Skessuhorn - 21.01.2015, Blaðsíða 22

22 MIÐVIKUDAGUR 21. JANÚAR 2015
Kristín Edda Egilsdóttir er 24 ára
Skagamær sem elskar að fljúga og
ferðast. Hún hefur gaman af því að
ögra sjálfri sér og leggur metnað í
það sem hún gerir. Hún dúxaði úr
Fjölbrautaskóla Vesturlands vorið
2010, hefur lokið atvinnuflugnámi
og flugkennaranámi og leitar nú
að draumastarfinu. Skessuhorn tók
ungu konuna tali og fékk hana til að
segja frá sjálfri sér og flugnáminu.
Ætlaði í tónlistina
Kristín Edda er fædd og uppalin á
Akranesi. Hún er ein af sex systk-
inum og segir það gott að hafa al-
ist upp á Skaganum og fyrir það sé
hún þakklát. Sem barn gekk hún í
Grundaskóla, stundaði tónlistarnám
í Tónlistarskólanum á Akranesi frá
sex ára aldri og var á fullu í íþrótt-
um. Eftir útskrift úr FVA lá leiðin
hins vegar til Reykjavíkur. „Þegar
ég hafði útskrifast og lært allt það
góða sem Tónlistarskólinn á Akra-
nesi hafði kennt mér, þá lá leið mín í
höfuðborgina í áframhaldandi tón-
listarnám. Þar sem ég var óráðin í
því hvað ég vildi verða þegar ég yrði
„stór,“ eins og svo margir eru eftir að
hafa lokið framhaldsskóla, þá ákvað
ég að einbeita mér að tónlistinni,“
segir Kristín Edda. Hún hélt áfram
klarínettnámi í Tónlistarskólan-
um í Reykjavík undir leiðsögn Sig-
urðar Ingva Snorrasonar. Af tilvilj-
un bauðst henni svo vinna sem tón-
listarkennari hjá Skólahljómsveit
Kópavogs. „Það var mjög þroskandi
og skemmtilegt. Mig langaði mikið
til að halda áfram að kenna þessum
æðislegu krökkum.“
Flugið heillaði
En lífið tók aðra stefnu hjá Krist-
ínu Eddu. Á sama tíma var hún að
vinna á veitingastaðnum í Perlunni,
þar sem hún sá hverja flugvélina á
fætur annarri fljúga yfir glerþak
Perlunnar. „Ég góndi á þær með
aðdáunaraugum. Ég hafði aldrei
kynnst svona flugumferð áður þar
sem maður verður ekki mikið var
við flugumferð á Akranesi. Þetta
var bara eitthvað sem heillaði mig
og fékk mig til þess að kynna mér
flugið betur.“ Hún bætir því við að
hún hafi því miður orðið að leggja
hljóðfærið og kennsluna á hilluna
eftir að hún byrjaði í flugnáminu,
bæði vegna tímaleysis og peninga-
leysis. „Aftur á móti vonast ég til
að geta spilað og lært meira í fram-
tíðinni.“ Flugáhuginn kom því eins
og þruma úr heiðskýru lofti og kom
bæði Kristínu Eddu sjálfri og þeim
sem hana þekktu á óvart. „Það sem
helst hafði komið til greina var að
verða kennari, læra meira í tónlist,
að fara í viðskiptafræði eða eitt-
hvað því tengt í háskólanum,“ út-
skýrir hún. Hún segir að flestir sem
hún hefur kynnst í gegnum flug-
ið hafi ætlað sér að verða flugmenn
frá unga aldri. „Margir eiga einnig
feður eða afa sem hafa verið flug-
menn og þannig fengið áhugann í
gegnum þá. Aftur á móti er stelp-
um mikið að fjölga í flugheiminum
og það er mjög jákvæð þróun. En
það er bara þannig með flugið að
þú færð bara meiri og meiri áhuga á
þessu eftir því sem þú lærir meira,“
segir hún.
Ævintýraþráin
ýtti henni út
Kristín Edda segir flugnámið
skiptast í tvennt. Fyrst þarf að
læra að verða einkaflugmaður
og í framhaldi af því er farið í at-
vinnuflugnám. Bæði námsstigin
skiptast í bóklegt og verklegt nám.
Hún tók einkaflugnámið og verk-
lega atvinnuflugnámið hérlendis,
hjá Flugskóla Íslands. „Í dag eig-
um við nokkra góða flugskóla hér
á Íslandi, sem starfræktir eru bæði
á Reykjavíkurflugvelli og Keflavík-
urflugvelli. Það er mjög mikilvægt
að Reykjavíkurflugvöllur fái að
halda sér þar sem hann er, enda fer
þar fram mikil og góð flugkennsla.
Sjálf efast ég um að ég hefði farið
að læra flug, hefði Reykjavíkurflug-
völlur ekki verið þar sem hann er,
enda þannig sem að ég fékk áhug-
ann,“ segir Kristín. Hún segist sjálf
ekki hafa þekkt til margra ann-
arra flugskóla á höfuðborgarsvæð-
inu en Flugskóla Íslands til að byrja
með og því lá leiðin beint þangað.
„Þaðan lauk ég einkaflugnámi vorið
2012. Þá var ég staðráðin í að halda
áfram í atvinnuflugnám. Það greip
mig einhver ævintýraþrá og ýtti á að
ég færi erlendis að læra. Eini skól-
inn sem komst að hjá mér var Ox-
ford flugskólinn, sem er talinn með
betri flugskólum í heiminum.“
Ekki tími fyrir jólafrí
Leiðin lá því til Bretlands, þar sem
Kristín Edda stundaði bóklegt at-
vinnuflugnám í flugskólanum CAE
Oxford Aviation Academy. Hún
segir að námið þar sé kennt á mikl-
um hraða og mikil pressa sé á nem-
endum. „Meðan á náminu stóð
upplifði ég margar langar lær-
dómsnætur. Það gafst ekki mikill
tími til skemmtanahalds eða til að
ferðast og skoða þennan fallega bæ.
Ég hafði ekki einu sinni tíma til að
koma heim yfir jólin til að taka mér
frí frá lærdómnum,“ útskýrir hún.
Það var því nóg að gera á þessum
mánuðum sem Kristín Edda dvaldi
í Oxford. En hún segir vinnuna hafa
verið vel þess virði og er ánægð með
að hafa farið þangað í nám. Eftir að
bóklega hluta námsins lauk í Ox-
ford kom hún aftur heim og lauk
verklega hlutanum hjá Flugskóla Ís-
lands.
Námið kostnaðarsamt
Aðspurð um hvað hafi komið henni
mest á óvart í náminu segir Kristín
Edda að það hafi ekki verið margt.
„Þar sem að ég vissi að námið væri
mjög kostnaðarsamt, þá var ég búin
að kynna mér það vel til að full-
vissa mig um að þetta væri það sem
ég vildi,“ útskýrir hún. -Er nám-
ið mjög dýrt? „Já, flugnám er mjög
kostnaðarsamt. Það er eiginlega vit-
leysa að fara út í svona dýrt nám,“
segir hún og hlær. „Ég hef aftur á
móti ekki lagt það á mig að taka það
saman hversu miklum peningum
ég hef eytt í námið. En svona gróf-
lega reiknað, þá gæti ég giskað á að
þetta hafi kostað mig að minnsta
kosti tólf milljónir króna og ekki er
þetta búið enn. Þó ég hafi lokið at-
vinnuflugmannsnámi, þá þýðir það
ekki að ég fái vinnu við það strax.
Í flestum tilfellum þarf maður ann-
að hvort að greiða fyrir þoturéttindi
eða þá að safna sér fleiri flugtímum
til að eiga möguleika á að fá starf
sem atvinnuflugmaður,“ heldur hún
áfram. Hún segir að því miður séu
þau námslán sem flugnemar eigi
rétt á af skornum skammti, þar sem
flugnám falli ekki undir almennt
háskólanám. „En það hefur aftur
á móti hjálpað mér að ég hef alltaf
verið dugleg að vinna með námi og
farið sparlega með.“
Eins og skytturnar þrjár
Kristín Edda segir að það hafi aft-
ur á móti komið á óvart hversu erf-
itt væri að fá vinnu eftir að náminu
lauk. Að ekki sé sjálfgefið að nýút-
skrifaðir flugmenn gangi beint inn
í vinnu. „Maður þarf virkilega að
hafa fyrir því að fá sitt fyrsta starf
sem flugmaður. Maður þarf því
að hafa bein í nefinu, viljann fyrir
hendi og ætla sér að komast áfram.
Einnig spila peningar þarna mikið
inn í. Þú hefur meiri möguleika á
starfi ef þú hefur efni á því að kaupa
þér þotupróf, þar sem mörg flug-
félög erlendis krefjast þess að þú
greiðir sjálfur fyrir þoturéttind-
in hjá þeim.“ Hún sér þó ekki eftir
þeim tíma og fjárhæðum sem hún
hefur eytt í námið. Hún hefur hald-
ið áfram að fljúga eftir að náminu
lauk, þar sem þetta gengur allt út á
það að safna sér flugtímum. „Mað-
ur má aldrei stoppa. Maður er alltaf
að byggja upp meiri reynslu. Fljót-
lega eftir að ég lauk atvinnuflug-
náminu, þá fór ég í flugtímasöfn-
un til Arizona í Bandaríkjunum. Á
þessu mánaðarlanga ferðalagi náði
ég að fljúga yfir hundrað flugtíma,
enda var flogið alla daga, allan dag-
inn.“ Hún segir ferðina hafa ver-
ið ótrúlega skemmtilega, enda hafi
alltaf verið gott veður. „Ég og tveir
íslenskir vinir mínir, flugum út um
allt á þremur einshreyfils flugvél-
um, eins og skytturnar þrjár. Við
flugum meðal annars yfir Miklagl-
júfur, lentum á flugvöllum í 7000
feta hæð (yfir 2 km.), flugum til
Las Vegas, innan um herþotur, fór-
um í listflug, í fallhlífarstökk og svo
margt fleira skemmtilegt,“ bætir
hún við.
Kynnst landinu í þrívídd
Kristín Edda hefur séð ýmislegt á
ferðum sínum um heiminn en hún
segir íslenska náttúru vera þá allra
fallegustu sem hún hafi séð. „Mað-
ur sér hlutina oft í meira samhengi
þegar maður er uppi í loftinu. Þá sér
maður heildarmyndina og ég segi oft
að ég hafi kynnst landinu í þrívídd
eftir að ég fór að fljúga. Það getur
verið ótrúlega fallegt hvernig árn-
ar blandast saman og mynda falleg
mynstur. Á síðustu mánuðum hef ég
fengið nokkur tækifæri til að fljúga
að eldgosinu við Bárðarbungu. Það
er líka ótrúleg sjón.“ Hún bætir því
við að einnig sé skemmtilegast að
fljúga á Íslandi, út af náttúrufegurð
og breytileika í veðrinu. Hún segir
veðurbreytingarnar hafa bæði kosti
og galla. „Maður getur stundum
orðið þreyttur á íslenska veðrinu
þar sem það er svo fljótt að breyt-
ast. En það er líka mjög lærdóms-
ríkt að læra flug á Íslandi út af því að
hér fær maður að kynnast svo fjöl-
breyttu veðri.“ Hún segir þó spenn-
andi að fljúga á stöðum sem maður
hefur aldrei áður séð og að hún eigi
enn eftir að sjá margt. Skemmti-
legast finnst henni að fljúga í góðu
veðri og gera það sem hún vill, að
fljúga á staði sem hún myndi ann-
ars aldrei komast á eða hafa tækifæri
til að sjá. „Svo er líka alltaf gaman
að læra nýja hluti, nýjar flugæfingar
og prófa flugvélar sem maður hefur
aldrei flogið áður.“
Bíður eftir réttu
tækifærunum
Í dag starfar Kristín Edda hjá höf-
uðstöðvum Air Atlanda Icelandic í
Kópavogi. Á mánudaginn í síðustu
viku lauk hún námi sem flugkennari
og er því að vonast til þess að fá starf
við flugkennslu sem fyrst. Þang-
að til ætlar hún að halda áfram að
fljúga, safna sér flugtímum og bíða
eftir réttu tækifærunum. „Maður
er alltaf að læra. Þó ég sé útskrifuð
sem atvinnuflugmaður, þá á ég enn
eftir að taka þotupróf. Það er heil-
mikið nám að fara úr því að fljúga
lítilli eins eða tveggja hreyfla flug-
vél í að fljúga stórri þotu,“ útskýrir
hún. Listflugið heillar flugmanninn
unga örlítið og segir hún að það sé
aldrei að vita nema hún læri meira í
því. Hana dreymir um að eiga sjó-
flugvél og fljúga heimshornanna
á milli. „Ég læt mig þó bara duga
að dreyma um það, þar sem budd-
an myndi ekki leyfa það. En fram-
tíðardraumurinn er að sjálfsögðu að
fá vinnu hjá flugfélagi og ég vonast
til að það gerist fyrr en síðar,“ segir
hin metnaðarfulla Kristín Edda að
lokum. grþ
Flugáhuginn kom henni sjálfri og öðrum á óvart
Kristín Edda þegar hún var við nám í Oxford.
Nýlent úr fyrsta listfluginu.
Svona leit eldstöðin í Holuhrauni út um síðustu helgi þegar Kristín Edda flaug þar yfir.