Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.09.1999, Blaðsíða 30

Vilhjálmur kvaddur
Afögrum sólskinsdegi sum-
arsins bauð íslensk Get-
spá til fagnaðar í húsa-
kynnum sínum og var þar margt um
manninn. Fjölmenntu fulltrúar þeirra
samtaka er standa
að getspánni,
starfsfólk og
stjórnarmenn fyrr
og nú meðal ann-
arra. Varfagnað-
ur þessi Islenskri
Getspá til sóma.
Og hvert var svo
tilefnið þennan
þrítugasta dag
júnímánaðar og
þann síðasta um
leið? Hvort
tveggja var að
kveðja átti fram-
kvæmdastj óra
Islenskrar Getspár
frá upphafi, Vil-
hjálm B. Vil-
hjálmsson sem
var aðaltilefnið og
hins vegar að
bjóða nýjan framkvæmdastjóra
Bergsvein Sampsted, velkominn til
starfa. Vilhjálmur varfrumkvöðull að
lagasetningunni að Islenskri Getspá
ásamt Oddi Olafssyni. Vilhjálmur var
á þeim tíma formaður Öryrkjabanda-
lags Islands og hafði bæði þar og þó
ekki síður á vettvangi Félags heyrn-
arlausra unnið ötullega að baráttu- og
hagsmunamálum þessara samtaka.
Hann þótti um leið sjálfkjörinn
sem framkvæmdastjóri fyrirtækisins
og þar völdu menn rétt og vel, því 13
ára starfssaga Vilhjálms hjá íslenskri
Getspá ber honum hið besta vitni.
Farsæld hefur fylgt öllu hans starfi,
hann hefur fylgst mætavel með allri
þróun í þessum efnum, verið ótrauður
að taka í móti og framkvæma ýmsar
nýjungar og í raun gjört íslenska Get-
spá að vissu stórveldi á annars býsna
grimmum markaði.
I fagnaðinum voru fluttar einlægar
þakkir til Vilhjálms fyrir ágætan
árangur, trúmennskuna tæra og
eljusemina í önn daganna.
Stjórnarformaður íslenskrar
Getspár, Eggert Magnússon frá
ISI, flutti aðalræðuna og rakti hina
mætu starfssögu Vilhjálms og minnti
á hina ýmsu þætti hennar sem borið
hefðu hinn besta ávöxt.
Fulltrúar samtakanna sem eiga og
reka íslenska Getspá fluttu þakkar-
ávörp: Ellert B. Schram frá ÍSI, Helgi
Seljan frá ÖBI og Þórir Jónsson frá
UMFÍ. Einnig fluttu ávörp Stefán
Konráðsson frá íslenskum Getraunum
og Björn Björnsson fyrir hönd starfs-
manna getspárinnar. Allir færðu
Vilhjálmi alúðarþakkir fyrir ágætust
störf sín, færðu honum gjafir góðar
og hann var sæmdur gullmerki ISI.
Um leið var hinn nýi framkvæmda-
stjóri boðinn hjartanlega velkominn
en hann er Bergsveinn Sampsted, en
Bergsveinn er ekki með öllu ókunn-
ugur á þessum vettvangi sem fyrrum
starfsmaður Islenskrar Getspár.
Það er með einlægri þökk allra hér
hjá Öryrkjabandalaginu og Hússjóði
þess sem Vilhjálmur er kært kvaddur
og honum alls góðs árnað í framtíð-
inni.
Það var einkar ánægjulegt að geta
fengið hana Oddnýju Sv. Björgvins til
að taka hið skemmtilegasta og fróð-
legasta viðtal við Vilhjálm í fyrsta
tölublaði Fréttabréfs Öryrkjabanda-
lagsins á þessu ári. Um leið notum
við tækifærið til að bjóða nýjan fram-
kvæmdastjóra velkominn með góðum
óskum um árangursríkt starf og ein-
lægt samstarf um þau mikilvægu mál
sem Islensk Getspá stendur fyrir,
fjármögnun svo margra góðra verka.
Fólkinu í landinu eru færðar þakkir
fyrir þess fórnfúsa framlag.
Eftirfarandi kveðja til Vilhjálms
var flutt í fagnaðinum frá Öryrkja-
bandalagi íslands.
Að verki hefur vaskur gengið,
viljans kraftur með í för.
Uppskeruna ærna fengið,
okkar þannig bætir kjör.
Framsýnn vel og farsæll drengur,
fylgist allri þróun með.
Þannig góður þinn varð fengur,
þér er náðargáfa léð.
Hindrun margri vékst úr vegi,
vílið fjarri eins og ber.
Sigldir móti sólskinsdegi,
sóknarhugur djarfur er.
Varla í sætið værðar sestu,
víkingseðlið langt þig ber.
Eigðu þakkir allra bestu,
auðnan megi fylgja þér.
HS.
Vilhjálmur B.
Vilhjálmsson
Bergsveinn
Sampsted
Hlerað í hornum
Eiginkonan við mann sinn sem liggur
í rúminu: “Ég hringdi í verkstjórann
þinn og sagði honum að þú væri mjög
lélegur”. “ Og hvað sagði hann við
því?” “Hann sagðist nú hafa vitað það
í mörg ár”.
Gamli maðurinn lá fyrir dauðanum,
en einn daginn finnur hann þessa
ilmandi bökunarlykt úr eldhúsinu og
þykist kenna þar ilminn af uppáhalds
smákökunum sínum.
Með ótrúlegum erfiðismunum skreið-
ist hann fram úr og rétt þegar hann er
að teygja sig í smákökurnar þá tekur
eiginkonan eftir honum og segir:
“Láttu smákökurnar alveg í friði”.
“Nú, má ég ekki fá mér smáköku”,
segir sá gamli. “Nei, þær eiga að fara
í erfidrykkjuna þína”, var svarið frá
eiginkonunni.
Sú aldraða frétti lát tveggja ungra
manna og varð þá að orði: “Mikil
ósköp eru að vita til þess með unga
fólkið sem alltaf er að deyja. Svo lifir
gamla fólkið bara alveg fram í
andlátið”.
***
Karl og kona tóku tal saman og í ljós
kom að þau áttu sameiginlegan
kunningja. Karlmaðurinnsemvarfrá
Stöðvarfirði upplýsti hvaðan hann
væri og þá sagði konan að hún ætti
eina góða vinkonu á Stöðvarfirði og
nefndi hana með nafni og spurði hvort
hann kannaðist ekki við hana. Hann
brosti sínu blíðasta og sagði. “Hvort
ég geri. Þú situr nú hérna með öðru
nýranu úr henni”. Konunni brá en
sannleikurinn sá að systir mannsins
hafði verið honum nýrnagjafi á sinni
tíð.
30