Fréttablaðið - 29.02.2020, Blaðsíða 34

Þetta er stærsta helgin okkar á Íslandi, aðalhelgin okkar Eurovision aðdáenda, þangað
til við tökum dolluna heim,“ segir
Flosi. Lokakvöldið í undankeppn-
inni sé alltaf spennandi en þó
mismikið milli ára. „Það fer eftir
árum, ef það er mikið af f lottum
lögum, eins og í ár, þá er maður
dálítið mikið spenntur. Keppnin
er líka orðin svo flott hjá RÚV og
við erum búin að ná að mynda svo
mikla stemningu. Þá sé ómögu-
legt að gera upp á milli undan-
keppninnar og stóru keppninnar,
hvað eftirvæntingu varðar. „Ég get
ekki sagt hvort sé betra af því að
úti þá tekur Eurovision fjölskyldan
manns við, en það er stór hópur
sem er búinn að hittast í mörg ár
og skemmta sér saman.“
„Eitt lag enn“ var kveikjan
Fyrsta minning Flosa af Eurovision
var þegar hann fylgdist dolfall-
inn með þeim Siggu Beinteins og
Grétari Örvars keppa fyrir hönd
Íslands árið 1992. „Ég man eftir
mér að dansa á stígvélunum við
„Eitt lag enn“ með Stjórninni, það
er svona fyrsta minningin sem
ég kveiki á. Þá var Stjórnin mjög
vinsæl og þau ferðuðust í kringum
landið með tónleika og þá bjó ég
á Hornafirði og var sex ára gamall
þegar ég tók þátt í söngvakeppni
Stjórnarinnar og sigraði þar á
mínum gúmmítúttum, í gallajakka
og gallabuxum og söng þar „Eitt
lag enn“,“ rifjar Flosi upp hlæjandi.
„Þá varð ekki aftur snúið og ég
fór að biðja mömmu og pabba að
taka keppnina upp á VHS-spólur
og það er engin spóla til í dag því
ég horfði svo mikið á þetta að
þær eru allar ónýtar. Þá byrjaði
maður að stúdera bæði dansana og
búningana og náttúrulega lögin.
Maður var ungur farinn að syngja
á hebresku og serbnesku án þess
að vita hvað maður var að segja.“
Síðan þá hefur Flosi verið mikill
aðdáandi keppninnar og má segja
að líf hans undanfarinn áratug
hafi litast töluvert af þessari miklu
ástríðu en hann fór fyrst út á stóru
keppnina árið 2010 og hefur farið
allar götur síðan.
Stoltur af Íslendingum í fyrra
Flosi segir erfitt að svara því hvaða
keppni standi upp úr. „Það er
rosalega erfið spurning. Ég tengi
bara við minningarnar og á mjög
sterkar minningar af því þegar ég
fór til Aserbaídsjan þar sem Loreen
vann keppnina, en það var nátt-
úrulega svolítið sögulegur sigur
því hún vann svo afgerandi.
Þá segir hann framlag Íslands
síðasta ár, Hatara, einna eftir-
minnilegasta atriðið. „Ég var svo-
lítið stoltur af Íslendingum í fyrra,
að hafa þorað að taka þennan
séns og það var gaman að fylgjast
með hvernig Hatari setti eiginlega
Evrópu bara á annan endann. Það
er alltaf skemmtilegra þegar laginu
okkar er spáð góðu gengi, þegar
maður er úti og finnur meðbyr. Svo
er ekki verra ef maður heyrir lagið
á Euro-klúbbnum og getur dansað
við það. Núna er tæknin orðin svo
mikil að róleg lög eru sett í partí-
búning þannig að það skiptir ekki
máli hvort þú ert með ballöðu, það
er alltaf hægt að dansa.“
„Ég gleymi samt aldrei fyrstu
ferðinni. Hver og einn aðdáandi
veit hvað maður er að tala um
þegar maður segir: þetta er jóm-
frúarferðin mín. Þá klappa manni
allir á bakið og segja: þú átt eftir
að upplifa svo mikið. Það var í
Ósló þegar Hera Björk stóð sig með
prýði. Það var mikil skemmtun og
maður sveif eiginlega um á bleiku
skýi allan tímann.“
Fjölbreyttur hópur í FÁSES
Flosi segir fjölda meðlima FÁSES,
sem starfrækt hefur verið í níu ár,
breytilegan á milli ára. „Við vorum
með stofnfundinn okkar árið 2011.
Það voru um 20-30 manns sem
byrjuðu þetta saman og síðan þá
hefur þetta bara vaxið. Við vitum
að þó að það fíli ekki allir Eurovisi-
on, þá hafa allir skoðanir þannig
að það hefur verið okkar stefna
að fá alltaf f leiri og fleiri með
okkur í lið. Þegar keppnin hefur
verið haldin í Stokkhólmi eða
Kaupmannahöfn þá hefur fjöldi
meðlima alveg farið upp í 600. En
meðalárið, þá er þetta á milli 300
og 400 meðlimir sem við erum
með og í kringum 150 manns sem
fara út.“
Fjöldi þeirra sem fari út á stóru
keppnina fari eftir ýmsu. „Það fer
eftir því hver vinnur, hvar keppnin
er haldin og hversu vinsælt lagið
er. Eins og í fyrra, þetta var langt í
burtu og dýrt að fara svo það voru
ekki margir sem fóru en þegar
keppnin var til dæmis í Stokk-
hólmi árið 2016 voru meira en 150
sem við vissum af á okkar vegum.“
En hvað einkennir þennan hóp
að mati Flosa, fyrir utan hið aug-
ljósa? „Ég hef sjaldan upplifað að
vera í svona félagsskap þar sem
allir eru velkomnir. Það er enginn
að fara að dæma þig þó þú vitir
ekki hver sigraði keppnina árið
1972. Við viljum frekar bara taka
þátt í gleðinni, bjóða alla vel-
komna og kynna fyrir fólki hvað
þetta er nú skemmtilegt og margt
hægt að gera í kringum þetta. Við
erum auðvitað með ákveðinn hóp
sem veit allt og þú getur spurt að
því í hvernig jakkafötum kynnir-
inn var árið 1989. Það er einhver
sem mun geta svarað því,“ segir
Flosi og hlær.
„Þetta er mjög breiður hópur
aldurslega séð og við erum eini
hópurinn þar sem eru fleiri konur.
Þetta er auðvitað mjög sterkur
hópur meðal samkynhneigðra
karlmanna. Það þykir mjög sér-
stakt hvað það eru margar konur
í okkar klúbbi og ég myndi segja
að við værum fjölskylduvænasti
klúbburinn en við vitum ekki til
þess að það séu svona margir ungir
meðlimir í öðrum klúbbum. Það
endurspeglar svolítið stemning-
una hérna heima, hún er pínulítið
öðruvísi. Klúbbarnir úti ganga
meira út á partí og að drekka og
hlusta á tónlist en þetta er meiri
fjölskylduviðburður hérna og
við reynum að gera eitthvað fyrir
þennan hóp líka þannig að þetta
sé ekki bara drykkja og vitleysa,“
segir Flosi, léttur í bragði.
Allir hafa skoðanir hér heima
Vinsældir söngvakeppninnar hér
á landi vekja mikla athygli. „Það
er talað um Ísland, Möltu, Svíþjóð
og nokkur lönd í viðbót þar sem
er áberandi mikill áhugi. Ég veit
það er yfir 90% áhorf á Möltu til
dæmis. Svo eru undankeppnirnar
í Noregi og Svíþjóð jafn flottar ef
ekki f lottari keppnir en úrslitin
í maí. Það er alveg svakalegt pró-
Flosi segir
mikinn kær-
leika einkenna
Eurovision-
samfélagið.
FRÉTTABLAÐIÐ/
ANTON
Flosi fer nú í tíunda skiptið á stóru keppnina í ár en hann segir keppnina í fyrra afar eftirminnilega. FRÉTTABLAÐIÐ/ANTON
Hjördís Erna
Þorgeirsdóttir
hjordiserna@frettabladid.is
Það er mikið hlegið
að því þegar Euro-
vision klárast þá byrji
hið svokallaða PED-
tímabil, eða Post Euro-
vision Depression, sem
er mjög erfiður fyrir hinn
sanna Eurovision aðdá-
anda. Maður verður pínu
niðurlútur þegar sprengj-
an er búin á laugardeg-
inum í maí.
Framhald af forsíðu ➛
gramm sem fer þar fram.“
Hann nefnir nokkur atriði
sem hugsanlegar skýringar á
vinsældum keppninnar. „Við
erum auðvitað lítil þjóð og menn
þekkjast svo mikið. Við erum nátt-
úrulega rosalega stolt af öllu sem
við gerum. Það hafa allir skoðanir
og þó menn viðurkenni ekki að
vera aðdáendur þá hafa allir eitt-
hvað um þetta að segja. Það er
meira að segja en í öðrum löndum
þar sem sumir vita ekki einu sinni
hvað þetta er. Ég hef búið í löndum
eins og Sviss, sem er eitt af fyrstu
löndunum sem byrjar að taka þátt
í Eurovision og það voru margir
hreinlega sem höfðu ekki hug-
mynd um keppnina. Það kemur
ekki fyrir hérna á Íslandi, því get
ég lofað.“
Þessi tími árs er Flosa og öðrum
aðdáendum afar kærkominn.
„Þegar maður er nýbúinn að taka
niður jólaljósin og er pínu þung-
lyndur yfir því hvað dagurinn er
stuttur, þá kemur þetta yndis-
lega prógram sem léttir manni
lundina. Það er mikið hlegið að því
þegar Eurovision klárast þá byrji
hið svokallaða PED-tímabil, eða
Post Eurovision Depression, sem
er mjög erfiður fyrir hinn sanna
Eurovision aðdáanda. Maður
verður pínu niðurlútur þegar
sprengjan er búin á laugardeginum
í maí og þá þarf maður að bíða
þangað til í janúar þegar ballið
byrjar á ný.“
Það verður þétt dagskrá hjá
Flosa í dag. „Ég er hóptímakenn-
ari í Rebook Fitness og ég verð
með dúndurpartí ásamt fríðum
stúlkum sem byrjar klukkan 10
með Eurovision-súmba í Holta-
görðum. Það er opinn tími og
öllum velkomið að taka þátt í
gleðinni. Síðan verð ég með Euro-
vision-spinning sem er að vísu
lokað þar sem það er bara ákveð-
inn fjöldi af hjólum. Svo fer maður
í sparigallann og byrjar að hita
sig upp en við hittumst á Ölveri,
fáum okkur að borða, hlustum á
tónlistarmann og síðan löbbum
við saman í Laugardagshöllina og
gerum allt vitlaust. Við erum yfir-
leitt fremst þarna, veifum fánum
og styðjum öll atriðin. Við viljum
að fólk komi upp á svið og líði vel
og geti farið stolt af sviði.“
Eftir keppnina verður svo
fagnað fram á nótt. „Svo endar
þetta með, allavega stærsta Euro-
vision partíi sem við höfum komið
að, sem verður í Iðnó þar sem
hið fræga tríó Keiino mun koma
fram, en þau koma einnig fram í
úrslitunum í Höllinni. Svo verða
dívurnar okkar tvær, Regína Ósk
og Hera Björk þarna, og við erum
búin að flytja inn einn helsta
Eurovision-plötusnúðinn sem
mun þeyta skífum og sjá til þess
að við munum dansa af okkur
skóna. Þá verður Eurovision-
karókí á Curious á föstudaginn og
allir velkomnir. Það er frítt inn og
opið öllum og eins hittingurinn á
Ölver.“
Hægt er að kaupa miða á Euro-
klúbbinn í Iðnó á laugardaginn á
fases.is á 3.000 krónur og á 3.500
krónur við innganginn.
2 KYNNINGARBLAÐ FÓLK 2 9 . F E B R ÚA R 2 0 2 0 L AU G A R DAG U REUROVISION