Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.09.1989, Blaðsíða 3

Eggert Jóhannesson framkvæmdastjóri:
Að mynda eina skil-
virka og samhenta sveit
Á landsþingi Landssamtaka
Þroskahjálpar 1986 sem haldið var á
10 ára afmæli samtakanna var gerð
eftirfarandi samþykkt:
„Afmælisþing Landssamtakanna
Þroskahjálp beinir þeim tillögum til
stjórnar, að á næsta þingi samtakanna
verði innra starf og skipulag þeirra og
tengsl við aðildarfélögin meginvið-
fangsefnið. Jafnframt verði skoðuð
tengsl við önnur samtök fatlaðra".
I framhaldi af þessari samþykkt
voru teknar upp bæði formlegar og
óformlegar viðræður við forystu
Ö.B.Í.
Fyrst í stað byggðist þetta fyrst og
fremst á viðræðum og samvinnu
formanna samtakanna, en fljótlega
bættust fleiri við og fjölmargir lögðu
fram mikið starf við undirbúning svo-
kallaðra skammdegisvöku 11. des.
1986.
Boðað var til þeirrar samkomu til
að mótmæla niðurskurði Alþingis á
fjárveitingu til málefna fatlaðra. Mikið
fjölmenni sótti skammdegisvökuna
sem vakti athygli bæði fjölmiðla, sem
gerðu henni ágæt skil, sem og alþing-
ismenn.
Alltaf verður erfitt að meta árangur
aðgerða sem þessara, en fullyrða má að
þessi samkoma skilaði beinum af-
rakstri á þeim fjárlögum sem verið var
að ganga frá.
í mars 1987 þegar kosningabar-
áttan fyrir alþingiskosningarnar var að
komast í hámark, stóðu þessi samtök
fyrir kosningavöku á Hótel Sögu. Þar
varð troðfullt út úr dyrum, Súlna-
salurinn fylltist á augabragði og hlið-
arsalirnir einnig. Þar sýndu fatlaðir,
fjölskyldur þeirra og stuðningsmenn
mikla samstöðu og vilja til sameigin-
legra átaka.
Meðal annars svöruðu formenn
stjórnmálaflokkanna einföldum
spurningum. Að sjálfsögðu hver með
sínu nefi, en allir með sambærilegum
fyrirheitum og loforðum sem hæfa
Eggert í ræðustól á Selfossfundinum,
kosningabaráttu. Þarna voru þeir að
tala við atkvæði í væntanlegum kosn-
ingum. Atkvæði sem þeir sáu að voru
ískyggilega mörg ef þau myndu bein-
ast frekar í einn farveg í stað þess að
kvíslast um hina mörgu ála í marg-
flokkakerfi íslenskra stjórnmála.
En þarna kom vel í ljós að samstaða
fatlaðra getur skapað samtökum þeirra
veruleg áhrif. Áhrif sem ekki er hægt
aðgangaframhjáþegarþjóðarkökunni
er skipt. Heldur ekki þegar ýmis önnur
mannréttindamál eru afgreidd,
Þettavirkasamstarfveturinn 1986-
87, sem að ýrnsu leyti var pólitísk
barátta, færði mér heim sanninn um
það, að til að ná nauðsynlegum styrk
og slagkrafti í öfluga hagsmunabaráttu
fyrir t'atlaða, yrðu öll félög og samtök
á þeim vettfangi að taka höndum sam-
an og mynda eina heild - samtök með
skilvirkri forystu til að vinna að þessu
og yrði hún hin pólitíska hlið í starfi
samtakanna. Ekki pólitískur flokkur,
heldur næðu þar saman fulltrúar úr
hinum ýmsu stjórnmálaflokkum og
mynduðu þverpólitíska baráttusveit.
. Aldrei myrkur í máli.
Jafnframt yrði uppbygging aðildar-
félaganna endurskoðuð og stefnt að
öflugri félögunt á hverju svæði.
Markvisst yrði reynt að ná virku
samstarfi við m.a. A.S.I. og B.S.R.B.
um að leiðrétta kjör þeirra er minnst
bera úr býtum, til að ná því sem þeir
ófötluðu hafa í krafti aflsmunar og
aðstöðu náð til sín óverðskuldað, því
það er ekki vegna þess að þeir eru
ófatlaðir, eða vegna einhvers dugnaðar
þeirra sjálfra að þeir búa við þau
lífskjör sem þeir gera í dag. Heldur
vegna þess að þeir fæddust inn í efnað
þjóðfélag í gjöfulu landi.
Inn í þennan þjóðarauð fæðast allir
jafnir, en misjafnlega færir til að bera
sig eftir sæmilegri sneið úr þjóðar-
kökunni og lenda því aftarlega í hinni
sífelldu biðröð sem um hanaer. En það
breytir því ekki að allir eru bornir til
sömu lágmarkshlutdeildar í hinum
mikla sameiginlega auði íslensku
þjóðarinnar.
Baráttan stendur unt, hver er þessi
réttur og sú barátta verður sífelld. í
Sjá næstu síðu
FRÉTTABRÉF ÖRYRKJABANDALAGSINS
3