Skessuhorn - 21.01.2015, Qupperneq 26

26 MIÐVIKUDAGUR 21. JANÚAR 2015
Þjónaði mér í átján ár - endaði niðr´í maga
Vísnahorn
Orðuveitingar koma upp
í umræðunni með reglu-
legu millibili og að sjálf-
sögðu hafa menn mis-
munandi skoðanir á þeim
málum eins og öllum öðrum. Annars þyrfti
enga umræðu. Skúli Guðmundsson flutti
á sínum tíma tillögu um afnám hinnar ís-
lensku fálkaorðu. Er hún kom til umræðu á
þingi flutti Skúli greinargerð með tillögunni í
bundnu máli og hljóðaði hún svo:
Hér er farið fram á það að fella niður
orðuveitingar og spara
útgjöldin, sem til þess fara.
Orðan barst frá okkar grönnum eins og
fleira
þarflaust tildur. Þeir eru vanir
þessu. Til að mynda Danir.
Og sagt er að Rússar sæmi ýmsa svona
skrauti.
Það er hengt á vildarvini
valdhafanna í heiðursskyni.
Þó að sumir þrái krossa, þá munu fleiri
mæla, að enginn Íslendingur
ætti að dýrka þannig glingur.
Gylfi Þ. Gíslason þáverandi menntamála-
ráðherra kvaddi sér hljóðs, þegar Skúli hafði
lokið máli sínu og var ræða hans á þessa leið:
Hér er bæði merkt og mikið mál á ferðum.
Hugsjón glæst í heiminn borin.
Herör djarfleg upp er skorin.
Upp frá þessu ei skal nýjar orður veita.
Hér er hin sanna framsókn falin.
Frelsisást það líka er talin.
En því vill flutningsmaður þessa þarfa
máls síns,
láta orður áfram lafa
á þeim, sem þær núna hafa?
Skyldi ´hann eiga einhvern vin, sem yrði
hryggur,
ef hann mætti ekki sína
orðu láta á brjósti skína.
Að aflokinni kross áfestingu Sigmundar
Davíðs nú á dögunum varð allnokkur umræða
um orðuveitingar og sitthvað þeim tengt.
Ólafur Ragnar hefur stundum kallað sig ör-
yggisventil milli þjóðar og ríkisstjórnar og um
það leyti orti Ragnar Ingi Aðalsteinsson:
Ventillinn á Bessastöðum lagt oss hefði lið
og leiftra myndi vits- og kærleiksblossinn
ef nefnda orðuveitingu hætt hann hefði við
en hengt í staðinn Sigmund upp á krossinn.
Næsta vísa hefur víst birst áður og bæði af
mér og öðrum verið eignuð Jakob á Varma-
læk en höfundur hennar er Pétur Þorsteins-
son. Birtist hún hér þess vegna enn á ný með
örlitlum orðalagsmun og er beðist afsökunar
á mistökunum:
„Litháa er ljúft og skylt að hylla.
Langt var þeirra frelsisstríð og göfugt.
En alveg finnst mér fráleit þeirra villa
að festa kross á Jón - en ekki öfugt.“
Það er venja margra um áramót að staldra
við og líta aðeins um öxl ásamt því að reyna
að grilla eitthvað fram á veginn. Á gamlárs-
dag fyrir fáum árum starfaði Gísli Ásgeirsson
að gerð áramótahortitta með eftirfarandi ár-
angri:
Horfi yfir heimsins veg,
hamingju vil lýsa.
Þetta er annars álitleg
áramótavísa.
Veisluborðið bíður nú.
Boldangskerti lýsa.
Þessi er víst út úr kú
sem áramótavísa.
Útúrdrukkinn enn á ný
allra lengi vöku
en það er varla efni í
áramótastöku.
Flestir gera sér einhvern dagamun í mat og
drykk um hátíðarnar og þó sumir vilji halda í
hefðirnar og hafa alltaf sama matseðilinn þá
eru aðrir sem hafa gaman af tilbreytingunni
enda er matur mannsins megin (ja allavega
öðrum megin). Þórarinn M. Baldursson orti
Móruvísur sem geta næstum þjónað sem mat-
reiðslubók svo fjölbreytt eru þar hráefnin:
Móra hún var mögnuð ær,
margt til lista kunni.
Hangið þótti hennar lær
hnoss í okkar munni.
Gráni minn var gæðaklár
gekk um blómga haga.
Þjónaði mér í átján ár
endaði niðr´í maga.
Skjöldu þótti grasið gott
gaf oss mjólk í könnu.
Hennar lét ég hupp í pott
hitt fór allt á pönnu.
Nú er kisa næstum dauð,
nú er önduð læða.
Reykt sem álegg oná brauð
er hún kostafæða.
Hundinn minn ég hef misst
hann var nefndur Lappi.
Austurlenska eldhúslist
æfi ég nú af kappi.
Víst ég átti vinnumann
var hann býsna langur.
Upp á fjöll hann ætíð rann
er ég gerðist svangur.
Griðkonan mín Gudda hét
gigt varð henni að bana.
Vordag einn hún lífið lét
leiður át ég hana.
Örlög bóndans eru ljót,
allt með sama sniði.
Hráan át ég af mér fót
upp að mjaðmarliði.
Guðmundur Stefánsson í Hraungerði átti
afmæli rétt fyrir jólin og eins og gengur um
þá sem eiga afmæli í viðurvist fésbókarinnar
dundu á honum afmæliskveðjurnar. Eftir að
hafa rennt yfir þær lítillega og hugleitt aldur
sinn og þroska varð honum að orði:
Áfram hef ég gengið greitt
gamla lífsins veginn.
Hefur fækkað enn um eitt
árið hinu megin.
Það er nú samt ekki þannig að alltaf og eilíf-
lega sé ástæða til bjartsýni í þessu lífi. Gunn-
ar Einarsson frá Bergskála orti eitthvert sinn
þessa svolítið þunglyndislegu vísu og látum
við það verða lokaorðin að sinni:
Fremur litla finn ég ró,
feginn vildi gleyma,
og mér finnst ég alltaf þó
eiga hvergi heima.
Með kærri þökk fyrir lesturinn,
Dagbjartur Dagbjartsson
Hrísum, 320 Reykholt
S 435 1189 og 849 2715
dd@simnet.is
Kjósarveitur formlega stofnaðar
Kjósarveitur ehf er nýtt fyrirtæki í
eigu Kjósarhrepps, sem stofnað var
fyrr í þessum mánuði. Borað hef-
ur verið eftir heitu vatni víða í Kjós-
inni síðastliðin ár og nú síðast í landi
Möðruvalla. Nú eru tvær vel heppn-
aðar heitavatnsholur sem áætlað er
að virkja fyrir stóran hluta sveitar-
innar. Í kjölfar þess að formlegt nýt-
ingarleyfi á borholunum við Möðru-
velli var gefið út af Orkustofnun var
fyrirtæki stofnað til að halda utan um
verkefnið. Verður nú farið af krafti
að gera nýja kostnaðaráætlun vegna
hitaveitunnar þannig að hægt verði
að taka næstu skref. Um 200 manns
búa í Kjósinni, um 700 sumarhús eru
víðsvegar um sveitina og fer fjölg-
andi.
Framkvæmdastjóri félagsins er
Sigríður Klara Árnadóttir á Klöru-
stöðum. Stjórnarmenn eru Pétur
Guðjónsson formaður frá Bæ, vara-
formaður er Karl Magnús Kristjáns-
son á Eystri-Fossá og meðstjórnandi
Sigurður Ásgeirsson á Hrosshóli.
Guðmundur Davíðsson er varamað-
ur í stjórn. mm
Nýjasta borhola Kjósverja er að Möðruvöllum. Gefur hún sjálfrennandi 20 l/s af
105°C heitu vatni.
Stjórn Kjósarveitna. Frá vinstri: Karl Magnús Kristjánsson, Pétur Guðjónsson,
Sigríður Klara Árnadóttir, Sigurður Ásgeirsson og Guðmundur Davíðsson.
Málverk af Sturlu í sal efrideildar
Síðastliðinn föstudag var afhjúpað
í Alþingishúsinu málverk af Sturlu
Böðvarssyni, fyrrverandi forseta
Alþingis, að viðstöddum Einari K.
Guðfinnssyni forseta Alþingis, al-
þingismönnum, fjölskyldu Sturlu,
fyrrum samþingsmönnum og fleiri
gestum. Baltasar Samper listmál-
ari málaði myndina og hefur henni
verið komið fyrir í efrideildarsal.
Sturla Böðvarsson var forseti Al-
þingis 2007–2009. Hann sat á Al-
þingi í 18 ár, frá maí 1991 til vors
2009. Hann var einn af varaforset-
um þingsins á árunum 1991–1999.
Sturla hafði áður setið nokkur
skipti á Alþingi sem varamaður
en sem slíkur settist hann fyrst á
þing í febrúar 1984. Sturla gegndi
embætti samgönguráðherra
1999–2007. Meðfylgjandi er ljós-
mynd af Sturlu Böðvarssyni fyrr-
verandi forseta Alþingis, Einari K.
Guðfinnssyni forseta Alþingis og
listamanninum Baltasar Samper
við málverkið af Sturlu.
mm
Michelle Bird veitir fría leiðsögn
Á föstudögum klukkan 14.00 –
16.00 er Michelle Bird myndlistar-
kona með opna listasmiðju á mynd-
listarsýningu sinni í Borgarnesi.
Þar gefst fólki á öllum aldri kostur
á að koma og teikna og mála und-
ir leiðsögn. Fyrsta listasmiðjan var í
Safnahúsi Borgfirðinga við Bjarnar-
braut í Borgarnesi síðastliðinn föstu-
dag. Listakonan segir: „Komið með
skissubókina ykkar, vatnslitina, til-
heyrandi pappír og pensla. Kol og
teiknipappír er á staðnum. Krakkar
eru sérstaklega hvattir til að koma,
þeir eru alltaf áhugasamir um að
teikna! Hægt er að mæta eins marga
föstudaga og maður vill fram að sýn-
ingarlokum 25. febrúar. Tilsögnin er
gjaldfrjáls,“ segir í tilkynningu um
„Teikningar fyrir alla.“
Fridays, drawing for all!
„Do you like to draw ..would you
like to learn to draw? Bring a
sketchbook, your watercolors, pa-
per and pencils. Charcoal and pa-
per are available. Come as often as
you like. I will be at the museum
from 14-16 hours helping you stay
motivated. For adults keeping a
visual diary is good practice for
many reasons. It helps us to notice
what we normally dont see. We le-
arn to see differently and appre-
ciate what we may not have noti-
ced otherwise. It increases our me-
mory and observation skills. The
views from the museum are gran-
diose. For children, well they love
to draw no matter what in most
cases. Draw from fantasy or what
you see around you,“ segir Mic-
helle Bird.
mm
Listakonan við tvö verka sinna á
sýningunni í Safnahúsinu.
Ljósm. mþh.