Morgunblaðið - 13.04.2019, Side 30

30 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 13. APRÍL 2019
✝ Jón Helgasonfæddist í Segl-
búðum 4. október
1931. Hann lést á
hjúkrunarheim-
ilinu Klaustur-
hólum á Kirkju-
bæjarklaustri 2.
apríl 2019.
Foreldrar hans
voru Helgi Jóns-
son, f. 1894, d.
1949, og Gyðríður
Pálsdóttir, f. 1897, d. 1994.
Systur Jóns voru: Margrét, f.
1922, d. 2010, gift Erlendi
Einarssyni, f. 1921, d. 2002,
Ólöf, f. 1924, d. 1990, gift
Birni Bergsteini Björnssyni, f.
1918, d. 1986, og Ásdís, f.
1929, d. 2015, gift Einari
Hauki Ásgrímssyni, f. 1929, d.
1989. Hinn 25. nóvember 1961
kvæntist hann Guðrúnu Þor-
kelsdóttur, f. 21. apríl 1929.
Foreldrar hennar voru Sig-
urður Þorkell Sigurðsson, f.
1897, d. 1965, og Bjarney
Bjarnadóttir, f. 1901, d. 1981,
búsett í Reykjavík. Bróðir
Guðrúnar var Sigurður, f.
1930, d. 2015. Börn Jóns og
Guðrúnar eru: Helga, f. 1968,
maki Þórarinn Bjarnason, f.
1953, dóttir þeirra er Bjarney,
f. 1997, börn Helgu og stjúp-
börn Þórarins eru: Jón Rúnar
1970. Í hreppsnefnd 1966-
1986, þar af oddviti í 10 ár.
Starfaði mikið að félags- og
hagsmunamálum bænda og
var m.a. formaður Búnaðar-
félags Íslands 1991-1995. Var
kosinn á þing 1974 fyrir
Framsóknarflokkinn í Suður-
landskjördæmi og sat á þingi
óslitið til ársins 1995. Land-
búnaðar-, dóms- og kirkju-
málaráðherra 1983-1987 og
landbúnaðarráðherra 1987-
1988 og forseti sameinaðs Al-
þingis 1979-1983.
Sem þingmaður beitti Jón
sér mest í landbúnaðarmálum
og hagsmunamálum lands-
byggðarinnar. Bindindismál
voru honum mjög hugleikin
og lét hann að sér kveða í
þeim efnum bæði á Alþingi
og utan þess. Hann sinnti líka
nokkuð alþjóðastarfi á vegum
þingsins. Var forseti kirkju-
þings frá árinu 1997 til ársins
2006. Einnig var Jón formað-
ur Landverndar frá 1997-
2001.
Hér hefur verið stiklað á
stóru af þeim fjölmörgum
trúnaðarstörfum sem Jón tók
að sér bæði fyrir heimahérað
sitt og á landsvísu, hvort sem
var á opinberum vettvangi, í
stjórnum fyrirtækja sem og
frjálsum félagasamtökum.
Útför Jóns verður gerð frá
Prestsbakkakirkju á Síðu í
dag, 13. apríl 2019, klukkan
13.
Helgason, f. 1986,
maki hans er
Sophia Nell Was-
sermann, f. 1991,
Sigurbjörg Helga-
dóttir, f. 1988, en
hún á soninn Ró-
bert Jack
Brynjarsson, f.
2015, og Guð-
mundur Helgason,
f. 1990, maki hans
er Yrsa Stelludótt-
ir, f. 1990. Bjarni Þorkell, f.
1973, kvæntur Grétu Rún
Árnadóttur, f. 1977, börn
þeirra eru: Oddur Ingi, f.
2000, og Dúna Björg, f. 2010.
Björn Sævar Einarsson, f.
1962, kvæntur Guðrúnu Mörtu
Torfadóttur, f. 1949, börn
hennar og stjúpbörn Björns
eru: Ástríður Höskuldsdóttir,
f. 1970, Torfi Höskuldsson, f.
1973, og Nína Höskuldsdóttir,
f. 1978.
Jón ólst upp í Seglbúðum í
Landbroti og stundaði síðan
nám við Menntaskólann í
Reykjavík, þaðan sem hann út-
skrifaðist sem stúdent 1950.
Hann stóð fyrir búi móður
sinnar í Seglbúðum að námi
loknu og var bóndi þar frá
1959 til ársins 1980. Stunda-
kennari við unglingaskólann á
Kirkjubæjarklaustri 1966-
Það er farið að vora. Farfugl-
arnir hópast á sumarstöðvarnar
og pabbi kveður.
Í sjóði minninganna leynist
margt. Lífið og tilveran dag frá
degi í tímans rás. Lítið stelpukorn
heldur í hlýja og sterka hönd föð-
ur síns, sem stikar stórum
ákveðnum skrefum fram veginn
og hálf dregur þá litlu, sem þarf
næstum að hlaupa við fót til að
hafa við. „Pabbi, ekki fara svona
hratt.“ Hátt í hálfri öld síðar styð-
ur dóttirin við göngugrind föður
síns, leiðir hann áfram og hugsar:
„Ósköp gengur þetta nú hægt.“
En tíminn er óstöðvandi og
okkar að nýta og fara vel með.
Það er með sanni hægt að segja að
pabbi hafi verið einn þeirra sem
nýttu tíma sinn í þessari tilvist af-
ar vel. Féll aldrei verk úr hendi og
sinnti öllum þeim störfum sem
hann snéri sér að, hvort sem var
fyrir hann sjálfan og búskapinn,
eða þau fjölmörgu verkefni sem
honum voru falin. Öllu sinnt af
mikilli alúð og vandvirkni.
Pabbi var leiðtogi. Samvinnu-
hugsjónin var honum einlæg og
eðlislæg, en í allri samvinnu þarf
líka forgöngumanninn, þann sem
leggur til, sér um, hvetur og dreg-
ur vagninn. Þannig var pabbi. Átti
auðvelt með að fá fólk til verka
með því að biðja það á sinn hóg-
væra en staðfasta hátt um lið-
sinni. Á sama hátt ætíð fús að taka
að sér verkefni og ábyrgð væri
eftir því leitað, og hann áleit að
hann gæti orðið að liði. Lét sér
fátt óviðkomandi og bar hag sveit-
arinnar sinnar, sem var honum
svo hjartfólgin, ætíð fyrir brjósti.
Að byggja upp, rækta og hlúa að.
Einkunnarorð pabba.
Takk, pabbi minn, fyrir allt og
allt.
Vertu til er vorið kallar á þig,
vertu til að leggja hönd á plóg.
Komdu út því að sólskinið vill sjá þig
sveifla haka og rækta nýjan skóg.
(Tryggvi Þorsteinsson)
Helga Dúnu Jónsdóttir.
Elsku afi minn.
Það er erfitt að koma í orð
hversu þakklát og hreykin ég er
að vera afastelpan þín. Þú sem
varst svo ljónskarpur dugnaðar-
forkur og umfram allt góðhjart-
aður afi. Í mínum augum varstu
stórmenni, bæði þú og amma haf-
ið alltaf verið það. Þú lést þér svo
annt um samfélagið þitt að þú
gerðir það að ævistarfi þínu að
hlúa að því af miklum eldmóði og
eljusemi. Á lífsleiðinni hef ég
heyrt svo ótal mörgum sinnum
fólk í kringum mig tala fallega um
ykkur ömmu, heiðurshjónin í
Seglbúðum. Það hlýjar mér í
hvert skipti, sérstaklega af því ég
veit upp á hár hversu sönn orðin
eru. Þvílík verðmæti sem það eru
að eiga slíkar fyrirmyndir í heimi
þar sem mannlegur breyskleiki er
auðfundinn.
Það kom mér ekki á óvart þeg-
ar ég hringdi snöktandi í ömmu
eftir fráfall þitt, að hún skyldi
spyrja mig „hvað get ég gert fyrir
þig, Systa mín?“ Það var alveg
henni líkt að hugsa umsvifalaust
um mig en ekki sjálfa sig og það
hefðir þú líka gert. Þú hefðir
stappað í mig stálinu og beðið mig
að halda áfram góðu verkunum,
það er svo mikil þörf á þeim. Og
það vil ég sannarlega gera, afi
minn. Partur af þér lifir áfram í
mér og þar verður þú alltaf.
Bernskuminningarnar sem ég
á úr Seglbúðum eru ævintýri lík-
astar. Stóri garðurinn ykkar með
himinháu grenitrjánum var full-
komið leiksvæði og ærslagangur-
inn í krakkaskaranum eftir því.
Þar sem þið voruð gestrisin fram í
fingurgóma voru líflegir og glað-
legir gestir daglegt brauð og iðu-
lega var nóg um að vera. Öryggi
og umhyggja svo gott sem lágu í
loftinu.
Ég hafði gaman af því að eiga
svona kláran og víðlesinn afa, það
kom sér líka vel þegar ég upp-
götvaði að ég gæti notfært mér
það til að svindla í Trivial Pursuit.
Það eina sem þurfti var að laum-
ast inn í stofu, fletta upp í þér líkt
og alfræðiorðabók og ég var kom-
in með svarið. Þér var líka alla tíð
umhugað um skólagöngu mína,
hvert hrós frá þér og hvatning gaf
veglega innspýtingu í áframhald-
andi þekkingaröflun og þraut-
seigju.
Mikið væri gott að ferðast aftur
í tímann og mæta í eitt af mat-
arboðunum í Granaskjólinu, gæða
sér á kræsingum og ræða um dag-
inn og veginn. Ég fann væntum-
þykjuna streyma frá ykkur inn að
beini í hvert skipti þegar ég faðm-
aði ykkur í lok kvöldsins. Þú tókst
svo aldrei annað í mál en að keyra
mig aftur heim þrátt fyrir að stutt
væri að ganga.
Jólin með ykkur voru líka alveg
einstök. Heilagasta stundin ykkar
var auðvitað að hlusta á messuna
og það var hrein unun að sitja með
ykkur þá. Tíminn fékk að standa í
stað og algjör værð færðist yfir.
Að fylgjast með ykkur svona upp-
fullum af sálarró og þakklæti var
allra notalegasta stund jólanna.
Þú varst líka yndislegur
langafi, í hvert skipti sem við Ró-
bert Jack minn hittum þig sá ég
þig bregða á leik og gleðja litla
langafastrákinn þinn. Það er mikil
huggun í að þið tveir fenguð að-
eins tíma saman og það verður
gaman að segja honum frá þér,
langafa sem var svo aldeilis flott-
ur kall.
Ég elska þig, afi minn, og hjart-
ans þakkir fyrir að hafa passað
svona vel upp á mig alla mína ævi.
Kær kveðja,
Sigurbjörg og Róbert Jack.
Síðla vetrar 1968 kemur mað-
ur, bjartur yfirlitum, að barna-
heimilinu Silungapolli þar sem ég
hafði verið vistaður um langan
tíma og gengur þar inn í herbergi
þar sem nokkur börn eru að leik.
Fóstran spyr yfir hópinn: „Hver
vill fara í sveit“ og ég, fimm og
hálfs árs, er sneggstur til og stekk
til hans og segi: „Ég vil fara í
sveit.“ Á augabragði mat ég hann
og ég valdi Jón sem fóstra minn
og þar með Dúnu líka. Það var
mitt fyrsta gæfuspor. Fjórðungi
bregður til fósturs segir í Njálu og
svo hef ég notið uppvaxtar hjá
þeim að ég er stoltur að fá að kalla
þau pabba og mömmu.
Jón var veðurglöggur með af-
brigðum og fylgdist ávallt með
veðurfréttum. Eitt sinn á miðju
sumri horfði hann á veðurspána í
sjónvarpinu eftir kvöldfréttir og
var þar spáð rigningartíð. Gekk
hann síðan út og skömmu síðar
sást hann á Massey Ferguson-in-
um á leið austur í Hólatún og sló
hann það allt en þá var venjan að
slá það í mörgum pörtum. Um
nóttina brast á með margra daga
þurrki. Mér er þetta mjög minn-
isstætt og hefur haft áhrif á mig
að gerast veðurfræðingur.
Seglbúðaheimilið var annálað
bindindisheimili. Ekki var þar
prédikað mikið um bindindi held-
ur lifað sem fyrirmyndir. Jón
vann alla tíð að bindindisstörfum.
Man ég frá unglingsárum að allt í
einu birtist í bókasafninu heima í
einni hillunni bók á sænsku sem
honum hafði verið gefin um tjón
það sem áfengi veldur þjóðfélag-
inu og fletti ég talsvert í henni.
Þekktasta bindindisverk hans var
þegar hann sem ráðherra veitti
ekki vín í veislum á vegum ráðu-
neyta sinna – eins sjálfsagt og það
ætti nú að vera. Fyrir nokkrum
árum var ég beðinn um að taka við
sem formaður Bindindissamtak-
anna IOGT á Íslandi. Varð mér þá
mjög hugsað til pabba míns og að
ég gæti ekki skorast undan frekar
en hann gerði þegar til hans var
leitað að leggja góðum málefnum
lið. Þessar minningar eru einar af
fjöldamörgum sem ég gæti rakið
um hvernig hann bætti líf mitt.
Hvíl í friði, pabbi minn, og takk
fyrir allt.
Björn Sævar.
Er ég hugsa til baka og rifja
upp langa samfylgd með móður-
bróður mínum Jóni Helgasyni og
fjölskyldunni í Seglbúðum koma
margar góðar og kærar minning-
ar upp í hugann.
Sumarhús foreldra minna sem
byggt var á Seglbúðajörðinni á
fæðingarári mínu tengdi mig og
fjölskylduna sterkum böndum við
Jón og Seglbúðaheimilið.
Sem barn var ég þar með for-
eldrum og systkinum í sumarfrí-
um en síðan sumarlangt í sveit frá
sex ára aldri þegar ég var talinn
geta komið að einhverju gagni.
Bústörfin á þessum tíma voru
mannfrek og vinnudagar oft lang-
ir enda vélakostur ekki mikill á
nútíma mælikvarða. Fannst mér
mikið til þess koma að vinna hjá
frænda mínum og finna það traust
sem hann sýndi mér.
Er mér enn í fersku minni þeg-
ar hann fól mér níu ára gömlum
að slá engjarnar á nýlegum
traktor. Tel ég að þessi tími í
sveitinni hjá Jóni og Guðrúnu
(Dúnu), eftir að hún kom inn í líf
hans, sýn hans og þeirra beggja á
menn, málefni og ekki síst ís-
lenska náttúru hafi verið eitt
besta veganesti sem barn og ung-
lingur gat fengið inn í lífið. Á
menntaskólaárunum var ég tví-
vegis að sumri í brúarvinnu í
Vestur-Skaftafellssýslu. Fór ég
þá undantekningalítið um helgar
að Seglbúðum til Jóns og Dúnu til
að taka þátt í leik og starfi.
Þegar ég eignaðist fjölskyldu
stóð heimili Jóns og Dúnu þeim
ávallt opið og var okkur alltaf jafn
kært að koma til þeirra í spjall og
kaffisopa með nýbökuðum kök-
um.
Jón hafði góða nærveru og var
gott að eiga hann að. Það kom
glöggt fram þegar foreldrar mínir
lentu í bílslysi þar sem faðir minn
lést og móðir mín slasaðist mikið.
Nærgætni hans og hlýhugur
hjálpaði fjölskyldunni að takast á
við sorgina og erfiða tíma.
Þegar ég leit inn til Jóns og
Dúnu í síðustu ferð minni austur í
lok febrúar var hann sofandi í
rúmi sínu. Er ég kvaddi Dúnu eft-
ir nokkurt spjall rumskaði Jón
stutta stund, brosti vinalega að
vanda og sagðist vera orðinn
latur, lokaði augunum og sofnaði
aftur.
Komið er að leiðarlokum hjá
frænda mínum Jóni og er hans
lífsins kerti nú brunnið út.
Ég votta Dúnu og fjölskyldu
þeirra Jóns samúð mína.
Helgi Björnsson.
Þriðjudaginn 2. apríl fékk ég
nýtt hlutverk án þess að hafa beð-
ið um það, en þá féll frá móður-
bróðir minn Jón Helgason í Segl-
búðum.
Sem barn man ég eftir komum
hans til höfuðborgarinnar, en að
jafnaði hélt hann þá til hjá for-
eldrum mínum. Oftar en ekki not-
aði hann tækifærið í þessum ferð-
um að útrétta, eins og það var
kallað, fyrir sveitunga sína. Saum,
málningu skeifur og spýtur. Jón
skrifaði aldrei neitt niður en lagði
á minnið og allt stóð heima þegar
heim var komið.
Jón lauk námi úr Menntaskól-
anum í Reykjavík á aðeins þrem-
ur árum og varð semidúx. Honum
stóð því til boða stór styrkur til
náms erlendis. Hann tók hins veg-
ar við búi föður síns, sem þá var
nýfallinn frá. Það val var honum
erfitt. Ég fann síðar þegar ég hóf
nám í MR, að hann sýndi námi
mínu mikinn áhuga. Kennarar
mínir voru sumir hverjir fyrrver-
andi samnemendur hans, og þeir
elstu höfðu kennt Jóni.
Frá barnsaldri og fram á
Jón Helgason
Við önnumst alla þætti undirbúnings og fram-
kvæmd útfarar ásamt vinnu við dánarbússkiptin.
Við þjónum með virðingu og umhyggju að
leiðarljósi og af faglegum metnaði.
Magnús Sævar Magnússon,
umsjón útfara
Við erum til staðar
þegar þú þarft á
okkur að halda
Útfararþjónusta
& lögfræðiþjónusta
Vesturhlíð 9, Fossvogi | Sími 551 1266 | útför.is
Með kærleik og virðingu
Útfararstofa Kirkjugarðanna
Áskær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
afi og langafi,
INGIBERG J. HANNESSON,
fyrrv. prófastur og alþingismaður,
lést á hjúkrunarheimilinu Sóltúni
sunnudaginn 7. apríl.
Útför hans fer fram frá Víðistaðakirkju í Hafnarfirði mánudaginn
15. apríl klukkan 13.
Helga Steinarsdóttir
Birkir Ingibergsson Sigurveig Þóra Guðjónsdóttir
Þorsteinn H. Ingibergsson Marelie Nacilla Rubio
Bragi J. Ingibergsson Stefanía Ólafsdóttir
Sólrún Helga Ingibergsdóttir Pétur Fannar Hjaltason
barnabörn og barnabarnabörn
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir,
afi og langafi,
GUÐLAUGUR INGIMUNDARSON,
Ásbraut 17, Kópavogi,
lést þriðjudaginn 2. apríl á Landspítalanum
við Hringbraut.
Útför hans fer fram frá Dómkirkjunni mánudaginn
15. apríl klukkan 11.
Linda Guðlaugsdóttir
Guðrún Guðlaugsdóttir Garðar H. Magnússon
Guðlaugur I. Guðlaugsson Manuela Magnúsdóttir
barnabörn og barnabarnabarn
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
BRYNDÍS EÐVARÐSDÓTTIR,
Túngötu 2, Sandgerði,
lést á Heilbrigðisstofnun Suðurnesja
aðfaranótt miðvikudagsins 3. apríl.
Útför fer fram frá Hvalsneskirkju miðvikudaginn 17. apríl
klukkan 13.
Sigurður Smári Hreinsson Guðný Vilborg Gísladóttir
Guðrún Sonja Hreinsdóttir
Berta Súsanna Hreinsdóttir Þórhallur Ingason
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
BRAGI EGGERTSSON,
húsgagnasmíðameistari,
Strikinu 4,
lést á hjúkrunarheimilinu Ísafold
miðvikudaginn 10. apríl. Útför fer fram frá Vídalínskirkju
miðvikudaginn 17. apríl klukkan 11.
Sérstakar þakkir fær starfsfólk Dynjanda á Ísafold og starfsfólk
blóðskilunardeildar Landspítalans.
Helga Jóhannsdóttir
Rósa Guðný Bragadóttir Ómar Örn Ingólfsson
Jón Eggert Bragason Ásta Guðnadóttir
Unnar Bragi Bragason Kristjana Ósk Traustadóttir
barnabörn og barnabarnabörn