Skessuhorn - 07.11.2018, Blaðsíða 26

MIÐVIKUDAGUR 7. NÓVEMBER 201826
Krossgáta Skessuhorns
Hér er ný krossgáta fyrir lesendur að spreyta sig á. Auk þess birtum
við lausn á krossgátu síðustu viku. Þeir sem vilja geta sent Skessuhorni
lausnarorð/in á netfangið: krossgata@skessuhorn.is fyrir klukkan 15:00
á mánudögum. Athugið að fullt nafn og heimilisfang þarf að fylgja
með lausninni. Þeir sem ekki hafa aðgang að tölvupósti sendi lausnir á:
„Skessuhorn - krossgáta, Kirkjubraut 56, 300 Akranesi (póstleggja þarf
lausnir í síðasta lagi á föstudegi). Dregið verður úr réttum innsendum
lausnum og fær vinningshafinn bókargjöf frá Skessuhorni.
Alls bárust 82 lausnir við krossgátunni í blaði síðustu viku. Lausnin
var: „Bókaormur“. Vinningshafi að þessu sinni Ína Sif Stefánsdóttir,
Vesturgötu 40, 300 Akranesi.
Ferskur
Hæð
Fyrr
Gljái
Hólmi
Skjól
Óhóf
Hvinur
Þófi
Reykur
Veisla
Fjar-
stæða
Öðu-
skel
Auðið
Fjöldi
Stólpi
Beita
Kyn
Röst
Væl
Sýl
Talan
Tónn
Ótt
3
Góð
Óttast
Tuð
Fengur
Vafst-
ur
Málm-
þynna
Beð
Átt
Deigt
Nudd
Hnífar
Möndull
Fum
Starf
Titill
505
Upphr.
Rými
Suddi
Kveið
6
Dátt
Sósa
Þörf
Vægð
Samþ.
Par
Reið
Tölur
1
Svalir
Á fæti
Þróun
Árás
Dreif
Til
Gort
Þefa
Stór
Gjálfur
Kvað
Grjót
Spyr
Röð
Spurn
Athygli
Samhlj.
Röð
Karl
Sögn
Egndi
Mak-
indi
2 Gelt
Keyrðu
Svara
Logn-
alda
Suddi
Ras
Ekki
Órækt
Eyða
Tímabil
Lag
Eink.
Stafir
Hress
Fengur
Afa
4 Ofn
Gætin
Alltaf
51
Sprikla
Taut
Mjög
1005
Flan
Listi
Vafi
Amboð
Tvíhlj.
Tímabil
( Mán.)
Skóflu
For
7
Þófi
Frétt
Iðn.m.
Öslaði
Valdi
Áflog
Sjó
5
Vein
Stig
Læti
Hlaup
Pípa
1 2 3 4 5 6 7
B E L T I S S T A Ð U R F A
Ó R A R N E T O F M Ó A R
K R Ó I N M E G I N B O R Ð
Ö R M A U F Ú S A B O R Ð
E Ð Ó M N R L Ó U N N I R
R A L L M Á T P A T A R I
T E A Á B Ó A R S K A R N
B Ö G G L Ó F S P R U N D
E V O T T U R P R A N G I
S T A F A R Ú R E F I L Æ
T Ú R K L O K S Ú R
Ð Á T F Ó L K F O R S
V A K K U R H A D O K L
I V A R K Á R F O R N A
N Á E F E Ð A A N D A R B
A T R I M I D U G A I K U
A K R A R Á M F L Ó A R
S N A T T A S T U L D U R
B Ó K A O R M U RL
A
U
S
N
Ú
R
S
ÍÐ
A
S
T
A
B
L
A
Ð
I
Vísnahorn
Samfélagið tekur sífelld-
um breytingum hvort
sem okkur líkar betur eða
verr. Stundum reynum við eitthvað að streit-
ast á móti en oftast með litlum árangri. Krist-
ján Stefánsson frá Gilhaga leit einhvern tím-
ann til baka og íhugaði breytingarnar:
Í rollur var ríkust mín þráin.
Mér reynist sú hvöt nú dáin.
Ég fæddist í sveit
og í fyrstu ég leit
kýrrassa eins og Káinn.
Nú forsendum fylgi ég gefnum
og fagna því nýjum stefnum.
Við tölvuna sit
með flókin forrrit
og þvælist á veraldarvefnum.
Jón Friðriksson frá Hömrum í Reykjadal orti
svo áttræður og ávarpaði þann með ljáinn sem
við hittum öll að síðustu:
Ég er að bíða, bíða eftir þér,
bölvaður karlinn með stóra, skörðótta ljáinn.
en það skaltu vita og það skal sannast á mér
að þú þarft að brýna á elstu og seigustu stráin.
Næst þegar Jón á Hömrum átti afmæli, færði
Jónas bróðir hans honum gráa meri á flösku
(White Horse whiskey) og þessa vísu:
Þegar hann kemur og hvesstur er ljárinn,
karlinn, sem alla hitta skal.
Seztu þá upp á hvíta klárinn.
Á kostum ríddu í Herrans sal!
Þar verða allar götur greiðar
glansandi sólskin og engin nauð.
Taktu þá lagið með tvennt til reiðar,
og teymdu barasta Gamla Rauð.
Jón Friðriksson var lengi virkur félagi í Karla-
kór Reykdæla og kastaði fram þessari stöku ein-
hvern tímann á æfingu:
Mitt er bráðum komið kvöld,
kokið nærri sprungið.
Hef ég nú í hálfa öld
hrjúfan bassa sungið.
Margt var á tímabili ort um atómljóðin og
óþarft að tíunda þar hvern snefil en Karl Sig-
tryggsson á Húsavík kvað um það ljóðform:
Fölna óðum andans svið,
er þar gróður liðinn,
ef að þjóðin unir við
atómljóða kliðinn.
Rósberg G Snædal var einn snillingur hring-
hendunnar og kvað um einhverja gæðastúlku
sem hugsanlega hefur „veitt aukaaðild að ást
sinni án giftingarskyldu:“
Ástir bauð og ekkert kák,
allt var nauðaskafið.
Margan dauðadrukkinn strák
dró í Rauðahafið.
Og önnur eftir Rósa:
Falla lauf á foldu hljótt,
flögra daufir hrafnar,
eg er að paufast einn um nótt
inn til Raufarhafnar.
Nú er mér ekki kunnugt um sjómennskuferil
Rósbergs eða hvort hann var í þessari Raufar-
hafnarför á fljótandi fjöl eða hjólatík. Líklega
hefur hann þó ekki verið á togaranum Júlíusi
Havsteen ÞH-1 frá Húsavík sem var smíðað-
ur í skipasmíðastöð Þ&E á Akranesi löngu síð-
ar og undirritaður starfaði við örfáa mánuði af
æsku minni. Svo langt man ég þó að Hallgrímur
Magnússon sendi mig með bilaðan slípirokk út
á rafmagnsverkstæði til Valgeirs Runólfssonar
rokksa til heilsubótar og fór framá að það fylgdi
honum vísa til baka. Að aflokinni viðgerð var ég
aftur sendur eftir rokknum sem hafði verið með
bilaðan rofa og fylgdi þá miði:
Hallgrímur:
Eðalstál ég í það setti,
afskaplega kjaftinn gretti
og hnoðaði allt með hamri fast.
Þínum vona ég þrautum létti
þú mátt koma á harðaspretti
ef eitthvað skyldi aflagast.
Júlíus Havsteen var frekar bilanagjarn sín
fyrstu ár og sérstaklega minnir mig að vökva-
kerfið hafi verið gjarnt á leiðindi. Um þetta leyti
kom út bókin Þingeyskt loft eftir Jón Bjarnason
frá Garðsvík. Eitt sinn er Júlíus lá við bryggju á
Akranesi sér til heilsubótar sagði Valgeir:
Þó að verkin virðist oft
vera gerð með prýði
þolir hún ekki þingeyskt loft
þessi skipasmíði.
Það eru nú orðin æðimörg ár sem hafa verið
samfelldar þrengingar í landbúnaðinum. Í hæsta
lagi örlítið misslæmar. Á sama hátt hefur ýmis-
legt verið gert til aðstoðar bændum en auðvitað
eru aldrei allir sammála um þær aðgerðir frek-
ar en önnur (stjórnmála)mannanna verk. Eftir
einhverja fundaherferð fyrir þónokkrum árum
tók Stefán Jóhannesson saman ræðu sem hann
taldi að einn af forystumönnum landbúnaðarins
hefði gleymt að flytja:
Jafnlaunastefnan hjá okkur hún er flott
og hún á að framkvæmast þannig skal ég þér
segja.
Við hyglum þeim sem hafa það nokkuð gott
en hinir sem eiga lítið verða að deyja.
Eftir að hafa hlustað á þrjá þingeyska framá-
menn landbúnaðarins flytja mál sitt varð þessi
til hjá Stefáni:
Þingeyingar ærið oft
í sér láta heyra.
Það er alltaf í þeim loft
- en ósköp lítið meira.
Svo bændum sem öðrum gengur hálfilla að
lifa á loftinu einmata og gott að hugsa eitthvað
um tölur og hagfræði svona meðfram. Ég veit
að ég á að vita hver orti þessa en bara man það
ekki. Það verður bara svo að vera:
Alltaf hjá mér ástin vex
ef ég fer að hátta.
Þrisvar sinnum þrjátíuogsex
-það eru hundrað og átta.
Það er hinsvegar víst að Pétur Stefánsson er
höfundur að þessari:
Ég er bæði skarpur, skýr
og skálda vísur ekki seinn,
eins er víst að þrisvar þrír
það eru tíu, mínus einn.
Birgir Hartmannsson orti þessa að morgni
dags um það leyti sem var að rofa til í minn-
ingasúpunni:
Í morgun ég vaknaði myglugrálegur í framan.
Ég man að við vorum að drekka og skemmt´okk-
ur saman.
Það var óhamin gleði,
ég veit ekkert hvað skeði.
Óhnéti held ég það hafi nú samt verið gaman.
Með þökk fyrir lesturinn,
Dagbjartur Dagbjartsson
Hrísum, 320 Reykholt
S 435 1189 og 849 2715
dd@simnet.is
Það var óhamin gleði - ég veit ekkert hvað skeði!