Læknablaðið - jan. 2021, Blaðsíða 35

L ÆK N A BL AÐIÐ 2020/106 35
Hannes Petersen
Dagur í lífi HNE­læknis
á Akureyri á aðventunni
07:20 Opna augun, loka þeim, opna aftur,
loka, opna … enginn munur. Svakalegt
sem það er þetta skammdegi. Næ fókus á
klukkuna, góðir átta svefntímar að baki,
glaðvakna því heilmargt er framund-
an. Kaffi og ristað brauð, kertaljós við
morgunverðarborðið og Sigrún mín gegnt
mér í skímunni. Jólalög á Retró í morgun-
útvarpinu, gefum pestar-þrástefinu frí.
08:20 Kominn á SAK, ræsi tölvuna. Saga
spyr hvort ég eigi erindi… tja, jú ætli það
ekki; kanna afdrif sjúklinga sem ég tengd-
ist á slysadeildinni daginn áður og sé að
allt hefur leyst. Maður er semsagt ekki
ómissandi, skrítið. Næst eru það tölvu-
póstar; tvö póstföng sem þarf að sinna.
Alltaf eitthvað um „þumallinn upp“ svar-
að til allra, en inn á milli póstar sem þarf
að svara strax og svo aðrir sem mega bíða.
Tölvupóstar eru svo mikil ferskvara.
09:40 Sinni tveimur HNE-tilvísunum,
hnútar á hálsi, þeim er mikilvægt að sinna
eins fljótt og hægt er og jafn mikilvægt að
búa við heilbrigðiskerfi sem leyfir það.
10:30 Næ að setjast við skjáinn og fara
enn einu sinni yfir fyrirlestur eftirmið-
dagsins. Núna er það aðallega að slípa
frönskuna, en síðastliðið sumar hafði ég,
í gleðikasti, lofað að halda fyrirlesturinn
á frönsku en PP-slæðurnar fengju að vera
á ensku. Hádegismatur í dós, skyr og malt
og appelsín, reynist ekki vera sú hátíð-
lega hjálparblanda sem ég taldi tungunni
nauðsynlega svo franskan fljóti. Rauðvín
og ostar hefðu eflaust staðið betur með
mér.
13:00 Set rör í hljóðhimnur tveggja mið-
aldra kvenna, önnur hægri, hin vinstri og
velti fyrir mér hversu tímarnir hafi breyst,
börnin mikið til að sleppa. En tvisvar
verður gamall maður víst barn.
14:00 ESCEBD-ráðstefnan að byrja á
Zoom. Þetta er ráðstefna sem haldin er
árlega í Nancy í Frakklandi þar sem jafn-
vægisvísindamenn frá frönskumælandi
löndum kynna rannsóknir sínar og treysta
rannsóknarsamvinnuböndin. Ráðstefn-
an mun standa yfir til klukkan átta og
þannig eru þátttakendur frá Líbanon í
austri og Kanada í vestri innan þokkalegs
tímaramma. Kunningjarnir fara að birtast,
við vinkum og spjöllum, Phillipe, Pierre,
Raphael, Solara, Hermann og Art, en það
er eitthvað sem passar ekki, eitthvað sem
vantar.
16:50 Röðin komin að mér og það er bara
gaman að fá að miðla rannsóknum sínum;
sínum, neiii rannsóknir eru samstarf þar
sem margir koma saman í kringum hug-
myndir, aðferðir og úrlausnir. Í dag kynni
ég fyrstu niðurstöður okkar úr sjóveiki-
herminum. Þar stendur þátttakandinn
á hreyfanlegum palli og horfir á öldur, í
sýndarveruleikagleraugum, eins og hann
standi á bát. Allt fer síðan af stað, hreyf-
ing pallsins í takt við öldurnar sem hann
sér. Fjöldi lífmerkja er síðan greindur, sem
eru svör við upplifuninni í sjóveikiherm-
inum, en þessi samsetning er ný og gefur
góð fyrirheit.
20:00 Ráðstefnan búin, tvö til þrjú klikk
með músinni, skjárinn svartur og þú einn.
Ekkert spjall og bjór, ekkert tækifæri til
að leita ráða, kanna samstarf, spyrja um
fjölskyldur, lífið og tilveruna. Best að drífa
sig heim.
20:10 Tókuð þið eftir tímanum, allt innan
seilingar á Akureyri. Kvöldmatur, heitt
brauð í ofni og spánskt hvítvín. Ofninn
var heitur eftir smákökubakstur Sigrúnar,
fjórar sortir í eftirrétt, kaffi og Crown sem
streymir úr Netflix.
22:00 Fréttir; hvað er maður alltaf að
hlusta á þessa endurtekningu, og þó, loks-
ins virðist vera að birta yfir þeim.
22:30 Kominn upp í, þarf mína níu tíma.
Þessi dagur þaut hjá, kviss bang, enn er
eins og vikurnar séu bara mánudagar og
föstudagar.
Ráðstefna í „útlöndum“ en ekkert farið. Helgi Sigurðsson æðaskurðlæknir tók myndina.