Hugrún - 01.08.1923, Page 25

23
Bókmentadreifar.
Það er æílan ,Hugrúnar‘ að geta öðru hvoru helstu bóka er út
koma. Verður í þessu hefti byrjað á þeirri bók, er óefað má
telja eina af bestu bókum þessa árs og það er:
TGNGDAMAMMA.
Sjönleikur í fimm þáttum eftir
KRISTÍNU SIGFÚSDÓTTUR
Höf. er fátæk bóndakona, er hefir haft við alt það
að stríða, sem íslenskum alþýðukonum er Iagt á herðar
og orðið í hjáverkum að helga sig ritstarfinu. Mað-
ur getur því eigi gert kröfur til, að frá hennar hendi
koini skýrt og mótað listaverk.
Bókin segir frá lífi íslensks sveitafólks, engir stór-
viðburðir, aðeins hið daglega stríð og maður finnur
að höf. þekkir það, sem hún skrifar um.
Ein aðal-persónan er Björg, rík ekkja í sveit. Alt
líf hennar er helgað syninum, Ara, er kemur frá út-
löndum og Reykjavík, giftur auðugri kaupmannsdótt-
ur. Björg er mikií kona, gáfuð, tilfinningarík og
þrekkona með afbrigðum og maður virðist þekkja
hana, þegar hún hefur sagt:
»Ég hefi dvalið hér rúm þrjátíu árogerorðin hrjóstug
og alvarieg eins og heiðin mín.« — Eða:
»Veturnir eru langir uppi á öræfum og menn búa sig
meira undir^svartnættisbylji en sumarblíðu.«
Eða þegar Asta (kona Ara) talar um, hve torfbæ-
irnir séu kaldir á sumrin:
»Já, gömlu torfveggirnir okkar geyma enn þá í sér
kuldann frá vetrinum, en þeir gefa okkur einnig leyfar af
sumaryl, þegar vetrarhríðarnar lemja þá utan. — Peir eru
seinteknir eins og gamia fóikið.«