snorri
Freyr, f. 5.4. 2000, sonur Guð-
rúnar frá fyrra sambandi, Birta
Hlín, f. 25.8. 2002, og Sölmundur
Kári, f. 4.4. 2010. 2) Íris Rán, f.
Það er skrítið að hugsa til þess
að mamma er farin og að geta
ekki hringt í hana til að spjalla við
hana um lífið og tilveruna. Þótt
við byggjum ekki í sama lands-
hluta heyrðumst við oft og rædd-
um daginn og veginn ásamt því
að spjalla um barnabörnin og
barnabarnabörnin.
Síðustu mánuðir hafa verið
erfiðir og fór ég oft norður til að
sitja þér við hlið á meðan veikindi
þín tóku þig smátt og smátt frá
okkur.
Takk, mamma, fyrir alla hjálp-
ina og góðu stundirnar okkar
saman í gegnum lífið. Ég mun
ávallt sakna þín en veit að þú ert
komin á betri stað og líður betur.
Þín dóttir
Friðný.
Í dag kveðjum við Gerði
ömmu. Minningarnar eru margar
og flestar úr Hamragerðinu þar
sem amma og afi bjuggu í mörg
ár. Garðurinn í Hamragerðinu
átti hug ömmu og eyddi hún öll-
um frístundum sínum þar. Garð-
urinn var stór og fallegur, við
systur eyddum einnig miklum
tíma í garðinum enda var mikið
pláss til að leika sér þar. Hoppa í
gegnum úðara, allskonar fim-
leikaæfingar, tjalda og á veturna
var búið til snjóhús og snjókallar.
Minningar eins og jól, afmæli,
fermingarveislan mín, sunnudag-
ar í vöfflukaffi og margar fleiri
poppa upp. En sú minning sem er
mér sterkust er þegar amma var
viðstödd fæðingu Orra Páls fyrir
19 árum síðan. Hún strauk mér
um bakið, hélt í höndina á mér,
gaf mér vatn að drekka og veitti
mér ómetanlegan stuðning. Ég
er henni ávallt þakklát fyrir það.
Ég var í VMA á þessum tíma og
var skólinn ekki búinn.
Fæðingarorlof feðra var ekki
nema tvær vikur á þessum tíma
svo til að geta klárað skólann
bauðst amma til að passa Orra
Pál þegar hún gat. Hún naut þess
að vera með hann og var svo glöð
að fá að passa hann meðan ég var
í skólanum.
Bless elsku Gerður amma,
minningin lifir í huga og hjörtu
okkar allra kveðja Íris og fjöl-
skylda.
Íris R. Möller
Arinbjarnardóttir.
Í dag kveðjum við kæra skóla-
systur.
Haustið 1959 hófu 40 ungar
stúlkur nám við húsmæðraskól-
ann á Laugalandi og var Gerður
ein þeirra. Sterk tengsl myndast
oft á heimavistarskólum þegar
nemendur eru saman allan vet-
urinn og áttum við góðan og
skemmtilegan tíma. Gerður
kynntist svo Palla sínum og sett-
ust þau að á Akureyri.
Árið 1966 hittust nokkrar af
skólasystrunum sem bjuggu fyrir
norðan og stofnuðu saumaklúbb,
Gerður var ein af þeim.
Í nóvember sl. bauð Gerður
okkur til sín í klúbb á sitt fallega
heimili, þar voru þau hjónin búin
að fegra enn meira með jóla-
skreytingum. Á þessum tíma var
Gerður orðin veik, en þrátt fyrir
það mætti hún í saumaklúbb til
Nönnu í desember.
Við skólasysturnar ásamt
mökum höfðum fyrir sið að
ferðast saman á fimm ára fresti
og dvöldum eina helgi á hótelum
víðs vegar um landið. Má þar
nefna Vestmannaeyjar, Rangá,
Örkina, Hamar, Stykkishólm o.fl.
Einnig fórum við í styttri ferðir,
síðast til Siglufjarðar. Þetta voru
frábærar samverustundir sem
við áttum, makarnir hlökkuðu
ekki síður til en við skólasysturn-
ar, allir náðu svo vel saman.
Elsku Gerður, takk fyrir allar
samverustundirnar.
Kæri Palli og fjölskylda, Guð
gefi ykkur styrk á erfiðum
tímum.
Saumaklúbburinn,
Aðalheiður, Anna Gréta,
Guðlaug, Hildur, Marselía,
Marsilína, Nanna og Sólveig.
Gerður
Guðvarðardóttir
✝ Birna ÞóraGuðbjörnsdótt-
ir var fædd í
Hagavík í Grafn-
ingi 7. september
1919. Hún lést á
Hrafnistu í Hafnar-
firði 12. mars
2019.
Foreldrar henn-
ar voru Guðríður
Þórðardóttir, hús-
freyja í Hagavík
og síðar fiskverkakona í
Hafnarfirði, f. 12. ágúst 1892,
d. 30. september 1981, ættuð
frá Núpum og Laugabökkum í
Ölfusi, og Guðbjörn Gíslason,
bóndi í Hagavík og útgerðar-
maður í Þorlákshöfn, ættaður
frá Miðdal í Mosfellssveit og úr
Þingvallasveit, f.
28. nóvember 1884,
drukknaði í Þing-
vallavatni 1. októ-
ber 1919.
Eiginmaður
Birnu var Egill
Jónsson, glerslíp-
unar- og spegla-
gerðarmeistari, f.
9. júní 1921, d. 12.
september 1991.
Foreldrar hans
voru Snjólaug Guðrún Egils-
dóttir frá Laxamýri í Aðaldal,
og Jón Jónsson frá Brekkna-
koti í Reykjahverfi í Suður-
Þingeyjarsýslu. Þau bjuggu í
Kaldbak við Húsavík. Hann rak
glerslípun og speglagerð í
Hafnarfirði í rúm 30 ár. Birna
og Egill gengu í hjónaband 4.
október 1947. Synir þeirra eru
Rúnar Þór, f. 1949, Guðbjörn
Gísli, f. 1951, og Sigurjón, f.
1959. Rúnar er giftur Svanhildi
Margréti Bergsdóttur. For-
eldrar hennar eru Gunnhildur
Birna Þorsteinsdóttir og Berg-
ur Jónsson, en hann lést árið
2016. Svanhildur og Rúnar eiga
þrjú börn. Egill Fannar er
fæddur árið 1982, börn hans
með Díönu Ósk Arnardóttur
eru Adam Óli og Heiðdís Erna.
Bergdís Mjöll er fædd árið
1984, eiginmaður hennar er
Trausti Kristinsson, þau eiga
tvo syni, Kristin Þór og Jakob
Snævar. Heiðrún Birna er fædd
árið 1986, eiginkona hennar er
Nanna Ósk Arnarsdóttir.
Birna átti alla tíð heimili sitt
að Reykjavíkurvegi 16 í
Hafnarfirði, þar til hún flutti
að Hrafnistu í júní árið 2013.
Útför Birnu fer fram frá
Hafnarfjarðarkirkju í dag, 21.
mars, klukkan 13.
Birna amma var stórmerkileg
kona, sérlega handlagin, mynd-
arleg og ósérhlífin og svo ótrú-
lega skemmtileg. Það er alveg
sérstakt hvað hún kunni mörg
kvæði, ef vel lá á henni þuldi
hún upp hvert kvæðið á fætur
öðru eins og ekkert væri sjálf-
sagðara. Henni þótti líka gaman
að syngja og fannst það svo há-
tíðlegt og viðeigandi í afmælum
og við flest önnur tilefni. Ég var
ekki eldri en 10 ára þegar hún
kenndi okkur systkinunum lagið
Undir bláhimni. Það lag er okk-
ur svo dýrmætt og mun alltaf
minna okkur á ömmu.
Mér hefur oft verið sagt að
ég líkist Birnu ömmu og ég hef
alltaf verið stolt af því, amma
var svo glæsileg og kraftmikil
kona. Amma kallaði mig líka
alltaf Birnu, ekki Heiðrúnu.
Hún var eina manneskjan sem
kallaði mig Birnu og þess mun
ég sakna. Það er m.a. vegna
hennar sem mér þykir svona
óendanlega vænt um Birnu-
nafnið. Það var líka sterk teng-
ing okkar á milli, við Birnurnar
áttum nafnið saman.
Mér fannst alltaf merkilegt
að heimsækja ömmu á Reykja-
víkurveginn eftir að ég varð
fullorðin, maður vissi aldrei fyr-
ir fram hvað bæri á góma. Ég
man þegar ég kom einu sinni og
hún gaf mér bleika flíspeysu
sem henni hafði eflaust verið
gefin. Henni fannst ermarnar
helst til of langar fyrir mig
þannig að við vörðum dágóðum
tíma í að stytta þær og áttum
gott spjall um alls konar mál á
meðan. Amma var guðrækin
kona og það er mér minnisstætt
þegar ég kíkti til hennar í eitt
skiptið og hún sagði mér að nú
væri illt í efni því nú væri búið
að taka Guð frá henni. Ég
spurði hana hvernig stæði á því
og þá sagði hún mér að hún
hefði fengið bréf í pósti sem var
stílað á Birnu Björnsdóttur,
ekki Birnu Guðbjörnsdóttur.
Svo hlógum við Birnurnar
saman, amma var svo mikill
húmoristi.
Elsku fallega amma mín, mér
finnst svo óraunverulegt að
hugsa til þess að þú sért farin,
að ég muni ekki aftur fá að
syngja með þér, spjalla og
hlusta á þig segja skemmtilegar
og skrítnar sögur. Það skipti
ekki máli þó ég hafi ekki alltaf
botnað í sögunum þínum, það
eina sem skipti máli var að fá
að hlusta. Það er ómetanlegt að
vera barnabarnið þitt og hafa
fengið að þekkja þig á þann
hátt. Ég er svo þakklát fyrir
það sem þú hefur kennt mér og
ég mun halda áfram að læra af
þér á meðan ég lifi.
Elsku amma, þú varst svo
tilbúin að fá að fara og hitta aft-
ur vini sem þú hafðir þurft að
kveðja og ég trúi því að þau
hafi öll tekið vel á móti þér.
Takk fyrir allt, elsku Birna
amma.
Hvíldu í friði.
Dagur líður, fagur, fríður
flýgur tíðin í aldaskaut.
Daggeislar hníga, stjörnurnar stíga
stillt nú og milt upp á himinbraut.
Streymir niður náð og friður,
nú er búin öll dagsins þraut.
(V. Briem)
Þín
Birna.
Birna Þóra
Guðbjörnsdóttir
Faðir okkar og tengdafaðir minn,
SIGFÚS BJARNASON,
Sóltúni 7,
lést á heimili sínu mánudaginn 11. mars.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk
hins látna.
Þeim sem minnast vildu Sigfúsar er bent á Minningarsjóð
líknarþjónustu og heimahlynningar Landspítalans.
Ingólfur Bjarni Sigfússon
Ásgeir Sigfússon Sean Michael Duffy
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug vegna andláts ástkærs eiginmanns,
föður, tengaföður, afa og langafa,
ÁSBJÖRNS ÞÓRARINSSONAR
rakara.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Skjólgarðs
fyrir góða umönnun.
Vigdís Halldóra Vigfúsdóttir
Sonja Guðrún Ásbjörnsdóttir Ingi Þór Sigurgeirsson
Vigfús Þórarinn Ásbjörnsson Fjóla Hrafnkelsdóttir
Birnir Vilhelm Ásbjörnsson Silja Gylfadóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Skil | Þeir sem vilja senda Morgunblaðinu greinar eru vinsamlega
beðnir að nota innsendikerfi blaðsins. Smellt á Morgunblaðslógóið í
hægra horninu efst og viðeigandi liður, „Senda inn minningargrein,“
valinn úr felliglugganum. Einnig er hægt að slá inn slóðina
www.mbl.is/sendagrein
Skilafrestur | Ef óskað er eftir birtingu á útfarardegi verður greinin
að hafa borist eigi síðar en á hádegi tveimur virkum dögum fyrr (á
föstudegi ef útför er á mánudegi eða þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað getur birting dregist, enda þótt grein ber-
ist áður en skilafrestur rennur út.
Minningargreinar
Með sorg í hjarta
en jafnframt þakk-
læti kveðjum við
elsku frænku okkar. Það er sárt
að sakna og það gerum við sann-
arlega öll sem vorum það lánsöm
að hafa hana í okkar lífi. Bögga
var hetjan okkar, hennar ein-
skæra æðruleysi gagnvart veik-
indum sínum og kjarkur var ein-
stakur.
Bjössi var kletturinn hennar
sem aldrei brást og stóð þétt við
hlið hennar í einu og öllu.
Björg
Aðalsteinsdóttir
✝ Björg Aðal-steinsdóttir
fæddist 29. júní
1959. Hún lést 7.
mars 2019.
Útför Bjargar
fór fram 16. mars
2019.
Við sendum elsku
Bjössa, Hörpu, Birki,
Hlyn, Ástu, Brynjari
Frosta, Birtu Björgu
og Birni Braga okkar
dýpstu og innilegustu
samúðarkveðjur, megi
minning um fallega og
góða manneskju lifa
um ókomna tíð.
Við þökkum indælu árin
er áttum við með þér um sinn.
Mörg verða treganda tárin
er tindra við legstað þinn.
(S.E.)
Elsku frænka, takk fyrir sam-
fylgdina og að vera alltaf til staðar
fyrir okkur.
Hvíldu í friði, elsku Bögga okkar.
Hrafnhildur, Aðalsteinn,
Siggerður og fjölskyldur.
Finnbogi Hösk-
uldsson (Bói) æsku-
vinur minn var hálfu
ári eldri en ég. Við fæddumst í
Reykjavík og áttum heima á
Hringbrautinni, ég á númer 111
en hann á 113. Við lékum okkur
saman alla daga, en í þá daga
höfðu börn mikið frjálsræði miðað
við í dag. Í kringum 7 ára aldurinn
eignuðumst við báðir hjól og voru
þau óspart notuð og margar ævin-
týraferðir farnar. Á sumrin fórum
við báðir í sveit og þá var skrifast
á og alltaf spenningur að bíða eftir
bréfi.
Svo leið tíminn og áhugamálin
breyttust. Þegar ragtime-píanó-
músíkin tók yfir hjá okkur á ung-
lingsárunum spiluðum við sömu
plötuna út í eitt og til þess að geta
spilað með stilltum við píanóið
heima hjá Bóa í ragtime-stillingu
með því að lækka miðstrenginn í
píanóinu við litla hrifningu föður
Bóa (prestsins).
Seinna kom bílatímabilið. Það
Finnbogi
Höskuldsson
✝ Finnbogi Hösk-uldsson fæddist
30. ágúst 1943.
Hann lést 22. febr-
úar 2019.
Útför Finnboga
fór fram 4. mars
2019.
var meiriháttar tími,
en eftir að ég eign-
aðist sjálfur bíl var
hann alltaf boðinn og
búinn að hjálpa til
við viðgerðir og við-
hald enda lék allt í
höndunum á honum.
Áttum við þar mörg
skemmtileg ævintýri
saman ásamt fé-
lögum.
Bói vinur minn lærði vélvirkjun
í Héðni og síðan lá leiðinn í Tækni-
skólann og þaðan áfram í tækni-
nám til Danmerkur þar sem hann
bjó í nokkur ár ásamt Hildigunni
konu sinni. Alla tíð átti ég hann að
með ráðleggingar og aðstoð.
Mig langar að minnast þess
þegar ég var að innrétta iðnaðar-
húsnæði fyrir mína starfsemi, þá
skipulagði hann húsnæðið og
smíðaði allt sem þurfti að smíða,
hvort sem það var úr járni eða tré.
Þvílíkur vinur, en okkar vinátta
hefur nú staðið yfir í rúmlega
70 ár og aldrei borið skugga á.
Ég sakna hans mikið.
Ég og fjölskylda mín sendum
innilegar samúðarkveðjur til
Hildu, Rakelar, Ásdísar og fjöl-
skyldna þeirra.
Blessuð sé minning Bóa vinar
míns.
Svavar Sölvason.