Víkurfréttir - 18.06.2020, Side 10

Kæru bæjarbúar og aðrir gestir
Ég óska ykkur öllum gleðilegs þjóð-
hátíðardags og þakka þann heiður
sem mér er sýndur með því að fela
mér að flytja hátíðarræðu dagsins.
Minningar sem tengjast 17. júní
eru margar og góðar. Ég lítil stúlka
að aðstoða móður mína við að baka
kökur fyrir kaffisölu Kvenfélags
Njarðvíkur, ég þátttakandi í víða-
vangshlaupi þar sem stefnan var
sett á sigur (vann samt aldrei) og
spennan sem fylgdi því þegar líf
færðist í alla litlu básana á túninu
við Stapa „núna Hljómahöll“ með
þrautum af ýmsum toga.
Núna er Litla Njarðvíkurstúlkan
orðin fullorðin fyrir löngu og hefur
tekið þátt í hátíðarhöldum með
eiginmanni og börnum hér í skrúð-
garðinum í Keflavík eða réttara sagt
Reykjanesbæ undanfarin ár.
Ég starfa sem hjúkrunarfræðingur
á Heilsugæslu HSS og þykir vænt um
stofnunina, samstarfsfólkið mitt og
fólkið sem til hennar leitar. Í ár til-
nefndi Alþjóða heilbrigðisstofnunin
árið 2020 sem ár hjúkrunarfræðinga
og ljósmæðra og var tilgangurinn sá
að kynna betur störf þessara stétta og
voru ýmsir viðburðir fyrirhugaðir í
því samhengi. En skjótt skipast veður
í lofti.
Óhætt er að segja að fyrri hluti
árs 2020 gleymist seint. Í byrjun árs
kom hver óveðursdagurinn á fætur
öðrum, jarðskjálftahrina og hætta á
eldgosi á Reykjanesskaga. Við Íslend-
ingar erum svo sem ekki óvanir að
takast á við slíkar uppákomur en
að okkur steðjaði einnig önnur
ógn af óþekktum uppruna, vírus,
kórónuvírus sem olli sjúkdómnum
COVID-19 sem gæti ógnað lífi okkar
og heilsu.
Þegar fyrsti Íslendingurinn greind-
ist með COVID-19 var ég sjálf í veik-
indaleyfi eftir skíðaslys í Austurrísku
ölpunum, já, ég var ein af þessu
skíðafólki. En þakklát var ég fyrir að
veikjast ekki af COVID-19 og geta
snúið aftur í vinnu og lagt mitt af
mörkum með samstarfsfólki mínu
við að skipuleggja og undirbúa nýja
þjónustu, COVID-ráðgjöf, sýnatökur
og eftirfylgni. Það var mikill sam-
hugur í verki og allir vildu leggja sitt
af mörkum.
Veruleikinn var ógnandi, veldis-
vöxtur sýktra í öðrum löndum,
yfirfull sjúkrahús, yfirbugaðir
heilbrigðisstarfsmenn, skortur á
hlífðarfatnaði, lækningavörum og
svona mætti lengi telja, yrði þetta
minn veruleiki og samstarfsmanna
minna eftir nokkra daga eða vikur?
Óhætt er að segja að álagið var
mikið og allri starfsemi sjúkrahúss-
ins og heilsugæslunnar umturnað á
nokkrum vikum.
Á heilbrigðisstofnun er ekki hægt
að setja í lás og loka því fólk glímir
við veikindi af ýmsum toga jafnvel
þótt heimsfaraldur geysi. Enn fæðast
börnin, ýmiss konar eftirlit þarf að
eiga sér stað, það þarf að gefa ýmis
lyf, skipta á sárum, sinna öldruðum í
heimahúsi- mörg verkefni eru brýn.
Til að geta sinnt allri nauðsynlegri
þjónustu þurfti að gera ýmsar breyt-
ingar á vinnulagi og skipulagi allra
deilda á HSS.
Við hjúkrunarfræðingar erum sú
heilbrigðisstétt sem er alltaf til taks
alla daga ársins og sinnum grunn
þörfum einstaklinga nú jafnt og áður
en við mun flóknari aðstæður.
Í faraldrinum hefur kastljósið
beinst mjög að hjúkrunarfræðingum
og mikilvægi þeirra komið skýrt í
ljós um allan heim. Hjúkrunarfræð-
ingar eru vel menntuð stétt og það er
óhætt að segja að þeir séu hryggjar-
stykkið í heilbrigðiskerfinu. Þeir
leggja grunninn að allri umönnunar-
þjónustu, veita hjúkrun frá „vöggu
til grafar“ og gegna mikilvægu hlut-
verki i skipulagningu á heilbrigðis-
þjónustu.
Í faraldri sem þessum þarf að huga
að mörgu og á HSS vinna margar
stéttir sem eru mikilvægar í starf-
seminni. Það sem einkenndi okkur
er að við vinnum sem ein heild
og allir lögðu sig fram við að læra
nýja dansinn og að reyna að sinna
þörfum samfélagsins.
Skýrt verklag og samheldni allra
starfsmanna sjúkrahússins og heilsu-
gæslunnar var til fyrirmyndar og að
finna stuðninginn frá ykkur íbúum
Suðurnesja var ómetanlegur. Gjafir
og þakkarorð fóru að berast og sam-
hugurinn hjálpaði okkur í þessari
baráttu saman. Já, saman. Að tilheyra
samfélagi og finna sameiningarmátt
og hjálpsemi þar sem allir vinna að
sama markmiði. Að komast sem best
út úr þessari ógn og reyna að halda
lífi okkar í sem eðlilegasta horfi er
ómetanlegt.
Orð eins og sóttkví , einangrun,
vendareinangrun, sýkingarvarnir,
samkomubann, samgöngubann, for-
dæmalaust eru orð sem fóru að verða
okkur töm. Allt samfélagið tók breyt-
ingum og þurfti að aðlagast, skólarnir,
allt tómstundastarf barna, verslanir,
lokanir og áhrif lokunar landsins voru
gríðarleg hér á þessu svæði.
En við svona aðstæður þá kemur
aðlögunarhæfni einstaklingsins,
sameiningarmáttur og samheldni
samfélagsins skýrt í ljós. Við erum
saman í þessu verkefni og saman
erum við sterkari. Lausnamiðuð og
hugmyndarík komumst við langt.
Allir þurftu að aðlagast og gera
breytingar. Við heilbrigðisstarfs-
menn þurftum að vera í verndar-
einangrun, það eina sem var í boði
var að vinna og vera heima. Það að
ég gæti stundað mína líkamsrækt í
gegnum ZOOM tengingu heima, var
mikilvægt fyrir mig, það að börnin
mín gætu farið í skólann og að þau
fengu hvatningu frá þjálfurum sín-
um í Keflavík hélt lífi okkar í góðri
rútínu. Þarna kom berlega í ljós hvað
allir þessir litlu hversdagslegu hlutir,
sem við tökum sem sjálfsagða, skipta
okkur í raun og veru miklu máli. Að
ekki sé talað um samveru við þá sem
eru okkur kærir, að geta ekki hitt þá
svo vikum skipti var öllum erfitt í
þessum COVID-faraldri.
Það var notalega tilfinning að sjá
skrúðgarðinn okkar lifna við að nýju,
í upphafi COVID var allt svo grátt
og hljótt en með hækkandi sól og
minnkandi COVID fór grasið að
grænka og líf að færast í garðinn að
nýju, börn að leika, eldri borgarar i
göngu. Það er svo góð tilfinning –
Mig langar að óska Ingu Maríu
mákonu minni til hamingju en
hún var fánahyllir dagsins og nafn
hennar afhjúpað á Stuðlaberginu.
Starf hennar sem leikskólastjóri á
Tjarnarseli var farsælt og hún er
fyrirmynd mín í mörgu.
Kæra fjölskylda, vinir, samborg-
arar, samfélag, það sem þessir for-
dæmalausu tímar hafa kennt okkur
er að við erum öll mikilvæg og að
sameinuð erum við sterkari. Stönd-
um vörð um heilsugæsluna, sjúkra-
húsið og aðrar stofnanir hér í bæ og
berjumst saman fyrir bættum aðbún-
aði, þjónustu og auknum fjárfram-
lögum okkur til handa.
Að lokum vil ég óska ykkur alls
hins besta í þeim verkefnum sem
framundan eru og hugsum vel um
hvort annað, ALLTAF.
Kærar þakkir
og eigið góðan þjóðhátíðardag.
Sveinbjörg Sigríður Ólafsdóttir,
hjúkrunarfræðingur á HSS, flutti
hátíðarræðu dagsins á 17. júní í
Reykjanesbæ
ERUM ÖLL MIKILVÆG OG
SAMEINUÐ ERUM VIÐ STERKARI
10 // VíKuRFRÉttiR á SuÐuRnESjum í 40 áR
Fimmtudagur 18. júní 2020 // 25. tbl. // 41. árg.