Morgunblaðið - 07.07.2020, Blaðsíða 18

18 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 7. JÚLÍ 2020
✝ Þorsteinn Pét-ursson fæddist
29. desember 1966
í Reykjavík. Hann
varð bráðkvaddur
á heimili sínu í
Mosfellsbæ 31.
mars 2020.
Foreldrar Þor-
steins voru Pétur
Ómar Þorsteins-
son, f. 22. júní 1936,
d. 21. nóvember
1993, og Jóhanna Óskarsdóttir,
f. 13. desember 1937, d. 2. apríl
2013. Systur Þorsteins eru Guð-
björg Sigríður, f. 21. nóvember
1958, Berglind Rós, f. 19. febr-
úar 1960, og Margrét Lára, f.
21. september 1964.
Hinn 21. júní 1997 giftist Þor-
steinn Sveinfríði Ólafsdóttur, f.
Iðnskólanum í Reykjavík og
starfaði meðal annars nokkur
ár í Myllunni. Þá tóku við nokk-
ur ár við verslunarstörf í Fálk-
anum í Mjódd en hugur hans
leiddi hann í nám á saxófón í
Tónlistarskóla FÍH og spilaði
hann meðal annars með Lúðra-
sveit Reykjavíkur og hljóm-
sveitinni So What um árabil. Á
þessum tíma hófst jafnframt
langur ferill hans í trygg-
ingasölu. Hann var einn af
stofnendum Fjárfestingar og
ráðgjafar, starfaði í nokkur ár
hjá Kaupþingi, var for-
stöðumaður sölusviðs Lands-
banka Íslands, stýrði sölu og
tryggingaráðgjöf hjá Trygg-
ingum og ráðgjöf og að lokum
rak hann fram á síðasta dag
umboðs- og tryggingasöluna
Viðskiptatengsl ásamt við-
skiptafélaga sínum Gunnbirni
Steinarssyni.
Útför Þorsteins fer fram í Ví-
dalínskirkju í Garðabæ í dag, 7.
júlí 2020, og hefst athöfnin
klukkan 13.
18. júní 1967. Þor-
steinn eignaðist
þrjá syni. Með fyrr-
verandi sambýlis-
konu sinni Huldu
Georgsdóttur, f. 7.
maí 1969, eignaðist
hann Björn Þór, f.
16. mars 1987.
Björn Þór er giftur
Örnu Péturs-
dóttur, f. 29. des-
ember 1988, og
eiga þau soninn Mikael Þór, f.
1. september 2017. Synir Þor-
steins og Sveinfríðar eru Páll
Jökull, f. 23. febrúar 1996, í
sambandi með Guðrúnu Agötu
Jakobsdóttur, f. 29 október
1996, og Pétur Ómar, f. 29. apr-
íl 2003.
Þorsteinn lærði bakaraiðn í
Steinninn minn er farinn; á vit
feðra sinna, yfir móðuna miklu,
til Sumarlandsins eða hvert sem
leiðin liggur eftir veru okkar hér
á jörðinni.
Hvar sem þú ert ertu eflaust
að gera og græja eitthvað, finna
lausnir, held ég hafi aldrei
kynnst nokkrum manni sem
hafði jafn mikinn áhuga á að
finna lausnir út úr alls konar
hlutum fyrir alls konar fólk.
Takk fyrir að hafa verið hluti
af lífi mínu í 31 ár.
Takk fyrir að hafa fengið að
vera númer eitt, tvö og þrjú í lífi
þínu og takk fyrir að láta mig
vita af því daglega.
Við hittumst svo kannski þeg-
ar minn tími kemur.
Ég læt fylgja með ljóðlínur
eftir uppáhaldsskáldið okkar,
hann Megas:
Fjallahringurinn hann er dreginn
hringinn í kringum mig
og utan hans þar er ekki neitt
því innan hans þar hef ég þig.
(Megas)
Hvíl í friði elsku eiginmaður.
Þín eiginkona,
Sveinfríður.
Það var mikið áfall þegar
hringt var í mig í vetur og mér
sagt að Steini mágur minn hefði
orðið bráðkvaddur þá um nóttina.
Okkur fjölskylduna setti hljóða
og það var sérstaklega erfitt að
geta ekki stokkið upp í næstu
flugvél, koma heim og vera með
fjölskyldunni í Fellsásnum.
Steina kynntist ég þegar hann
og Sveinfríður systir mín fóru að
vera saman um það leyti sem ég
var að flytja til Noregs fyrir um
30 árum. Steini var með gott
spaugskyn og sagði mér að hann
væri mjög nálægt því að vera
bakari. Hann hefði unnið sitt
lærlingstímabil og tekið öll
nauðsynleg próf í bakaranáminu
– að einu undanskildu; dönsku.
Honum þótti danska leiðinlegt
mál og sá engan tilgang í að
kunna hana ef hann vildi verða
bakari á Íslandi. Og þar við sat.
Dönskupróf vildi hann ekki taka
og því yrði hann ekki fullgildur
bakari. Áhugi og metnaður
Steina fór þar að auki í allt aðra
átt áður en langt um leið. Hann
byggði upp feril innan fjármála-
geirans og hafði brennandi
áhuga á ráðgjöf og sölu-
mennsku.
Sveinfríður og Steini hafa
alltaf verið ákaflega rausnarleg
við mig og mína fjölskyldu og
tekið vel á móti okkur þegar við
höfum verið að koma hingað
heim. Steini var alltaf tilbúinn til
að veita hjálparhönd, redda mál-
um og sjá til þess að allir hefðu
það sem best. Honum þótti alltaf
sjálfsagt að fólk leitaði aðstoðar
hans en tók þó ekkert síður
frumkvæðið sjálfur að því að
bjóða fram aðstoð óspurður.
Þrátt fyrir að vinna mikið var
Steini fjölskyldumaður og þótti
mikið vænt um syni sína, Bjössa,
Palla og Pétur, ásamt tengda-
dætrunum og litla afastráknum
Mikael. Hann taldi sig einstak-
lega vel giftan og vildi Sveinfríði
alltaf hið besta. Þegar hún slas-
aðist illa í reiðtúr fyrir nokkrum
árum spjölluðum við Steini oft
saman. Hann lýsti fyrir mér
áhyggjum sínum yfir því hvernig
gengi með hana og mér þótti
vænt um þegar hann lét mig líka
vita þegar framfarirnar fóru að
láta sjá sig og hún fór að bragg-
ast.
Eftir slysið nefndi Steini að
hann teldi sér ekki til setunnar
boðið. Hann yrði að hlúa betur
að eigin heilsu, gerði því ýmsar
lífsstílsbreytingar hjá sjálfum
sér og vildi komast í betra form.
Það getur því verið erfitt að
sætta sig við að þrátt fyrir að
Steini væri góðhjartaður var það
einmitt hjartað sem olli því að
hann dó langt um aldur fram.
Elsku Sveinfríður, Bjössi,
Palli og Pétur: Ég veit að þið
hafið lagt áherslu á að vernda
margar og góðar minningar
fremur en að láta sorgarferlið
verða að svartnætti. Steini hefði
verið stoltur af ykkur. Í dag
gefst okkur loksins tækifæri til
að kveðja Steina með minning-
arathöfn. Hann stendur eflaust
fyrir handan með saxófóninn og
tekur undir í kirkjunni. Megi
minningin um góðan dreng lengi
lifa.
Anna Birna Ólafsdóttir.
Hann Steini okkar er horfinn
á braut, í einu vetfangi hverfur
ungur maður án nokkurrar við-
vörunar. Við stöndum öll eftir
með spurninguna: Af hverju?
Steini var nýfermdur þegar
ég kynntist honum. Ég kom á
Markarflötina þegar ég hóf sam-
búð með föður hans Pétri Ómari
Þorsteinssyni. Steini var ljúfur
og umgengnisgóður unglingur.
Það var gaman að fylgjast með
þroska hans og sjá hann í hópi
félaga sinna, allir með mikinn
bílaáhuga og allt gekk út á það.
Steini var líka tónlistarmaður,
hann spilaði á saxófón og var í
hljómsveit sem spilaði í Háskóla-
bíói, þá var hann stoltur.
Svo kom Hulda og þau áttu
nokkur góð ár saman og eign-
uðust soninn Björn Þór, en leiðir
skildi, en Björn hafði alltaf gott
samband við pabba sinn. Svo
kom Sveina og það gekk allt bet-
ur, þau eignuðust Pál Jökul, sem
var skírður eftir afabróður sín-
um, hann var þá nýlega látinn.
Seinna fæddist Pétur Ómar, al-
nafni afa síns, sem þá var látinn.
Sveina var mikil hestakona og
kom úr hestafjölskyldu svo það
gekk öll fjölskyldan upp í hesta-
mennsku og gekk vel, þar til
Sveina varð fyrir því óhappi að
detta af baki, það varð til þess að
fjölskyldan hætti. Páll var þá
kominn í framhaldsnám erlend-
is. Þetta eru allt mikil viðbrigði
og snöggar breytingar. Við sitj-
um öll eftir með spurninguna:
Hvers vegna?
Það er sagt að góðir menn
deyi ungir. Verðum við ekki að
trúa því?
Góður drengur er genginn,
sómamaður. Söknuður allra er
sár og ég votta öllum nánustu
dýpstu samúð.
Dóra G. Jónsdóttir.
Þorsteinn
Pétursson
✝ Þráinn ÖrnFriðþjófsson
fæddist í Reykja-
vík 14. september
1952. Hann varð
bráðkvaddur á
heimili sínu 31.
maí 2020.
Foreldrar Þrá-
ins voru Hulda
Dagmar Þorfinns-
dóttir húsmóðir, f.
13. maí 1920, d.
14. mars 1991, og Friðþjófur
Þorsteinsson forstjóri, f. 30.
október 1912, d. 16. október
1979. Albræður Þráins eru:
Þorsteinn Finnur, f. 24. febr-
úar 1940, d. 28. janúar 2017,
Reynir Þór, f. 21. maí 1949, Jó-
hann Greipur, f. 5. ágúst 1947,
d. 11. febrúar 1991 og Ásgeir,
f. 4. nóvember 1954. Samfeðra
eru Sigurrós Eva, f. 9. júní
1958, Unnur, f. 19. maí 1967 og
Þröstur, f. 2. október 1968.
Þráinn trúlofaðist Eddu
mundsdóttur, f. 14. júní 1984.
Eiga þau saman dæturnar Unu
Guðbjörgu, f. 13. janúar 2014,
og Móeiði Ingu, f. 27. febrúar
2019. Björg er gift Souley-
mane Sonde, f. 15. ágúst 1983.
Þau eiga saman þrjú börn,
Önnu Maríu, f. 13. apríl 2006,
Arndísi Gloríu, f. 15. apríl
2009 og Jean Daníel, f. 22.
september 2011.
Þráinn ólst upp í Reykjavík
og Kópavogi. Eftir skólaskyldu
aflaði hann sér réttinda til
aksturs leigubifreiða, vinnu-
véla og vöruflutningabifreiða.
Hann hóf ungur að starfa fyrir
fyrirtæki föður síns, Efnagerð-
ina Val, og spila með hljóm-
sveitinni Mistök. Um og upp úr
tvítugu og fram á fertugsaldur
starfaði Þráinn sem vélamað-
ur, vörubílstjóri, leigubílstjóri
og sendibílstjóri vítt og breitt
um landið. Á fertugsaldri
veiktist Þráinn en veikindin
mörkuðu líf hans til æviloka.
Síðar á ævinni starfaði hann
m.a. fyrir steypuiðju Arnar-
holts og sem húsvörður í sum-
arhúsi Sjálfsbjargar við Elliða-
vatn.
Úför hans hefur farið fram í
kyrrþey.
Andersdóttur, f.
22. desember
1953, þann 31. des-
ember 1968. Slitu
þau samvistum ár-
ið 1975. Eignuðust
þau soninn Anders
Má, f. 7. júlí 1970.
Anders er kvæntur
Guðnýju Evu Pét-
ursdóttur, f. 29.
júní 1972. Eiga
þau saman dótt-
urina Ásdísi Evu, f. 26. júní
2006. Stjúpdætur Anders eru
Bryndís Jóna Brown og Díana
Ellen Hamilton, f. 7. febrúar
1990.
Þráinn hóf búskap með Arn-
dísi Árnadóttur, f. 14. desem-
ber 1958, haustið 1981. Þráinn
og Arndís gengu í hjónaband í
ágúst 1986 og skildu í maí
1989. Þau eignuðust tvö börn,
Val, f. 17. febrúar 1984, og
Björgu, f. 22. mars 1986. Valur
er trúlofaður Brynju Dís Sól-
Elsku pabbi minn varð bráð-
kvaddur á hvítasunnudag og var
það þvílíkt áfall þegar ég fékk
símtal frá bróður mínum um að
pabbi væri dáinn. Ég er enn og
mun vera lengi að átta mig á þeirri
staðreynd að pabbi er ekki að fara
að hringja aftur í mig. Oft stend
ég mig af því að halda að hann sé
að hringja þar sem við heyrðumst
að lágmarki þrisvar á dag í síma.
Einnig hef ég nokkrum sinnum
ætlað að taka upp símann og
bjalla þar sem það var mikil regla
á símtölunum.
Pabbi var einstaklega um-
hyggjusamur, góður, réttlátur og
vinnusamur maður. Hann hefur
alltaf stutt mig í öllu sem ég hef
tekið mér fyrir hendur. Aldrei var
hann að dæma mig eða brjóta mig
niður, hann vildi virða þær
ákvarðanir sem ég hef tekið í líf-
inu. Hann gerði allt sem í sínu
valdi stóð til þess að aðstoða sitt
fólk og létta undir. Það eru marg-
ar notalegar minningar frá því að
ég var ung þegar ég kom í gist-
ingu til pabba og við höfðum kósí-
kvöld, fór með honum að skutla
Vals tómatsósu í pylsuvagninn
niðri í bæ og líka til Keflavíkur.
Þrátt fyrir veikindin hjá pabba
þá var ég í rauninni ekki tilbúin að
hann færi svona snöggt, aldrei
yrði ég tilbúin. Hann var búinn að
vera í krabbameinsmeðferðum
sem tóku mikinn toll af honum og
virtist hann vera nokkuð stöðugur
núna þrátt fyrir að ég vissi að
sjúkdómurinn væri ekki á leiðinni
að batna. Síðustu tvö ár eru búin
að vera erfið en á móti fékk ég
meiri samveru en hefði verið í
gegnum allar meðferðirnar og er
ég þakklát fyrir þann tíma.
Mér þykir óendanlega vænt um
hann pabba minn, sakna hans
mjög mikið og hugsa til hans
mörgum sinnum á dag. Það er
stórt holrúm hjá mér en ég mun
halda minningu pabba á lofti. Tala
um hann við börnin mín, manninn
minn og fleiri. Pabbi var eðalmað-
ur og vel liðinn alls staðar sem
hann fór.
Ég elska hann pabba minn
ólýsanlega mikið og er svo þakklát
fyrir allt sem við höfum farið í
gegnum í lífinu saman.
Þín dóttir,
Björg.
Elsku pabbi.
Eftir rúmlega tveggja ára bar-
áttu við lungnakrabbameinið sem
fól í sér tvær lyfjameðferðir, tugi
skipta í geisla, tugi heimsókna
upp á spítala, nokkrar heimsókn-
ir frá sjúkrabílum og fjöldann all-
an af byltum þá er komið að leið-
arlokum. Þetta hefur verið
ótrúlegt tímabil. Ótrúlegt að þú
hafir staðið í lappirnar allan tím-
ann og náð að búa einn í íbúðinni
þinni alveg fram á síðustu sek-
úndu.
Allt þitt líf stóðstu þig vel í
þessu hefðbundna brasi í lífinu.
Fórst ungur að vinna, spilaðir í
hljómsveit, eignaðist Adda bróð-
ur með Eddu aðeins 18 ára og svo
mig og Björgu með mömmu þeg-
ar þú varst rúmlega þrítugur.
Þegar ég var lítill byggðuð þið
ykkur svo hús uppi í Grafarvogi.
Þegar þú veiktist á fertugsaldri af
erfiðum geðsjúkdómi tókstu á við
sjúkdóminn af miklu æðruleysi
og prófaðir allar þær meðferðir
sem voru í boði með mismiklum
árangri. Þú náðir þér samt alltaf
einhvern veginn aftur á ról. Alveg
fram að næstu veikindum. Þá tók
aftur við bataferli sem þú tókst á
við af miklu æðruleysi.
Þegar ég horfi á stelpurnar
mínar og hugsa hvernig ég vil að
þær hugsi til mín þegar frá líður
vonast ég til þess að þær muni
hugsi jafn hlýtt til mín og ég geri
til þín. Þrátt fyrir þennan erfiða
sjúkdóm þinn þá varst þú alltaf í
kallfæri, alltaf til í að skutlast,
skutlaðir mér t.a.m. um allan bæ
með sláttuvélina þegar ég stofnaði
garðsláttufyrirtæki löngu áður en
ég mátti keyra bíl, svaraðir alltaf
símanum, studdir mig í öllu sem
ég gerði og stóðst við allt sem þú
sagðir. Þegar ég lít til baka hefur
þetta verið ómetanlegt. Þú varst
alltaf til staðar.
Ég á eftir að sakna þessarar
fyrirmyndar minnar þegar kemur
að góðmennsku, auðmýkt og
þakklæti yfir litlu hlutunum. Ég:
„Hvernig hefur þú það, pabbi?“
Þú: „Bara rosalega gott, kallinn
minn. Ég náði rosalega góðum
svefni í nótt. Það heldur mér
gangandi í dag. Ég þarf ekkert
meira. Hvernig hafa Brynja og
stelpurnar það?“ Það þurfti ekki
meira til. Einnig á ég eftir að
sakna símtalanna frá þér í hádeg-
inu upp á hvern einasta dag þar
sem þú vildir bara heyra í mér
hljóðið og svo símtalanna á kvöld-
in þar sem þú vildir bara bjóða
góða nótt og heyra hvort það hefði
ekki örugglega gengið vel að
svæfa stelpurnar. Hvernig á ég
svo núna að réttlæta það að eiga
jeppa með loftpúðafjöðrun sem ég
keypti undir því yfirskini að þú
ættir svo auðvelt með að komast
upp í hann? Vá, hvað ég mun
sakna þín.
Þetta lífshlaup og hvernig þú
vannst úr því er merkilegt í ljósi
þess að að mörgu leyti dróst þú
stuttu stráin í lífslottóinu. Bjóst
við krefjandi heimilisaðstæður í
barnæsku, veiktist af geðsjúk-
dómi sem byrjað var að með-
höndla á tímum þar sem þekking
og umburðarlyndi gagnvart þess
konar sjúkdómum var lítið og svo
þegar þú varst loksins að ná smá
tökum á þínum sjúkdómi bankaði
krabbameinið upp á. Það er eig-
inlega ekki sanngjarnt að leggja
þetta allt á einn pabba.
Takk, elsku pabbi. Vona að þér
líði betur á nýjum slóðum og hald-
ir áfram að fylgjast með okkur.
Hvíldu í friði.
Þinn
Valur.
Þráinn Örn
Friðþjófsson
✝ Þórdís VilborgSigfúsdóttir
fæddist 10. sept.
1936 í Bergholti,
Raufarhöfn. Hún
lést 22. júní 2020 á
sjúkrahúsinu í Vest-
mannaeyjum.
Foreldrar Þór-
dísar voru Sigríður
Sveinbjörnsdóttir,
f. 30. maí 1914 á
Þórshöfn á Langa-
nesi, d. 18. jan. 1997, og Sigfús
Kristjánsson, f. 31. júlí 1896 á
Rifi, Melrakkasléttu, d. 10. júní
1968.
Alsystkini Þórdísar eru: Gerð-
ur, f. 6. júní 1939, d. 27. mars
2004, Bára, f. 8. júlí 1940, d. 8.11.
2019, Kristján, f. 13. sept. 1944,
d. 21. des. 2011, Anna Aðalbjörg,
f. 27. okt. 1945, d. 21. feb. 2005,
Hreinn, f. 19. okt. 1947, Þórkatla,
f. 14. sept. 1948, Sigfús, f. 27. jan.
1952, Ævar, f. 26. ágúst 1953, d.
10. okt. 2009, Bergþór Heiðar, f.
9. ágúst 1954.
Bræður Þórdísar sammæðra
eru: Gunnar Guðjón, f. 31. maí
1931, d. 7. sept. 2008, Sveinbjörn
Kristján, f. 31. maí 1932, d. 13.
nóv. 1999, Dagbjartur, f. 11. sept.
1933, d. 16. apríl 2005.
Eiginmaður Þórdísar var
Richard Björgvin Þorgeirsson, f.
4. des. 1928 í Vest-
mannaeyjum, d. 19.
jan. 2009.
Þeirra synir eru:
1) Hlynur Geir
Richardsson, f. 7.
des. 1958, giftur
Þórunni Jónsdóttir,
f. 20. jan. 1965.
Börn þeirra eru: a)
Davíð Smári Hlyns-
son, f. 6. des. 1986.
b) Björgvin Hlyns-
son, f. 12. des. 1989. c) Auður Ósk
Hlynsdóttir, f. 5. júní 1991, sam-
býlismaður hennar er Sigurður
Guðjónsson, f. 21. jan. 1990.
Börn þeirra eru: Björn Ari
Sigurðarson, f. 23. apríl 2014 og
Hekla Sigurðardóttir, f. 1. sept.
2018. d) Bjarki Hlynsson, f. 15.
mars 1996. e) Dagný Sif Hlyns-
dóttir, f. 16. sept. 2002. 2) Þor-
geir Richardsson, f. 26. apríl
1964, giftur Þórdísi Sigurjóns-
dóttur, f. 17. apríl 1972. Börn
þeirra eru: a) Richard Björgvin,
f. 20. jan. 1997. b) Sigurjón, f. 28.
okt. 1999. c) Daníel Orri, f. 27.
febr. 2001. d) Eydís Ósk, f. 27.
febr. 2001.
Þórdís lætur eftir sig góðan
vin og ferðafélaga, Eðvarð Þór
Jónsson, f. 8.6. 1944.
Útförin hefur farið fram í
kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Elsku systir, nú hefur þú verið
kölluð til Sumarlandsins, þar
hafa margir tekið á móti þér. Ég
vil minnast þín með nokkrum
orðum, þakka þær stundir er við
fjölskyldan mín áttum í Vest-
mannaeyjum er við bjuggum þar,
má segja að þar hafi kynni okkar
byrjað að vera nokkuð náin.
Áttum við eftir að ferðast
nokkuð saman. Við fórum að
heimsækja systkini okkar sem
bjuggu vítt um landið, hvort sem
það var afmæli, ættarmót eða
eitthvað annað. Benidorm-ferðin
okkar varð því miður eina utan-
landsferðin okkar og var hún frá-
bær í alla staði.
Einnig áttum við Hulda marg-
ar góðar stundir og ferðir með
ykkur Edda, vil ég nefna hring-
ferðina sem heppnaðist svo vel og
var svo skemmtileg í alla staði,
einnig síðasta ferðin sem við fór-
um öll saman og var það þorra-
blótið á Raufarhöfn 2019.
Elsku systir, við Hulda þökk-
um þér fyrir allt sem þú varst
okkur og gafst. Minning þín mun
alltaf lifa í hjörtum okkar.
Guð blessi minningu þína.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(Valdimar Briem)
Elsku Hlynur, Þorgeir, Eddi
og fjölskyldur,
Guð verði með ykkur.
Bergþór (Beggi) bróðir
og fjölskylda.
Þórdís Vilborg
Sigfúsdóttir