Skessuhorn - 11.10.2017, Blaðsíða 19

MIÐVIKUDAGUR 11. OKTÓBER 2017 19
við þurftum alltaf að vera tilbúin til
að grípa allar okkar eigur og hlaupa
út í næstu rútu, flugvél, þyrlu eða
bíl,” bætir Vera við.
Sér um rekstur
Félags Sameinuðu
þjóðanna á Íslandi
Eins og fram hefur komið gegn-
ir Vera nú hlutverki framkvæmda-
stjóra Félags Sameinuðu þjóðanna
á Íslandi en hún tók við því starfi í
ágúst 2016. „Starfið mitt í dag snýr
mikið að sömu málefnum og þeim
sem ég vann að í Líbanon og Sóm-
alíu, þó starfið sjálft sé mjög frá-
brugðið. Mitt hlutverk er að sjá um
allan rekstur félagsins og að hafa yf-
irumsjón með öllum þeim verkefn-
um sem við erum að vinna að,” segir
Vera. „Við vinnum mest með heims-
markmið Sameinuðu þjóðanna, sem
eru 17 talsins, og flest okkar verk-
efni tengjast þeim,” bætir hún við,
en upplýsingar um heimsmarkmið-
in má finna á vef Félags Semeinuðu
þjóðanna á Íslandi.
Mikil fræðsla
um umhverfismál
Aðspurð hvernig venjulegur vinnu-
dagur sé í dag segir Vera þá sjaldn-
ast vera eins. „Starfið er mjög fjöl-
breytt en snýr að mestu um fræðslu.
Það er mjög stór hópur fólks sem
fær fræðslu frá okkur, allt frá skóla-
börnum til ráðherra. Okkar hlut-
verk er t.d. að fræða fólk um mikil-
vægi þess að vera umhverfisvænn og
bera meiri virðingu fyrir umhverf-
inu. Við Íslendingar erum miklir
umhverfissóðar. Sem dæmi hugsum
við lítið um rafmagnið sem við not-
um því okkur finnst við ekki þurfa
þess, orkan er jú endurnýtanleg. En
til að búa til rafmagnið þarf að virkja
og það er ekki umhverfisvænt. Þetta
er eitt af mörgu sem við Íslending-
ar gætum gert betur í umhverfis-
málum en við mættum líka minnka
matarsóun, endurnýta hluti, vera
meðvitaður neytandi og umhverfis-
vænni. Einn partur af starfinu er líka
að veita alþingismönnum sem sækja
Allsherjarþing Sameinuðu þjóðanna
fræðslu svo þeirra ferð nýtist þeim
sem best, bæði svo þeir geti tek-
ið inn upplýsingar og gefið af sér,”
segir Vera og bætir því við að þó
verkefnin séu fjölbreytt og ábyrgð-
in mikil henti vinnan einstaklega vel
fyrir grasekkju með lítið barn. „Ég
get mikið til stjórnað hvar og hve-
nær ég vinn mína vinnu, sem hent-
ar vel því maðurinn minn býr enn í
Líbanon og við eigum saman eina
níu mánaða stelpu sem ég þarf líka
að sinna. Það koma þó alveg tímar
þar sem mikið er að gerast og svo er
rólegt inn á milli,” segir Vera. „Ég
sakna þess stundum að vinna þar
sem ég er í nánari tengslum við fólk-
ið og málefnið sjálft en það eru mikil
forréttindi að geta flutt til Íslands og
alið barnið mitt upp í öruggu um-
hverfi,” segir Vera að lokum.
arg/ Ljósm. Vera Knútsdóttir
Feiminn sómalskur strákur. Hann naut góðs af næringaraðstoð UNICEF.
HRINGLAGA SPEGLAR
Í ÖLLUM STÆRÐUM OG GERÐUM
Krabbameinsfélag Akraness og nágrennis, í samstarfi
við Akraneskaupstað, ætlar að mála bæinn bleikan
fimmtudaginn 12. október næstkomandi.
Bleik stuðningsganga fer frá stjórnsýsluhúsi bæjarins
(Stillholti 16-18) kl. 18.30 og gengið verður niður að
Akratorgi þar sem stutt dagskrá með tónlistaratriðum,
heitu kakói og happadrætti tekur við.
Ekki láta þennan viðburð framhjá þér fara!
Nánari upplýsingar munu birtast á facebook-
síðu Krabbameinsfélagsins og á heimasíðu
Akraneskaupstaðar, www.akranes.is.
Fimmtudaginn 12. október
málum við bæinn bleikan
SK
ES
SU
H
O
R
N
2
01
7
SK
ES
SU
H
O
R
N
2
01
7
Laus störf hjá Akraneskaupstað

Eftirfarandi störf eru laus til umsóknar:
Grundaskóli
Starf umsjónarkennara á miðstigi
Leikskólinn Teigasel
Starf aðstoðarmatráðs
Nánari upplýsingar er að finna á
www.akranes.is
Jákvæðni, metnaður og víðsýniwww.akranes.is
PISTILL
Það er ákveðin gæðastund sem
maður á með sjálfum sér á morgn-
ana þegar maður setur kaffivél-
ina í gang, brúnn vökvinn byrj-
ar að renna og dásamlega velkom-
inn kaffiilmurinn fyllir loftið. Það
er jafnvel alveg spurning hvort er
betra svona í morgunsárið, kaffi-
lyktin eða fyrsti sopinn.
Í morgun stóð ég eftirvæntingar-
full og horfði á bollann minn fyll-
ast, með vitin full af dásamlegum
mólekúlum frá kaffibaunum tínd-
um í fjarlægum löndum, og heilinn
spratt í gang og byrjaði að mala eins
og kaffikvörnin fyrir framan mig.
Það sló mig allt í einu hvað það
er eitthvað óendanlega ólíklegt að
akkúrat ég stæði akkúrat hér fyr-
ir framan akkúrat þessa kaffivél á
þessari stundu að finna lyktina af
akkúrat þessum kaffibaunum. Ég er
náttúrulega enginn Stephen Hawk-
ing, en stundum finn ég hressilega
til smæðar minnar í stóra samheng-
inu.
Ég meina, hverjar eru líkurnar
á því að einhver hellisbúandi for-
móðir mín skyldi fyrir 50 þúsund
árum lifa nógu lengi til þess að akk-
úrat eitt ákveðið egg af öllum henn-
ar u.þ.b. 400 eggjum skyldi ferðast
niður eggjaleiðarann og hitta þar
akkúrat þessa ákveðnu sáðfrumu af
öllum skrilljónunum frá forföðurn-
um, sem saman urðu svo að næstu
formóður eða -föður í keðjunni sem
einn daginn leiddi alla leiðina að
akkúrat mér!?
Hvaða tilviljun varð til þess að
akkúrat hún lifði en ekki sú næsta?
Eldaði hún kannski bestu mamm-
útasúpuna í hellinum og var þar af
leiðandi umkringd ástmönnum sem
sáu fyrir henni og börnunum henn-
ar? Hvað með öll hin 399 eggin sem
hefðu getað orðið ég? Væri ég þá
kannski bláfátækur kaffitínslumað-
ur á kaffiplantekru á Súmötru? Og
hvað ef amma gamla með mammút-
asúpuna hefði nú skilið hr. mamm-
útabrók eftir með krakkana og farið
á einhverja hressa uppskeruhátíð í
næsta helli? Jafnvel kannski skemmt
sér aðeins of vel með töfralækn-
inum og snúið aftur með óvæntan
laumufarþega næstu 9 mánuðina.
Þá væri ég kannski hØj og slank og
betri í að segja brandara. Eða, óháð
öllum tilviljunarkenndum samrun-
um af eggjum og míkróskópískum
halakörtum, væri ég jafnvel samt
bara ég?
Hvernig sem þetta var, þá er ég
hérna stödd, eitt egg og ein sáð-
fruma (takk mamma og pabbi!) úr
stjórnlausum og tilviljunarkenndum
óendanleika af frumum fyrri og síð-
ari árþúsunda, sniffandi græðgislega
af kaffibaunum tíndum af öðrum
tilviljanakenndum eggja- og sáð-
frumusamruna frá framandi slóð-
um sem er
alveg jafn
ó e n d a n -
lega ólík-
legt að sé
einmitt akkúrat hann. Nema þetta
séu svona baunir sem eru tíndar og
étnar af apaköttum sem í hægðum
sínum gera þær eitthvað fínni og
bragðbetri. Og dýrari. Já – einmitt!
Og hvað réði því eiginlega að sam-
eiginlegir forfeður mínir og þessa
apakattar skiptust þannig að ég varð
manneskja en hann kaffibaunadrit-
andi apaköttur? Já maður spyr sig!
Þegar hérna var komið í þanka-
ganginum var heilinn kominn á al-
gjöran yfirsnúning og annað hvort
af tveimur hlutum var að fara að
gerast. Annað hvort var ég að fara
að sjá einhvern risastóran alheims-
sannleika og fá einhverja byltingar-
kennda hugmynd á við google eða
sjálfræktandi matvæli, eða þá að ég
var við það að fara að skera af mér
eyrað og mála með því á striga.
Með heilann brakandi af álagi und-
an stóra samhenginu ákvað ég að
draga mig vandlega aftur inn í litla
samhengið mitt, eins og snigill inn í
kuðung, og drekka bara kaffið mitt
sem loksins var tilbúið.
Kannski er þetta einmitt mun-
urinn á mér og Stephen Hawking
– hann lét kaffið bíða og kláraði
þankaganginn sinn en ég fór að leita
að G-mjólkinni og spá hvað ég ætti
að hafa í kvöldmatinn. Formóðir
hans hefur sennilega verið ferskara
egg en mín og fengið meiri mamm-
útasúpu.
Tinna Steindórsdóttir
Ljósin í Friðarsúlunni í Viðey voru
tendruð í ellefta sinn með friðsælli
athöfn á fæðingardegi Johns Len-
nons síðastliðið mánudagskvöld.
Ljósin verða kveikt til 8. desemb-
er, en það er dánardagur tónlistar-
mannsins. Í tengslum við tendr-
unina hefur óskatrjám Yoko Ono,
ekkju John Lennons, verið kom-
ið fyrir í Listasafni Reykjavíkur,
sem er til húsa í Hafnarhúsi, Kjar-
valsstöðum og Ásmundarsafni, en
auk þess í Viðeyjarnausti, Viðeyj-
arstofu og í Ráðhúsi Reykjavíkur.
Yoko Ono hefur sett þar textann:
,,Óskaðu þér, skrifaðu óskina nið-
ur og settu á tréð, vertu viss um að
óskin rætist“. Óskatrén hafa ver-
ið hluti af tendruninni og hafa yfir
milljón óskir skilað sér á trén. All-
ar óskir eru skrifaðar niður, settar
á disk og varpað upp í Friðarsúl-
una. mm
Búið að tendra ljós Friðarsúlunnar
Óendanleikinn í
hversdagsleikanum