Tímarit hjúkrunarfræðinga - 2015, Blaðsíða 12

Tímarit hjúkrunarfræðinga – 2. tbl. 91. árg. 201510
meta verki, velja ákveðið verkjalyf,
skammtastærðir, aðrar aðferðir en lyf og
fleira. Einnig hef ég notað stök tilfelli,
þar sem nemendur fá tilfellið í hendur og
svara ákveðnum spurningum sem fylgja
tilfellinu. Þess háttar tilfelli hentar vel fyrir
litla hópa að leysa. Þá hef ég einnig notað
tilfelli á Medscape (sjá töflu 3) í kennslu.
Nemendur lesa sig í gegnum tilfellið á
netinu og svara síðan spurningum sem
tengjast tilfellinu. Í vinnu minni sem
sérfræðingur í hjúkrun á Landspítala hef
ég notað raunveruleg tilfelli þar sem farið
var í gegnum sjúkrasögu viðkomandi og
skoðað hvernig brugðist var við ákveðnum
atriðum og rætt um hvernig til hefði tekist,
hvað mátti læra af tilfellinu og hvernig
hefði verið æskilegt að bregðast við.
Mín reynsla er sú að notkun tilfella í
kennslu er skemmtileg aðferð sem vekur
áhuga nemenda og virkjar þá til þátttöku
í kennslustund. Námsmat hefur komið vel
út. Hins vegar er notkun tilfella vissulega
krefjandi. Það tekur tíma að útbúa gott
kennslutilfelli og stundum tekur tíma að
virkja nemendur. Þá getur nemendum
þótt erfitt að ekki sé alltaf eitt rétt svar
og hætta er á því að umræður fari út um
víðan völl. Því er mikilvægt að hafa skýr
markmið með tilfellinu.
Lokaorð
Tilfellakennsla hentar vel til að vekja
áhuga og skapa umræður meðal
nemenda. Sömuleiðis auðvelda tilfelli
nemendum að muna og aðferðin er talin
örva gagnrýna hugsun. Notkun tilfella
er vissulega krefjandi fyrir kennarann en
jafnframt ánægjuleg og lærdómsrík. Skýr
kennslumarkmið og góður undirbúningur
eru forsenda þess að vel takist til. Eftir
sem áður gildir hið fornkveðna, „allt er
best í hófi“ því aðferðin á ekki alltaf við.
Sumt efni er ekki heppilegt að kenna með
tilfellum og auk þess er nauðsynlegt að
nemendur hafi ákveðinn þekkingargrunn
til að aðferðin skili árangri.

Þótt tilfellakennsla sé krefjandi og ekki
gallalaus aðferð hvetjum við hjúkrunar­
fræðinga engu að síður til að prófa
sig áfram með aðferðina því að sögn
Flyvberg (2006) er einungis mögulegt að
þroskast úr nýgræðingi í sérfræðing með
því að hafa reynslu af tilfellum.
Heimildir
Ansari, W.E., og Oskrachi, R. (2004). What
‘really’ affects health professions students’
satisfaction with their educational experience?
Implication for practice and research. Nurse
Eductaion Today, 24, 644­655.
Ciesielka, D. (2003). Clues for clinicians. Nurse
Educator, 28(1), 3­4.
Delpier, T. (2006). Cases 101: Learning to teach
with cases. Nursing Education Perspectives,
27(4), 204­209.
DeSanto­Madeya, S. (2007). Using case studies
based on a nursing conceptual model to
teach medical­surgical nursing. Nursing
Science Quarterly, 20(4), 324­329.
Dowd, S.B., og Davidhizar, R. (1999). Using case
studies to teach clinical problem­solving.
Nurse Educator, 24(5), 42­46.
Flyvberg, B. (2006). Five misunderstandings about
case­study research. Qualitative Inquiry, 12,
219­245.
Hentz, P.B. (2007). Case study: The method. Í P.L.
Munhall (ritstj.), Nursing research: A qualitative
perspective (4. útg.) (bls. 349­358). Sudbury:
Jones and Bartlett Publishers.
Herreid, C.F. (2005). Using case studies to teach
science. Actionbioscience.org. Sótt 12.
febrúar 2015 á http://www.actionbioscience.
org/education/herreid.html.
Herreid, C.F. (1997). What makes a good case?
Journal of College Science Teaching, 27(4),
14­17.
Herrman, J.W. (2002). The 60­second nurse
educator: Creative strategies to inspire
learning. Nursing Education Perspectives,
23(5), 222­227.
Indiana University (e.d.). Teaching with the
case method. Indiana University Teaching
Handbook. Sótt 12. febrúar 2015 á http://
www.teaching.iub.edu/wrapper_big.
php?section_id=case.
Kaddoura, M.A. (2011). Critical thinking skills of
nursing students in lecture­based teaching
and case­based learning. International Journal
for the Scholarship of Teaching and Learning,
5(2), grein 20. Sótt á http://digitalcommons.
georgiasouthern.edu/ij­sotl/vol5/iss2/20.
Kim, S., Phillips, W.R., Pinsky, L., Brock, D.,
Phillips, K., og Keary, J. (2006). A conceptual
framework for developing teaching cases: A
review and synthes of the literature across
disciplines. Medical Education, 40, 867­876.
Lauver, L.S., West, M.M., Campbell, T.B., Herrold,
J., og Wood, G.C. (2009). Toward evidence­
based teacing: Evaluating the effectiveness of
two teaching strategies in an associate degree
nursing program. Teaching and Learning in
Nursing, 4, 133­138.
Lonser, V.M., Abbott, R., Allen, K., og Davidhizar,
R. (2006). Implementation of problem­based
learning in a final semester comprehensive
nursing course. The Health Care Manager,
25(2), 184­193.
Rico, J.S., Beal, J., og Davies, T. (2010).
Promising practices for faculty in accelerated
nursing programs. Journal of Nursing
Education, 49(3), 150­155.
Riddell, T. (2007). Critical assumptions: Thinking
critically about critical thinking. Journal of
Nursing Education, 46(3), 121­126.
Sandstrom, S. (2006). Use of case studies to
teach diabetes and other chronic illnesses
to nursing students. Journal of Nursing
Education, 45(6), 229­232.
Stake, R.E. (2005). Qualitative case studies.
Í N.K. Denzin og Y.S. Lincoln (ritstj.), The
Sage Handbook of Qualitative Research (3.
útg.) (bls. 443­466). Thousand Oaks: Sage
Publications.
Yin, R.K. (1999). Enhancing the quality of case
studies in health services research. Health
Services Research, 34(5, II. hluti), 1209­1224.
Yoo, M.S., og Park, H.R. (í prentun). Effects of
case­based learning on communication skills,
problem­solving ability, and learning motivation
in nursing students. Nursing & Health
Sciences. DOI: 10.1111/nhs.12151.
Dr. Sigríður Zoëga
er sérfræðingur á
Landspítala í hjúkrun
sjúklinga með verki.
Dr. Hrund Scheving
Thorsteinsson
er deildarstjóri
menntadeildar á
Landspítala.