Íþróttablaðið - 01.05.1991, Blaðsíða 18

Brúðkaup Robertos og Andreinu. Um fyrstu
kynnin segir hann: „Ég reyndi að blikka hana
en hún virtist ekki taka eftir mér."
íslenskar
sumarnætur eru of
bjartar fyrir mig!
Baggio lék fjóra leiki með ungl-
ingalandsliði Ítalíu og síðan var
hann valinn í landsliðið skipað
leikmönnum 21 árs og yngri. „Ég
fékk þó aldrei að leika með því
liði, því ég var alltaf á varamanna-
bekknum," segir hann og heldur
áfram að rifja upp: „Síðan spilaði
ég með Ólympíulandsliðinu og
kom einmitt með því til íslands.
Knattspyrnunni fylgja mikil ferða-
lög sem eru alltaf of stutt til að
hægt séað kynnast landi og þjóð af
einhverju viti. Heimsóknin til ís-
lands er mér hins vegar minnis-
stæð. Mér þótti þetta athyglisvert
land og ég gæti vel hugsað mér að
koma þangað aftur, en það þyrfti
að vera að vetrarlagi! íslenskar
sumarnætur eru alltof bjartar fyrir
mig. Ég man, þegar við vorum á
hótelinu og það var alveg sama þó
við drægjum þykk gluggatjöld fyrir
alla glugga, alltaf var bjart inni.
Þetta er að vísu heillandi fyrirbæri,
en ég held ég gæti aldrei vanist því
að sofa í svona mikilli birtu."
Roberto Baggio er mikill keppn-
ismaður. Þegar hann er spurður
hvað honum þyki mikilvægast f
knattspyrnuleik svarar hann að
bragði: „Að vinna!"
— Nú varst þú mjög afgerandi
leikmaður, bæði hjá Fiorentina og
með ítalska landsliðinu í HM.
Hvað finnst þér um sjálfan þig sem
leiðtoga á vellinum?
„Ég lít alls ekki á mig sem leið-
toga. Það þarf 11 menn í hvoru liði
til að leikurinn geti gengið upp og
ef allir gera sitt besta og stuðla eftir
mætti að samspili og sigri, er það
miklu heillavænlegra en að hafa
einhvern leiðtoga á vellinum."
Brasilíski boltinn er
skemmtilegur. Það
er svo mikil gleði í
honum
— Hvað skyldi knattspyrnan
vera í augum Robertos Baggio?
„Fyrst og fremst leikur," segir
EG GÆTI
VEL HUGSAÐ
MÉR AÐ
KOMA
AFTUR
TIL ÍSLANDS
hann glaðlega og minnir helst á
smápatta sem hefur fengið það
sem hann bað um. „Ef mér finnst
ekki nógu gaman á æfingu, er ég
kyrr á æfingavellinum í klukku-
tíma eftir að æfingu líkur og félag-
ar mínir eru farnir og þá æfi ég mig
í grundvallartækniatriðum. Mér
finnst brasilíski boltinn til dæmis
skemmtilegur. Það er svo mikil
gleði í honum, svo mikill leikur,
svo mikil sýning! Fótboltinn verð-
ur að vera skemmtilegur bæði fyrir
þá sem leika og áhorfendur."
— Platini lagði einmitt skóna á
hilluna þegar hann var 32 ára því
hann sagðist ekki
lengur hafa gaman af
því að leika.
„Já, hver og einn
túlkar knattspyrnuna
fyrirsig, enégheldað
það sé sammerkt með
okkur öllum að okkur
þykir þetta fyrst og
fremst skemmtilegt.
Ég vil vera heiðarleg-
ur gagnvart sjálfum
mér og tilfinningum
mínum. Það getur
stundum verið erfitt í
þessum heimi, því í
tengslum við knatt-
spyrnuna verður
maður oft var við
töluverða tvöfeldni
hjá fólki. Fólk kemur
ekki allt fram við
mann af heiðarleika
heldur setur sig oft í
einhverjar óviðeig-
andi og tilgangslaus-
ar stellingar þegar
það talar við mann.
Slíkt fer mikið í taug-
arnar á mér." Roberto hristir höf-
uðið þegar hann segir þetta og síðu
krulluðu hárlokkarnir sveiflast til
og frá.
— Hverjir finnst þér vera helstu
gallar þínir annars vegar á vellin-
um og hins vegar í einkalífinu?
„I báðum tilfellum skiptir höfuð-
ið mestu máli!" segir hann og
skellir uppúr. Þegar hann hefur
náð eðlilegum andardrætti eftir
langt hláturskast heldur hann
áfram: „Ég er verstur í að skalla, ég
hef svo linan haus! Nei, ég er að
grínast! En þetta er bara spurning
um æfingu og ég hef undanfarið
gert mikið af skallaæfingum fyrir
utan hefðbundnu æfingarnar með
liðinu. Ég verð ekki ánægður fyrr
en ég skora verulega fallegt mark
með skalla. Það er alveg víst. Hvað
varðar einkalífið er ég náttúrlega
fram úr hófi þrjóskur maðurog það
er vegna þess að ég hef svo þykkt
höfuðleður! Það er kostur í boltan-
um en ókostur í einkalífinu að vera
þrjóskur. Ég hlusta gjarnan á ráð-
leggingar annarra og leyfi þeim að
halda að ég taki mark á þeim, en
að lokum geri ég nákvæmlega það
sem mér sýnist."
— Nú fékkst þú mörg tilboð
18