Morgunblaðið - 05.12.2020, Blaðsíða 39

MINNINGAR 39
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 5. DESEMBER 2020
stjórna bæði bílum, dráttarvél-
um eða að „hleypa niður af“
frystivélunum í sláturhúsinu og
síðan var það sjómennskan, fisk-
verkunin, silungsveiði í net og
æðarvarpið, þarna lærðum við
margt, sem kemur sér vel í dag.
Þarna vorum við bræður öll
sumur á unglingsárum. Einnig
fórum við margar helgar að
vetri til í sveitina og þá var nú
rólegra yfir öllu og gjarnan spil-
að bridge á kvöldin og fram und-
ir morgun. Þá hitnaði nú heldur
betur í kolunum og sérstaklega
þegar amma og afi spiluðu sam-
an, amma hafði ávallt rétt fyrir
sér, þegar hún var að skamma
afa fyrir allar vitleysurnar sem
hann gerði, að hennar mati. Afi
lærði það fljótt að það var best
að vera sammála ömmu til að
halda friðinn. Þessar stundir
voru okkur bræðrum ómetan-
legar.
Ef hægt var að tala um lífs-
hörku, þá má segja að það gildi
um ævi hennar framan af. Í
gamla daga var lífið ekki alltaf
dans á rósum, það var stundum
þröngt í búi, afi í burtu á vertíð
til að draga björg í bú og hún
stóð þá ein með heimilið og bú-
skapinn. Sagði hún okkur sögur
af því þegar hún þurfti að redda
sér olíu til kyndingar og mat-
vöru, þegar engir peningar voru
til. Sennilega hafa þessir erfið-
leikar mótað hana, enda þótti
hún á köflum heldur orðhvöss,
þegar henni þótti á hennar rétt
gengið og sagði hún þá oft meira
en minna. Þegar hún hrökk í gír-
inn tóku menn eftir því og vör-
uðust að andmæla henni mikið,
enda þurftu þeir þá fljótlega að
lúta í gras fyrir henni.
Amma var mikið jólabarn og
hafði sérstaklega gaman af
þessum árstíma. Hún skreytti
alltaf mikið heima hjá sér og
hafði unun af því að rúnta um og
skoða jólaskreytingar. Hún var
öll jól hjá okkur (Óla og Rúnu og
fjölskyldu) eftir að afi féll frá.
Það var sérstaklega gaman að
sjá hana opna pakkana, hún
hafði svo gaman af því að fá
gjafir.
Takk fyrir allt og við vitum að
nú líður þér vel hjá afa í sum-
arlandinu. Minningin um ljúfa,
sterka og kraftmikla konu og
ömmu lifir um ókomin ár.
Ólafur Jónsson,
Steinar Jónsson.
Elsku amma, þá er kallið þitt
komið og þú hefur kvatt þessa
jarðvist. Þú varst mér mikil fyr-
irmynd og duglegri konu verður
erfitt að finna. Hjartahlý og ein-
stök að svo mörgu leyti.
Minningarnar frá barnæsku
eru einstakar. Ferðirnar norður
voru ófáar og í hvert skipti vakt-
irðu eftir okkur og barst allar
þær kræsingar sem barn getur
hugsað sér á borð þegar við
komum. Ég minnist sérstaklega
allra jólanna sem við áttum sam-
an. Gleðin, ilmurinn og skreyt-
ingarnar voru í hámarki.
Hlátrasköllin ómuðu um allt hús
og þú hlóst þar til þér varð illt.
Sumrin voru einnig einstök en
ég fékk alltaf að koma til þín og
kúra á milli. Þú fórst með mig í
sund og bíltúrarnir á Siglufjörð
voru svo skemmtilegir, þú sást
um þína. Mér var kennt að spila
og leggja kapla í sveitinni, alls
konar spil enda enginn maður
með mönnum nema geta spilað
og mikilvægt að geta blekkt og
svindlað smá.
Þegar þú komst til okkar í
Mosó voru ófáar ferðirnar í Bón-
us að kíkja á verðin, ég skildi
það ekki þá en skil það í dag.
Góð kaup voru þér óborganleg
og þú fórst alltaf svo vel með
peninginn. Þú kenndir mér að
maður gæti þá eytt í eitthvað
annað spennandi. Ferðir til
Glasgow, glimmer og pallíettur.
Wrigleys-tyggjó og Eclairs-
karamellur. Og já það eru enn
uppáhaldskaramellurnar amma.
Þú hafðir svo gaman af lottó
og happaþrennum. Þessir bleiku
miðar flæddu og alltaf varstu að
vinna. Eftir að ég fór að full-
orðnast og koma í sveitina á
bílnum kippti ég með mér seðli
eða tveim. Það var svo dásam-
legt að koma til þín, eftir að ég
fór að vinna á Akureyri valdi ég
það frekar að keyra inn í sveit
en að keyra í bæinn og var end-
urnærð eftir helgarnar með þér.
Þú hafðir ákveðnar skoðanir
og fannst alltaf jafn svakalegt að
keyra í Reykjavík og vegalengd-
irnar voru svo langar. Ég spjall-
aði við þig um heima og geima
og hringdi oft í þig því þú varst
mér ekki bara amma heldur líka
svo góð vinkona. Ég sagði þér
stolt af því þegar ég ákvað að
fara í flugmanninn en þú sagðir
mér að halda mér langt frá því
enda vissirðu vel hversu mikill
hrakfallabálkur ég er og betra
að halda mér bara á jörðinni.
Ég endaði á að fara í nám til
Danmerkur og læra hjúkkuna
og það fannst þér skömminni
skárra. En þótt ég væri flutt út
slitnuðu böndin ekki og ég
hringdi í þig í hverri viku, stund-
um oftar bara til að heyra í þér.
Við gátum talað svo tímunum
skipti og þú varst oft svo forvitin
að vita hvernig gengi hjá okkur.
Þér fannst það drepfyndið þeg-
ar ég byrjaði að selja húsgögnin
og sagðir alltaf já þér er ekki
fisjað saman, slóst á lærið á þér
og hlóst. Ég var eins og jójó á
milli landanna og nýtti hvert
tækifæri til að hitta þig en þau
urðu þó færri og færri eftir því
sem árin urðu fleiri.
Í síðasta skiptið sem við hitt-
umst sagði ég þér hvað mér
þætti vænt um þig og hvað þú
værir dásamleg. Ég vissi það í
hjartanu að ég væri að hitta þig í
síðasta sinn á lífi. En ég gleymdi
að segja takk amma. Takk fyrir
allt sem þú gafst mér af ást og
umhyggju, dásemd og hlátri.
Takk fyrir öll árin amma.
Kolbrún Vilhjálmsdóttir.
Þakklæti er það sem er manni
efst í huga þegar maður hugsar
til baka að hafa notið þess í tæp
30 ár að eiga langömmu og
stelpurnar mínar langalang-
ömmu, það er ekki sjálfgefið.
Minningarnar eru flestar af
Hvanneyrarbrautinni þar sem
þú dvaldir stóran hluta árs frá
aldamótum. Alltaf upplifði mað-
ur sig velkominn, alveg sama
hvaða tíma dags maður kom við,
en þá var einstaklega gott að
koma við hjá ömmu eftir að hafa
verið í íþróttahúsinu, spila
rommý, smakka kaffi og spjalla
um daginn og veginn. Þá á ég
einnig góðar minningar frá því
ég fékk að fara í sveitina og
hjálpa til í varpinu á vorin.
Flestallar mínar jólaminning-
ar eru með þér amma mín, við
fjölskyldan vorum svo heppin að
hafa þig hjá okkur á jólunum. Þú
varst ekki mikið fyrir að láta
aðra „hafa fyrir þér“ en það
þurfti ekki mikið tuð frá ömmu-
börnunum til þess að sannfæra
þig.
Hlýleg, góð, gjafmild, nægju-
söm, hreinskilin og ákveðin er
besta uppskriftin að góðri konu,
konu sem er manni fyrirmynd í
daglegu lífi. Maður upplifði sig í
uppáhaldi hjá þér en þá upplifun
held ég að flestir hafi fengið frá
þér. Já hreinskilin varstu, og ef
menn áttu það skilið þá lástu
ekki á skoðunum þínum, minn
uppáhaldsfrasi frá þér er „þú
ert í besta falli aumingi“, ég lofa
því að nota hann þegar við á.
Þú varst með þeim fyrstu sem
Birgitta mín kynntist í fjölskyld-
unni og tókstu á móti henni eins
og öðrum með opnum örmum,
hún naut þess svo að sinna þér á
meðan þú dvaldir á sjúkrahús-
inu. Síðustu ár og mánuðir hafa
verið þér þungbær og fyrir mér
erfitt að horfa upp á þig inni á
spítalanum þar sem þú vildir
ekki vera. Það var þó aldrei
langt í húmorinn þótt þú hafir
alltaf verið á heimleið.
Elsku amma við eigum eftir
að sakna þín.
„Vertu margblessuð.“
Jón Kort, Birgitta
Petra, Andrea Rún
og Rebekka Lind.
Þó að ég kveðji þig með tár-
vot augu er hjartað mitt fullt af
þakklæti og fallegum minning-
um.
Ég var dekruð af þér og afa,
þurfti ekki að borða allan mat-
inn til að fá Toffee Crisp úr
búrinu eða skúffukökuna sem
beið mín í ofninum. Þegar við afi
fórum til Siglufjarðar að útrétta
laumaðir þú pening í höndina
svo við gætum keypt okkur ís á
bensínstöðinni. Við spiluðum oft
tímunum saman og það skipti
aldrei máli hvaða spil það var,
þú vannst nánast alltaf. Þú
kenndir mér að það að tapa er
ekki eitthvað sem maður á að
venjast. Þú varst með hugarfar
sigurvegarans, það lærði ég af
þér. Þú varst stolt af öllum þín-
um barnabörnum og talaðir svo
vel um okkar afrek og hvað við
værum dugleg. Í okkar augum
varstu ekki bara amma. Þú
varst mamma númer tvö, vin-
kona og félagi. Ég mun sakna
hlátursins, faðmlagsins, stríðn-
innar og að fylgjast með þér
spila bridge í Haganesi.
Ó, leyf mér þig að leiða
til landsins fjalla heiða
með sælu sumrin löng.
Þar angar blóma breiða
við blíðan fuglasöng.
Þar aðeins yndi fann ég
þar aðeins við mig kann ég
þar batt mig tryggða band
því þar er allt sem ann ég,
það er mitt draumaland.
(Jón Trausti)
Bless elsku amma. Ég bið að
heilsa afa.
Íris Ásta.
Þegar daginn tók að stytta
kvaddi elsku nafna mín og
amma Lauga okkur.
Þetta var uppáhaldstíminn
hennar, hún vissi ekkert
skemmtilegra en að skreyta
húsið hátt og lágt með miklu
jólaskrauti og marglitum ljós-
um. Þótt afkomendur hennar
séu margir voru keyptir jóla-
pakkar handa öllum og enginn
var undanskilinn, hvort sem það
voru börnin, barnabörnin eða
barnabarnabörnin. Já, hópurinn
hennar ömmu Laugu er stór og
myndarlegur og það sem hún
var stolt af honum.
Við minnumst þess með hlý-
hug þegar við fengum að dvelja
hjá ömmu og afa í sveitinni.
Ferðalagið norður var óralangt
og þegar fjölskyldan komst á
leiðarenda, oftast seint að
kvöldi, tók amma á móti okkur
með nýveiddan spriklandi sil-
ung. Hún bara tók ekki annað í
mál en að við borðuðum. Eftir
mat voru spilin dregin fram og
hlátrasköll og rökræður heyrð-
ust langt fram eftir nóttu. Það
besta þótti manni svo ljúfu
heimagerðu æðardúnsængurnar
hennar ömmu Laugu sem allir
sváfu með.
Þessar björtu sumarnætur í
Fljótunum eru einstakar. Að
horfa á fallega sólsetrið sökkva í
sæ, fallegu fjallasýnina, enda-
lausa fuglalífið og hafið. Það er
bara ekki hægt að koma orðum
að fegurðinni og friðsældinni.
Við erum ekki hissa á því að þar
vildi amma vera og þar leið
henni best. Þetta lýsir vel dugn-
aðinum í ömmu og afa því það
krefst töluverðrar hörku að
sinna búskap á þessum slóðum.
Oft og tíðum fannst ömmu við
vera fullmikil borgarbörn, og
það var ekki mikið hægt að reiða
sig á okkur til sveitastarfa. Uppi
í norðurherberginu leið okkur
vel þar sem hansahillurnar voru
fullar af barnabókum sem okkur
þóttu skemmtilegar. Einnig eig-
um við ljúfar minningar um
ömmu þar sem við skottuðumst
með henni á sveitapallbílnum
þegar hún bar út póstinn til
sveitunga. Þar fékk hún fréttir
og naut þess að hitta fólk. Yf-
irleitt hafði hún meðferðis ný-
veiddan silung sem hún deildi út
til vina sinna.
Amma var ekki bara bónda-
kona, hún var líka útvegsbóndi
og æðarbóndi. Það var gaman að
sjá hana hafa yfirumsjón með
systkinum varðandi dúnvinnuna
og ekkert gladdi hana meira en
þegar systurnar komu og fóru
yfir daginn með henni. Oft sló
hún á læri sér og sagði, „hvað
segir þú?“ Hún hafði mjög
sterkar skoðanir og lá ekki á
þeim og keppnisskapið var mik-
ið sem sýndi sig í bridge-spila-
mennskunni og þar naut hún
sín. Amma Lauga elskaði að
spila við litlu börnin í fjölskyld-
unni, það var alltaf tími til að
setjast niður og taka í spil og
það eru góðar minningar.
Síðustu ár hafa verið ömmu
Laugu erfið. Hún brotnaði illa í
miðri dúnvertíð fyrir þremur ár-
um og dvaldi eftir það á Heil-
brigðisstofnun Siglufjarðar. Það
þóttu henni mjög erfið umskipti,
en starfsfólkið hugsaði afar vel
um hana og fyrir það ber að
þakka.
Nú er komið að kveðjustund.
Við erum stolt af ömmu og vilj-
um þakka henni fyrir að hugsa
svona vel um okkur öll. Við
kveðjum þig með þínum orðum,
„Já, verið þið nú margblessuð og
sæl.“ Sumarlandið bíður þín, þar
sjáum við afa Konna með hend-
ur fyrir aftan bak, glaðan að
hafa endurheimt ástina sína.
Ömmubörnin þín,
Guðlaug,
Hermann og
Rannveig.
Frímann & hálfdán
Útfararþjónusta
Frímann
897 2468
Hálfdán
898 5765
Ólöf
898 3075
Sími: 565 9775
www.uth.is
uth@uth.is
Cadillac 2017
Sálm. 86.7
biblian.is
Þegar ég er í
nauðum staddur
ákalla ég þig
því að þú
bænheyrir mig.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
GUÐRÚN HALLDÓRSDÓTTIR
frá Blönduósi,
lést á heimili sínu sunnudaginn
29. nóvember. Útförin fer fram frá
Langholtskirkju fimmtudaginn 10. desember klukkan 13.
Vegna aðstæðna verða aðeins nánustu aðstandendur
viðstaddir. Streymt verður frá athöfninni á slóðinni:
https://youtu.be/RL5II2vthIo.
Virkan hlekk á slóð má einnig nálgast á:
https://www.mbl.is/andlat/.
Steinunn Steinþórsdóttir
Kristjana Steinþórsdóttir Indriði Ívarsson
Ólöf Björg Steinþórsdóttir Lee H. Madden
Theodór Carl Steinþórsson Guðbjörg Kristjánsdóttir
Harpa Harðardóttir
ömmubörn
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, bróðir,
mágur og afi,
VIÐAR NORÐFJÖRÐ GUÐBJARTSSON,
lést á líknardeildinni í Kópavogi
22. nóvember. Útförin fer fram frá Fíladelfíu
mánudaginn 7. desember klukkan 11, með
nánustu ættingjum.
Útförinni verður streymt á https://promynd.is/vidar
Fanný Norðfjörð Viðarsdóttir Konráð Ragnar Sveinsson
Adam Norðfjörð Viðarsson Ásdís Ragna Óskarsdóttir
Simon Norðfjörð Viðarsson Margrét Dís Yeoman
Þorleifur Guðbjartsson
Bjarni Geir Guðbjartsson Kristín Ósk Gestsdóttir
Elín Guðbjartsdóttir Marten Ingi Lövdahl
Signý Guðbjartsdóttir Sigurður Örn Reynisson
Elísabet Röfn Konráðsdóttir
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
ÓLAFUR HARALDSSON,
Kirkjuvegi 11,
Reykjanesbæ,
lést í faðmi fjölskyldunnar á
Heilbrigðisstofnun Suðurnesja 1. desember.
Útförin fer fram frá Keflavíkurkirkju 10. desember.
Vegna aðstæðna munu einungis nánustu aðstandendur vera
viðstaddir útförina. Nálgast má streymi frá útförinni kl. 13 á
https://www.facebook.com/groups/utforolafsharaldssonar.
Fyrir hönd aðstandenda,
Sturla Ólafsson Gunnlaug F. Olsen
Vigdís Ólafsdóttir
Hlynur Ólafsson
Kristinn Ólafsson
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
STEINGERÐUR ÞORSTEINSDÓTTIR
frá Vatnsleysu,
andaðist 28. nóvember.
Útförin fer fram föstudaginn
11. desember klukkan 13. Útförinni verður streymt:
https://www.youtube.com/channel/UCLoNRDNgtA4a6tgIEywD
CGw/videos
Sigríður Guðnadóttir Sigurður Ósmann Jónsson
Þorsteinn Guðnason Brynhildur Ásgeirsdóttir
Bryndís Gunnarsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
FRIÐBJÖRN KRISTJÁN BENEDIKT
BJARNASON,
Vallarbraut 11, Akranesi,
lést á heimili sínu miðvikudaginn
25. nóvember. Útför hans fer fram frá Akraneskirkju
þriðjudaginn 8. desember klukkan 13.
Vegna aðstæðna verða aðeins nánasta fjölskylda og vinir
viðstödd útförina. Hægt verður að nálgast streymi á vef
Akraneskirkju, wwww.akraneskirkja.is
Sigriður Beinteinsdóttir
Benedikt Friðbjörnsson Rannveig Þórisdóttir
Guðbjörg Friðbjörnsdóttir
Hrafnhildur, Bjarni Þór og Eyrún Björg