Morgunblaðið - 25.01.2020, Blaðsíða 31

MINNINGAR 31
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 25. JANÚAR 2020
✝ Hjalti Sig-urjónsson
fæddist 29. apríl
1931 í Raftholti í
Holtum. Hann lést
á heimili sínu 11.
janúar 2020.
Foreldrar hans
voru Sigurjón
Gísli Sigurðarson,
f. 4.3. 1895 í
Bjálmholti, d. 2.4.
1988, og Guðný
Ágústa Ólafsdóttir, f. 26.5.
1896 í Austvaðsholti, d. 9.5.
1974. Systkini Hjalta eru Sig-
rún, f. 9.5. 1923, d. 10.2. 2011,
Guðrún Ólafía, f. 18.6. 1924, d.
13.11. 2015, kvænt Ársæli
Teitssyni, f. 25.1. 1930, d.
22.3. 2016, og Hermann, f.
9.10. 1929.
Hjalti kvæntist 26.5. 1966
Jónu Heiðbjört Valdimars-
dóttur frá Hreiðri í Holtum, f.
11.10. 1943. Foreldrar hennar
voru Valdimar Sigurjónsson, f.
12.8. 1900, d. 30.7. 1986 og
mann, f. 29.8. 2005 og Heið-
rún, f. 11.7. 2008. Fyrir átti
Hlynur Kristínu Önnu, f. 5.1.
1989 og Ingibjörgu Soffíu, f.
19.3. 1994. 4) Valdimar, f.
13.5. 1977, eiginkona Hrefna
María Hagbarðsdóttir f. 2.12.
1981. Dætur þeirra Lilja Heið-
björt, f. 7.7. 2005, Jóna Björk,
f. 23.10. 2007 og María Sig-
rún, f. 25.5. 2012.
Hjalti ólst upp í Raftholti og
gekk í barnaskóla í Hvammi í
Holtum. Hann tók landspróf
frá Héraðsskólanum á Skóg-
um. Um tíma vann hann við
smíðar hjá Helga Kristjáns-
syni trésmíðameistara á
Lambastöðum á Seltjarn-
arnesi. Í lok árs 1966 tóku
Hjalti og Jóna við búskap í
Raftholti ásamt Hermanni
bróður hans. Í Raftholti stund-
uðu hjónin kúabúskap allt til
ársins 2013 en þá tóku Sig-
urjón og Guðríður við búinu.
Hjalti sat í hreppsnefnd
Holtahrepps, var lengi for-
maður skólanefndar Lauga-
landsskóla og sinnti hinum
ýmsum félagsmálum.
Útför Hjalta fer fram frá
Marteinstungukirkju í dag, 25.
janúar 2020, og hefst athöfnin
klukkan 13.
Guðrún Margrét
Albertsdóttir, f.
4.12. 1902, d. 29.4.
1970. Systkini
Jónu eru Sigurjón
Margeir, f. 22.7.
1937, Albert H.N.,
f. 15.10. 1938,
Laufey S., f. 26.1.
1940 og Val-
gerður, f. 24.3.
1946. Börn Hjalta
og Jónu eru: 1)
Ágústa Kristín, f. 6.1. 1967.
Sonur Ágústu og Sigurðar
Björnssonar f. 28.7. 1957 er
Hjalti, f. 26.5. 1994. Fyrir átti
Sigurður Pál, f. 24.8. 1984 og
Björgu Thorberg f. 9.2. 1986
2) Sigurjón, f. 29.10. 1968, eig-
inkona Guðríður Júlíusdóttir,
f. 13.3. 1965. Dóttir þeirra
Helga Sunna, f. 27.6. 1996.
Fyrir átti Guðríður Eini Frey,
f. 29.6. 1983 3) Guðrún Mar-
grét f. 3.4. 1975, eiginmaður
Oddur Hlynur Kristjánsson, f.
9.9. 1968. Börn þeirra Her-
Elsku pabbi, tengdapabbi og
afi, þú ert farinn í ferðalagið
sem við öll förum í þegar þar
að kemur.
Það er gott til þess að vita að
þú verður þar fremstur í flokki
til að taka á móti okkur með
hlýju sterku höndunum þínum.
Þessi skrif verða ekki löng
því orð eru ekki nóg til að lýsa
því hvern mann þú hafðir að
geyma og hversu heppin við
vorum að eiga þig að.
Glaðlyndi þitt, eljusemi og
umhyggja gagnvart okkur og
öllu lífi í kringum þig er okkur
öllum eilíft veganesti og ef við
náum að tileinka okkur eitthvað
af þínum góðu kostum erum við
vel sett í lífinu.
Minningarnar eru margar og
munum við varðveita þær í
hjarta okkar alla tíð.
Vísurnar og ljóðin þín sem
þú ortir um ævina eru mörg og
munum við varðveita þau vel.
Síðastliðna nýársnótt þegar
gengið var til náða eftir
skemmtilegt gamlárskvöld þar
sem þú naust þín svo vel með
okkur bauðstu okkur góða nótt
með þessari vísu:
Góða nótt og gleðilegt ár!
Hið gamla í minningu lifir.
Bæði átti það bros og tár,
sem breiðir hversdaginn yfir.
Við kveðjum þig með hjörtun
full af þakklæti.
Þín börn, tengdabörn og
barnabörn,
Ágústa, Sigurjón,
Guðrún og Valdimar.
Nú hefur Hjalti tengdafaðir
minn verið burtu frá okkur tek-
inn. Þar fór enn einn höfðing-
inn, hár í lofti með ákaflega
milda og umfaðmandi nærveru.
Hjalti gat verið glettinn og
oft skutum við hvort annað í
kaf með stríðnisglettum sem
alloft enduðu með smellnum
vísum sem tengdapabbi skildi
eftir á ólíklegustu stöðum. Einu
sinni fann ég vísu sem hann
skildi eftir hangandi í síma-
skránni heima hjá mér þar sem
hann hafði verið að leita sér að
verkfærum.
Þótt mig frá í flýti beri
fyrir önn og stúss,
Drottinn sjálfur sé og veri
skjólið þessa húss.
(Undirritað húsálfurinn.)
Þegar Hjalti umvafði börnin
sín eða barnabörn sínum stóru
föðurlegu höndum sá ég ávallt
skíran kærleiksglampa í augum
hans sem sýndi betur en nokk-
ur orð hversu mikið hann elsk-
aði fjölskylduna sína.
Ósjaldan heyrði maður óma
tignarlega hljómmikla bassa-
rödd sem glumdi hvort sem var
inni í stofu, við orgelið, á
göngu, á traktornum eða úti í
fjósi og gæti hún allt eins hafa
komið úr óperuuppfærslu í út-
varpinu. Þá spurði maður sig
stundum hvað svona mögnuð
rödd var að gera ónotuð uppi í
sveit nema fyrir heimafólkið og
fuglana.
Nú get ég ekki lengur sótt
ráðleggingar og leiðréttingar til
tengdapabba þegar mér dettur
í hug að skrifa svo ég vona
bara að hann líti framhjá öllum
villunum og brosi í kampinn
hinumegin.
Guð leiði þig í þau verkefni
sem þú átt framundan, því þau
eru sjálfsagt ærin og enginn
betur til þess fallinn að sinna
þeim en þú, Hjalti minn.
Ég kærleikskveðju sendi hér
um vegferð langa
þar býður sá sem alla sér
og hlakkar til að gefa þér
einn koss á vanga.
Guðríður
Júlíusdóttir.
Hann afi minn var maður
sem lét verkin tala. Það þýddi
þó ekki að það heyrðist ekkert í
honum við vinnu. Rödd hans
mun vera eitt af því sem stend-
ur upp úr í minningu minni um
hann, en það var alveg einstakt
að hlusta á hann þramma niður
brekkuna á leið í fjósið söngl-
andi sálma eða kveðandi vísur
með mölina sem skrikaði undir
fótum hans sem undirspil.
Allar vísur kunni afi í þaula,
tóku þá kýrnar undir að baula.
Fátt mun sitja fastar í minni
en að heyra hann afa minn raula.
Helga Sunna
Sigurjónsdóttir.
Margs er að minnast þegar
litið er til baka og þakklæti efst
í huga fyrir að hafa átt svo
langa samleið með Hjalta mági
okkar í Raftholti. Það var
gæfuspor er þau Jóna systir og
Hjalti giftu sig á vordögum
1966.
Ekki síst var það gæfa okkar
systkinanna, er við systkinin
komum í sveitina okkar og
fengum að njóta gestrisni og
hjálpsemi þeirra Jónu og
Hjalta.
Nú til dags eru það forrétt-
indi að þekkja fólk sem býr í
sveit, fá að koma með börnin og
fylgjast með bústörfunum og
hringrás lífsins sem er svo ná-
læg bóndanum.
Fá að fylgjast með þegar
kúnum er hleypt út á vorin,
upplifa smalamennsku á haust-
in og sauðburð að vori.
Í Raftholti var mikill og góð-
ur búskapur og mikil snyrti-
mennska. Þar var rekinn fé-
lagsbúskapur, Hjalti og Jóna
með kýrnar og Hermann bróðir
Hjalta með stórt fjárbú. Góð
samvinna var með þeim bræðr-
um með heyskap og önnur bú-
störf.
Heimilið var mannmargt og
þegar börnin komu hvert af
öðru var ráðist í að byggja nýtt
íbúðarhús vandað og stórt. Við
það vann Hjalti mikið enda
hagleiksmaður og vandvirkur
við öll sín störf hvort sem það
var við smíðar, bústörf eða önn-
ur verk.
Hjalti var ekki mikið fyrir
ferðalög. Hann naut sín best
heima í sveitinni sinni við sín
daglegu störf.
Hann var alltaf tilbúinn til
hjálpar ef eitthvað bjátaði á hjá
nágrönnum sem og ættingjum
og vinum. Hann var góðmenni,
trúr sinni fjölskyldu og vinum
og sínu ævistarfi sem bóndi.
Af eilífðarljósi bjarma ber,
sem brautina þungu greiðir.
Vort líf, sem svo stutt og stopult er,
það stefnir á æðri leiðir.
Og upphiminn fegri en auga sér
mót öllum oss faðminn breiðir.
(Einar Benediktsson)
Á kveðjustund þökkum við
Hjalta allar ánægjustundirnar
og vináttu gegnum árin.
Jónu systur og ástvinum öll-
um sendum við innilegar sam-
úðarkveðjur.
Laufey, Sigurjón,
Albert, Valgerður
og fjölskyldur.
Með fráfalli Hjalta í Raft-
holti hefur síðasti maki systk-
inanna frá Hreiðri í Holtum
kvatt. Það hefur verið höggvið í
hópinn samheldna í vetur og
góðra einstaklinga er sárt
saknað.
Að Raftholtsfólkinu standa
sterkir stofnar og heimilið hef-
ur ávallt verið þekkt fyrir gest-
risni og góðmennsku. Þeirra
eiginleika höfum við frænd-
systkinin í Hveragerði ríkulega
notið.
Hjalti hafði fallega og yfir-
vegaða framkomu og kom skoð-
unum sínum á framfæri með
hæglæti og kurteisi.
Það var ávallt ánægjulegt að
eiga góðar stundir í Raftholti
og þar urðu oft fjörugar um-
ræður við eldhúsborðið. Þar
fóru þeir bræður Hermann og
Hjalti fremstir í flokki, án vafa
þjálfaðir í rökræðum frá barn-
æsku, af því að þannig var
Raftholtsheimilið.
Hjalti var hagmæltur mjög
þó hann hafi ekki flíkað þeim
eiginleika yfir ævina. Það er
því vel við hæfi að kveðja
Hjalta með ljóði sem hann
samdi í minningu tengdaföður
síns og afa okkar, Valdimars
Sigurjónssonar frá Hreiðri í
Holtum, við andlát hans í ágúst
1986.
Þér höfum við heilsað, þig höfum við
kvatt,
þín höfum við lengi notið.
Þú áttir manndóm, það er satt,
þó er nú virkið brotið.
Að standa og horfa við dauðans dyr
er dýrmæt reynsla og mögnuð.
Og leitandi hugur um ljósið spyr
og lífsins eilífa fögnuð.
Fegurstu kórónu lífsins í laun
er löngu búið að heita.
Þeim sem trúa yfir litlu, treysta í
raun,
sem er tilbúinn hjálp að veita.
Til tryggingar aljarðar örlögum
örugga grundvöllinn lagði.
Hví skyldi þó nokkur efast um,
það sem upprisni frelsarinn sagði.
Hann kynnir að nokkru sín reginrök
með rúnum í sand að skrifa.
Án þess að meta okkar sök,
„Ég lifi og þér munuð lifa“.
Við fögnum og þökkum af heilum
hug
og hann fær minninga notið.
Við trúum þú hafir með dáð og dug
dýrmæta sigurinn hlotið.
(H.S. 1986)
Um leið og við þökkum
Hjalta samfylgdina sendum við
Jónu, Ágústu, Sigurjóni, Guð-
rúnu Margréti, Valdimari og
þeirra fjölskyldum okkar inni-
legustu samúðarkveðjur sem og
Hermanni bróður Hjalta.
Þeirra er missirinn mestur.
Aldís, Valdimar,
Guðrún og Sigurbjörg,
Hveragerði.
Hjalti
Sigurjónsson
HJARTAVERND
Minningarkort
535 1800
www.hjarta.is
Okkar ástkæra eiginkona, móðir,
tengdamóðir og amma,
HAFDÍS HALLDÓRSDÓTTIR,
fv. skrifstofustjóri,
Smárarima 98, Reykjavík,
lést 20. janúar í faðmi fjölskyldunnar á
hjúkrunarheimilinu Eir.
Útförin fer fram frá Grafarvogskirkju fimmtudaginn 30. janúar
klukkan 13.
Páll Pálsson
Lóa Dögg Pálsdóttir Hallvarður Hans Gylfason
Inga Hlín Pálsdóttir
og barnabörn
Elskuleg móðir okkar,
ÞÓRUNN ERNA ÞÓRÐARDÓTTIR,
lést á Hjúkrunarheimilinu Grund
sunnudaginn 19. janúar.
Útförin fer fram frá Neskirkju fimmtudaginn
30. janúar klukkan 15.
Þórhildur Andrésdóttir
Sigurlaug Andrésdóttir
Frímann & hálfdán
Útfararþjónusta
Frímann
897 2468
Hálfdán
898 5765
Ólöf
898 3075
Sími: 565 9775
www.uth.is
uth@uth.is
Cadillac 2017
Útför ástkærrar móður okkar,
tengdamóður, ömmu og langömmu,
ELISABETH RICHTER,
sem lést 14. janúar á hjúkrunarheimilinu
Hömrum, verður gerð frá Fossvogskapellu
þriðjudaginn 28. janúar klukkan 13.
Svend Richter Björg Yrsa Bjarnadóttir
Anna Gerður Richter Örn Ármann Jónsson
barnabörn og barnabarnabörn
Móðir okkar, tengdamóðir og amma,
ÞORBJÖRG Ó. MORTHENS,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju
þriðjudaginn 28. janúar klukkan 15.
Þórey Morthens Jónas Þór Steinarsson
Ólafur Morthens Unnur Hauksdóttir
Björn Morthens Katrin Franke
og barnabörn
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og lagngamma,
RUT ÁRNADÓTTIR,
Hrafnistu Hafnarfirði,
áður Miðleiti 3,
lést á Landspítalanum í Fossvogi
laugardaginn 18. janúar.
Útför hennar fer fram frá Bústaðakirkju föstudaginn 31. janúar
klukkan 13.
Þorsteinn Unnsteinsson
Árni S. Unnsteinsson Anna Guðmundsdóttir
Sigurlaug K. Unnsteinsdóttir Þorsteinn J. J. Brynjólfsson
barnabörn og barnabarnabörn
Elskulegur eiginmaður minn, bróðir okkar
og vinur,
GUÐJÓN ÞORLÁKSSON,
Vík, Grindavík,
andaðist þriðjudaginn 21. janúar á
Hjúkrunarheimilinu Víðihlíð.
Hann verður jarðsunginn frá Grindavíkurkirkju fimmtudaginn
30. janúar klukkan 14.
Blóm og kransar vinsamlega afþökkuð en þeim sem vildu
minnast hans er bent á Víðihlíð.
Fyrir hönd fjölskyldunnar,
Viktoría Ketilsdóttir