Dagblaðið Vísir - DV - 24.05.2019, Blaðsíða 44

44 FÓKUS - VIÐTAL 24. maí 2019
H
afdís Björg Kristjánsdótt­
ir hefur þrátt fyrir ungan
aldur getið sér gott orð og
unnið titla í fitnessheim­
inum. Hún stefnir þó hærra; í at­
vinnumennsku í greininni. Hafdís
er einstæð, fimm drengja móðir
og segist því þurfa að leggja enn
harðar að sér en ella, sonum sín­
um og yngri keppendum í grein­
inni til fyrirmyndar.
Hafdís er 31 árs, fædd í Dan­
mörku, en uppalin í Borgarnesi.
Hún hefur verið í íþróttum frá
unga aldri, elskar dans og vinnur
í dag sem einkaþjálfari og tíma­
kennari hjá World Class. Þess á
milli sinnir hún eigin fyrirtæki,
samfélagsmiðlum og sonunum,
sem allir hafa erft íþróttaáhuga og
metnað móður sinnar.
„Það var allt í lagi að búa þar,
en ég er mikið borgarbarn,“ segir
Hafdís brosandi aðspurð hvernig
hafi verið að búa á Blönduósi,
en þangað flutti hún með móður
sinni, þegar hún var að byrja í 7.
bekk. Fótboltinn var í fyrirrúmi hjá
Hafdísi, en hún lagði líka stund á
djassballett og á Blönduósi fór hún
að kenna dans strax í grunnskóla.
Í fótboltanum spilaði hún upp fyr­
ir sig með 1., 2. og meistaraflokki,
en vann þó enga titla, frekar en
fyrir dansinn, en titlarnir áttu eft­
ir að koma síðar. Hafdís á fjórar
hálfsystur, eina stjúpsystur og einn
stjúpbróður. „Pabbi á fimm stelp­
ur með fimm konum og við náum
allar mjög vel saman. Sigga, sem
er tólf árum eldri en ég, var tveggja
ára þegar pabbi og mamma kynnt­
ust og þegar þau skildu ættleiddi
mamma hana og við fluttum til
Reykjavíkur frá Danmörku.“
Ófrísk og taldi lífið ónýtt
Eftir grunnskóla flutti Hafdís á
Akranes til að fara í menntaskóla.
Þar kynntist hún manni og eftir
rúmt ár í sambandinu komst hún
að því að hún var ófrísk. „Ég hélt
bara að lífið væri ónýtt, ég var ný­
komin með bílpróf, nýbyrjuð í
menntaskóla og lífið að byrja. Ég
hringdi fyrsta símtalið í mömmu
hágrátandi og hún hélt að einhver
hefði dáið. Mamma er þannig
týpa að ef eitthvað er að þá seg­
ir hún að við reddum því bara.“
Móðir hennar flutti frá Blönduósi
til Borgarness, til að vera nær Haf­
dísi og var henni til aðstoðar svo
að hún gæti einbeitt sér að nám­
inu. Nokkrum árum seinna út­
skrifaðist Hafdís sem stúdent frá
Menntaskólanum í Borgarnesi og
var þá búin að eignast þrjá drengi.
Æfingar voru geðlyf Hafdísar
Þegar Hafdís varð ófrísk að elsta
syni sínum þurfti hún að hætta
að æfa fótbolta og það leiddi til
þess að hún varð þunglynd og eft­
ir fæðingu þjáðist hún af alvarlegu
fæðingarþunglyndi. „Ég varð veru­
lega þunglynd við að fara úr því að
æfa tvisvar á dag í það að gera ekki
neitt. Eftir að ég átti fór ég í alls
konar teymi hjá Hvítabandinu og
sálfræðingum. Einn þeirra benti
mér á að það væri sniðugt að hafa
samband við einkaþjálfara og
byrja að æfa og lyfta, hægt og ró­
lega. Ég skráði mig því í einkaþjálf­
un hjá Agli Gilzenegger Einars­
syni.
Þar kviknaði áhugi minn á lyft­
ingum, ekki af því að mig langaði
að líta svo vel út, heldur af því að
mér fór að líða svo vel. Þetta voru
bara mín geðlyf, að mæta á æf­
ingu. Þannig að ég skráði mig í
einkaþjálfaranám hjá Keili þegar
ég var búin með stúdentinn.“
Á þessum tíma fylgdist Haf­
dís mikið með konum sem voru
í fitness, þar á meðal systrunum
Heiðrúnu og Hrönn Sigurðar­
dætrum, en sú síðarnefnda er í
dag ein af bestu vinkonum Hafdís­
ar, bæði í sportinu og í hversdags­
lífinu. „Mér fannst þær ógeðslega
flottar og ætlaði bara að verða eins
og þær. Einhvern tímann var ég að
skoða myndir af þeim á móti og
þá sagði barnsfaðir minn að þær
væru ekki búnar að eignast börn,
ég væri hins vegar búin að því og
ég gæti þetta ekkert. Og ég svaraði
honum á þann veg að ég gæti þetta
bara víst og ætlaði að gera þetta!“
Keppnisáhuginn kviknaði
Þannig kviknaði áhugi Hafdísar á
að keppa í fitness. Hún skráði sig
hjá Konráði Val Gíslasyni og taldi
sig í fyrstu vita betur eða í það
minnsta jafn vel og þjálfarinn. „Ég
var ekkert að fara 100 prósent eft­
ir matarplaninu og fannst ég alltaf
vera rosalega með þetta. Síðan
ráðlagði Konni mér að bíða með
að keppa. Ég móðgaðist og hætti
hjá honum, keppti á mótinu og
endaði í síðasta sæti,“ segir Haf­
dís og hlær. „Þarna hugsaði ég: „Vil
ég þjálfara sem er bara klappstýr­
an mín eða vil ég þjálfara sem er
hreinskilinn við mig og mun ekki
láta mig líta út eins og hálfvita?““
Hún fór því aftur að æfa und­
ir leiðsögn Konna sem setti hana
á æfingar með Hrönn, sem hún
hafði áður dáðst að sem fyrirmynd
sinni. „Við verðum bara eins og
tvíburar, þrátt fyrir að hún sé
Æfingarnar
voru geðlyfin
Fimm stráka mamman Hafdís stefnir á atvinnumennsku í fitness
Ragna Gestsdóttir
ragna@dv.is
M
Y
N
D
: H
A
N
N
A
/D
V
Atvinnumennska er
markmiðið Hafdís stefnir
á atvinnumennsku í fitness.