Morgunblaðið - 26.09.2019, Blaðsíða 49

MINNINGAR 49
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 26. SEPTEMBER 2019
✝ DagbjörtRagnhildur
Bjarnadóttir fædd-
ist á Berserkseyri í
Eyrarsveit 22.
ágúst 1923. Hún
lést á Landspít-
alanum 14. sept-
ember 2019.
Foreldrar henn-
ar voru Ástrós
Ágústa Elísdóttir,
f. 2. ágúst 1895, d.
21. júlí 1978, húsmóðir, og
Bjarni Sigurðsson, f. 18. janúar
1896, d. 22. apríl 1986, bóndi og
hreppstjóri. Systkini Dagbjart-
ar eru Lárus Sigurjón, f. 25.
september 1926, d. 26. desem-
ber 1934, og Hreinn, f. 25.
september 1932, bóndi. Fóstur-
systkini hennar eru Emil Jónas-
son, f. 21. febrúar 1935, bif-
reiðastjóri, og Guðrún Geir-
mundsdóttir, f. 13. september
1935, d. 6. febrúar 1985.
Hinn 12. maí 1951 giftist
Dagbjört Pétri Einarssyni, f. 6.
júlí 1926, d. 10. mars 1992, full-
Tryggvi Þórðarson vatnavist-
fræðingur. 3) Ásta Bjarney, f. 9.
janúar 1955, hjúkrunarfræð-
ingur, maki Nicolai Jónasson
tæknifræðingur. Börn þeirra
eru Dagný Rós, f. 6. maí 1975,
líftölfræðingur, og Bjarni Garð-
ar, f. 27. ágúst 1980, verkfræð-
ingur. 4) Linda Björk, f. 12. jan-
úar 1966, grunnskólakennari.
Sonur hennar er Pétur, f. 29.
nóvember 1995, háskólanemi.
Barnsfaðir og fyrrverandi sam-
býlismaður Lindu Bjarkar er
Stefán Baldursson. Lang-
ömmubörnin eru orðin átta.
Dagbjört ólst upp í foreldra-
húsum á Berserkseyri. Um tví-
tugt fluttist hún að heiman og
vann ýmis störf. Dagbjört og
Pétur dvöldust um skeið í
Bandaríkjnuum vegna starfa
Péturs hjá SÍS. Í Reykjavík var
heimili þeirra á Rauðalæk 21.
Hennar hlutskipti lengstum var
að sinna börnum og heimili.
Þegar börnin stálpuðust fór
hún í sjúkraliðanám og útskrif-
aðist 1978. Hún starfaði í fram-
haldi af því sem sjúkraliði við
Landspítalann fram til 72 ára
aldurs.
Dagbjört Ragnhildur verður
jarðsungin frá Laugarneskirkju
í dag, 26. september 2019,
klukkan 13.
trúa. Foreldrar
hans voru Einar
Jónasson, f. 2. des-
ember 1888, d. 23.
febrúar 1969,
verkamaður, og
Kristín Margrét
Kristjánsdóttir, f.
12. desember 1894,
d. 22. júní 1977,
húsfreyja. Börn
Dagbjartar Ragn-
hildar og Péturs
eru: 1) Yngvi, f. 11. desember
1951, fyrrverandi rektor, maki
Marta Konráðsdóttir, líffræð-
ingur. Dóttir Yngva af fyrra
hjónabandi með Áslaugu Har-
aldsdóttur er Bára, f. 23. októ-
ber 1975, fluggagnafræðingur,
og dætur Yngva og Mörtu eru
Ástrós, f. 26. mars 1981, starfs-
maður í Ás og Yrsa, f. 5. desem-
ber 1991, læknir. 2) Kristín, f.
22. desember 1952, deildarstjóri
sérkennslu. Dóttir hennar er
Dagbjört, f. 19. júní 1979, upp-
lýsinga- og bókasafnsfræðing-
ur. Barnsfaðir Kristínar er
Dagbjört, eða Dæja tengda-
móðir mín, hefur kvatt þennan
heim. Hún var 96 ára þegar hún
lést og hélt andlegri heilsu til
endaloka þó að líkaminn væri
þrotinn að kröftum. Hún sagði
að það klæddi sig ekki að vera
gömul kona og var ég henni
hjartanlega sammála enda var
hún alltaf ung í anda og léttlynd.
Það var vart hægt að hugsa sér
betri tengdamóður.
Dæja var fædd á Berserks-
eyri í Eyrarsveit, elst þriggja
systkina og tveggja uppeldis-
systkina. Á Berserkseyri er tví-
býli og bjó bróðir hennar Hreinn
og kona hans Dísa á innri bæn-
um en með þeim systkinum var
mjög kært. Að foreldrum hennar
látnum lét Dæja gera upp gamla
íbúðarhúsið og dvaldi hún þar
oft á sumrin ásamt börnum og
fjölskyldum þeirra.
Dæja flutti að heiman upp úr
tvítugu og sinnti ýmsum störf-
um. Hugurinn stóð þó til mennta
og fékk hún skólavist á Laugar-
vatni en á leið sinni suður með
áætlunarbílnum smitaðist hún af
berklum. Þá fór í hönd erfitt
tímabil í hennar lífi við að takast
á við berklana og má með sanni
segja að baráttan hafi verið erfið
lífsreynsla fyrir unga konu.
Hún giftist Pétri Einarssyni,
fulltrúa hjá SÍS. Vegna starfs
Péturs bjuggu þau sér fyrst
heimili í New York þar sem
Yngvi og Kristín fæddust. Yngri
börnin Ásta Bjarney og Linda
Björk fæddust í Reykjavík.
Seinna meir fluttu þau aftur til
Bandaríkjanna og voru þar í
þrjú ár. Hlutskipti Dæju var
lengstum að sinna börnum og
heimili sem hún gerði af alúð.
Þegar börnin stálpuðust fór hún
að sinna ýmsum verslunarstörf-
um hluta úr degi. Loks vannst
henni svigrúm til þess að snúa
sér að námi og láta draum sinn
rætast er hún hóf nám við
Sjúkraliðaskólann og varð að því
loknu sjúkraliði á Landspítalan-
um. Hún naut sín afar vel í
þessu starfi. Þakkarverðast þótti
henni að fá að hjúkra lífgjafa
sínum, lækninum sem skar hana
upp við berklum og bjargaði lífi
hennar.
Dæja hafði mjög gaman af
félagsstörfum og tók hún virkan
þátt í starfi margra góðgerðar-
félaga. Þau hjónin voru afar
samhent. Þau voru dugleg að
spila félagsvist og brids og komu
oftar en ekki með verðlaun heim.
Þau voru dugleg að stunda dans,
einkum gömlu dansana. Eftir að
Pétur féll frá hélt hún áfram að
stunda dansinn og sagði oft að
dansinn væri hennar íþrótta-
iðkun.
Einhverju sinni þegar hún var
komin hátt á níræðisaldur var
hún að dansa við mikið yngri
mann og hafði á orði að það
væru fáir eftir á dansgólfinu og
þá sagði hann að allt eldra fólkið
væri farið. Henni leiddist ekki að
segja frá þessu. Hún kom oft til
okkar í mat um helgar þegar
hún var orðin ein og var þá glatt
á hjalla. Hún kom akandi fram
yfir nírætt og fannst það ekki
mikið mál. Hún var góður bíl-
stjóri og var meðal fyrstu
kvenna á Snæfellsnesi til að taka
bílpróf.
Dæja var lengstum heilsu-
hraust en síðustu tvö árin voru
henni erfið. Síðustu vikur dvald-
ist hún á Landspítalanum og var
afar þakklát fyrir þá framúr-
skarandi þjónustu sem hún naut
þar. Það var vel við hæfi að hún
fengi að enda lífshlaup sitt með
því að njóta umönnunar á þeim
vinnustað sem hún hafði starfað
sem sjúkraliði svo lengi.
Marta.
Elsku Dæja amma var ein-
stök kona sem var mér og mín-
um ákaflega kær. Hún var mjög
barnelsk og þeir tímar sem ég
átti með ömmu og afa í barn-
æsku eru mér ómetanlegir. Eins
sárt og það er að börnin mín
náðu ekki að kynnast Pétri lang-
afa sínum þykir mér á sama
tíma einstaklega vænt um að
þau fengu að kynnast Dæju
langömmu sinni og gæsku henn-
ar. Ætíð gaf hún sér góðan tíma
fyrir þau með hlýju sinni og
kímnigáfu.
Hún hafði þann einstaka hæfi-
leika að láta öllum líða betur eft-
ir samveru við hana. Hún fann
alltaf jákvæða eiginleika fólks og
lét það svo sannarlega vita af
þeim. Hún sparaði aldrei hrósið
og hvatninguna. Hún var líka
þeim eiginleika gædd að vera
þakklát fyrir allt það stóra og
smáa í lífinu – eitthvað sem við
flest mættum tileinka okkur
betur.
Amma var mjög kankvís, það
vita þeir sem til hennar þekkja.
Hún hafði ríka kímnigáfu og tók
lífinu ekki of alvarlega því það
var alltaf stutt í grínið. Stundum
þegar hún reytti af sér brand-
arana var tilfinningin sú að mað-
ur sæti með unglingsstúlku en
ekki konu á tíræðisaldri. Hún
var með ákaflega smitandi hlát-
ur og gat hrifið alla með sér.
Íslenska tungan var henni
mjög hugleikin og fannst henni
ákaflega gaman að velta fyrir
sér íslenskum málsháttum, orða-
tiltækjum og vísum. Hún var
líka mikill pælari og það var allt-
af gaman að spjalla við hana um
alla heima og geima. Það leiddist
engum í kringum hana Dæju
ömmu.
Hún var ávallt ung í anda og
fannst gaman að ræða málefni
líðandi stundar. Einnig naut hún
þess að spjalla um gamla tíma
og var alltaf jafn merkilegt að
hlusta á ljóslifandi frásagnir
hennar frá fyrri tímum á Ber-
serkseyri, sveitinni sem henni
þótti svo undursamlega vænt
um.
Ég kveð ömmu mína með sár-
um söknuði en um leið með
þakklæti fyrir þann tíma sem ég
fékk með henni. Minningin um
yndislega ömmu lifir.
Dagbjört Tryggvadóttir.
Í dag kveð ég elsku Dæju og
rifja upp góðar minningar. Dæja
var einstök, hún var hlý og góð
og alltaf lífleg og glöð. Hún var
líka stálminnug og ákaflega dug-
leg. Hafði alltaf nóg fyrir stafni
og bjó yfir mikilli umhyggju.
Börn okkar Báru kveðja í dag
aðra langömmu sína og það er
þeim svolítið erfitt þó að Dæja
hafi verið södd lífdaga og sátt
við að kveðja.
Það eru mikil forréttindi að fá
að njóta ömmu og langömmu
svona lengi í lífinu og við munum
hlúa vel að minningunum. Yngvi
þakkar langömmu Dæju fallega
nafnið sitt og á ljúffengar minn-
ingar um bestu sykurpönnukök-
urnar og ekki voru þær síðri
með sultunni og rjómanum. Öll
börnin þrjú höfðu orð á því hvað
það hefði alltaf verið gaman að
hitta langömmu Dæju því hún
var alltaf svo glöð þegar hún
hitti þau, eiginlega ljómaði hún
öll af gleði þegar hún sá okkur
voru orð þeirra. Kveðjuorð Móu
og Hrafnhildar Ýrar eru lýsandi
fyrir það hversu góða konu hún
Dæja hafði að geyma.
Elsku langamma Dæja þú
varst besta langamma í heimi,
þú varst indæl, góð, hugulsöm,
skemmtileg og falleg og við elsk-
um þig mjög mikið. Þú lést okk-
ur alltaf verða glaðar þegar við
hittum þig og þú munt alltaf
eiga stað í hjarta okkar. Nú er
komið að okkur að biðja allar
góðar vættir að geyma þig, hvíl í
friði, elsku Dæja okkar.
Jón Margeir, Yngvi, Móeiður
og Hrafnhildur Ýrr.
Í dag kveðjum við ömmu
Dæju, elsku yndislegu ömmu
Dæju sem við munum sakna.
Þegar við systurnar þrjár hitt-
umst og ræddum minningar
okkar um ömmu áttuðum við
okkur á því að við þrjár á þessu
breiða aldursbili áttum saman
mikið safn af góðum minningum
sem voru líka talsvert ólíkar.
Minningar sem allar voru sér-
stakar og ná yfir marga áratugi
af æviskeiði ömmu. Allar erum
við sammála því að amma var
alltaf glöð, hún var alltaf hress
og kát. Amma Dæja var sveita-
stelpa, dugnaðarforkur, trúuð,
vel máli farin og heilsuhraust.
Hún hafði sérstaka náðargáfu til
þess að leysa krossgátur og var
kapaldrottning. Amma var líka
yndislega hlý, umhyggjusöm og
gaf góð knús. Henni þótti ákaf-
lega vænt um sitt fólk og var af-
ar stolt af sínum, hverjum á sinn
hátt. Aldursforseti systranna
man vel eftir ömmu sem harð-
duglegum sjúkraliða á Landspít-
alanum. Amma sinnti starfi sínu
af alúð og það sá hver sem var
nálægur að hún var mikils metin
af sjúklingum jafnt og vinnu-
félögum enda ákaflega um-
hyggjusöm kona. Örverpið í
hópnum minnist þess hve hlýtt
amma talaði ætíð um starf sitt á
spítalanum og sýndi amma ein-
lægan áhuga og stuðning í námi
og starfi systurinnar á spítalan-
um. Við systurnar minnumst
þess allar hversu félagslynd
amma var og hversu dugleg hún
var að rækta vinskap og að sinna
hugðarefnum sínum eins og
dansi og spilamennsku. Amma
Dæja var skemmtileg, hún var
með góðan húmor, gott minni og
lumaði á fjöldamörgum góðum
sögum. Hún hafði sterkar skoð-
anir á mörgu og hún var líka
ákveðin kona. Ævi ömmu Dæju
varð heldur betur löng og hún
bjó yfir mikilli lífsreynslu en var
alltaf þakklát og sátt við sitt
hlutskipti að okkar mati. Heim-
sóknir okkar systra á Rauðalæk-
inn voru ófáar, svo og á Ber-
serkseyri og oft á tíðum var
mikið líf og fjör, sérstaklega í
sveitinni. Ömmu leið alltaf ákaf-
lega vel í sveitinni, hún átti ást-
ríka fjölskyldu og hlaut um-
hyggjusamt kristið uppeldi.
Ástrós saknar ömmu Dæju
sárt, ömmu sem var yndisleg og
frábær. Amma Dæja var góð að
passa mig þegar ég var lasin.
Hún sat lengi hjá mér á spít-
alanum og ég svaf stundum
heima hjá henni. Þegar ég gisti
hjá ömmu bakaði amma heims-
ins bestu pönnukökur með sykri,
við tókum lyfin okkar saman og
amma sagði mér alls konar sög-
ur. Amma lumaði einnig alltaf á
bragðgóðum berjabrjóstsykri.
Amma Dæja táraðist þegar hún
hugsaði eða talaði um fólk sem
hafði dáið úr berklum. Amma
kallaði mig elsku blómarósina
sína. Hvíldu í friði hjá englunum,
elsku amma Dæja.
Elsku amma okkar við þökk-
um góðar minningar og stundir
með þér um leið og við færum
þér hinstu kveðjuna og þakkir
fyrir góð gen, besta, traustasta
og umhyggjusamasta pabba
okkar sem þú mátt svo sann-
arlega vera hreykin af. Við vit-
um að núna ertu glöð, laus við
mæðina og umvafin vinum og
ættingjum á dansgólfinu í
Sumarlandinu.
Bára, Ástrós og Yrsa.
Nú er komið að kveðjustund,
elsku Dæja mín.
Mikið á ég eftir að sakna þín
og mikið er ég heppin að hafa
fengið að hafa fengið að hafa þig
í lífinu mínu. Þú varst mér fyr-
irmynd og ást þín og stuðningur
var skilyrðislaus, takk fyrir það.
Þú hafðir þann eiginleika að
kunna að grípa í húmorinn og
þegar þú sagðir skemmtilegar
sögur ljómaði andlitið á þér af
kátínu. Þú sagðir mér frá
mömmu minni og hjálpaðir við
að halda minningu hennar lif-
andi. Virðing, auðmýkt og sam-
kennd var þér eðlislæg, þetta
eru allt eiginleikar sem ég mun
áfram reyna að tileinka mér.
Ég votta fjölskyldu þinni og
öllum sem þig elskuðu mína
dýpstu samúð.
Heiðrún Ásta
Guðmundsdóttir.
Dagbjört Ragn-
hildur Bjarnadóttir Móðir okkar,
HELGA JÓNSDÓTTIR,
Lækjarhvammi,
lést sunnudaginn 22. september.
Jarðsungið verður frá Grenjaðarstaðarkirkju
laugardaginn 28. september klukkan 13.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir en þeim sem vilja
minnast hennar er bent á dvalarheimilið Hvamm.
Börn, tengdabörn
og fjölskyldur
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
MARGRÉT INGUNN ÓLAFSDÓTTIR,
Unna,
Dalbraut 20, Reykjavík,
lést mánudaginn 19. ágúst.
Útförin fer fram frá Dómkirkjunni í Reykjavík þriðjudaginn
1. október klukkan 13.
Eggert Ketilsson
Jónas I. Ketilsson Sigríður H. Helgadóttir
Haraldur Á. Bjarnason
Hrafn A. Ágústsson Joy C. Ágústsson
Ólafur Á. Haraldsson Lísa Einarsdóttir
Silja Unnarsdóttir Valdimar Ómarsson
Margrét I. Jónasdóttir Michel Hinders
Davíð G. Jónasson Ann Peters
Katla M. Jónasdóttir
og barnabarnabörn
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
stjúpfaðir, tengdafaðir og afi,
GUNNLAUGUR ÚLFAR
GUNNLAUGSSON
pípulagningameistari,
Norðurhópi 28, Grindavík,
lést í faðmi fjölskyldunnar á Heilbrigðisstofnun Suðurnesja
sunnudaginn 22. september.
Útförin fer fram frá Grindavíkurkirkju miðvikudaginn 2. október
klukkan 13. Jarðsett verður í Vestmannaeyjum föstudaginn
4. október klukkan 14 í Landakirkju. Blóm og kransar eru
vinsamlega afþakkaðir en þeim sem vilja minnast hans er
bent á Líknarsjóð Lionsklúbbs Grindavíkur, kt. 490776-0369,
rkn. 0143-26-001199.
Kristín Gísladóttir
Eva Rut Gunnlaugsdóttir Þorbjörn Hrannar Sigfússon
Gunný Gunnlaugsdóttir
Þorfinnur Gunnlaugsson Ágústa Jóna Heiðdal
Sunna Sigurósk Gísladóttir Gylfi Gígja Geirsson
Valur, Ágústa, Mikael Máni og Matthildur Lilja
Okkar ástkæri,
HALLGRÍMUR HELGASON
frá Þorbrandsstöðum,
sem lést 18. september á hjúkrunar-
heimilinu Sundabúð, verður jarðsunginn frá
Hofskirkju, Vopnafirði, laugardaginn 28.
september klukkan 13.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á Minningarsjóð
Hofskirkju.
Snorri Svanhildur
Baldur Katla Rán
Jakob Helgi Halla
Jakobína Úlfsdóttir
afabörn og langafabörn
Elsku eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
JÚLÍUS JÓNSSON
húsgagnasmiður,
lést á hjúkrunarheimilinu Ísafold, Garðabæ,
mánudaginn 16. september.
Útför fer fram frá Vídalínskirkju föstudaginn 27. september
klukkan 13. Þeim sem vilja minnast hans er bent á
Alzheimersamtökin.
Björk Garðarsdóttir
Bylgja Júlíusdóttir Sveinbjörn Rögnvaldsson
Skúli Júlíusson Linda Pehrsson
og barnabörn