Morgunblaðið - 25.01.2020, Blaðsíða 32

32 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 25. JANÚAR 2020
✝ Hilmar ÞórZophoníasson
fæddist á Syðsta-
Mói í Fljótum,
Skagafirði, 22. nóv-
ember 1959. Hann
lést á heimili sínu
17. janúar 2020.
Foreldrar hans
voru hjónin Zop-
honías Frímanns-
son, f. 18. júlí 1933,
d. 14. nóvember
2013, og Sigurbjörg Sveins-
dóttir, f. 19. júlí 1936, d. 10. maí
2015. Zophonías og Sigurbjörg
bjuggu lengst af á Syðsta-Mói í
Fljótum.
Systkini Hilmars eru: Guðrún
Svana, f. 28. september 1955;
Sveinn Heiðar, f. 21. apríl 1963;
Gunnar Valur, f. 14. ágúst 1965;
Jósefína Harpa Hrönn, f. 17.
júní 1968, og Hlynur Örn, f. 2.
febrúar 1977.
Hilmar hóf árið 1979 sambúð
með Svanfríði Pétursdóttur frá
Hrauni í Sléttuhlíð, f. 1. nóv-
ember 1961. Þau giftust 12. des-
ember 2012. Börn þeirra eru: 1)
arskóla 1977 eftir tveggja ára
heimavistardvöl. Haustið 1978
fluttu Hilmar og Svana í Kópa-
vog þar sem Hilmar stundaði
nám í bifvélavirkjun og vann
hann hjá Krafti hf. meðfram
náminu og starfaði þar áfram að
námi loknu.
Veturinn 1986 flutti fjölskyld-
an norður og settist að á Nýrækt
í Fljótum. Hilmar hóf þá útgerð
frá Haganesvík ásamt föður sín-
um og bróður, Sveini. Haustið
1991 fluttu Hilmar og fjölskylda
á Siglufjörð og hélt útgerðin
áfram þar, ýmist á línu, grá-
sleppu eða snurvoð. Hilmar
gegndi stjórnarstörfum í stjórn
Landssambands smábátaeig-
enda um árabil meðfram sjó-
mennskunni.
Árið 1998 keypti Hilmar sína
fyrstu vinnuvél með Sveini og
ári síðar stofnuðu þeir hluta-
félagið HD-vélar og hófu rekst-
ur á bifreiðaverkstæði samhliða
verktakavinnu. Árið 2000
keyptu þeir hlut í Bás ehf. verk-
takafyrirtæki og steypustöð.
Hilmar hefur því verið bæði sjó-
maður, bifvélavirki, verktaki og
snjómokstursmaður allt á sama
tíma og lýsir það honum vel.
Útför Hilmars fer fram frá
Siglufjarðarkirkju í dag, 25. jan-
úar 2020, og hefst athöfnin kl.
14.
Guðni Geir, f. 8.
júní 1981, fanga-
vörður, maki Linda
Hilmarsson fang-
elsisstjóri. Börn
þeirra eru: Edda
Ýr, f. 2012 og Aron
Freyr, f. 2014. 2)
Hafrún Dögg, f. 15.
september 1986,
ráðgjafi, maki
Kristján Vilhjálms-
son flugumferð-
arstjóri. Börn þeirra eru: Lydía
Katrín, f. 2008, Tómas Logi, f.
2014 og Stella Berglind, f. 2016.
3) Halldór Logi, f. 7. maí 1991,
tölvunarfræðingur, maki Haf-
rún Sif Sveinsdóttir hópstjóri,
barn þeirra er Kristófer Henrý,
f. 2014.
Hilmar ólst upp við sveita-
störf á Syðsta-Mói og byrjaði
ungur að stunda grásleppuveið-
ar með föður sínum. Hann var í
barnaskólanum á Sólgörðum í
Fljótum og fór síðar í fram-
haldsnám við Hlíðarskóla í
Reykjavík. Hann lauk svo gagn-
fræðanámi við Varmahlíð-
Það þykknar upp og þegar kólnaði
Þá allt í einu sárt ég saknaði
Og himininn grét og lagðist yfir
Það var óraunverulegt
En minningin hún lifir
Ég hugsa um þig
Þig fráleitt þangað núna langaði
Og engan mikið svo sem grunaði
Að himininn lykist upp í skyndi
Það er óraunverulegt
Í nöprum norðanvindi
Ég hugsa um þig
Eitt blóm sem dó í næturkuldanum
Einn fugl sem fló of nærri eldinum
Náttúrubarn, oft var hlegið dátt
Þú tekur nú stefnu í sólarátt
Stefnir hátt
Það eitt er öruggt víst að sérhver deyr
Og ef til vill við sjáumst seinna meir
Já himininn sortnar oft og grætur
Það er óumflýjanlegt
Og dögum fylgja nætur
Ég hugsa um þig
Já himininn grét og lagðist yfir
Það var óraunverulegt
En minningin hún lifir
Ég hugsa um þig
Hvíl í friði, elsku vinur.
Takk fyrir allt.
Þín,
Svana.
Elsku pabbi.
Ég á ennþá svo erfitt með að
sætta mig við að þú, einmitt þú af
öllum, hafir þurft að veikjast.
Þessi tími sem við fengum eftir
greininguna var svo stuttur og
óraunverulegur en á sama tíma
svo dýrmætur.
Mig skortir orð til að lýsa líðan
minni og tilfinningum til þín. Ég
er þakklát fyrir tímann okkar
saman og allar minningarnar. Ég
er þakklát fyrir að hafa átt þig
sem pabba og sem afa barnanna
minna. Þú átt sérstakan stað í
hjörtum okkar allra.
Ég er búin að sakna þín í hálft
ár nú þegar.
Ég er búin að sakna þess að
heyra ekki í rauða bílnum frá
verkstæðinu og upp Þormóðs-
brekkuna og vita þá að þú sért á
leiðinni heim, án þess að líta upp
frá því sem ég er að gera.
Ég er búin að sakna þess að
heyra þig ekki hlaupa upp stig-
ann hérna heima með þínum ein-
stöku látum.
Ég er búin að sakna þess að fá
símtölin frá þér.
Ég er búin að sakna stríðninn-
ar þinnar, hvernig þú stríddir
mömmu, börnunum mínum, mér
og jafnvel kettinum. Öllum gastu
strítt á þinn góðlátlega hátt.
Ég er búin að sakna þín og ég á
eftir að sakna þín um aldur og
ævi.
Nú ertu laus, nú ertu frjáls
ferða þinna aftur og fylgist með
okkur og leiðbeinir. Þú kenndir
mér svo margt, mun meira en þú
gerðir þér grein fyrir.
Ég elska þig elsku pabbi minn,
alltaf.
Þín, stelpan.
Hafrún Dögg.
Elsku pabbi, það er skrýtin til-
finning sem fer um mig þegar ég
hugsa út í að þú sért dáinn. Mér
verður hugsað til góðra minn-
inga. Sögurnar og ævintýrin sem
þú sagðir mér þegar þú varst að
svæfa mig sem barn, kapphlaupin
okkar upp stigann heima, ferð-
irnar sem ég fór með þér á vöru-
bílnum og svo allar stundirnar
sem við áttum saman á sjónum.
Þessar minningar hlýja mér og
gleðja.
Það var svo magnað að fylgjast
með þér þegar þú varst að vinna í
viðgerðum á hverju sem var. Ég
átti svo erfitt með að skilja hvern-
ig þú gætir verið svona klár. Oft
var það kannski bara örstutt
hljóð og þú vissir nákvæmlega
hvað var að. Ekki nóg með það,
heldur varstu búinn að gera við
það áður en maður vissi af.
Þú varst duglegasti maður
sem ég hef þekkt. Ég man þegar
ég var yngri að þá heyrði ég oft út
undan mér að þú værir alltaf að
vinna. Þú vannst vissulega mikið,
en það truflaði mig aldrei. Metn-
aður þinn var aðdáunarverður og
ef þú hafðir eitthvað að gera
varstu ánægður. Það dugði mér.
Mín tilfinning er sú að þú hafir
viljað sjá til þess að fjölskyldan
þín liði aldrei skort og þú gerðir
það svo sannarlega, elsku pabbi
minn.
Samband okkar var sérstakt.
Þú varst ekki endilega maður
margra orða og talaðir sjaldan
um hvernig þér leið. Alltaf fann
ég samt fyrir því að þér þótti af-
skaplega vænt um mig. Stundum
á ég erfitt með að sitja í þögn með
einhverjum, en það var aldrei til-
fellið með þér. Við áttum þó einn-
ig mörg löng og góð samtöl við
borðið heima sem ég er þakklátur
fyrir.
Það voru hlutir í fari þínu og
uppeldi sem hafa mótað mig. Ég
fór í fyrsta róðurinn með þér þeg-
ar ég var 12 ára og það styrkti
mig. Þú lést mig fara og sækja
um vinnu hjá verkstjóranum per-
sónulega, þrátt fyrir að fyrir-
tækið væri í þinni eigu. Það gerði
mig sjálfstæðari. Þú hvattir mig
áfram til að sækja mér aukin öku-
réttindi, vinnuvélaréttindi og loks
smáskiparéttindi. Það gerði mig
fjölhæfan. Að lokum er það nálg-
un þín og hugarfar þegar kemur
að vinnu sem ég tel mig hafa
fengið frá þér. Það gerir mig
stoltan.
Ég elska þig og ég sakna þín.
Þú lifir áfram í mér og verður
alltaf hjá mér. Hvíldu þig núna,
pabbi, og svo sjáumst við ferskir í
næsta róðri, hvort sem það verð-
ur á Sporðagrunni eða hugsan-
lega í annarri vídd, það verður
bara að koma í ljós.
Þinn sonur,
Halldór Logi.
Kæri bróðir, þá er ég sestur
niður og reyni að skrifa nokkrar
línur til þín, sem mig óraði ekki
fyrir að ég myndi þurfa að gera
fyrir svo stuttu síðan.
Við ólumst upp í fallegu sveit-
inni okkar og unnum við bústörf-
in á bænum eins og vera bar í þá
daga. Við höfðum alltaf eitthvað
við að vera og stundum, þegar
það skorti, fundum við okkur
verkefni af ýmsu tagi, oft við lít-
inn fögnuð foreldra okkar og
jafnvel nágranna.
Við fórum snemma að nota vél-
arnar á bænum og fórum ungir í
róðra með pabba sem átti trillu
sem hann reri, mest til grá-
sleppuveiða.
Af þessu mótaðist líf okkar. Þú
fórst í iðnskólann og lærðir að
gera við bíla og tæki og ég fór að
vinna á vélum. Seinna meir togaði
sjómennskan svo í okkur báða og
við létum smíða fyrsta bátinn fyr-
ir okkur ásamt pabba árið 1985.
Útgerðin gekk bara vel hjá okkur
og Víkurberg SK 72 var smíðað
fyrir okkur árið 1987.
Þú varst skipstjórinn, sóttir
fast og varst afburða eljusamur
og mikill aflamaður og ef eitthvað
fór úrskeiðis varst þú ekki lengi
að redda hlutunum.
Það er margs að minnast. Allar
sjóferðirnar og ýmislegt fleira
sem á dagana dreif og verður
ekki rakið í stuttu máli hér. Við
hættum þessari útgerð árið 2003.
Við vorum þá komnir í vélarekst-
ur og viðgerðir alls konar og höf-
um verið í því síðan. Eins og
endranær varst þú alltaf foring-
inn og minn klettur í flestu sem
við tókum okkur fyrir hendur, úr-
ræðagóður og flinkur viðgerða-
maður.
Þú kenndir þér meins í júní á
síðasta ári og við tók mjög erfið
barátta hjá þér og fjölskyldu
þinni. Þú kvaddir okkur umvaf-
inn ástvinum þínum.
Elsku Hilmar, ég veit að þér
líður betur núna og ég get ekki
lýst því hvað ég sakna þín.
Hvíl í friði, bróðir.
Elsku Svana, Guðni Geir, Haf-
rún Dögg, Halldór Logi og fjöl-
skyldur. Hugur okkar Immu er
hjá ykkur. Guð styrki ykkur á
þessum erfiða tíma.
Góðar minningar um Hilmar
munu lifa með okkur.
Denni,
Sveinn H. Zophoníasson.
Þegar lífið slokknar,
þá sorgin skýst.
Oft þá andlitið blotnar,
því sorginni engin orð fá lýst.
Sorgin eftir skilur í hjartanu holu,
sem ekki er hægt að fylla upp í með
vindgolu.
Maður getur ekki verið hennar þegn
en þó vill hún fylgja manni lífið út í
gegn.
Loks kemur gleðin,
þá birtir til,
svo jafnvel við dánarbeðinn,
er hægt að kunna á því skil.
Gleðin sorginni burt víkur,
þannig að henni um tíma lýkur.
Bros og hlátur hlutar af gleðinni eru
og hún er stór þáttur í okkar tilveru.
Elsku Svana, Guðni Geir, Haf-
rún Dögg, Halldór Logi og aðrir
ættingjar og vinir. Innilegar sam-
úðarkveðjur. Guð geymi ykkur.
Kveðja,
Guðrún E. Björnsdóttir
og Guðmundur K.
Sigurbjörnsson.
Hilmar Þór
Zophoníasson
HINSTA KVEÐJA
Elsku afi minn.
Þú varst besti afi í heimi
og gætir ekki verið betri.
Ég vildi að við hefðum
fengið meiri tíma saman.
Þú kvaddir allt of snemma
en ég veit að þér líður betur
núna.
Ég elska þig.
Þín afastelpa,
Lydía Katrín.
Elsku afi, við minnumst
þín alltaf brosandi, sá sem
alltaf fíflaðist og kitlaði
okkur. Sá sem leyfði okkur
alltaf að vera með í öllu.
Bestu minningar okkar eru
frá því að þú fórst með okk-
ur á sjóinn að veiða fisk.
Elsku afi, við söknum
þín.
Edda Ýr og
Aron Freyr
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
SAULIUS BLAZEVICIUS
rafvirki,
Brynjólfsbúð 2, Þorlákshöfn,
varð bráðkvaddur á heimili sínu
sunnudaginn 12. janúar. Útförin hefur farið fram.
Saulius verður jarðsettur í heimalandi sínu, Litáen.
Fjölskyldan þakkar innilega veittan stuðning. Sérstakar þakkir
fá starfsmenn Bergheima.
Lidija Blazeviciéné
Tomas, Eliza, Karolis og Davíð Anton
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
SIGURÐUR ÞORSTEINSSON,
Háteigi 10, Keflavík,
lést á Heilbrigðisstofnun Suðurnesja
laugardaginn 18. janúar.
Útförin fer fram frá Keflavíkurkirkju föstudaginn 31. janúar
klukkan 13.
Ásdís Minný Sigurðardóttir
Karólína S. Sigurðardóttir Jón Sigurðsson
Steinunn B. Sigurðardóttir
Þorsteinn S. Sigurðarson Sandra Skuld Kolbeinsdóttir
barnabörn og barnabarnabarn
Virðing,
reynsla
& þjónusta
Allan
sólarhringinn
571 8222
Svafar:
82o 3939
Hermann:
82o 3938
Ingibjörg:
82o 3937
www.kvedja.is
svafar & hermann
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
ANNA SIGFÚSDÓTTIR,
áður til heimilis í Árskógum 6,
Reykjavík,
lést 18. janúar á Hrafnistu Laugarási.
Útför hennar fer fram frá Seljakirkju
fimmtudaginn 30. janúar klukkan 15.
Blóm og kransar eru afþakkaðir en þeim sem vilja minnast
hinnar látnu er bent á Félag langveikra barna.
Greta Viðars Jónsdóttir Guðjón Jónsson
Guðrún Rögn Jónsdóttir
Sólbjörg Alda Jónsdóttir
Sigfús Kristinn Jónsson Ragnhildur Guðnadóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Okkar ástkæri
GUÐMUNDUR ÖRN GUÐBJARTSSON
lést á heimili sínu í Los Cristianos,
Tenerife þriðjudaginn 21. janúar.
Ingifríður Ragna Skúladóttir
Guðbjartur Vilhelmsson
Ásdís Erna Guðmundsdóttir
Grétar Örn Guðmundsson
Patrik Birnir Guðmundsson
Alexía Ýr Magnúsdóttir
Guðmundur Dór Guðmundsson
Hrafnkell Skúli Guðmundsson
Vilhelm Guðbjartsson
Eydís Erna Guðbjartsdóttir
Elskulegur faðir okkar,
SIGURÐUR TR. SIGURÐSSON,
frv. formaður verkalýðsfélagsins Hlífar,
Sólvangsvegi 1,
Hafnarfirði,
andaðist á Landspítalanum í Fossvogi
þriðjudaginn 21. janúar.
Útförin fer fram frá Hafnarfjarðarkirkju fimmtudaginn 30. janúar
klukkan 13.
Sigurður Tryggvi Sigurðsson
Guðrún Sigurðardóttir
Berglind Sigurðardóttir
Kolbrún Sigurðardóttir
Edda Sif Sigurðardóttir
Elva Björk Sigurðardóttir