Dagblaðið Vísir - DV - 23.08.2019, Blaðsíða 25

SAKAMÁL 2523. ágúst 2019
comnihilles quo eicim eum in rectat atus, si cum quiscipsam, inus di
aut ertiam et a volo to dolorep udionsequae venda vellore sequia
velitiorum faccuptures et doloribus. Pore, alitate mperum ipsant, ne
perum quatemq uiatinctiam.
endipsape volorerorro beatias eicita que cum quunt, sequatus
comnihilles qu eum in rectsequia velitiorum faccuptures et doloribus.
Pore, alitate mperum ipsant, ne perum quatemq uiatinctiam. eicita
que cum quunt, sequatus comnihilles qu eum in rectsequia velitior-
um faccuptures et doloribus. Pore, alitate mperum ipsant, ne perum
quatemq uiatinctiam.
SAKAMÁL
FÓLSKU-
VERK Í
FRANKFURT
n Ellefu ára dreng rænt n Lausnargjald greitt, en barnið deytt„Magnus gæti
ekki „ímyndað
sér þann sársauka“
sem hann fyndi ef
hann væri ekki sam-
vinnuþýður.
M
orðið á 11 ára þýskum
dreng, Jakobi von
Metzler, árið 2002 vakti
mikla athygli á sínum
tíma. Jakobi var rænt í Frankfurt
27. september, 2002, og mannræn­
inginn, laganemi að nafni Magn­
us Gaäfgen, krafðist lausnar gjalds
af foreldrum hans. Faðir Jakobs,
af þekktri ætt bankamanna, sam­
þykkti að greiða lausnargjaldið,
eina milljón evra. Því fór þó fjarri
að málið fengi farsælar lyktir, þrátt
fyrir einlægan vilja foreldra Jaboks
til þess.
Hótað líkamsmeiðingum
Lögreglan fylgdist með þegar
Magnus sótti lausnarféð. Ekki var
að sjá að hann hygðist skila Jabobi
heilu og höldnu til fjölskyldu sinn­
ar, en þess í stað bókaði hann ferð
í frí.
Lögreglan sá ekkert annað
í stöðunni en að handtaka
Magnus. Þegar þar var komið
sögu var óvitað hvort Jakob væri
lífs eða liðinn og meðan Magn­
us var í varðhaldi hótuðu tveir
lögreglumenn honum alvarleg­
um líkamsmeiðingum ef hann
gæfi ekki upp um dvalarstað Jak­
obs. Sögðu lögreglumennirnir að
Magnus gæti ekki „ímyndað sér
þann sársauka“ sem hann fyndi
ef hann væri ekki samvinnu­
þýður.
Drengnum drekkt
Rannsóknarlögreglan lifði í þeirri
veiku von að Jakob væri enn í
tölu lifenda. Í kjölfar hótana um
barsmíðar og sársauka upplýsti
Magnus hvar Jakob var falinn.
Ljóst varð að Jakob hafði verið dá­
inn þegar Magnus sótti lausnar­
féð.
Magnus, sem taldist til vina fjöl­
skyldu Jakobs, hafði nauðgað Jak­
obi, hert að hálsi hans og að lokum
drekkt honum heima hjá sér.
Í júlí, 2003, fékk Magnus lífs­
tíðardóm og tekið fram að hann
mundi ekki eiga möguleika á frelsi
eftir 15 ár eins og venjan er með
lífstíðarfanga; hann væri hættu­
legri en svo.
Þýska ríkið kært
Árið 2005 kærði Magnus þýska
ríkið. Sumir kunna að telja að með
kærunni hafi hann bætt móðgun
við meingjörð, því kæran varðaði
hótanir áður nefndra tveggja lög­
reglumanna árið 2002.
Krafðist Magnus 10.000 evra
fyrir pyntingar og ómannúðlega
og niðurlægjandi meðferð. Ójá.
Reyndar lagði hann einnig fram
kæru vegna þess sem hann kallaði
ósanngjörn réttarhöld og varan­
legt sálrænt tjón vegna hótana um
pyntingar. Úrskurðað var í málinu
í Hesse­fylki og féll dómur þýska
ríkinu í vil.
„Ómannúðleg meðferð“
staðfest
Magnus Gäfgen vildi þó ekki játa
sig sigraðan og áfrýjaði dómnum.
Við áfrýjunardómstól í Frankfurt,
árið 2011, hafði Magnus betur að
hluta til og úrskurðað að honum
skyldu greiddar 3.000 evrur.
Þýska ríkið lagði málið fyrir
Mannréttindadómstól Evrópu,
enda ekki ekki sátt við þau mála­
lok. Þýska ríkið hafði ekki erindi
sem erfiði því á þeim bæ voru
menn þeirrar skoðunar að barns­
morðinginn hefði sætt „ómannúð­
legri meðferð“. Bætur upp á 3.000
evrur skyldu því standa.
Nýtt nafn og sjálfsævisaga
Í Schwalmstadt­fangelsinu í
Hesse hefur Magnus stúderað
lög og staðist upphafspróf í lög­
fræði. Hann hefur einnig tek­
ið upp nýtt nafn; Thomas David
Lukas Olsen. Að sögn sótti hann
innblástur í uppdiktaða persónu,
Olsen Egon, úr dönskum dægur­
kúltúr; kvikmyndunum um Ol­
sen­gengið. Egon Olsen var leið­
togi gengisins.
Einnig hefur Magnus skrifað og
fengið útgefna sjálfsævisögu sem
á íslensku myndi heita Einn með
Guði – Leiðin til baka.
Árið 2017 sótti Magnús um
reynslulausn en þeirri beiðni var
hafnað. n
Magnus Gäfgen Er enn talinn of
hættulegur til að hljjóta frelsi.
Í mars árið 1987 líftryggði Frances Newton, frá Harris-sýslu í Texas, eiginmann sinn, Adrian, og 21 mánaða dóttur fyrir 50.000 Bandaríkjadali. Sjö ára sonur Frances, Alton, var
þá þegar líftryggður.
Eitthvað var farið að hrikta í stoðum hjónabandsins og þrátt
fyrir að hjónin byggju undir sama þaki voru þau farin að hitta
annað fólk.
Þann 7. apríl, þetta sama ár, var lögreglan kölluð að heimili fjöl-
skyldunnar vegna hávaða; hugsanlega skothvella. Þar fundust
lík Adrians og barnanna tveggja. Öll höfðu verið skotin til bana.
Á heimilinu voru einnig Frances og frænka hennar, báðar í fullu
fjöri.
Fyrr um kvöldið hafði sést til Frances þegar hún fór með bláa
tösku inn í yfirgefið hús í grenndinni. Rannsóknarlögreglan fann
þessa tösku síðar og í henni var skammbyssa sem tilheyrði
nýjum kærasta Frances. Púðuragnir fundust á fatnaði Frances
og talið yfir allan vafa hafið að hún hefði myrt fjölskyldu sína.
Frances hélt ávallt fram sakleysi sínu en var tekin af lífi 14.
september, 2005, í Texas.